شرکت تجاری از طریق همکاری دو یا چند نفر با هدف بردن سود و شرکت در زیان ایجاد می شود(نه اینکه مالی به صورت مشاع درآید.بلکه مال مشاع شده جهت کارهای تجاری به کار گرفته شده و سودی از آن حاصل شود). ثبت شرکت شریک باید با گذاشتن سرمایه،در اداره شرکت و سود و زیان سهیم باشد.البته صرف همکاری برای تشکیل شرکت کافی نیست.همکاری خود متضمن وجود دو عنصر است:

الف)چند نفر به عنوان شریک باشند.
در متون حقوقی ایران برای اینکه شرکت تجاری وجود داشته باشد،باید حداقل دو نفر با هم توافق کنند.برای تشکیل بعضی از شرکت ها نیز حضور حداقل سه نفر ضروری است.مانند شرکت های سهامی خاص.اما در اروپا یک نفر هم می تواند تشکیل شرکت دهد.(شرکت های تک شریک)
در ایران،به استثناء دولت،می توان به موجب قانون کار شرکت های تک شریک ایجاد کرد.در این گونه شرکت ها،مالکیت مشاع وجود ندارد.مثل شرکت ملی نفت ایران که تنها شریک آن دولت است.این شرکت ها،مانند شرکت های خصوصی اداره می شوند و دارای مجمع عمومی و هیات مدیره هستند.
ب)اموالی را به عنوان آورده به شرکت بیاورند.
لازمه همکاری شرکاء آوردن حصه است."حصه"قسمتی از سرمایه اولیه شرکت است که در مجموع توسط هر یک از شرکاء تامین می شود.اصطلاحاَ حصه را "آورده" می گویند.
بنابراین،سرمایه اولیه شرکت مجموعه آورده های شرکاء است.

• انواع آورده:

1-آورده ی نقدی مانند پول نقد
2-آورده ی غیرنقدی مانند مال مادی(خانه و زمین)،مال معنوی(صنعت،هنر،کار)،آورده ارزی
مال مادی:
این گروه آورده دارای ارزش مالی هستند.مالی که آورده می شود توسط کارشناسان تقویم می شود و ارزش آن به پول تعیین می گردد.ممکن است تمام سرمایه شرکتی(به غیر از شرکت های سهامی عام) مال مادی باشد و پول نباشد.در این صورت برای تامین پول می تواند قرض بگیرد یا مال خود را بفروشد.
البته مال به قیمت کمتر از کارشناسی می تواند تقویم شود ولی بیشتر از آن نمی شود.در شرکت سهامی عام،تمام سرمایه باید توسط اشخاصی تعهد شود در غیر این صورت شرکت تشکیل نمی شود.حتی مجمع عمومی موسس که متشکل از موسسین اولیه و پذیره نویسان هستند،نیز حق کاهش سرمایه اولیه را ندارد.
در شرکت های غیر سهامی،خود شرکاء می توانند اموال را تقویم کنند،اما اگر مشخص شود که در این خصوص تقلب شده است،افراد ذیربط می توانند تحت پیگرد قانونی قرار بگیرند.
مال معنوی:
به مالی گفته می شود که ارزش مالی دارد ولی قابل لمس نیست،مانند حقوقی که در هر حال حاضر در جوامع مدرن بسیار شایع است،مانند حق اختراع،حق اکتشاف،دانش فنی،تکنولوژی،اسناد و مدارک و سرقفلی و ...که این اموال نیز می بایست مورد تقدیم قرار گیرد.
صنعت:این سرمایه هیچ گاه در ترازنامه وارد نمی شود،زیرا از نظر حسابداری معادل صفر است،اما باید تقویم شود.برای این کار مدت شرکت را در نظر گرفته،ارزش کار و هنر در مدت مورد نظر ارزیابی کرده و به عنوان سرمایه شریک منظور می کنند.
شریکی که آورده او صنعت است اگر:
1-شرکت منحل شود از سرمایه و اموال شرکت چیزی به او تعلق نمی گیرد.
2-شرکت ضرر کند،از آورده او چیزی گرفته نمی شود و بستانکاران نمی توانند جهت وصول مطالبات خود به او مراجعه کنند.
لازم به ذکر است امور غیرقانونی مانند نفوذ به عنوان آورده تلقی نمی شود.
در سیستم حقوقی فرانسه ذکر شده،شرکت هایی که در آن ها مسوولیت شرکاء محدود به آورده آن ها است،قرار دادن صنعت به عنوان آورده و سرمایه ممنوع می باشد.(چون صنعت قابل تبدیل به سرمایه برای بستانکاران نیست).ولی در شرکت هایی مانند شرکت تضامنی اشکال ندارد،زیرا در شرکت های تضامنی علاوه بر دارایی شرکت،دارایی خود شرکاء هم شامل می شود و شرکاء هر کدام به تنهایی ضامن پرداخت طلب طلب کاران می باشند.
در حقوق ایران،قانون گذار علی الاصول در این خصوص منعی نکرده،اما در عمل چنین چیزی وجود ندارد وصنعت به عنوان سرمایه تاکنون وارد نشده است.
کسی که سرمایه صنعتی می آورد در دارایی های اضافه بر سرمایه شریک است،زیرا میزان و درصد سرمایه مبنای تعیین سودی است که نصیب شرکاء می شود.

نام شرکت عنوانی است که جهت شناسایی شرکت تعیین می شود. ثبت شرکت انتخاب نام شرکت،یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل در ثبت شرکت است که به دقت بسیار بالا نیاز دارد، چرا که انتخاب نام مناسب برای شرکت می تواند تمایز آشکاری بین شما و رقبا ایجاد کند.این در حالی است که شرکت هایی که نام کلیشه ای دارند و یا نام خود را تغییر می دهند  در نظر دیگران از لحاظ تجاری و کسب و کار به شدت غیر حرفه ای به نظر می آیند.
در گذشته کلیه عملیات تعیین نام شرکت،صرفاَ به طور سنتی و به شکل دفتری رایج و متعارف بود اما امروزه در راستای تسهیل مراحل ثبت تاسیس شرکت ها و موسسات غیر تجاری و بمنظور پیشگیری از ثبت نام تکراری و حفظ حقوق صاحبان نام شرکت های ثبت شده و نیز در اختیار داشتن اطلاعات دقیق و مطمئن از شرکت هایی که در مرکز و شهرستان ها به ثبت می رسد از رایانه در جمع آوری این اطلاعات استفاده می شود تا اطلاعات به روز نگاهداری شود.درهمین راستا،امروزه با راه اندازی سامانه ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری ثبت نام شرکت از طریق این سامانه به صورت غیر حضوری انجام می گیرد و بدین طریق تسریع در امور ثبتی به خوبی میسر می گردد.

در این شیوه،متقاضیان ثبت نام اشخاص حقوقی با مراجعه به سامانه مورد نظر و مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی،می بایست به ترتیب اولویت 5 نام را انتخاب و در سامانه درج نمایند تا پس از بررسی کارشناس مربوطه یکی از نام ها را به ترتیب اولویت مورد تایید قرار دهد.چنانچه نتیجه کارشناسی نام،نشانگر وجود تعارض در نام پیشنهادی دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی باشد،مراتب با ذکر علت رد نام پیشنهادی به متقاضی اطلاع رسانی می شود تا نام های جدیدی پیشنهاد نماید و در صورتیکه متقاضی به نتیجه کارشناسی نام اعتراض داشته باشد مراتب را با ذکر دلایل خود در قالب فرم اعتراض،به مرجع ثبت شرکت های بررسی کننده نام اعلام تا کارشناسی مجدد صورت پذیرد.
در صورتی که در کارشناسی دوم نیز نام پیشنهادی رد شد،متقاضی می تواند با تکمیل فرم مربوطه مراتب اعتراض خود را با ذکر دلایل،به اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری اعلام نماید.نظریه مسئول تعیین نام اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری،نظر نهایی محسوب می شود.
در انتخاب نام شرکت باید به نکات ذیل توجه داشت:

• دارای سابقه ثبت نباشد.
• دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
• واژه ی بیگانه نباشد و فارسی باشد.
• جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
• لاتین نباشد.
• از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
• در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
• برای انتخاب نام شرکت،نباید از کلمات کلیشه ای و خسته کننده استفاده کرد.
• استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
• اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.

به موجب دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی:

• نام اشخاص حقوقی عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند.(ماده 2)
• اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.(ماده 3)
• مهلت اعتبار نام تاییدشده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام 6 ماه از تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.(ماده 4)
• نام شخص حقوقی ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم،مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس(تام،ناقص حرکتی،لفظی)آن را ندارد این حق پس از انحلال و ختم تصفیه منتفی می شود.(ماده 5)
• نام پیشنهادی اشخاص حقوقی در موارد ذیل قابل تایید نمی باشد:

1-نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
2-نام هایی که در آن از اسامی،عناوین و اصطلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
3-نام هایی که مخالف موازین شرعی،نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشد.
4-نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،کشور،ناجا،نزاجا،مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی؛
5-هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی،تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.(ماده 6)
تبصره-واژه های بیگانه یا غیر متعارف یا مخفف تنها در صورتی قابل استفاده در نام شخص حقوقی است که مورد تایید فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشد.

• در تعیین نام اشخاص حقوقی،معیارهای ذیل لازم الرعایه است:

1-چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع (نظیر ان،ون،ین،ها و یا جمع مکسر)یا حذف آن باشد،امکان ثبت آن وجود ندارد.
2-چنانچه نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد،امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
3-واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند پذیرفته نمی شوند.
4-اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل نوین،برتر،برترین،نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
5-اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی،باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
تبصره-چنانچه نام پیشنهادی مشمول بندهای فوق باشد،فقط در صورت ارایه رضایت نامه کتبی شخصیت حقوقی مقدم در قالب صورتجلسه هیات مدیره،قابل ثبت است.
_نام های تایید شده،قابل انتقال به غیر نمی باشد.(ماده 9)
_نام اشخاص حقوقی ثبت شده با تسلیم صورتجلسه ای که با رعایت قوانین،مقررات و شرایط اساسنامه متناسب با نوع شخصیت حقوقی تنظیم و به مرجع ثبت شرکت ها ارائه می شود قابل تغییر خواهد بود.

شرکت در لغت به معانی ذیل مورد استفاده قرار گرفته است:
شریک شدن، انباز گشتن، همدست شدن در کاری،انبازی. گرفتن کارت بازرگانی فوری  لیکن در اصطلاح دارای مفاهیم و انواع متعددی است که در قانون مدنی و قانون تجارت مورد توجه قرار گرفته است.اما با توجه به اینکه شرکت به معنی همدست شدن در کاری می باشد،هر نوع همراهی دو یا چند نفر در امور مشروع مانند شرکت در امور تجارتی،صنعتی،کشاورزی،ساختمانی،استخراج و بهره برداری از معادن،تولید و توزیع کالا،در امر چاپ کتب و نشریه هلی مختلف و غیره را می توان از انواع شرکت های مشروع و قانونی تلقی نمود.
از زمان های بسیار قدیم ، افراد بشر با جمع کردن سرمایه و تلاش خود با سرمایه و تلاش دیگران به منظور رسیدن به بازدهی اقتصادی بیشتر با مفهوم شرکت آشنا بوده اند. این جمع کردن سرمایه و تلاش در طول تاریخ صور گوناگونی به خود گرفته است. در زمان باستان و مدت ها بعد از آن ، گروه هایی وجود داشته اند که از دو یا چند نفر تشکیل شده بودند و نیروی خود را صرف فعالیت هایی بیش و کم پایدار می کردند.
اعضای این گروه ها گاه مدتی طولانی و گاه مدتی محدود همکاری می کردند.همکاری طولانی بیشتر در تجارت زمینی و همکاری محدود بیشتر در تجارت دریایی به کار می رفت.این گروه ها را می توان اسلاف دو نوع عمده شرکت امروزی ، یعنی شرکت های سرمایه و شرکت های اشخاص تلقی کرد.شرکت های نوع دوم که در قدیم تنها شرکت های موجود بودند، در حال حاضر در حال کاهش اند و برعکس بر شمار شرکت های نوع اول افزوده می شود.
بی تردید شرکت ها متضمن مزایایی هستند که فعالیت فردی در بر ندارد، مزایایی چون فراهم شدن سرمایه بیشتر و تجمع تخصص هایی گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد و به ویژه محدودیت مسئولیت فعالان تجاری
همین مزیت های شرکت موجب شده است که ،حتی تجار انفرادی به جای فعالیت تجاری سنتی، فعالیت های خود را در زمینه های اقتصادی،صنعتی،کشاورزی،تولیدی و غیره در قالب شرکت انجام دهند تا از مزایای این شرکت ها استفاده کنند.
بیهوده نیست که امروزه نه تنها اشخاص بلکه دولت ها نیز فعالیت اقتصادی خود را در قالب شرکت های تجاری ارائه می کنند.چرا که شرکت های تجاری از نظر اقتصادی اهمیتی فراوان دارند و ابراز و سرمایه مجموعه های صنعتی و تجاری به آن ها تعلق دارد.این نکته از دیرباز صادق بوده و در عصر ما با تغییرات و تحولات بنیادی اقتصادی و سیاسی که شاهدیم،صورت آشکارتری به خود می گیرد.در این باره،کافی است به شرکت های بزرگ تجاری به اصطلاح چند ملیتی اشاره کنیم که در طول قرن حاضر در کشورهای بزرگ صنعتی تشکیل یافته،با فروپاشی نظام کمونیستی و گرایش جهانی به سوی اقتصاد بازار آزاد،رقبای دولتی خود را از دست می دهند.
در حال حاضر بیش از یک میلیون شرکت تجاری در اقسا نقاط  کشور فعال می باشند که اگر افراد ذی نفع در هر یک از این شرکت ها در نظر گرفته شود،طیف وسیعی از افراد با حقوق شرکت های تجاری ارتباط مستقیم دارند.
اما شرکت های تجاری در اشکال مختلف جلوه می کنند.مطالعه شرکت های تجاری از جهات مختلف مفید می نماید و به شما در انتخاب قالب و نوع شرکت کمک خواهد کرد.
شرکت ها در قوانین ایران دارای شخصیت حقوقی اند .قانون تجارت ایران در ماده 20 ، انواع شرکت های تجاری را احصا کرده است.تنها شرکت هایی که به یکی از این انواع درآیند، شرکت تجاری محسوب می شوند و شرکت های دیگر مشمول این عنوان نمی شوند، مگر آنکه به فعالیت تجاری بپردازند که در این صورت شرکت تضامنی تلقی می شوند.( ماده 220 ق.ت)
قبل از معرفی این شرکت ها باید تذکر داد که اصولاَ قانون تجارت سه نوع عمده شرکت را پیش بینی کرده است: شرکت هایی که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا نامحدود است ، شرکت هایی که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا محدود به سرمایه ای است که به شرکت آورده اند و شرکت هایی که در آن ها مسئولیت بعضی شرکا نامحدود و مسئولیت بعضی محدود است به آورده آن ها به شرکت.
شرکت های تضامنی و نسبی از شرکت هایی هستند که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا در مقابل طلبکاران شرکت نامحدود است ؛ با این تفاوت که در شرکت های تضامنی، هر یک از شرکا مسئول پرداخت کلیه بدهی های شرکت به اشخاص ثالث است ، در حالی که در شرکت نسبی هر شریک فقط به نسبت سهمی که در شرکت دارد مسئول پرداخت بدهی شرکت خواهد بود.وجه مشترک این دو نوع شرکت این است که طلبکاران این شرکت ها می توانند طلب خود را علاوه بر دارایی شرکت ، از دارایی شخصی شرکا نیز مطالبه کنند.مسئولیت نامحدود شرکا به همین مفهوم است.
شرکت های سهامی ( عام و خاص ) و شرکت های با مسئولیت محدود از شرکت هایی هستند که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا محدود به سرمایه ای است که به شرکت آورده اند.تفاوت این دو نوع شرکت عمدتاَ در این است که در شرکت های سهامی ، شرکا که سهامدار نامیده می شوند،سهام خود در شرکت را می توانند به سهولت به اشخاص ثالث منتقل کنند، در حالی که در شرکت های با مسئولیت محدود شرکا که هر یک درصدی از کل سرمایه شرکت را دارند، نمی توانند حقوق خود در شرکت را آزادانه به اشخاص دیگر انتقال دهند.
شرکت های دولتی از انواع شرکت های سهامی هستند، اما مقررات لایحه قانونی 1347 تا آن جا در مورد آن ها اعمال می شود که مخالف قانون خاص راجع به آن ها و نیز اساسنامه آن ها نباشد.
شرکت های مختلط از شرکت هایی هستند که در آن ها هم شریک ضامن وجود دارد و هم شریک غیر ضامن.مسئولیت شرکای ضامن مانند مسئولیتی است که شرکای شرکت های تضامنی دارند و مسئولیت شرکای غیر ضامن محدود به آورده آن ها به شرکت است.
شرکت مختلط به شرکت مختلط سهامی و غیر سهامی تقسیم می شود.شرکت مختلط سهامی و غیر سهامی تقسیم می شود.شرکت مختلط سهامی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت سهامی و شرکت مختلط غیر سهامی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود است.
علاوه بر شرکت های ذکر شده، بند 7 ماده 20 قانون تجارت ، شرکت تعاونی تولید و مصرف را نیز از اقسام شرکت های تجاری شمرده است.با توجه به اینکه با وضع قانون بخش تعاونی ( مصوب 1370) شرکت های تعاونی انحصاراَ تابع این قانون هستند ، شرکت های تعاونی تولید و مصرف نیز از تاریخ این قانون تابع آن خواهند بود.
شرکت های تعاونی تابع قانون جدید در صورتی تجاری اند که در اموری فعالیت داشته باشند که مطابق قانون تجارت ، تجاری تلقی می شوند ، در غیر این صورت تجاری نخواهند بود.آنچه به طور خلاصه در موردشرکت های تعاونی می توان گفت این است که این شرکت ها ، به دنبال کسب سود و تقسیم آن از طریق به کارگیری سرمایه نیستند، بلکه هدف از تشکیل آن ها بردن سود با به کارگیری اعضا است.
انتخاب نوع شرکت به اهداف اعضا در آینده و نوع فعالیت افراد،میزان مسئولیت هر یک از شرکا و تعداد افراد عضو بستگی دارد.مطالعات نشان می دهد از میان شرکت های هفت گانه،شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود در زمره شرکت های فعال و متداول در امر تجارت و امور بازرگانی محسوب می گردند.در مجموع، خصوصیات عمومی شرکت های تجاری جهت تاسیس و ثبت شرکت به قرار ذیل است:

• شرکت سهامی عام:

حداقل شرکا در شرکت سهامی عام 5 نفر است.حداقل سرمایه پانصد هزار تومان و حداقل هیات مدیره یا مدیران 5 نفر می باشد.

• شرکت سهامی خاص

حداقل شرکا در شرکت سهامی خاص 3 نفر است ، حداقل سرمایه صد هزار تومان ، حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 نفر  است.

• شرکت با مسئولیت محدود

حداقل شرکا در شرکت با مسئولیت محدود 2 نفر است ، حداقل سرمایه محدودیت ندارد ، و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر است .

• شرکت تضامنی:

در شرکت تضامنی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر است.

• شرکت نسبی

حداقل شرکا در شرکت نسبی 2 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد.

• شرکت مختلط سهامی

در شرکت مختلط سهامی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد.

• شرکت مختلط غیر سهامی

در شرکت مختلط غیر سهامی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر  می باشد.

• شرکت تعاونی

حداقل شرکا در شرکت تعاونی 7 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 تا 7 نفر و  مسئولیت شرکا در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار و در صورت غیر سهامی بودن با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه می باشد.

به موجب " دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی" ،ثبت شرکتها  نام اشخاص حقوقی عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند.
انتخاب نام شرکت، یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل تاسیس شرکت است که به دقت بسیار بالایی نیاز دارد، چرا که انتخاب نام مناسب برای شرکت می تواند تمایز آشکاری بین شما و رقبا ایجاد کند. این در حالی است که شرکت هایی که نام های کلیشه ای دارند و یا نام خود را تغییر می دهند  در نظر دیگران از لحاظ تجاری و کسب و کار به شدت غیر حرفه ای به نظر می آیند.

با توجه به اهمیت موضوع، در این نوشتار، به دنبال یافتن پاسخ این سوال کلیدی هستیم که عوامل تاثیرگذار در انتخاب نام شرکت کدامند؟  نام های زیبا از چه ویژگی هایی برخوردارند؟
با بررسی این عوامل می توان به فرصت های بزرگی برای موفقیت در میان سایر شرکت ها ، حتی در سطح بین الملل دست یافت. قبل از هر چیز خاطر نشان می شویم، شما عزیزان در صورت مواجه شدن با هر گونه سوال و یا ابهامی در انتخاب نام شرکت، می توانید با کارشناسان متخصص و مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.ما در انتخاب نیکوترین نام  به شما مشاوره خواهیم داد.
در تعیین نام شرکت ، توجه به شاخص های ذیل حائز اهمیت است :

• قانونی بوده و قابلیت ثبت داشته باشد.

برای تعیین نام شرکت،موسسین باید بدواَ نظر مساعد اداره ثبت شرکت ها را کسب نمایند.
در راستای تسهیل مراحل ثبت تاسیس شرکت ها و موسسات غیر تجاری و ایجاد رویه یکسان و شفاف در کارشناسی تعیین نام اشخاص حقوقی (انتخاب نام شرکت)،مفاد"دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی" به شرح  زیر تعیین گشته است:
- اسامی انتخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد.
- اسامی انتخابی برای نام شرکت باید دارای 3 سیلاب (اسم خاص) باشد.
- در تعیین نام شرکت ها برای تعیین نام می بایست از اسم خاص استفاده گردد.اسم خاص کلمه ای است که می تواند مستقیماَ نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص،شیء یا مفهومی به کار می رود.
_نام انتخابی می بایست تکراری نباشد و سابقه ثبت نداشته باشد. ( برای این منظور می توانید به سامانه http://ilenc.ir مراجعه نموده و از نام انتخابی خود استعلام بگیرید) .
- لاتین نباشد.
- برای انتخاب نام شرکت،از عنوان های شعرا،دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر استفاده نشود.
- هر چند استفاده از اسامی شهر ها،رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد ،اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
- نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
- در تعیین و تغییر نام اشخاص حقوقی(تغییر نام شرکت)رعایت مواد 95 و 117 و 141 و 163 و 184 و 200 قانون تجارت و تبصره ذیل ماده 4 لایحه اصلاحی قانون تجارت و تبصره ذیل ماده 1 آیین نامه ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری الزامی است.
- اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
وفق دستورالعمل مذکور ، نام پیشنهادی اشخاص حقوقی (انتخاب نام شرکت) در موارد زیر قابل تایید نمی باشد:
- نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
- نام هایی که در آن از اسامی،عناوین و اصطلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
- نام هایی که مخالف موازین شرعی،نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشند.
- نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،کشور،ناجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی.
- چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع(نظیر ون،ین،ها و یا جمع مکسر)یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
- چنانچه  نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
- هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی،تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد،امکان ثبت آن وجود ندارد.
تبصره:
واژه های بیگانه یا غیر متعارف یا مخفف تنها در صورتی قابل استفاده در نام شخص حقوقی(نام شرکت)است که مورد تایید فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشند.
- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند،پذیرفته نمی شوند.
- اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل اصل،نوین،برتر،برترین،نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
- اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
تبصره:
چنانچه نام پیشنهادی مشمول بندهای فوق باشد فقط در صورت ارایه رضایت نامه کتبی شخصیت حقوقی مقدم در قالب صورتجلسه هیات مدیره،قابل ثبت است.

• جذاب و منحصر به فرد بوده و بتواند با مشتری ارتباط برقرار کند.

نامی موفق است که دامنه ی متنوعی از ایده ها و ویژگی ها را در برگیرد و نه تنها با استفاده از آهنگ خود، بلکه مهم تر از آن با استفاده از معنی و مفهوم لغوی خود و هر عاملی که در طول زمان به نحوی با آن در آمیخته و در جامعه به صورت هویت اجتماعی و شناخته شده نمود یافته، مخاطب را به خود جذب کند.
همچنین در انتخاب نام شرکت ، مخاطبین بازار را در نظر بگیرید و از انتخاب نام های پیچیده و دشوار برای شرکتتان بپرهیزید.نامی را انتخاب نمایید که به راحتی تلفظ شود و در اذهان باقی بماند. برای این کار می توانید با فراهم نمودن لیستی از اسامی انتخابی، نطر دیگران را نیز جویا شوید.

• توجه به نوع و فعالیت شرکت

نام شخص حقوقی باید بیانگر فعالیت و نوع شرکت باشد و مخاطب را از وضعیت سهامی یا تضامنی بودن شرکت آگاه سازد. بنا بر اهمیت نام شرکت، قانون گذار در قانون تجارت برای نام انواع شرکت های تجاری مقرراتی وضع کرده است.در ذیل به این قوانین می پردازیم.
_ اسم شرکت تضامنی:
شرکت تضامنی "تحت اسم مخصوصی" تشکیل می شود (ماده 116 ق.ت) به موجب ماده 117 قانون تجارت: "در اسم شرکت تضامنی باید عبارت "شرکت تضامنی" و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است،عبارتی از قبیل " و شرکا" یا "و برادران" قید شود.ماده اخیر،در واقع یکی ازخصایص ویژه شرکت تضامنی را بیان می کند که در آن،شرکا"تحت نام جمعی" متعهد می شوند.
قانون گذار با اعلام اینکه اسم شرکت می تواند مشتمل بر اسامی کلیه شرکای تضامنی باشد،بر اهمیت مسئولیت جمعی شرکای این نوع شرکت تاکید کرده است، ولی چون قید اسامی تمامی شرکا به ویژه وقتی که عده آن ها زیاد است،امکان ندارد در عمل اسم شرکت های تضامنی فقط از نام یکی از شرکا تشکیل می شود و بعد از آن،عبارات "و شرکا"، "و برادران" و امثال آن ذکر می گردد.ذکر نام لااقل یکی از شرکا در اسم شرکت به کسانی که با شرکت معامله می کنند، اطمینان خاطر بیشتری می دهد تا ذکر عبارت"شرکت تضامنی"به تنهایی،آن طور که در کشور فرانسه باب شده است.
از آن جا که "اسم شرکت" از "اسم تجارتی" که می تواند هر اسمی باشد جداست،تغییر آن متضمن اشکالات ویژه ای است.در واقع،هر گاه شریک و یا شرکایی که نام آن ها در اسم شرکت آمده است،فوت کنند و یا از شرکت خارج شوند،نام شرکت باید تغییر کند،چه به طلبکاران شرکت نباید این امر را القا کرد که شریک مورد بحث هنوز از شرکای شرکت است؛اما از طرفی،هر گاه شریک متوفی،موسس شرکت باشد،اعتبار شرکت مبتنی بر نامی است که تغییر آن موجب از میان رفتن شهرت شرکت خواهد بود و کافی است که اسم او از اسم شرکت خارج شود تا مشتریان شرکت آن را ترک کنند.این است که در فرانسه قبل از اینکه تغییراتی راجع به اسم شرکت تضامنی در قانون 1985 به وجود آید،قانون 1966 (ماده 490 مکرر) مواردی را پیش بینی کرده بود که در آن ها،وزیر دادگستری مجاز بود،به درخواست شرکت تضامنی،به او اجازه دهد که با اسم مخصوص قبلی خود ادامه حیات دهد.تنها فایده تغییرات جدید قانون گذاری این کشور این است که با فوت یکی از شرکا و یا خروج یکی از آن ها،تغییر اسم شرکت ضرورت پیدا نمی کند.به هر حال،در سیستم حقوقی ما با وضع قانون گذاری فعلی،چنین اجازه ای به شرکت داده نشده است.
_ اسم شرکت با مسئولیت محدود:
در نام شرکت باید عبارت با مسئولیت محدود ذکر گردد وگرنه در مقابل ثالث تضامنی محسوب می گردد و تابع مقررات آن خواهد بود.نام شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکا باشد در غیر این صورت شریکی که نامش در اسم شرکت ذکر شده در حکم شریک ضامن خواهد بود(ماده 95 ق.ت)
_ اسم شرکت مختلط غیر سهامی:
به موجب ماده 141 قانون تجارت،شرکت مختلط غیر سهامی تحت اسم مخصوصی تشکیل می شود.قسمت اخیر ماده 141 مقرر می کند:"در اسم شرکت باید عبارت "شرکت مختلط" و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود".در حقوق فعلی فرانسه،قید نام یکی از شرکا دیگر اجباری نیست و اگر شرکا بخواهند نام یک یا چند نفر از شرکا را قید کنند،مجازند از اسامی شرکای ضامن و یا شرکای با مسئولیت محدود استفاده کنند.مع ذلک،قید اینکه شرکت یک شرکت"مختلط غیر سهامی"است در تمام نوشته ها و مکاتبات شرکت ضروری است.
پس از رعایت شرایطی که بیان شد، پنج نام برای شرکت خود انتخاب کنید و به ترتیب اولویت در پایگاه اینترنتی اداره کل ثبت شرکت ها به نشانی irsherkat.ssaa.ir وارد نمایید تا از بین آن ها یکی مورد تایید قرار گیرد. متقاضی تعیین نام باید احدی از سهامداران یا موسسین یا وکیل رسمی دادگستری (با ارائه وکالتنامه) باشد.
مهلت اعتبار نام تایید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام،6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.
نام شخص حقوقی (نام شرکت) ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم، مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس (تام،ناقص حرکتی،لفظی) آن را ندارد. این حق پس از انحلال و ختم تصفیه،منتفی می شود.

علائم تجاری ، صنعتی یا خدماتی ، نشانه هایی هستند که برای معرفی کالاها و محصولات صنعتی و یا خدماتی از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند.هزینه پلمپ دفاتر  این علایم ممکن است اسامی مرکب شامل نقش، تصویر و کلمه بوده یا به صورت اسم منطقه و شهر ( عسل سبلان اردبیل ) و غیره باشد.
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات در تعریف علامت تجاری مقرر می دارد : " علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش – تصویر – رقم – حرف – عبارت – مهر – لفاف – و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود.
از ماده فوق مستفاد می شود که نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی ، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی ، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ؛ ارقام ؛ تصاویر باشد.
علامت تجاری نه تنها باید با سایر علایم تجاری تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد ، بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در علامت استفاده نشود ، مثلاَ کلمه " شکر " را که عام و ویژه کالا و جنس خاص است ، نمی توان به عنوان علامت انتخاب نمود.
در ذیل به توضیح شرایط ثبت علامت تجاری می پردازیم . شایان ذکر است ،چنانچه در رابطه با ثبت علامت تجاری با مشکل مواجه شدید می توانید از کارشناسان متعهد ما بهره جویید.
کارشناسان ما در ثبت شرکت فکر برتر به دو طریق می توانند شما را همراهی کنند.اول آنکه توسط مشاوره راهبردی رایگان در این زمینه شما را راهنمایی نمایند و دیگر آنکه تنها با ارایه ی مدارک مورد نیاز، کلیه ی امور ثبتی شما را خود بر عهده گیرند.
1- ابداع و نوآوری
علامت تجاری باید از خلاقیت و نوآوری برخوردار باشد.به عبارت دیگر می توان گفت علامت تجاری نباید تکراری و یا مشابه علایم مستعمل قبلی باشد.برخی از افراد با  افزایش یا کاهش یک حرف یا یک شکل کوچک به اشکال قبلی مدعی ثبت علامت تجارتی می شوند که در این حالت متصدی ثبت ضمن رد آن مانع ثبت علایم تکراری می شود.استناد و ادعای چنین مدعیانی این است که علامت پیشنهادی عین علامت قبلی و مستعمل نمی باشد لیکن باید توجه داشت که علامت و طرح پیشنهادی نباید در مشاهده و نگاه افراد غیر متخصص،تداعی کننده علامت ثبت شده قبلی باشد ولو اینکه از منظر اثبات،عین علامت قبلی تلقی نشود.
بدیهی است متصدی ثبت از ثبت طرح ها و نشان هایی که آرم و علامت شرکت و موسسه دیگری را تداعی نمایند خودداری بعمل می آورند.

2- عدم ایجاد اشتباه در نظر مشتری
علایم تجاری باید از صداقت، شفافیت و روشنی و وضوح برخوردار باشند یعنی علامت تجاری باید بنحوی طراحی،ترسیم  و تعیین شود که موجب خطا،اشتباه،فریب و گمراهی مخاطب و مشاهده کننده نگردد.لذا، علامت تجاری نباید طوری ترسیم گردد که در نظر مشتری ایجاد اشتباه کرده و وی را در تشخیص و تمییز علامت تجاری دیگر که قدری با هم مشابهت دارند، دچار سردرگمی و انتخاب نادرست کند. ایجاد اشتباه در نظر مشتری گاه ممکن است با انتخاب نام منطقه ای خاص به عنوان علامت تجاری برای کالایی مشخص که در اصل بین کالا و آن منطقه ارتباطی وجود ندارد ، صورت پذیرد به نحوی که مصرف کننده به تصور اینکه کالا متعلق به آن منطقه است راجع به نوع و مبدا جنس دچار اشتباه شده و در انتخاب و خرید کالا گمراه گردد.
3- تمایز و تشخص
علامت تجاری یک شرکت باید در میان علایم شرکت های مشابه،مشخص و متمایز باشد و توسط افراد عادی بسهولت تمیز داده شود.
تقاضای ثبت باید به زبان فارسی و در سه نسخه روی نمونه های چاپی مخصوصی که از طرف اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در اختیار متقاضیان گذارده می شود به عمل آید. تقاضای مزبور ممکن است شخصاَ از طرف متقاضی یا از طرف وکیل او تسلیم گردد و دارای تاریخ و امضاء حاوی نکات ذیل باشد :
1- اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او
2- اسم و اقامتگاه وکیل او در تهران در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد.
3- رشته تجارت یا نوع صنعت یا فلاحت
4- تاریخ ثبت و محل و شماره ثبت علامت در کشور مبدا در صورتی که علامت در خارج ایران به ثبت رسیده باشد.
5- اقامتگاهی که صاحب علامت در تهران انتخاب می نماید.
6- اسم اقامتگاه شخص یا اشخاصی که در تهران صلاحیت دریافت ابلاغ ها و اخطارها را دارند.
7- شرح و نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود با تعیین طبقات درخواست شده طبق طبقه بندی ضمیمه آیین نامه
8- شرح توصیف علامت درخواست شده و طرز مخصوص استعمال آن اگر مورد داشته باشد.
9- تعیین ضمایم
تنظیم نام و نشانی درخواست کنندگان مقیم خارجه باید علاوه بر فارسی به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی خواهد شد.

تعریف سرمایه :
قانون بخش تعاونی در مورد سرمایه شرکت تعاونی می گوید : " سرمایه تعاونی اموال و دارایی هایی است که برای تاسیس تعاونی یا افزایش سرمایه قبلی ،اخذ کارت بازرگانی فوری  در اختیار آن قرار می گیرد ".
از لحاظ سرمایه ، شرکت های تعاونی را می توان به دو دسته تقسیم کرد : شرکت هایی که تمام سرمایه آن را اعضا تامین کرده اند و شرکت هایی که قسمتی از سرمایه آن ( حداقل 51 درصد ) را اعضا تامین کرده اند و بقیه آن را ارگان های دولتی و عمومی در اختیار شرکت قرار دهده اند. توضیح اینکه به موجب ماده 17 قانون بخش تعاونی ، در شرکت های تعاونی که حداقل 51 درصد سرمایه را اعضا در اختیار شرکت قرار می دهند ، " وزارتخانه ها ، سازمان ها ، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت ، بانک ها ، شهرداری ها ، شوراهای اسلامی ، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای عمومی می توانند جهت اجرای بند 2 اصل 43 قانون اساسی ، از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت ، مضاربه ، مزارعه ، مساقات ، اجاره ، اجاره به شرط تملیک ، بیع شرط ، فروش اقساطی و صلح ، اقدام به کمک در تامین یا افزایش سرمایه آن ها نمایند ، بدون آنکه عضو باشند.
همان طور که ملاحظه می شود ، اولاَ بخش خصوصی نمی تواند در تامین یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی اقدام کند ، زیرا ماده 17 به شرح فوق به ارگان های دولتی ، وابسته یا تحت پوشش دولت و ارگان هایی که جنبه عمومی دارند اجازه می دهد که در شرکت های تعاونی سرمایه گذاری کنند ، ثانیاَ این سرمایه گذاری برای اجرای بند 2 اصل 43 قانون اساسی که عبارت است از " تامین شرایط و امکانات کار در شکل تعاونی برای همه به منظور اشتغال کامل و قرار دادن وسایل کار در اختیار همه کسانی که قادر به کارند ولی وسایل کار ندارند " ، به عمل می آید ، ثالثاَ سرمایه گذاری ارگان های مذکور در شرکت تعاونی از راه وام بدون بهره یا از طرق مشروع دیگر از قبیل عقود و قراردادهایی که فوقاَ ذکر شد صورت می گیرد ، رابعاَ سرمایه گذاری این ارگان ها سبب عضویت آن ها در شرکت تعاونی نمی شود و چون حق رای و حق مشارکت در تصمیم گیری ها و اداره امور شرکت تعاونی مخصوص اعضای آن است ، بنابراین ارگان های مذکور با وجود سرمایه گذاری در شرکت تعاونی ، حق رای و حق مشارکت در این امور را ندارند ، لیکن به تجویز تبصره یک ماده 30 قانون بخش تعاونی ، می توانند نماینده ای برای نظارت و بازرسی در تعاونی و شرکت در جلسات مجمع عمومی و هیات مدیره به عنوان ناظر و بدون حق رای اعزام دارند.

• حداقل سرمایه شرکت تعاونی

برای مقدار سرمایه شرکت تعاونی حداقل مقرر شده است. به موجب " دستورالعمل تشکیل تعاونی ها " ، " حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت های تعاونی عام و خاص ، به ترتیب یکصد میلیون ریال و ده میلیون ریال ، تعیین می گردد. هر تعاونی وقتی تشکیل و ثبت می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و چنانچه به صورت نقدی و جنسی باشد ، تقویم و تسلیم شده باشند " . لازم به ذکر است که تعاونی های مذکور پس از تشکیل در دوره فعالیت نیز باید پیوسته مبالغ حداقل سرمایه های فوق را داشته باشند.

• حصه اعضا در تامین سرمایه

حصه اعضا در تامین سرمایه شرکت تعاونی برابر است ، یعنی همه آن ها به میزان مساوی در شرکت سرمایه گذاری می کنند ، مگر اینکه مجمع عمومی عادی تصویب کند که تساوی فوق مراعات نشود و اعضا در تامین سرمایه ، حصه نابرابر داشته باشند. در این زمینه آیین نامه مربوط می گوید : سهم اعضا در تامین سرمایه تعاونی برابر است ، مگر اینکه مجمع عمومی ( عادی ) تصویب کند که برخی اعضا سهم بیشتری خریداری کنند ، در این صورت حداکثر میزان سهم هر عضو نباید از 15 درصد کل سرمایه تعاونی تجاوز کند.

• تغییرسرمایه

تغییر سرمایه ، یعنی افزایش یا کاهش آن را قانون بخش تعاونی ( به موجب بند 4 ماده 34 ) در صلاحیت مجمع عمومی عادی قرار داده است . این عمل به دو طریق ممکن است : از طریق افزایش یا کاهش تعداد سهام شرکت تعاونی ؛ از طریق افزایش یا کاهش ارزش اسمی سهام . لازم به ذکر است که تغییر سرمایه تغییر در مواد اساسنامه محسوب می شود و تغییر در مواد اساسنامه طبق ماده 35 قانون بخش تعاونی جزء اختیارات مجمع عمومی فوق العاده است ، با این حال قانون ، اتخاذ تصمیم درباره افزایش یا کاهش سرمایه را بر عهده مجمع عمومی عادی گذاشته است .
الف ) افزایش سرمایه :
در افزایش سرمایه از طریق صدور سهام جدید ، شرکت تعاونی می تواند سهام جدید را برابر مبلغ اسمی بفروشد یا اینکه مبلغی علاوه بر مبلغ اسمی به عنوان اضافه ارزش سهم از خریداران دریافت کند. یادآوری می شود که پرداخت مبلغ سهام جدید از محل سود تقسیم نشده و یا یک دوم اندوخته قانونی شرکت امکان پذیر است ، در این صورت سهام جدید باید به اعضا واگذار شود و این واگذاری به نسبت سهامی خواهد بود که اعضا مالک اند.
هر گاه افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود باشد ، اگر این عمل برای اعضای شرکت تعاونی ایجاد تعهد کند ، یعنی آن ها را به پرداخت وجهی مکلف سازد ، لازم است کلیه اعضا با آن موافق باشند. به بیان مصوبه مربوط ، تصمیم گیری در این خصوص از اختیارات مجمع عمومی فوق العاده خواهد بود که باید با حضور تمامی اعضا تشکیل و با رای مثبت همه آن ها ، یعنی به اتفاق آرا به تصویب برسد ، یادآوری می شود که در این مورد نیز مانند افزایش سرمایه از طریق صدور سهام جدید ، می توان مبالغ افزوده شده به مبلغ اسمی سهام را از محل سود تقسیم نشده یا یک دوم اندوخته قانونی شرکت ، پرداخت و به این ترتیب از به وجود آمدن تعهد پرداخت برای اعضا جلوگیری کرد.
نانویس نماند که افزایش سرمایه و همین طور کاهش آن ، ممکن است به طور اتفاقی باشد. در رابطه با این موضوع ذیلاَ بحث خواهد شد.
ب ) کاهش سرمایه
چنانچه بر اثر زیان های وارده ، حداقل نصف سرمایه شرکت تعاونی از میان برود ، با تصویب مجمع عمومی فوق العاده ،  باید سرمایه شرکت به مبلغ سرمایه موجود کاهش پیدا کند.
قابل یادآوری است که در این خصوص رعایت میزان حداقل سرمایه ، یعنی مبلغ یکصد میلیون ریال برای شرکت های تعاونی عام و ده میلیون ریال برای شرکت های تعاونی خاص ، الزامی است . بنابراین در صورتی که مبلغ سرمایه موجود به حداقل های فوق بالغ نباشد ، شرکت تعاونی باید منحل شود و یا از طریق افزایش سرمایه کسری آن تامین شود.

• افزایش یا کاهش اتفاقی سرمایه

علاوه بر افزایش یا کاهش سرمایه به شرحی که گذشت ، ممکن است سرمایه شرکت به طور اتفاقی افزایش یا کاهش پیدا کند. این تغییر به طرق ذیل روی می دهد :
- هر گاه عضو شرکت تعاونی فوت کند ، وراث وی که واجد شرایط عضویت باشد ، عضو شرکت تعاونی شناخته می شود. حال در صورتی که وراث بیش از یک نفر باشد ، هر کدام از بقیه ، باید قیمت سهم یا سهام مربوط به عضویت خود را به شرکت تعاونی بپردازد که این امر موجب افزایش اتفاقی سرمایه شرکت خواهد شد.
- کاهش اتفاقی سرمایه شرکت تعاونی از جمله در مواردی پیش می آید که عضو شرکت فوت کند و قیمت سهام او به وارث یا وراث وی پرداخت شود و همچنین وقتی که عضوی استعفا دهد یا از شرکت اخراج گردد، در این موارد نیز پرداخت قیمت سهام عضو متوفی ، مستعفی یا اخراج شده ، موجب خواهد شد که سرمایه شرکت تعاونی به طور اتفاقی کاهش یابد.
هیات مدیره باید افزایش یا کاهش سرمایه در موارد اتفاقی و علت آن را ضمن گزارش های مالی و تسلیم ترازنامه ، به مجمع عمومی عادی اطلاع دهد.

در مقاله های قبل در رابطه با مجامع عمومی شرکت های سهامی به عنوان عالی ترین رکن اداره شرکت ها نکات اصلی مورد اشاره قرار گرفت. پلمپ دفاتر در این قسمت، هیات مدیره شرکت های سهامی به عنوان دومین رکن مهم اداره این نوع از شرکت های تجاری مورد توجه قرار خواهد گرفت.شایان ذکر است شما عزیزان ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید. همکاران ما در این مرکز، با سال ها تجربه درخشان ، آماده ی خدمت رسانی به شما عزیزان می باشند.

1. شرایط انتخاب عضو هیات مدیره
طبق ماده 111 قانون اصلاح قانون تجارت افرادی که نمی توانند سمت عضویت در هیات مدیره را بپذیرند عبارتند از :
1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است.
2- کسانی که به علت ارتکاب جنایت با یکی از جنحه های ذیل به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند در مدت محرومیت :
" سرقت – خیانت در امانت – کلاهبرداری – جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت کلاهبرداری شناخته شده است – اختلاس- تدلیس- تصرف غیر قانونی در اموال " .
2. مرجع انتخاب هیات مدیره
1- مجمع عمومی موسس
2- مجمع عمومی عادی
ماده 107 قانون اصلاحیه قانون تجارت علی رغم ظاهر کوتاه آن ، مقررات متعدد و مهمی را در رابطه با هیات مدیره وضع کرده است، که عبارتند از :
الف – لزوم انتخاب اعضای هیات مدیره از بین صاحبان سهام همان شرکت.
ب- قابلیت عزل اعضای هیات مدیره ، به عبارت دیگر، اساسنامه شرکت ها و یا تصمیمات مجمع عمومی شرکت ها نمی تواند اعضای هیات مدیره را غیرقابل عزل نماید.
ج- تعیین نصاب حداقل پنج نفر برای اعتبار هیات مدیره شرکت های سهامی عام . به عبارت دیگر ، قانون تجارت نصابی برای شرکت های سهامی خاص تعیین نکرده است.
طبق قانون تجارت ، اعضای هیات مدیره شرکت های سهامی که بعضاَ در این قانون از آن ها با عنوان ( مدیران شرکت ) نامبرده شده است ، در آغاز فعالیت شرکت توسط مجمع عمومی موسس و در مراحل بعدی توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند.
دوره خدمت اعضای هیات مدیره در اساسنامه شرکت تعیین می شود، لیکن طبق قانون این مدت نباید بیشتر از دو سال باشد. لیکن انتخاب مجدد اعضای هیات مدیره بعد از اتمام این دوره دو ساله بلامانع است.
همچنین به موجب ماده 211 اصلاحیه قانون تجارت ، " به محض انتصاب مدیران تصفیه برای شرکت ، دوره خدمت اعضای هیات مدیره خاتمه خواهد یافت ".
در مورد نحوه تعیین مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره از اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضائیه استعلام گردیده که سوال و پاسخ به شرح ذیل می باشد :
سوال – آیا ذکر این ماده در اساسنامه شرکت که تعیین مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره از اختیارات مجمع عمومی خارج و در اختیار رئیس مجمع عمومی باشد منطبق با قانون تجارت است یا خیر؟
نظریه شماره  292/7- 25/1/1376
نظریه اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضائیه
تعیین هیئت مدیره از صلاحیت های مجمع عمومی عادی است و مطابق مادتین 119 و 124 قانون تجارت مصوب سال 1374 هیات مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضاء هیات ، رئیس، نائب رئیس و مدیر عامل را باید انتخاب کند، قسمت اخیر ماده 119 این قانون صراحت دارد که هر ترتیبی خلاف این ماده در اساسنامه مقرر شود کان لم یکن است.
3. اختیارات هیات مدیره
مهم ترین موضوع بعد از انتخاب هیات مدیره هر شرکت، حدود اختیارات آن است. ماده 118 اصلاحیه قانون تجارت ، برای رفع مشکلات ناشی از این موضوع بحث انگیز به صورت صریح و روشن مقرر می دارد :
" جز درباره موضوعاتی که موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است ، مدیران شرکت ، دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند، مشروط به آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد. "
محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است."
این ماده برای حفظ نظم و امنیت در نظام تجاری کشور، قاعده حقوقی جالبی را وضع کرده است. به این ترتیب که مسئولیت هیات مدیره را در دو حالت متصور شده است :
اول – رابطه هیات مدیره شرکت با اشخاص خارج از شرکت که در این حالت مسئولیت و اختیارات هیات مدیره به صورت عام در نظر گرفته شده است. مگر در موارد بسیار مهمی که در قانون تجارت این مسئولیت ها و اختیارات به مجامع عمومی تفویض شده است. لذا این مسئولیت و اختیارات به راحتی برای کلیه اشخاص ذی نفع قابل تشخیص است، و نوعی وحدت رویه در نظام حقوقی تجارت کشور در این رابطه وجود دارد.
دوم- رابطه بین هیات مدیره و صاحبان شرکت است که این یک رابطه داخلی بوده و حدود مسئولیت ها و اختیارات هیات مدیره را اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجامع عمومی آن تعیین خواهد کرد.
لذا، چنانچه هیات مدیره یک شرکت سهامی برخلاف اساسنامه و یا تصمیمات مجامع عمومی شرکت، قراردادی را منعقد سازد قرارداد مزبور از لحاظ رابطه خارجی شرکت برای طرف قرارداد معتبر خواهد بود، ولی از لحاظ رابطه داخلی هیات مدیره در مقابل صاحبان سهام مسئول خواهد بود.
در تاکید بر اصل صحت اقدامات هیات مدیره در قبال اشخاص ثالث، ماده 135 اصلاحیه قانون تجارت مقر می دارد :
" کلیه اعمال و اقدامات مدیران و مدیران عامل شرکت در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر است، و نمی توان به عذر عدم اجرای تشریفات مربوط به طرز انتخاب آن ها اعمال و اقدامات آنان را غیر معتبر دانست. "
در مقابل اصل صحت اقدامات حقوقی و معاملات شرکت توسط هیات مدیره و مدیر عامل، یک استثنای کلی در قانون تجارت پیش بینی شده است.
مواد 129 لغایت 133 اصلاحیه قانون تجارت، به منظور حفظ حقوق کلیه صاحبان شرکت در مقابل هر گونه تبانی احتمالی، و به عنوان یک اقدام پیشگیری کننده ، معاملات اعضای هیات مدیره و مدیر عامل به عنوان طرف قرارداد با شرکت ( به طور مستقیم و یا حتی غیر مستقیم) را منوط به اطلاع به بازرس شرکت و تصویب در مجمع عمومی شرکت کرده است.
اگر چه عبارت ( غیرمستقیم) در قانون تجارت تعریف نشده است، و تشخیص آن به دادگاه محول شده است، لیکن به نظر می رسد منظور از این عبارت معاملات اعضای هیات مدیره و مدیر عامل، به نام بستگان درجه اول و یا به نام شرکتی که سهامدار عمده آن محسوب می شوند باشد.
در ماده 133 اصلاحیه قانون تجارت ، قاعده مهم منع رقابت با شرکت توسط اعضای هیات مدیره و مدیر عامل پیش بینی شده است.
در این ماده ، فعالیت اعضای هیات مدیره و مدیر عامل در فعالیت های تجاری مشابه با فعالیت شرکت ممنوع اعلام گردیده است.
قانون تجارت به عنوان ضمانت اجرایی این ماده دو شیوه حقوقی و جزایی پیش بینی کرده است، از جنبه حقوقی، در همان ماده چنانچه اشخاص مزبور از مقررات این ماده تخلف کنند، مسئول جبران ضرر وارده به شرکت اعم از خسارت مستقیم و یا عدم النفع خواهند بود.
از جنبه جزایی نیز، ماده 257 اصلاحیه قانون تجارت، مجازات حبس از یک سال تا سه سال را برای نامبردگان در صورت ارتکاب جرایم ذیل پیش بینی کرده است.
الف – رییس اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت که اموال یا اعتبارات شرکت را برخلاف منافع شرکت برای مقاصد شخصی یا برای شرکت یا موسسه دیگری که خود به طور مستقیم یا غیر مستقیم در آن ذی نفع باشند، مورد استفاده قرار دهند.
ب- رییس و اعضای هیات مدیره و مدیرعامل شرکت که با سوء نیت از اختیارات خود برخلاف منافع شرکت برای مقاصد شخصی یا به خاطر شرکت یا موسسه دیگری که خود به طور مستقیم یا غیرمستقیم در آن ذی نفع می باشند، استفاده کنند.
4. مسئولیت های هیات مدیره
قانون تجارت در مقابل اختیارات گسترده ای که به هیات مدیره تفویض کرده است، مسئولیت های مهمی نیز برای اداره شرکت برای آن ها در نظر گرفته است، که به برخی از آن ها اشاره می شود.
طبق ماده 137 اصلاحیه قانون تجارت هیات مدیره باید حداقل هر شش ماه یک بار خلاصه صورت دارایی و قروض شرکت را تنظیم و به بازرس شرکت تسلیم نماید. همچنین طبق ماده 137 اصلاحیه قانون تجارت، هیات مدیره باید بعد از انقضای سال مالی شرکت، مجمع عمومی سالیانه شرکت را برای تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان دعوت کند.
در ماده 257 اصلاحیه قانون تجارت، ضمانت اجرایی جزایی حبس از یک سال تا سه سال برای ارتکاب جرایم ذیل پیش بینی شده است:
الف- رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت که بدون صورت دارایی و ترازنامه یا به استناد صورت دارایی و ترازنامه مزور منافع موهومی را بین صاحبان سهام تقسیم کرده باشند.
ب- رییس یا اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت که ترازنامه غیرواقع به منظور پنهان داشتن وضعیت واقعی شرکت به صاحبان سهام ارائه یا منتشر کرده باشند.
همچنین طبق ماده 140 اصلاحیه قانون تجارت، هیات مدیره مکلف است هر سال یک بیستم از سود خالص شرکت را به عنوان اندوخته قانونی موضوع نماید.
مادامی که اندوخته قانونی شرکت به یک دهم سرمایه شرکت نرسیده باشد، این تخصص الزامی است و بعدی از رسیدن به این نصاب اختیاری خواهد بود.
از دیگر وظایف مهم هیات مدیره، دعوت فوری مجمع عمومی فوق العاده در صورت ورود زیان حداقل معادل نصف سرمایه شرکت است. طبق ماده 141 اصلاحیه قانون تجارت مجمع عمومی مزبور در مورد انحلال یا کاهش سرمایه شرکت تصمیم خواهد گرفت.
ماده مزبور به عنوان ضمانت اجرایی انجام این تکلیف توسط هیات مدیره ، به هر ذی نفعی حق داده است که در صورت عدم انجام این تکلیف توسط هیات مدیره، راساَ تقاضای انحلال شرکت را از دادگاه به عمل آورد.
مطالبه بخش پرداخت نشده از مبلغ اسمی سهام شرکت در مهلت مقرر در قانون تجارت از دیگر وظایف هیات مدیره است.
طبق ماده 246 اصلاحیه قانون تجارت، چنانچه هیات مدیره این وظیفه را انجام ندهد و دو ماه قبل از پایان مهلت مزبور مجمع عمومی فوق العاده شرکت را برای تقلیل سرمایه شرکت دعوت نکند، به مجازات حبس دو ماه تا شش ماه یا به جزای نقدی از سی هزار ریال تا سیصد هزار ریال یا به هر دو محکوم خواهند شد.
نقش بازرسان در اداره سالم شرکت بسیار حیاتی است. به همین منظور قانون تجارت ضمانت اجراهای قوی برای حضور و نظارت بازرسان پیش بینی کرده است. در همین راستا، هیات مدیره شرکت نقش موثری برای این حضور و نظارت موثر بازرسان به عهده دارد.
به همین منظور، ماده 259 اصلاحیه قانون تجارت مجازات حبس دو ماه تا شش ماه یا جزای نقدی بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال یا هر دو مجازات را برای اعضای هیات مدیره ای که عامداَ مجمع عمومی صاحبان سهام را برای انتخاب بازرسان شرکت دعوت نکند و یا بازرسان شرکت را به مجامع عمومی صاحبان سهام دعوت نکنند، پیش بینی کرده است.
ماده 260 اصلاحیه قانون تجارت، به طور عام وظایف و مسئولیت های هیات مدیره در قبال بازرسان شرکت را به شرح ذیل بیان داشته است :
" رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل که عامداَ مانع یا مخل انجام وظایف بازرسان شرکت بشوند یا اسناد و مدارکی که برای انجام وظایف آن ها لازم است در اختیار بازرسان قرار ندهند، به حبس تادیبی از سه ماه تا دو سال یا به جزای نقدی از بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهند شد".
به غیر از مسئولیت های فوق، اصلاحیه قانون تجارت موارد دیگری از مسئولیت های هیات مدیره که واجد مسئولیت کیفری نیز می باشد، ماده 261 اصلاحیه قانون تجارت نیز برای اعضای هیات مدیره یا مدیر عامل هر شرکت سهامی که قبل از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه یا در صورتی که ثبت افزایش سرمایه مزورانه یا بدون رعایت تشریفات لازم صورت گرفته باشد، سهام یا قطعات سهام جدید صادر و منتشر کند به جزای نقدی از ده هزار تا یکصد هزار ریال مجاز است تعیین کرده است. و در صورتی که قبل از پرداخت کل مبلغ اسمی سهام سابق مبادرت به صدور و انتشار سهام جدید یا قطعات سهام جدید بنماید حبس از دو ماه تا شش ماه و جزای نقدی از بیست هزار تا دویست هزار ریال مجازات در نظر گرفته است. مواد 262، 263، 264،265 اصلاحیه قانون تجارت مجازات هایی برای اقدامات مشابه توسط هیات مدیره پیش بینی شده است.
صرف نظر از موارد متعددی که در قانون تجارت به عنوان مسئولیت های هیات مدیره بین شده است، رعایت دو قاعده مهم کلی که بیانگر حدود مسئولیت های هیات مدیره، کلیه سهامداران و کلیه اشخاص ذی نفع خارج از شرکت ضروری است.
ماده 142 اصلاحیه قانون تجارت در بیان مسئولیت کلی هیات مدیره مقرر می دارد :
" مدیران و مدیر عامل شرکت در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلف از مقررات قانون یا اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجمع عمومی بر حسب مورد منفرداَ یا مشترکاَ مسئول می باشند و دادگاه حدود مسئولیت هر یک را برای جبران خسارت تعین خواهد نمود".
لذا مسئولیت هیات مدیره و مدیرعامل به رعایت مقررات ذیل می باشد :
الف- قوانین ذیربط
ب- اساسنامه شرکت
ج- مصوبات مجمع عمومی
مسئولیت های فوق به دو صورت ذیل خواهد بود:
الف- منفرداَ
ب- مشترکاَ
5- حق الزحمه هیات مدیره
در شرکت های سهامی دو نوع عضویت در هیات مدیره وجود دارد : عضو موظف و عضو غیرموظف.
عضو موظف، فردی است که ضمن عضویت در هیات مدیره، در همان شرکت یک سمت رسمی را به طور تمام وقت در تصدی داشته باشد. از جمله مدیر عامل، مدیر مالی، مدیر امور حقوقی و قراردادها و غیره.
غالباَ در مورد این افراد از عناوینی همچون ( مدیر عامل و عضو هیات مدیره) ، ( مدیر مالی و عضو هیات مدیره ) و غیره در مکاتبات رسمی استفاده می شود.
این گونه افراد در واقع مستخدم شرکت بوده و طبق قرارداد همکاری تمام وقت حقوق و مزایا دریافت می دارند.
ب- عضو غیر موظف
اعضایی که فقط در هیات مدیره شرکت حضور داشته و صرفاَ در جلسات آن شرکت می کنند، عضو غیرموظف نامیده می شوند.
در مورد این افراد طبق ماده 134 اصلاحیه قانون تجارت، صرفاَ باید متناسب با میزان جلساتی از هیات مدیره که در آن شرکت می کنند، حق الزحمه پرداخت شود. این مبلغ را مجمع عمومی به طور ثابت برای کلیه اعضاء غیرموظف بطور یکسان تعیین و چک پرداخت خواهد کرد.
در ماده 134 اصلاحیه قانون تجارت تاکید گردیده : " اعضاء غیرموظف هیات مدیره حق ندارند به جز آنچه در این ماده پیش بینی شده است در قبال سمت مدیریت خود به طور مستمر و یا غیر مستمر بابت حقوق یا پاداش یا حق الزحمه وجهی از شرکت دریافت کنند."
6- پاداش هیات مدیره
قانون تجارت با توجه به مسئولیت هایی که اعضاء هیات مدیره به عهده دارند و به منظور ایجاد انگیزه در توسعه فعالیت های سود ده شرکت، به غیر از حق الزحمه هایی که برای اعضای موظف و غیرموظف پیش بینی کرده، پاداش سالیانه ای نیز برای آن ها در نظر گرفته است.
طبق ماده 134 اصلاحیه قانون تجارت : " همچنین در صورتی که در اساسنامه پیش بینی شده باشد مجمع عمومی می تواند تصویب کند که نسبت معینی از سود خالص سالانه شرکت به عنوان پاداش به اعضاء هیات مدیره تخصیص داده شود . "
از این حکم قانون چند موضوع استنباط می گردد:
الف- پرداخت پاداش به هیات مدیره باید در اساسنامه شرکت پیش بینی شده باشد.
ب- به فرض پیش بینی در اساسنامه، پرداخت آن اختیاری است و مجمع می تواند این مبلغ را پرداخت کند و الزامی ندارد.
ج- پاداش هیات مدیره به کلیه اعضاء اعم از موظف یا غیرموظف تعلق می گیرد.
قانون تجارت میزان پاداش های هیات مدیره را به تشخیص مجمع عمومی قرار داده است ولی سقفی برای این گونه پاداش در نظر نگرفته است.
طبق ماده 241 اصلاحیه قانون تجارت این سقف عبارت است از :
الف- شرکت های سهامی عام : 5 درصد از سود خالص همان سال مالی
ب- شرکت های سهامی خاص: 10 درصد از سود خالص همان سال مالی

تاثیر مصرف قهوه بر تغییر رنگ کامپوزیت دندان

ثبات رنگ کامپوزیت دندان و ماندگاری آن‌ها بسیار حائز اهمیت است. ایمپلنت دندان در رشت زیرا استفاده مداوم از مواد غذایی، نوشیدنی‌‌های مختلف و دهانشویه‌ها در حفره دهان‌‌ می‌تواند موجب تغییر رنگ کامپوزیت‌ها شود. تغییر رنگ کامپوزیت‌ها مخصوصا در مورد کامپوزیت دندان‌‌های جلویی یکی از دغدغه‌‌های اصلی افرادی است که کامپوزیت انجام داده اند. اما در مورد تاثیر رنگ قهوه بر کامپوزیت دندان و میزان اثرگذاری آن هنوز اطلاعات کاملی وجود ندارد و نظرات مختلفی در این باره بیان شده است.

بعضی از متخصصین معتقد هستند که یون‌‌های رنگ قهوه‌‌ می‌توانند موجب تغییر رنگ کامپوزیت‌ها شوند. بر اساس نتایج به دست آمده در این رابطه دو عامل PH و وجود شکر در قهوه‌‌ می‌تواند در تغییر رنگ کامپوزیت‌ها نقش داشته باشد. به‌طوری‌که نسبت به سایر مواد غذایی خیلی بیشتر موجب تغییر رنگ کامپوزیت‌ها‌‌ می‌شود. 

به میزانی که PH محلول پایین‌تر باشد، بیشتر موجب تخریب سطحی کامپوزیت و جذب رنگدانه‌‌ می‌شود. علاوه بر این وجود دانه‌‌های شکر در قهوه نیز چسبندگی رنگدانه‌ها روی دندان را افزایش‌‌ می‌دهد.  به عبارتی شکر در هر نوع غذا و نوشیدنی رنگدانه دار دیگری نیز وجود داشته باشد فرآیند زرد شدن کامپوزیت‌ها را تسریع‌‌ می‌کند.

البته با استفاده از مسواک پس از نوشیدن قهوه‌‌ می‌توان تا حد زیادی مقدار این تغییر رنگ را کاهش داد. کامپوزیت‌ها نسبت به لمینت‌ها حساس‌تر هستند و بیشتر دچار تغییر رنگ‌‌ می‌شوند، ازاین‌رو به مراقبت و رعایت بهداشت دهان و دندان بیشتری نیاز دارند.

کامپوزیت دندان چه ویژگی‌هایی دارد؟

کامپوزت‌‌های جدید دارای دوام و ماندگاری بالاتری هستند و زیبایی بیشتری را به دندان‌ها‌‌ می‌بخشند. در واقع این کامپوزیت‌ها دارای انقباض کمتر، پولیش پذیری بهتر، ماندگاری و جذابیت بیشتری هستند. البته کامپوزیت‌ها معایبی مثل سایش و تغییر رنگ نیز دارند که‌‌ می‌توانند موجب شوند فرد به تعویض و یا ترمیم کامپوزیت‌ها نیاز پیدا کند. 

عوامل داخلی و خارجی مختلفی در تغییرات رنگ کامپوزیت‌ها نقش دارند. عوامل داخلی باعث ایجاد تغییر در ماده رزینی مثل تغییر ماتریکس رزینی و تغییر در سطح مشترک ماتریکس و فیلر‌‌ می‌شوند. عوامل خارجی نیز در تغییر خصوصیت رنگ کامپوزیت نقش دارند. از جمله این عوامل خارجی‌‌ می‌توان به کشیدن سیگار، رژیم غذایی نامناسب، بهداشت ضعیف دهان و دندان و همچنین جذب مواد رنگی توسط ماتریکس رزینی اشاره نمود. تاثیر قهوه بر رنگ کامپوزیت زیبایی نیز از جمله عوامل خارجی محسوب‌‌ می‌شود. 

دوام و ماندگاری رنگ کامپوزیت دندان‌ها

استفاده از مواد اولیه درجه یک و مرغوب برای کامپوزیت دندان‌ها نقش مهمی در ماندگاری رنگ و کیفیت نهایی آن‌ها دارد. درصورتی‌که از مواد اولیه بی‌کیفیت استفاده شود حتی اگر مراقبت‌ها به خوبی رعایت شود باز هم کامپوزیت‌ها دچار تغییر رنگ‌‌ می‌شوند. ازاین‌رو توصیه‌‌ می‌شود برای داشتن کامپوزیت‌های زیبا با دوام از با کیفیت‌ترین و مرغوب‌ترین مواد اولیه استفاده کنید. 

اگر چه رنگ کامپوزیت دندان دارای دوام و ماندگاری بالایی است. اما مدت زمان این ماندگاری با توجه به عواملی مانند استفاده از مواد غذایی رنگی مثل نوشابه، قهوه، چای و میوه‌‌های رنگی ، مصرف دخانیات در طولانی مدت‌‌ می‌تواند کاهش یابد و با رعایت این موارد‌‌ می‌توان ثبات رنگ کامپوزیت‌ها را بیشتر کرد. درصورتی‌که کامپوزیت دندان از نوع با کیفیت و با دوام باشد و دچار تغییر رنگ شود‌‌ می‌توان با پولیش کامپوزیت آن را برطرف نمود، زیرا به دلیل ساختار بی‌نظیر کامپوزیت رنگ نمی‌تواند به عمق آن نفوذ کند.

چه عواملی موجب رنگ پذیری کامپوزیت دندان‌‌ می‌شوند؟

به‌طورکلی در رنگ پذیری کامپوزیت دندان عوامل مختلفی نقش دارند که از جمله آن‌ها‌‌ می‌توان به موارد زیر اشاره نمود. 

• نوع کامپوزیت

کیفیت کامپوزیت‌‌ می‌تواند از مهم‌ترین عوامل موثر در تغییر رنگ آن به مرور زمان باشد. کامپوزیت توسط برندهای مختلفی در جهان تولید‌‌ می‌شود، ازاین‌رو از نظر کیفیت ساخت و درصد موادی که در ساخت آن‌ها به کار رفته متفاوت هستند. در نتیجه پایین بودن کیفیت کامپوزیت موجب تغییر رنگ سریع آن خواهد شد. 

• مهارت دندانپزشک

دقت و مهارت دندانپزشک در نصب کامپوزیت دندان نیز در تغییر رنگ آن تاثیر گذار است. درصورتی‌که نصب کامپوزیت یا پولیش ابتدایی آن به خوبی انجام نشده باشد کامپوزیت خیلی سریع‌تر در اثر عوامل داخلی و خارجی مختلف مانند نوشیدن چای و قوه دچار تغییر رنگ‌‌ می‌شود. 

• رژیم غذایی نامناسب

رژیم غذایی فرد نیز نقش مهمی در تغییر رنگ کامپوزیت‌ها دارد. استفاده مکرر از مواد غذایی و خوراکی‌هایی که دارای رنگدانه‌‌های زیادی هستند نیز با گذشت زمان در تغییر رنگ و کدر شدن کامپوزیت‌ها نقش دارد. به همین دلیل معمولا دندانپزشکان توصیه‌‌ می‌کنند که مصرف نوشیدنی‌‌های و خوراکی‌‌های رنگی مانند چای و قهوه را تا حد امکان کاهش دهید و محدود کنید. 

• برگشت لثه

معمولا با بالا رفتن سن برگشت خط لثه به سمت بیرون رخ‌‌ می‌دهد. این اتفاق ممکن است برای هر فردی رخ دهد. در چنین شرایطی مواد غذایی میان خط لثه و دندان‌ها باقی‌‌ می‌مانند و به مرور زمان موجب پوسیدگی دندان‌‌ می‌شوند. برگشت لثه در افرادی که کامپوزیت دندان انجام داده‌‌‌اند نیز موجب تغییر رنگ چسب کامپوزیت خواهد شد. البته خود کامپوزیت‌ها دچار تغییر رنگ نمی‌شوند بلکه چسب زیر آن‌ها تغییر رنگ خواهد داد. ازاین‌رو بهتر است که چکاپ‌‌های منظم داشته باشید تا این مسئله رخ ندهد. 

• استعمال دخانیات

یکی از اصلی‌ترین علل تغییر رنگ کامپوزیت‌ها و زرد و بد رنگ شدن آن‌ها مصرف سیگار و دخانیات است. ازاین‌رو بهتر است که استعمال سیگار و سایر دخانیات را خیلی محدود کنید.

• بهداشت دهان و دندان

درصورتی‌که افراد به بهداشت دهان و دندان خود توجه چندانی نداشته باشند و به‌طور مرتب از مسواک و نخ دندان استفاده نکنند احتمال بروز بیماری‌‌های دندان و لثه در آن‌ها افزایش‌‌ می‌یابد و تغییر رنگ کامپوزیت‌ها سریع‌تر رخ‌‌ می‌دهد. 

پیشگیری از تغییر رنگ کامپوزیت دندان در اثر مصرف قهوه

با توجه به تاثیر قهوه بر رنگ کامپوزیت زیبایی بهتر است که برای جلوگیری از این اتفاق مراقبت‌‌های لازم را انجام دهید. رعایت کامل بهداشت دهان و دندان‌‌ می‌تواند در تغییر رنگ کامپوزیت‌ها و افزایش طول آن‌ها خیلی موثر باشد. 

درصورتی‌که از خوراکی‌‌های و نوشیدنی‌‌های رنگی استفاده‌‌ می‌کنید بهتر است که گاهی اوقات از خمیردندان‌هایی که دارای خاصیت سایندگی هستند مصرف کنید. البته نباید بیشتر از ۲ بار در هفته استفاده شوند. توجه داشته باشید جلوگیری از تغییر رنگ کامپوزیت‌ها به معنی قطع کامل استفاده از قهوه و سایر مواد غذایی رنگی نیست، بلکه مسئله مهم رعایت منظم بهداشت دهان و دندان و مسواک و نخ دندان زدن حداقل دو بار در روز است. همچنین توصیه‌‌ می‌شوند هنگام میل کردن نوشیدنی‌‌های رنگی حتما از نی استفاده کنید.

در نهایت پیشنهاد‌‌ می‌کنیم که هر شش ماه یکبار جهت چکاپ و اطمینان از سلامت و تغییر رنگ کامپوزیت‌ها به دندانپزشک مراجعه کنید.

پس از تغییر رنگ کامپوزیت دندان به دلیل مصرف قهوه چکار کنیم؟

اگر پس از مدتی در رنگ کامپوزیت‌‌های خود تغییری احساس کردید حتما به کلینیک دندانپزشکی مراجعه نمایید تا دندانپزشک علت تغییر رنگ را تشخیص دهد و برای رفع آن اقدامات درمانی لازم را انجام دهد. با تشخیص علل تغییر رنگ کامپوزیت دندان‌‌ می‌توان به راحتی این مشکل را حل نمود. 

در اکثر موارد‌‌ می‌توان تغییر رنگ به وجود آمده را با پالیش کردن دندان برطرف نمود. اما گاهی اوقات شدت تغییر رنگ ایجاد شده در کامپوزیت خیلی زیاد است که پولیش نمی‌تواند پاسخگو باشد. ازاین‌رو ممکن است که دندانپزشک تصمیم بگیرد روش‌‌های تخصصی‌تری را انتخاب کند. در برخی مواد نیز دندانپزشک تعویض کامپوزیت‌ها را به بیمار پیشنهاد‌‌ می‌دهد.

چگونه با علائم احتمالی پس از عصب کشی دندان کودک مقابله کنیم؟

مانند هر روش و درمان دیگری، پس از عصب کشی به یک دوره بهبودی نیاز داریم. خوشبختانه، از آنجایی که عصب کشی مانند پر کردن دندان کم تهاجمی و ساده است،ایمپلنت اقساطی در رشت  روند بهبودی کودک شما سریع خواهد بود. با این حال، در صورت بروز مشکل باید چه اقداماتی را انجام داد. در ادامه با این موارد آشنا‌می شوید. 

درد پس از عصب کشی دندان کودک

ممکن است کودک شما بعد از عصب کشی دچار درد یا ناراحتی شود. خوشبختانه، اکثر کودکانی که تحت درمان عصب کشی قرار‌می‌گیرند،‌می‌توانند با مصرف مسکن‌های بدون نسخه که مخصوص کودکان طراحی شده است، علائم خود را تسکین دهند. حتماً دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل استفاده کنید. اگر سوالی در مورد مصرف بهترین داروها برای فرزندتان دارید، حتما از دندانپزشک متخصص کودکتان بپرسید.

علائم عفونت پس از عصب کشی

اگر کودک شما تب، تورم یا درد شدید را تجربه‌می‌کند، در لثه‌هایش یک پاکت پر از چرک ایجاد شده و همه اینها نشانه‌های عفونت است. تنها راه درمان مناسب عفونت دندان این است که فوراً به دندانپزشک کودک مراجعه کنید.

مسواک زدن 

از آنجایی که عصب کشی دندان کودک نیازی به بخیه یا برش ندارد، لازم نیست در هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن زیاد مراقب باشید. کودک شما‌می تواند به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان به طور معمول ادامه دهد. رعایت بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است. کودک شما باید دو بار در روز مسواک بزند و روزانه نخ دندان بکشد تا لبخند سالم تری بعد از عصب کشی داشته باشد.

اجتناب از خوردن غذا‌های سر و گرم

اجتناب از خوردن غذا‌های سرد و گرم در مراقبت بعد از عصب کشی دندان کودک اهمیت زیادی دارد. به دلیل آنکه عصب دندان از بین رفته ممکن است دندان کمی حساس شود. برای جلوگیری از درد و تیر کشیدن دندان، از غذا‌ها سرد و گرم استفاده نشود تا دندان چند روز استراحت کرده و به سرعت بهبود یابد. 

غذا‌های نرم بخورید

چه بزرگسال باشید و چه کودک، بعد از عصب کشی بهتر است از غذا‌های نرم استفاده کنید. با دندانی که تازه عصب کشی کرده اید غذا نجوید. تا زمانی که بی حسی به طور کامل از بین نرفته است غذا نخورید زیرا ممکن است فشار زیادی به دندان آورده و دچار ترک و شکستگی شود. سوپ، پوره سیب زمینی، سیر برنج، موز، کیک و هر غذایی که نیاز به جویدن ندارد به کودک خود بدهید. 

کیسه یخ برای کاهش درد و تورم

اگر کودک دچار درد و تورم شد حتما از کیسه یخ استفاده کنید. اگر کیسه مخصوص یخ در منزل نداشتید، تکه ای یخ را در پلاستیک فریزر بریزید و روی صورت کودک خود بگذارید.

عصب کشی دندان کودکان چیست؟

اگر دندان شیری کودک شما دچار پوسیدگی، عفونت یا ضربه شدید شود، احتمالا به پالپ دندان آسیب‌می زند. درد، پوسیدگی قابل مشاهده، تیره شدن‌مینای دندان، حساسیت، قرمزی، چرک یا جوش روی لثه‌می تواند از علائم آسیب یا عفونت پالپ باشد و باید بلافاصله توسط دندانپزشک بررسی شود.

پالپ بافت زنده و حاوی اعصاب و عروق خونی است. پالپ در اتاقک پالپ قرار دارد. عفونت و التهاب در پالپ دندان‌می تواند باعث از دست دادن زودرس دندان شود. عفونت‌می تواند به لثه و استخوان اطراف سرایت کند. در برخی موارد، رشد دندان دائمی در زیر دندان شیری آسیب دیده مختل‌می شود.

با درمان سریع ریشه،‌می توان یک دندان شیری را نجات داد. پالپوتومی و پالپکتومی رایج ترین روش‌هایی هستند که برای درمان آسیب‌های پالپ استفاده‌می شوند:

• پالپوتومی

روش پالپوتومی که کانال ریشه کودک نیز نامیده‌می‌شود، زمانی توصیه‌می‌شود که پالپ داخل یا نزدیک تاج دندان تحت تأثیر پوسیدگی، عفونت یا ضربه قرار گرفته باشد در حالی که پالپ ریشه سالم است. پس از بی حس کردن ناحیه، پالپ ملتهب یا عفونی داخل تاج دندان برداشته‌می شود و کانال‌های ریشه دست نخورده باقی‌می مانند. پالپ سالم باقی مانده با یک ماده مخصوص برای محافظت و کمک به بهبود دندان پوشیده‌می شود.

• پالپکتومی

هنگامی که التهاب یا عفونت پالپ به کانال‌های ریشه و همچنین اتاقک پالپ گسترش یابد، روش سنتی عصب کشی اغلب بهترین گزینه است. پس از بی حس کردن ناحیه اطراف دندان، تمام بافت پالپ از داخل تاج و ریشه جدا‌می شود. سپس محفظه پالپ و کانال‌های ریشه تمیز، ضدعفونی، شکل داده و پر‌می شوند.

• روکش‌ها

روکش معمولاً پس از عصب کشی روی دندان قرار‌می گیرد. هنگامی که دندان شیری با پالپوتومی یا پالپکتومی درمان‌می شود، دندان شکننده تر و مستعد شکستگی‌می شود. یک روکش تمام سطح قابل مشاهده دندان را‌می پوشاند و از آن در برابر آسیب بیشتر محافظت‌می کند. روکش‌های سرامیکی برای دندان‌های کودکان به‌ویژه دندان‌های آسیاب استفاده‌می‌شوند.

معایب از دست دادن زودهنگام دندان شیری

حتی اگر دندان‌های شیری با دندان‌های بالغ جایگزین شوند، از دست دادن زودرس دندان شیری‌می تواند اثرات کوتاه مدت و بلندمدت بر سلامت کودک داشته باشد:

• دندان شکسته، پوسیده یا عفونی‌می تواند بسیار دردناک باشد.
• مجموعه ای از دندان‌های شیری سالم به کودک کمک‌می کند تا عادات مناسب جویدن و غذا خوردن را ایجاد کند. دندان شیری به تلفظ و رشد گفتار کمک زیادی‌می کند. 
• هر دندان شیری به عنوان یک نگهدارنده برای دندان بالغ عمل‌می کند که جایگزین آن‌می شود. اگر یک دندان شیری خیلی زود از دست برود، دندان‌های شیری باقی‌مانده‌می‌توانند از جای خود خارج شده و تراز دندان‌های دائمی را مختل کنند.
• از دست دادن دندان‌ها‌می تواند اعتماد به نفس را تحت تاثیر قرار دهد.

آماده کردن کودک برای عصب کشی دندان

همانطور که‌می دانید، اکثر افسانه‌هایی که ممکن است در مورد درمان ریشه دندان کودک شنیده باشید، درست و واقعی نیستند. در واقع، این روش معمولاً ناراحتی کمی ایجاد‌می کند، اما در تسکین دندان درد کودکان کاملاً موثر است. دندانپزشکان اطفال‌می توانند از گزینه بیهوشی برای جلوگیری از احساس درد استفاده کنند. همچنین این متخصصان در آرام کردن ترس جوانان با تجربه و دوره دیده هستند.

درک‌می کنیم که کمی در مورد عصب کشی دندان کودکتان عصبی باشید اما اگر اجازه ندهید فرزندتان اضطراب شما را متوجه شود به کودک و دندانپزشک کمک زیادی کرده اید. کودک را نوازش کنید و با آرامی با او در مورد آنچه قرار است اتفاق بیفتد صحبت کنید این کار به کاهش استرس کودک کمک زیادی‌می کند. 

لزوم عصب کشی دندان کودک 

عصب کشی زمانی مورد نیاز است که دندان آسیب دیده یا عفونی شده باشد. پوسیدگی و آسیب‌می تواند باعث ساییدگی و حتی افتادن دندان در طول زمان شود. هنگامی که ترک یا عفونت به پالپ (بافت نرم داخل دندان) برسد،‌می تواند باعث درد شدید و تورم شود. برای درمان، پالپ آسیب دیده یا عفونی را از دندان خارج‌می کنند. این کار درد را تسکین داده و دندان را التیام‌می بخشد.

عصب کشی دندان کودکان روشی ایمن است؟

عصب کشی روشی بی خطر برای کودکان و بزرگسالان است. این فرآیند نسبتاً ساده است و تنها زمان کوتاهی برای تکمیل آن نیاز دارید. علاوه بر این، در طول فرایند عصب کشی از بی حسی موضعی استفاده‌می شود، بنابراین کودک شما هیچ دردی احساس نخواهد کرد.

عفونت مجدد دندان عصب کشی شده کودک 

اگرچه ابتلا به عفونت پس از درمان ریشه رایج نیست، اما این احتمال وجود دارد. عفونت‌ها‌می‌توانند ناشی از ورود باکتری‌ها به دندان و بافت نرم در طول درمان، سوراخ شدن خفیف بافت نرم دندان و یا درمان ناکافی کانال ریشه باشند. 

درمان ریشه برای کودکان چقدر طول‌می کشد؟

مدت زمان عصب کشی دندان در کودکان بسته به شرایط فردی متفاوت است. به طور کلی، این روش‌می تواند از ۳۰ دقیقه تا یک ساعت یا بیشتر طول بکشد. دندانپزشک‌می تواند بر اساس موقعیت خاص فرزندتان، بازه زمانی مشخص تری به شما بدهد.

عوارض عصب کشی دندان در کودکان 

عصب کشی به طور کلی یک روش ایمن و موثر است، اما مانند هر درمان پزشکی، همیشه خطرات و عوارض احتمالی وجود دارد. شایع ترین عوارض مرتبط با درمان ریشه در کودکان شامل درد، تورم و عفونت است. با این حال، این عوارض نادر هستند و دندانپزشک اقداماتی را برای به حداقل رساندن عوارض انجام‌می دهد.

انواع شرکت ها را می توان به دو دسته شرکت های مدنی و شرکت های تجاری تقسیم نمود که ذیلاَ به بررسی هر یک می پردازیم :

• شرکت های مدنی

در ماده 571 ق. م آمده است شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی ء واحد به نحو اشاعه . ثبت شرکت ( مالکین متعدد) این معنا را می رساند که تعداد شرکا حداقل باید 2 نفر باشد و ماده 590 ق. م نیز تاییدی بر این ادعا می باشد. این تعریف ناظر بر اشاعه اموال بین چند نفر می باشد. اثری که به وسیله عقد بیع ، هبه ، صلح و حتی وصیت می تواند ایجاد شود. همچنین شرکای شرکت به جای پیدا کردن حقوق در شی ء واحد ممکن است مشترکاَ در کلیه دارایی و اموال و درآمد و ... دارای حقوق و مزایایی شوند.
شرکت های مدنی به دو دسته شرکت های اجباری و اختیاری تقسیم می گردند.
الف- شرکت های اختیاری
در ماده 573 ق. م آمده است : شرکت اختیاری یا در نتیجه عقدی از عقود حاصل می شود یا در نتیجه عمل شرکا از قبیل مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاَ در ازاء عمل چند نفر و نحو اینها افراد در شرکت های اختیاری، به میل و اراده خود سرمایه ای فراهم نموده و در موضوع معینی به کار انداخته و در سود و زیان آن شریک می شوند.
به نظر می رسد ماده فوق وجود شرکت اختیاری را به سه صورت پیش بینی کرده : نتیجه عقد، امتزاج اختیاری و یا قبول مالی( مثلاَ چند نفر یک خودرو از کسی قبول کنند تا در ازاء آن امور مربوط به ساختمان منزل او را انجام دهند ).
ب- شرکت قهری یا اجباری
در ماده 574 ق. م آمده است : شرکت قهری اجتماع حقوق مالکین است که در نتیجه امتزاج یا ارث حاصل می شود. در تشکیل شرکت اراده افراد دخالتی ندارد و مطابق این ماده از دو طریق ایجاد می گردد: اول امتزاج قهری، مثلاَ چند تن برنج مربوط به چند نفر به وسیله ثالثی بدون رضایت مالکین با هم قاطی شود و دوم به صورت ارث که بعد از فوت مورث برای وارثین نسبت به ماترک ایجاد می گردد.

• شرکت تجاری

برخلاف قانون مدنی در قانون تجارت تعریفی از شرکت های تجاری به عمل نیامده و تنها انواع آن مشخص گردیده است. از روح قانون تجارت چنین استنباط می گردد که چون این مشارکت براساس قرارداد فی ما بین شرکایی که حداقل دو نفر می باشند به وجود می آید نوعی عقد است و طبق ماده 190 ق. م باید تمام شرایطی که برای صحت عقد لازم است را دارا باشد. یکی از حقوق دانان در تعریف شرکت های تجاری آن را اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری و کسب سود را تعریف می کند.

• انواع شرکت های تجاری

انواع شرکت های تجاری را که در قانون تجارت آمده است در مورد هریک جداگانه مبحثی آورده شده اما از لحاظ ماهیت می توان شرکت های تجاری را به شرکت های سرمایه ، شخص، مختلط و کمیتی تقسیم نمود.
انواع شرکت های تجاری از لحاظ ماهوی یا مسئولیت اعضاء :
الف : شرکت های سرمایه
در این شرکت ها شخصیت شرکا اهمیتی ندارد و شرکا فقط تا میزان سرمایه ای که در شرکت گذاشته اند مسئولیت تعهدات شرکت می باشند. چون هدف در آن ها بدون توجه به شخص شرکا جمع آوری سرمایه است به سهولت قابل نقل و انتقال است.
این شرکت ها مکلفند در کلیه سربرگ ها و مکاتبات خود، میزان سرمایه شرکت را قید نمایند تا طرف معامله با آن ها از آن آگاه باشد. شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود از این نوع شرکت ها هستند.
ب: شرکت های شخص
در این نوع شرکت ها شخصیت شریک اهمیت بسیار داشته و اعتبار شرکت بستگی به اعتبار آن ها دارد . مانند شرکت های تضامنی و نسبی
شرکا در شرکت تضامنی مسئول پرداخت کلیه تعهدات شرکت می باشند و تعهدات آن ها محدود به میزان سرمایه آن ها در شرکت نمی باشد . به علت تاثیر شخصیت شرکا در این نوع شرکت ها نقل و انتقال سهم الشرکه ممنوعیت ها و محدودیت هایی دارد.
ج: شرکت های مختلط
در این نوع شرکت ها مسئولیت برخی شرکا محدود به سرمایه آن ها و مسئولیت دیگران نامحدود است. در این نوع شرکت ها اگر سرمایه به صورت سهام گذاشته شود وضع حقوقی شرکت مخلوطی از مقررات شرکت های سهامی و تضامنی خواهد بود و اگر سرمایه به صورت سهم الشرکه باشد وضع حقوقی شرکت مخلوطی خواهد بود از مقررات شرکت های با مسئولیت محدود و تضامنی
د: شرکت های کمیتی
برخی به جای این قسم نام شرکت های تعاونی را برگزیده اند. در این شرکت ها تعداد سرمایه گذاران زیاد است، سوددهی و میزان سرمایه زیاد نیست. شرکت در جهت رفاه اعضا تشکیل می گردد لذا مسئولیت خاصی برای شرکا در قانون مطرح نگردیده ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری را به 7 قسم طبقه بندی کرده است :
شرکت سهامی، با مسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی، مختلط سهامی، مختلط غیرسهامی، تعاونی تولید و مصرف.

• وجوه افتراق شرکت های تجاری و مدنی

با توجه به تعریفی که از شرکت های مدنی و تجاری گردید به تفاوت هایی میان این دو نوع شرکت پی می بریم از جمله :
1. در شرکت مدنی موضوع شراکت ممکن است امور و موضوعات تجاری یا غیرتجاری باشد در حالی که در شرکت تجاری موضوع فعالیت شخص حقوقی امور تجاری است.
2. شرکت مدنی ممکن است به صورت قهری ایجاد شود به همین علت در تشکیل آن وجود قصد و اراده شرکا لازم نیست در حالی که شرکت تجاری حتماَ باید با قصد سود بردن تشکیل گردد.
3. مسئولیت شریک در شرکت تجاری برحسب نوع شرکت ممکن است به میزان سهم، محدود به میزان سرمایه، تضمین تمام سرمایه یا مختلط باشد اما در امور مدنی مسئولیت منفرد می باشد.
4. شرکت مدنی اقامتگاه و تابعیت ندارد در حالی که اقامتگاه و تابعیت شرکت تجاری باید مشخص باشد.
5. کلیه شرکت های تجاری مطابق ماده 583 ق. ت دارای شخصیت حقوقی هستند اما در قانون مدنی ذکری از شخصیت حقوقی مثل مدنی به عمل نیامده.
6. مطابق ماده 412 ق. ت در مورد شرکت های تجاری قواعد مربوط به ورشکستگی اجرا می گردد در حالی که شرکت های مدنی مشمول قواعد اعسار می گردند.
7. در شرکت های تجاری به محض تشکیل یک شخصیت حقوقی ایجاد می گردد در حالی که در شرکت های مدنی اینگونه نیست.
8. در شرکت های تجاری نظر اکثریت به عنوان نظر جمع قابل اعمال است ولی در شرکت مدنی نظر جمع اکثریت شرکا اعتباری ندارد.