اقامتگاه شرکت نباید با محل سکونت اشتباه شود. هزینه پلمپ دفاتر  اقامتگاه به زبان و مفهوم حقوقی، به مرکز امور مهم اشخاص اطلاق می شود. منظور از مرکز امور مهم این است که شخص در آنجا مسائلی نظیر شغل، حرفه و امور اداری زندگی را انجام می دهد، در حالیکه ممکن است محل سکونت آن شخص در جای دیگری باشد.

 اقامتگاه به موجب اینکه شخص حقیقی باشد یا حقوقی متفاوت است. اشخاص حقوقی نیز خود دو دسته هستند؛ شرکت ها و اشخاص حقوق مدنی.

در حقوق مدنی اقامتگاه اشخاص مرکز بهره برداری یا عملیات آن ها است. این قاعده در مورد اشخاص حقوقی غیر تجاری صدق می کند. در مورد اشخاص حقوقی تجاری یعنی شرکت ها، اقامتگاه مرکز امور اداری است. اما برای اشخاص حقوقی غیر تجاری اقامتگاه، کشوری است که مرکز فعالیت آن ها در آنجا قرار دارد.

در واقع اقامتگاه شرکت جایی است که شرکت در آن جا اداره می شود و امور اداری شرکت در آنجا متمرکز است. معمولاَ ارکان شرکت یعنی مجامع عمومی و هیات مدیره و مدیر عامل و بازرس یا بازرسان، در مرکز اصلی شرکت انجام وظیفه می کنند. بدین ترتیب،چون ماده 590 قانون تجارت 1311 مقرر می دارد که "اقامتگاه شخصی حقوقی، محلی است که اداره شخص حقوقی در آنجاست"، باید گفت که مرکز اصلی شرکت، اقامتگاه او نیز محسوب می شود و از این لحاظ که ابلاغ دادخواست ها، اخطاریه ها، اظهارنامه ها و اوراق رسمی، به عنوان اقامتگاه، به مرکز اصلی شرکت ابلاغ می شود دارای اهمیت بسیاری است.

از آنجا که به موجب ماده 1003 قانون مدنی "هیچ کس نمی تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد"، بنابراین نمی توان در اساسنامه بیش از یک مرکز اصلی برای شرکت  قید کرد.

تغییر اقامتگاه شرکت:

اقامتگاه شرکت در اساسنامه یا شرکتنامه معین می شود. در این صورت تغییر اقامتگاه تابع تغییر اساسنامه یا شرکتنامه خواهد بود. ماده 83 لایحه قانونی 1347 هرگونه تغییر در مواد اساسنامه را منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می داند. بر این اساس، تغییر اقامتگاه شرکت های سهامی عام و سهامی خاص و تعاونی جزو اختیارات مجمع عمومی فوق العاده می باشد. همچنین ماده 111 قانون تجارت، در مورد شرکت با مسئولیت محدود تغییر اساسنامه را به تصمیم اکثریت عددی شرکایی که لااقل سه ربع سرمایه را نیز دارا هستند واگذار کرده است، مگر آنکه اساسنامه اکثریت دیگری مقرر کرده باشد. تغییر اقامتگاه شرکت های تضامنی و نسبی و با مسئولیت محدود و مختلط سهامی و غیر سهامی نیز تابع شرایط اساسنامه به اضافه ی اکثریت مقرر است.

به همین دلیل معمولاَ توصیه می شود در اساسنامه شرکت آدرس دقیق شرکت به عنوان اقامتگاه آن ذکر نشود و تنها به ذکر شهر محل اقامت اکتفا شود زیرا در صورت ذکر آدرس دقیق شرکت با تغییر محل شرکت باید اساسنامه اصلاح شود.

در هر صورت چنانچه شرکت در طول حیات خود نیاز به تغییر محل پیدا نماید مراحل و مدارک لازم جهت تغییر شرکت سهامی به شرح ذیل خواهد بود:

1. تشکیل جلسه مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورت جلسه که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
2. رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه شرکت. قابل ذکر است هر گاه اختیار تغییر محل شرکت در اساسنامه به هیات مدیره شرکت تفویض شده باشد، هیات مدیره با تنظیم صورت جلسه نسبت به ثبت تغییر محل شرکت اقدام می کند. چنانچه تغییر محل شرکت از یک شهرستان به شهرستان دیگر باشد، باید پرونده شرکت به شهرستان مربوطه با درخواست هیات مدیره با تصویب و تنظیم صورت جلسه ارسال شود.

بدیهی است که تغییر اقامتگاه نباید موجب تشدید تعهدات شرکا شود. لذا، چنانچه تغییر اساسنامه موجب تشدید تعهدات بعضی شرکا شود فقط توافق کلیه شرکا قادر به تغییر اقامتگاه شرکت خواهد بود.

تعیین تابعیت شرکت ها از طریق مراجعه به اقامتگاه

اقامتگاه وسیله ای برای تعیین تابعیت شرکت است. در حقوق ایران، تعیین تابعیت شرکت ها از طریق مراجعه به اقامتگاه آن ها است. در مورد اشخاص هر جایی بروند ایرانی هستند و تابعیت ایرانی دارند. شرکت نیز چون شخص است که دارای تابعیت است. تابعیت شرکت ها بر خلاف اشخاص حقیقی تعیین می شود.

شرکت های دولتی یعنی شرکت هایی که یک دولت آن ها را تشکیل می دهد، همواره تابع کشوری هستند که آن ها را ایجاد کرده است. البته ممکن است استثنائاَ یک دولت در کشور خارجی با شرکت اشخاص دیگر، شرکتی را تشکیل دهد، ولی عمدتاً شرکت های دولتی در کشور خود فعالیت می کنند.

موسسات دولتی غیر شرکت نیز تابع کشوری هستند که آن ها را به وجود آورده است (سازمان انرژی اتمی،شخص حقوقی دولتی است که تابع ایران است).
تابعیت اشخاص حقوقی خصوصی، عمدتاَ شرکت های تجاری، در سیستم های مختلف دنیا متفاوت هستند. در ادامه به برخی تفاوت ها اشاره می شود:

1. بعضی کشورها، شرکت را تابع کشوری می دانند که شرکت در آن جا به ثبت رسیده است. این سیستم،سیستم "آندروساکسون" یا "آندروامریکن" نامیده می شود. مثلاَ در انگلستان،شرکت را تابع کشوری می دانند که نام آن در کشور به ثبت رسیده است.
2. در بعضی کشورها اقامتگاه، نشانه تابعیت شرکت ها است. مثلاَ شرکتی که اقامتگاه آن (مرکز اصلی) در ایران است، ایرانی می باشد و شرکتی که مرکز اصلی آن در فرانسه است فرانسوی است.
3. اما هر دوی این دسته کشورها گاه شرکت ها را تابع تابعیت شرکاء قرار می دهند. به عبارت دیگر،تابعیت شرکت با تعیین تابعیت شرکاء تعیین می شود. فرض کنید شرکتی در ایتالیا به وسیله تعدادی آمریکایی به ثبت رسیده و ایجاد شده باشد، این شرکت آمریکایی تلقی می شود.

در ایران نمونه ای از این نوع شرکت ها را در قانون پولی و بانکی می بینیم. به موجب این قانون بانک هایی که 40% سهام آن ها متعلق به بیگانگان باشد بانک خارجی تلقی می شود. در فرانسه و انگلستان در زمان وقوع جنگ اول و دوم جهانی،بر اساس رویه قضایی قوانینی وضع شد که تابعیت اشخاص خارجی را ملاک تعیین تابعیت شرکت های موجود در این کشورها قرار می دهد.

ارتباط مستقیم تغییر تابعیت و تغییر اقامتگاه شرکت

ماده اول قانون ثبت شرکت ها (مصوب 1310) مقرر کرده است: "هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب می شود "طبق این ماده،برای تعیین تابعیت ایرانی یا خارجی شرکت، مرکز اصلی ملاک است نه مرکز عملیات. وقتی این نکته را در نظر داشته باشیم که تابعیت شرکت ها با اقامتگاه آن ها مرتبط است (ماده 591 ق.ت) از قانون ثبت شرکت ها چنین استباط می شود که قانون گذار مرکز اصلی و اقامتگاه را یکی دانسته و به عبارت دیگر، اقامتگاه شرکت و محل مرکز اصلی آن یکی است.

فایده عمده تابعیت، حمایت دیپلماتیک اتباع در کشورهایشان است، شرکت یک موجود مادی است. حال این سوال مطرح می شود که آیا شرکت می تواند تابعیت خود را تغییر دهد؟
پاسخ این سوال مثبت است، اما بر اساس ملاک هایی که به آن ها اشاره شد، شرکت در صورتی می تواند تابعیت خود را تغییر دهد که اقامتگاه آن تغییر یابد.

تغییر اقامتگاه شرکت به داخل کشور، در تمامی انواع شرکت ها کاملاَ صحیح می باشد. اما جواز یا عدم جواز تغییر اقامتگاه به خارج از کشور منوط به امکان یا عدم امکان تغییر تابعیت شرکت ها است. چرا که تغییر اقامتگاه  منجر به تغییر تابعیت خواهد شد لذا برای بررسی امکان یا عدم امکان تغییر اقامتگاه به خارج باید امکان یا عدم امکان تغییر تابعیت شرکت ها را بررسی نمود،به عبارت دیگر امکان تغییر اقامتگاه به خارج تابع امکان تغییر تابعیت است.

در همه شرکت ها، اگر شرکاء به اتفاق آراء تصمیم به تغییر تایعیت شرکت بگیرند، شرکت تغییر تابعیت می دهد؛ مشروط به اینکه مرکز اصلی خود را هم به کشور جدید منتقل کند،اما چه اکثریتی می تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد؟
در مورد بعضی از شرکت ها قانون گذار صراحتاً این را بیان کرده است. به طور مثال در مورد شرکت های با مسئولیت محدود، قانون گذار مقرر داشته است که هیچ اکثریتی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد.

در مورد شرکت های سهامی هیچ مجمع عمومی (موسس،عادی،فوق العاده) حق تغییر تابعیت شرکت را ندارد. اما در رابطه با تغییر در تابعیت شرکت های سهامی، امکان تغییر تابعیت در این نوع شرکت مورد اختلاف حقوقدانان است؛ با جمع مواد 94 لایحه اصلاحی و 110 قانون تجارت و 988 قانون مدنی می توان گفت که توافق تمام شرکا فقط یکی از شرایط درخواست تغییر تابعیت از دولت است و نه تنها شرط آن.و نهایتاَ تابعیت شرکت های سهامی را نمی توان تغییر داد.

در مورد سایر شرکت ها قانون گذار پیش بینی خاصی نکرده است، به نظر می رسد در مورد آن ها بتوان قبول کرد که اکثریت شرکاء بتوانند تابعیت شرکت را تغییر دهند.

تغییر اقامتگاه نیاز به موافقت همه شرکا ندارد ولی اگر تغییری صورت بگیرد (با رای اکثریت یا مجمع عمومی)، تغییر اقامتگاه منجر به تغییر تابعیت نخواهد شد. نکته حائز اهمیت در این رابطه این است که هم کشور مبدا و هم کشور مقصد این تغییر تابعیت را باید مجاز بداند.

با این وجود، همان طور که ذکر شد چون تغییر اقامتگاه شرکت در تغییر تابعیتش تاثیر دارد تغییر اقامتگاه تا آن حد مجاز و موثر است که به تغییر تابعیت شرکت نینجامد، والا تغییر اقامتگاه در همان شرایطی صورت خواهد گرفت که تغییر تابعیت شرکت صورت می گیرد. البته همان طور که توضیح داده شد، صرف تغییر نشانی شرکت از محلی به محل دیگر یک شهر، تغییر اقامتگاه تلقی نمی شود تا ضرورت پیدا کند که برای انجام دادن آن اساسنامه تغییر کند.

مالک اختراع مکلف است هر نوع تغییر راجع به اسم،نشانی،تابعیت، پلمپ دفاتر اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهره برداری از اختراع یا انتقال و یا اعراض از مالکیت اختراع ثبت شده را کتباَ و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید.درخواست مالک اختراع مبنی بر تغییرات در مضمون و نقشه های اختراع،باید به صورت کتبی و با ذکر شماره و تاریخ اختراع به مرجع ثبت تسلیم گردد.انجام این تغییرات،مشروط به آن است که در نتیجه این تغییرات،اطلاعات مندرج در گواهی نامه اختراع،از حدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه تجاوز نکند.

لذا،چنانچه در طبقه بندی بین المللی اختراع ثبت شده تغییراتی به وجود آید،مالک اختراع می تواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهی نامه اختراع اعمال شود.
وفق ماده 48 آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات،درخواست مالک اختراع مبنی بر تغییرات در مضمون و نقشه های اختراع،باید به صورت کتبی و با ذکر شماره و تاریخ اختراع به مرجع ثبت تسلیم گردد.انجام این تغییرات،مشروط به آن است که در نتیجه این تغییرات،اطلاعات مندرج در گواهی نامه اختراع،از حدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه تجاوز نکند.
هر نوع انتقال گواهی نامه اختراع باید در مرجع ثبت به ثبت برسد.درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
1-اصل گواهی نامه اختراع
2-مدرک قانونی که دلالت بر انتقال نماید.
3-مدارک نمایندگی قانونی،در صورت وجود.
4-رسید مربوط به پرداخت هزینه ها.
در آگهی تغییر مالکیت ذکر موارد ذیل ضروری است:
1-عنوان اختراع،با ذکر طبقه بندی مربوط
2-تاریخ ثبت انتقال
3-شماره ثبت اختراع در ایران
4-اسم،اقامتگاه و تابعیت مالکان قدیم و جدید
5-اسم و نشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران،در صورت وجود
مالک اختراع می تواند بهره برداری از اختراع خود را ضمن رعایت ماده 17 قانون به طور جزیی یا کلی برای تمام یا بخشی از مناطق جغرافیایی مورد حمایت،به هر شکل قانونی به دیگران واگذار نماید.اجازه بهره برداری می تواند انحصاری یا غیر انحصاری باشد.مجوز بهره برداری باید در مرجع ثبت به ثبت برسد.هر مجوز بهره برداری که به ثبت می رسد غیر انحصاری تلقی می گردد،مگر اینکه دلایل انحصاری بودن ارائه شده باشد.درخواست ثبت مجوز بهره برداری باید مشتمل بر مدارک ذیل باشد:
1-نسخه ای از مجوز بهره برداری که حاوی امضاء گواهی شده طرفین باشد.
2-اصل گواهی نامه اختراع
3-رسید مربوط به پرداخت هزینه ها
در موارد ذیل مرجع ثبت از ثبت مجوز بهره برداری خودداری کرده و مراتب را به اطلاع متقاضی می رساند:
1-درخواست مربوط به اختراعی باشد که قبلاَ در مورد آن مجوز بهره برداری انحصاری به ثبت رسیده است.
2-اختراعی مورد اعتراض واقع شده و اعتبار آن در حال بررسی در مراجع قضایی باشد.
3-هزینه سالانه گواهی نامه اختراع پرداخت نشده باشد.
چنانچه مانعی برای ثبت مجوز بهره برداری از اختراع وجود نداشته باشد،مرجع ثبت مجوز مربوط را به صورت محرمانه حفظ و مراتب را در روزنامه رسمی منتشر می کند.این آگهی مشتمل بر موارد ذیل خواهد بود:
1-اسامی مالک و بهره بردار
2-عنوان اختراع
3-تاریخ و شماره ثبت اختراع
4-مدت بهره برداری
5-انحصاری یا غیر انحصاری بودن آن
به موجب ماده 54،در صورت فوت مالک گواهی نامه اختراع و باقی بودن مدت اعتبار اختراع،مرجع ثبت به درخواست وراث یا احدی از وراث نام ورثه یا وراث را به عنوان مالک در ظهر گواهی نامه اختراع قید و مراتب را با ذکر میزان سهم هر یک در دفتر ثبت اختراعات ثبت خواهد کرد.درخواست ثبت باید کتبی و همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
1-اصل دادنامه انحصار وراثت یا رونوشت مصدق آن.
2-اصل گواهی نامه اختراع
3-مدارک دال بر پرداخت هزینه ها
4-مدارک نمایندگی قانونی
به موجب ماده ی 55،مالک اختراع می تواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده معتبر اعراض حاصل نماید.مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منضم گردد:
1-اقرارنامه رسمی بر اعراض که به انمضاء مالک اختراع رسیده است؛
2-اصل گواهی نامه اختراع ثبت شده؛
3-مدارک نمایندگی قانونی،در صورت وجود.
4-رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات.
تبصره 1-اعراض مالک اختراع از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده مشروط به این است که بهره برداری از اختراع،در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است به دیگری واگذار نشده باشد.
تبصره 2-در صورت اعراض،حق ثبت و سایر هزینه های پرداختی به مرجع ثبت مسترد نخواهد شد.
در صورتی که انتقال،اعطاء اجازه بهره برداریی،فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت ثبت شده در خارج انجام شده باشد،اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ ثبت اختراع در ایران قید و به تایید نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد،دلیل انتقال،اعطاء اجازه بهره برداری،فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت اختراع،برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا ا عراض از اختراع ثبت شده در صفحه مربوط به ثبت اختراع،ثبت و در ظهر گواهی نامه اختراع درج می گردد و جز در مورد تغییر نشانی،به هزینه ذی نفع ظرف 30 روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی می شود.
موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیده اند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشند.ثبت آن ها منوط به پرداخت هزینه های مقرر در جدول هزینه ها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.

معرفی ترکمنستان
ترکمنستان با مساحت 488.100 کیلومتر مربع پنجاه و دومین کشور بزرگ جهان است. پلمپ دفاتر این کشور از جنوب با افغانستان و ایران،از شمال با ازبکستان و قزاقستان و از باختر با دریای خزر و از طریق دریای خزر با کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه همسایه است.
نام ترکمستان از دو بخش "ترکمن"و "ستان" تشکیل شده است که به معنای "سرزمین ترکمن ها" است .اکثر مردم این کشور از قوم ترکمن هستند و به زبان ترکمنی صحبت می کنند. قالی بافی از صنایع دستی مهم ترکمنستان است.

شغل بیشتر مردم ترکمنستان کشاورزی و دام پروری است.این کشور از نظر تولید پنبه در جهان معروف است. در طی سال های اخیر، امور مربوط به پرورش کرم ابریشم وهمچنین تولید گندم در ترکمنستان توسعه ی قابل توجهی یافته است.همچنین مواد پرارزشی نظیر میرابیلیت،ذخایر نمک های طبیعی براهمیت این سرزمین افزوده است.
مزیت های سرمایه گذاری در ترکمستان
ترکمنستان در فهرست پنج کشور بزرگ تولیدکننده گاز طبیعی و چهار کشور تولید کننده نفت جهان قرار دارد که این منابع را به کشورهای مختلف از جمله ایران صادر می کند. (خط آهن ترکمنستان به شهر سرخش ( در شمال خاوری ایران) متصل است و از آنجا تا بندر عباس امتداد دارد).
رشد اقتصادی این کشور در سال 2007 بر اساس آمار صندوق بین المللی پول حدود 11.5% بوده است که آن را جزو کشورهای دارای رشد اقتصادی بالا می سازد.پنبه،پارچه های نخی،پوست،قالی از جمله سایر کالاهایی هستند که این کشور به کشورهای دیگر جهان صادر می کند.
کشور ترکمنستان،از بهترین کشورهای همسایه برای ثبت شرکت هم برای اتباع خارجی و هم برای سرمایه گذاران داخلی است که از نظر قانونی و حمایتی در شرایط خوبی قرار دارد.با گسترش تجارت بین الملل و با توجه به مزیت های قابل توجه موجود، این منطقه موقعیت ممتازی برای جلب و جذب سرمایه گذاری های بین المللی دارد که چشم انداز روشنی را برای سرمایه گذاری در طرح های اقتصادی سودآور و قابل رقابت در عرصه ی جهانی پدیدار می سازد.
قوانین ثبت شرکت در ترکمنستان:
قانون ترکمنستان در خصوص سرمایه گذاری خارجی، بدنه های (مبانی) حقوقی فعالیت سرمایه گذاران و شرکت های خارجی با سرمایه های خارجی در ترکمنستان را تعیین می کند و جذب و استفاده مؤثر از سرمایه گذاری خارجی در ترکمنستان را دنبال می کند.در ذیل،به ذکر این قوانین می پردازیم.
ماده 1: مفاهیم اصلی بکار رفته در قانون حاضر
در قانون حاضر مفاهیم اصلی زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
1)سرمایه های خارجی - سرمایه گذاری خارجی برای پروژه فعالیت بازرگانی در خاک ترکمنستان به شکل متعلق به سرمایه گذار خارجی پروژه های حقوق مدنی، از جمله وجوه (اعتبارات)، اوراق بهادار، و سایر اموال (دارائی) و حقوق مالکیت دارای ارزش پولی، و حقوق استثنائی بر نتایج فعالیت فکری – یعنی مالکیت فکری – همچنین خدمات و اطلاعات؛
2) سرمایه گذاران خارجی:
- شخصیت حقوقی خارجی از آنجمله شعبه و یا دفتر نمایندگی آن در ترکمنستان؛  
- سازمان بین المللی؛  
- کشور خارجی؛  
- شخصیت حقیقی خارجی و یا بدون تابعیت که در زمان سرمایه گذاری اقامت دائم در کشور خارجی دارد؛  
- تبعه ترکمنستان که اقامت دائم در خارج از ترکمنستان دارد؛
3) شرکت (و یا تشکل) با سرمایه گذاری خارجی – شرکتی که بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان در خاک ترکمنستان تأسیس شده و کاملاً به سرمایه گذار خارجی تعلق دارد و یا با مشارکت شخصیت های حقیقی و حقوقی ترکمنستان تأسیس گردید؛  
4) سرمایه گذاری های خارجی مستقیم – در اختیار داشتن و کسب حداقل 10 درصد از سهام (سهم و یا سپرده)  در صندوق اساسی (یعنی ذخیره تأسیس) شرکت تأسیس شده و یا در حال تأسیس در خاک ترکمنستان؛
سرمایه گذاری در ذخیره اساسی شعبه در حال تأسیس شخصیت حقوقی (یعنی شرکت) خارجی در خاک ترکمنستان؛
5) پروژه سرمایه گذاری – استناد صلاح اقتصادی و حجم و مهلت های اجرای سرمایه گذاری ها که شامل از اسناد و مدارک پروژه ای و بودجه ای تنظیم شده بر طبق استاندارهای (معیارهای) دولتی است و همچنین شرح اقدامات عملی در راستای اجرای سرمایه گذاری (طرح بازرگانی). پروژه سرمایه گذاری اولویت دار – پروژه سرمایه گذاری که اجرای آن بر اساس تصمیم کابینه وزرای ترکمنستان صورت می گیرد؛
6) مهلت بازپرداخت پروژه سرمایه گذاری – مدتی از روز آغاز تأمین مالی پروژه سرمایه گذاری با استفاده از سرمایه گذاری خارجی مستقیم تا آن روز که تفاوت بین مبلغ (وجه) انباشته درآمد خالص با وضع استهلاکی و حجم هزینه های سرمایه گذاری شرکت با سرمایه گذاری خارجی و یا شعبه شخصیت حقوقی (یعنی شرکت) خارجی اهمیت مثبتی را بدست می آورد.
7) (تجدید) سرمایه گذاری مجدد – اجرای سرمایه گذاری در پروژه های فعالیت بازرگانی در خاک ترکمنستان به حساب سود (درآمد) سرمایه گذار خارجی و یا شرکت با سرمایه گذاری خارجی که – آن درآمد – توسط آنها از سرمایه گذاری های خارجی در خاک ترکمنستان دریافت شده است؛
8) منطقه آزاد اقتصادی –منطقه اقتصادی بازرگانی آزاد، منطقه ملی گردشگری و نیز انواع دیگری از مناطق آزاد اقتصادی که مقررات شکل گیری، فعالیت و انحلال آنها توسط قانونگذاری ترکمنستان تعیین می گردد.
 ماده 2: قانونگذاری ترکمنستان در خصوص سرمایه گذاری های خارجی
1. قانونگذاری ترکمنستان در خصوص سرمایه گذاری های خارجی مبنی بر قانون اساسی ترکمنستان است و شامل قانون حاضر و سایر بخش نامه های حقوقی نرماتیف (قوانین) ترکمنستان می باشد.
2. چنانچه توسط قراردادهای بین المللی ترکمنستان مقررات دیگری به مقررات مندرج در قانون حاضر و سایر بخش نامه های حقوقی نرماتیف (قوانین) ترکمنستان تعیین شده باشد، در این صورت مقررات قرارداد بین المللی مورد استفاده قرار می گیرد.
ماده ی 3 :سرمایه گذاری های خارجی در ترکمنستان،به شکل های زیر اجرا می شود:
1) مشارکت سهمی در شرکت ها با همکاری شخصیت های حقیقی و حقوقی ترکمنستان؛
2) تأسیس شرکت که کاملاً به سرمایه گذار خارجی تعلق دارد، و شعباشخاص حقوقی خارجی و یا بدست آوردن (دستیابی) بمالکیت شرکت های در حال فعال.
3) دستیابی به اموال (دارائی) منقول و غیر منقول باستثنای گردش مدنی (شهروندان) که توسط قانونگذاری ترکمنستان محدود شده است؛
4) ارائه وام ها و کمک های مالی خارجی؛
5) دستیابی به حقوق دارائی (مالی) و غیر مالی تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان؛
 ماده 7: تحقیق (بررسی) و ثبت پروژه های سرمایه گذاری
1. پروژه سرمایه گذاری با سرمایه گذاری خارجی باید مورد بررسی دولتی اجباری، از جمله بررسی در زمینه رعایت استانداردهای مقاومت در مقابل زلزله، امنیت آتش سوزی و انفجار، و میعارهای زیست محیطی و بهداشتی قرار بگیرد.
2. بررسی و ثبت پروژه های سرمایه گذاری با سرمایه گذاری خارجی و همچنین ثبت انواع دیگری از اجرای سرمایه گذاری های خارجی بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان صورت می گیرد.
ماده 4: سیاست دولت در زمینه سرمایه گذاری های خارجی
تهیه و اجرای سیاست دولتی در راستای جذب سرمایه گذاری های خارجی، هماهنگی فعالیت سرمایه گذاری و حمایت از سرمایه گذاران خارجی در فعالیت های آنان در خاک ترکمنستان توسط کابینه وزرای ترکمنستان و ارگان های (ادارات) دولتی نماینده (صلاحیت دار) شده توسط آنان (که منبعد ارگان نماینده – صلاحیت دار – نامیده می شود) صورت می گیرد.
 ماده 5: اختیارات کابینه وزیران ترکمنستان
اختیارات کابینه وزیران ترکمنستان عبارتند از:
1) تهیه و اجرای سیاست دولتی در حوزه همکاری بین المللی سرمایه گذاری؛
2) تهیه برنامه های دولتی در راستای جذب سرمایه گذاری های خارجی و اجرای آنها؛  
3) تعیین پروژه ها، و بخش ها (زمینه ها) و مناطق با اولویت که جلب سرمایه گذاری های خارجی به آنها مفید است و همچنین تصمیم گیری در مورد اجرای پروژه های سرمایه گذاری با اولویت؛
4) انجام نظارت بر تهیه و امضای موافقت نامه های سرمایه گذاری با سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری های خارجی مرتبط با اجرای پروژه های سرمایه گذاری با اولویت توسط آنان؛
5) انجام فعالیت های دیگری در راستای جذب سرمایه گذاری های خارجی به اقتصاد ترکمنستان.
 ماده 6: اختیارات ارگان نماینده (صلاحیت دار)
اختیارات ارگان صلاحیت دار عبارتند از:
1) تدارک و اتخاذ تدابیری در راستای اجرای سیاست دولتی و تشویق از جذب سرمایه گذاری های خارجی مستقیم به اقتصاد ترکمنستان؛
2) هماهنگ سازی فعالیت در زمینه سرمایه گذاری خارجی، ایجاد مکانیسم های مؤثر همکاری بین دولت و بازرگانی، تأمین همکاری متقابله بین ادارات و مقامات دولتی، مقامات اجرائیه محلی و خودمختاری محلی و سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی؛
3) انجام تهیه و تنظیم بانک اطلاعات در مورد جریان آماده سازی و اجرای پروژه های سرمایه گذاری با سرمایه گذاری های خارجی، از جمله – پروژه های – اجرا شده با مشارکت سهمی (سهامی) دولت منجمله مبنی بر استفاده از وام ها و کمک های مالی خارجی؛  
4) ترتیب دادن انجام تحقیقات پروژه های سرمایه گذاری با سرمایه گذاری های خارجی و نیز انجام ثبت آنها؛
5) ارائه خدمات اطلاعات بازاریابی و مشاوره ای به سرمایه گذاران خارجی با پتانسیل و مساعدت عملی ضروری به آنان؛
6) انجام نظارت بر اجرای تعهدات سرمایه گذار خارجی و شرکت با سرمایه گذاری خارجی در راستای اجرای پروژه های سرمایه گذاری؛
7) انجام  (مونیتورینگ ، نظارت؛ بررسی) جذب اعتبارات مؤسسات مالی بین المللی و کشورهای اهدا کننده؛ شناسائی بازارهای بین المللی سرمایه گذاری و تنظیم و تهیه پیشنهاداتی در راستای جذب آینده سرمایه گذاری خارجی؛
8) ارسال پیشنهاداتی در راستای بهبودسازی فضای سرمایه گذاری، حمایت از روند سرمایه گذاری، کاهش ریسک های سرمایه گذاری و موانع اداری به کابینه وزرای ترکمنستان؛
9) اتخاذ تدابیری سمت داده شده به اجرای تعهدات ترکمنستان ناشی از قراردادهای بین المللی؛ برگزاری برنامه هایی در زمینه همکاری بین المللی و مطالعه و استفاده از تجارب خارجی پیشرفته؛
10) انجام نظارت بر استفاده از قانونگذاری ترکمنستان در زمینه سرمایه گذاری های خارجی توسط مقامات دولتی و مقامات مجریه محلی و خودمختاری محلی؛
11) انجام سایر فعالیت هایی سمت داده شده به جذب سرمایه گذاری های خارجی و نیز تشویق و پشتیبانی از سرمایه گذاران خارجی در ترکمنستان.
ماده 7:تحقیق(بررسی) و ثبت پروژه های سرمایه گذاری
1-پروژه سرمایه گذاری با سرمایه گذاری خارجی باید مورد بررسی دولتی اجباری،از جمله بررسی در زمینه رعایت استانداردهای مقاومت در مقابل زلزله،امنیت،آتش سوزی و انفجار و معیارهای زیست محیطی و بهداشتی قرار بگیرد.
2-بررسی و ثبت پروژه های سرمایه گذاری با سرمایه گذاری خارجی و همچنین ثبت انواع دیگری از اجرای سرمایه گذاری های خارجی بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان صورت می گیرد.
ماده 8: رژیم حقوقی فعالیت سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی
1. رژیم حقوقی ملی به سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی ارائه می گردد. تحت رژیم حقوقی ملی به آن معنی ست که رژیم حقوقی فعالیت سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و استفاده از درآمد حاصل از سرمایه گذاری نمی تواند کم مساعد نسبت به رژیم حقوقی فعالیت و استفاده از درآمد حاصل از سرمایه گذاری ارائه شده توسط سرمایه گذار ملی (داخلی) باشد.
2. رژیم حقوقی مساعدت کننده به سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی که در منطقه آزاد اقتصادی فعالیت می کنند، ارائه می شود. تحت رژیم حقوقی مساعدت کننده به این معنی ست که رژیم حقوقی فعالیت سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و استفاده از درآمد حاصل از سرمایه گذاری مساعدتر نسبت به رژیم حقوقی فعالیت و استفاده از درآمد حاصل از سرمایه گذاری ارائه شده توسط سرمایه گذاری های از هر کشور ثالث می باشد.
3. سرمایه گذاران خارجی در انتخاب مقدار، ترکیب و ساختار سرمایه شرکت مورد تأسیس آزاد هستند، چنانچه موارد دیگری در قانونگذاری ترکمنستان پیش بینی نشده باشد.
4. نوع فعالیت و (یا) منطقه ای که نسبت به آنها فعالیت سرمایه گذاری محدود و یا ممنوع می شود و نیز محدودیت های دیگری برای سرمایه گذاران خارجی می تواند توسط قوانین ترکمنستان تعیین شود فقط بقدری که این به منظور حفاظت از پایه های سازمان مشروطه و تأمین قدرت دفاعیو امنیت ترکمنستان ضروری باشد.
5. چنانچه اصلاح قانونگذاری ترکمنستان باعث ممنوعیت و محدودیت بدتر ساخته رژیم حقوقی فعالیت سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی شده باشد، در این صورت قانونگذاری ترکمنستان که در زمان ثبت سرمایه گذاری های خارجی جاری بود، نسبت به آنها به مدت ده سال مورد استفاده قرار می گیرد، اما برای شرکت های شخصیتهای حقوقی خارجی و شعب شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی که پروژه های سرمایه گذاری را بر اساس تصمیم کابینه وزرای ترکمنستان اجرا می کنند، در طول زمان بازپرداخت – payback–    پروژه سرمایه گذاری اظهار شده بر طبق مقررات تعیین شده بخش نامه های حقوقی نرماتیف (قوانین) ترکمنستان به هنگام ثبت آن. قانونگذاری مالیاتی ترکمنستان نیز مشمول مقررات این بخش می شود. مقررات این بخش در صورت اصلاحات قانونگذاری ترکمنستان بمنظور حفاظت از پایه های سازمان مشروطه و تأمین قدرت دفاعی و امنیت دولت مورد استفاده قرار نمی گیرد.
6. نسبت به سرمایه گذاری های خارجی دولتی که در قلمرو خود رژیم حقوقی سرمایه گذاری برای اشخاص صاحب کار ترکمنستان را محدود می کند، محدودیت های مشابه می تواند توسط قانونگذاری ترکمنستان ایجاد شود.
 ماده 9: تسهیلات گمرکی
1. اموالی (دارائی) که به ترکمنستان وارد می شود، معاف از عوارض گمرکی می شود :
1) بعنوان سپرده سرمایه گذار خارجی به ذخیره اساسی (اصلی) شرکت با سرمایه گذاری خارجی و ذخایر اساسی شعبه شخصیت(نهاد) حقوقی خارجی بر طبق لیست ارائه شده توسط آنها؛
2) (اموالی که) توسط سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری های خارجی بر اساس قراردادهای بین المللی انعقاد گردیده با تصمیم گیری کابینه وزرای ترکمنستان بعنوان سرمایه گذاری (وارد شده است). اموال (دارائی) مندرج در بند دوم بخش حاضر به مدت بازپرداخت بازپرداخت -  payback  پروژه مورد سرمایه گذاری تعیین شده توسط قرارداد مربوطه معاف از عوارض گمرکی می شود.
2. در صورت انتزاع (جدائی، دور ساختن) اموال (دارائی) مندرج در بخش اول ماده حاضر در عرض سه سال پس از ورود آن به ترکمنستان اخذ مبلغ عوارض گمرکی از جمله جرائم به حساب گذاشته شده برای تأخیر پرداخت آنها، بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان صورت می گیرید.
3. برای تنظیم اعلامیه  گمرکی (ترخیص) اموال (دارائی) مندرج در بخش اول ماده حاضر، عوارض گمرکی اخذ نمی شود.
 ماده 10: تنظیم (مقررات) مالیاتی سرمایه گذاری های خارجی
مالیات گذاری سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی از جمله ارائه تسهیلات مالیاتی برای آنها توسط قانون مالیاتی ترکمنستان تعیین می گردد.
 ماده 11: تدابیر دیگری برای تشویق از سرمایه گذاری های خارجی
1. شرکت با سرمایه گذاری خارجی و شعب شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی حق دارند محصولات (کارها و خدمات) تولید خود را بدون کسب مجوز صادر و محصولات (کارها و خدمات) برای نیازهای خصوصی خود را وارد بکند.
2. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی که در مناطق آزاد اقتصادی فعالیت می کنند، حق اجاره کردن قطعات زمین بسته به مهلت بازپرداخت -  paybackپروژه های سرمایه گذاری بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان را دارا می باشند.
3. ثبت پروژه های سرمایه گذاری و همچنین شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و نیز شعب و دفاتر نمایندگی شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی که در منطقه آزاد اقتصادی کارهای ساختمانی را انجام داده و پروژه ها را به بهره برداری رسانیدند، بدون اخذ عوارض ثبت صورت می گیرد.
4. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی که در منطقه آزاد اقتصادی فعالیت می کنند، معاف از موارد زیر می شوند:
1) پرداخت عوارض کنسولی و ثبت؛
2) پرداخت عوارض بورسی برای ثبت قراردادها؛
3) پرداخت عوارض دولتی برای صدور مجوز و تنظیم مجدد آن؛
4) مال الاجاره (کرایه اجاره) برای قطعات زمین بر طبق مققرات و شرایط پیش بینی شده توسط قانونگذاری ترکمنستان؛
5) وضع از درآمد به (برای) صندوق (ذخیره) خارج از بودجه تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان؛
5. صدور گواهی نامه برای تجهیزات و ماشین آلات و مواد و ماتریال های وارد شده به ترکمنستان توسط سرمایه گذاران خارجی و شرکت های با سرمایه گذاری خارجی و همچنین پیمانکاران و پیمانکاران فرعی که در منطقه آزاد اقتصادی فعالیت در زمینه ساخت و سازی و به بهره برداری رسانیدن پروژه ها را انجام می دهند، بدون اخذ مبلغ بابت خدمات صدور گواهی نامه صورت می گیرد.
6. شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و شعب شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی به طور مستقل شرایط فروش محصولات (کارها و خدمات) تولید شده توسط خودشان را تعیین می کنند، به جز محصولاتی (کارها و خدمات) که توسط دولت قیمت گذاری می شود.
7. به نفع توسعه اجتماعی و اقتصادی ترکمنستان بر اساس پروژه های سرمایه گذاری با اولویت و امتیازنامه هایی که رشد اقتصادی ثابت، تغییرات ساختاری مترقی اقتصاد کشور، تقویت و افزایش پتانسیل صادرات و همچنین افزایش سطح اشتغال مردم را تأمین می کند، تسهیلات دیگری برای سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی می تواند توسط قانونگذاری ترکمنستان تعیین شود.
 ماده 12: شروع و قطع فعالیت بازرگانی  
تأسیس، ثبت دولتی و انحلال شرکت با سرمایه گذاری خارجی و شعبه و (یا) دفتر نمایندگی شخصیت (نهاد) خارجی و همچنین ثبت دولتی و قطع فعالیت شخصیت حقیقی خارجی و شخصیت بدون تابعیت بعنوان بازرگان خصوصی بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان صورت می گیرد.  
 ماده 13: تنظیم روابط قانونی کار
1. روابط قانونی کار بین شرکت با سرمایه گذاری خارجی و نیز شعبه شخصیت (نهاد) حقوقی خارجی و کارکنان آنها، از جمله افرادی که تبعه ترکمنستان نمی باشند، توسط قانونگذاری کار ترکمنستان تنظیم می شود.
2. حقوق ، پاداش و وجوه دیگری که بطور مشروع توسط کارکنان شرکت با سرمایه گذاری خارجی و (یا) شعبه شخصیت (نهاد) حقوقی خارجی که تبعه ترکمنستان نمی باشند، دریافت شده است، می تواند بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان به خارج از مرزهای ترکمنستان منتقل شود.
 ماده 14: بیمه اجتماعی و تأمین اجتماعی
شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و شعب شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی :
1) بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان وضع (مبلغ) برای بیمه دولتی اجتماعی برای کارکنان خود که تبعه ترکمنستان هستند، را انجام می دهند؛  
2) حق دارند مبلغی برای بیمه اجتماعی و تأمین اجتماعی برای کارکن  را که شخصیت حقیقی خارجی و یا شخصیت بدون تابعیت می باشد، به ذخیره مربوطه دولت مطیع او و یا محل اقامت دائمی منتقل بکنند.
 ماده 15: بیمه سرمایه گذاری های خارجی
بیمه اموال (دارائی) و ریسک های سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی بر اساس صلاحدید آنها صورت می گیرد چنانچه موارد دیگری توشط قانونگذاری ترکمنستان پیش بینی نشده باشد.
 ماده 16: رعایت رقابت منصفانه توسط سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی
سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی موظفند به رقابت سرسری (بی وجدان) از جمله از طریق تأسیس شرکتی در خاک ترکمنستان برای تولید کالای مورد تقاضای بالا ، و سپس قطع فعالیت آن بمنظور جلو آوردن کالای مشابه جنس (از تبار) خارجی به طرف بازار، و نیز انعقاد موافقت نامه ای در خصوص قیمت و یا توزیع بازار فروش کالا که حق دیگر شخصیت های صاحب کار در ترکمنستان را محدود می کند، اجازه ندهند.
 ماده 17: حساب و محاسبات
حساب و محاسبات حسابداری و آماری شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و شعب و دفاتر نمایندگی شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی در خاک ترکمنستان بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان انجام می شود.
 ماده 18: ارزیابی سرمایه گذاری های خارجی
ارزیابی سرمایه گذاری (سپرده) در ذخیره (صندوق) اساسی شرکت با سرمایه گذاری خارجی و ذخایر (صندوق های) اصلی شعبه شخصیت (نهاد) حقوقی خارجی بر طبق مقررات قانونگذاری ترکمنستان به ارز ملی ترکمنستان صورت می گیرد.
 ماده 19: تضمین محافظت حقوقی (قانونی) از سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی
1. بر طبق قانون جاری (حاضر) و دیگر بخش نامه های حقوقی نرماتیف (قوانین) ترکمنستان محافظت از حقوق و منافع سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی در خاک ترکمنستان تضمین می شود.
2. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی که (در) ابتدا اموال (دارائی) و اطلاعات بشکل سند و یا بشکل ضبط شده در وسائل الکترونیک بعنوان سرمایه گذاری خارجی وارد خاک ترکمنستان کردند و آن را به ثبت رسانیدند، حق صدور (انتقال) بدون مانع (بدون مشروط سهمیه –contingentquota ، صدور مجوز و بعمل آوردن دیگر اقدامات تنظیم غیر تعرفه ای فعالیت بازرگانی خارجی) اموال (دارائی) و اطلاعات مذکور به خارج از مرزهای ترکمنستان را دارا می باشند.
3. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی از روز ثبت پروژه سرمایه گذاری با سرمایه گذاری خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی در خاک ترکمنستان از محافظت، ضمانت ها و تسهیلات حقوقی (قانونی)، تعیین شده توسط قانون حاضر برخوردار می شوند.
4. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی به هنگام انجام (تجدید) سرمایه گذاری مجدد درآمد حاصل از سرمایه گذاری های خارجی کاملاً از محافظت (حمایت)، تضمین ها و تسهیلات حقوقی (قانونی) تعیین شده توسط قانون جاری برخوردار می شوند.
5. ارگان های (ادارات) قدرت دولتی، محلی اجرائی و خودمختاری محلی حق دخالت به فعالیت اقتصادی سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی در حال انجام بر طبق قانونگذاری ترکمنستان را ندارند.
ارگان های (ادارات) قدرت دولتی، محلی اجرائی و خودمختاری محلی به هنگام آشکار شدن واقعیت عدم رعایت قانونگذاری ترکمنستان توسط سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی حق دارند در چهارچوب اختیارات خود به اقداماتی مستقیماً مرتبط با برطرف کردن نقض مشخص بپردازند و حق استفاده از واقعه وجود نقض بعنوان دلیل برای دخالت و متوقف و یا محدود کردن سایر فعالیت های قانونی سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکتی با سرمایه گذاری خارجی را ندارند.
6. بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان ادعانامه های ارگان های (ادارات) قدرت دولتی، محلی اجرائی و خودمختاری محلی که با قانون جاری (حاضر) تناقض دارد و حقوق سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی را نقض می کند، بی اعتبار و اقداماتی مبتنی بر آنها غیر قانونی شناخته (دانسته) می شود.
 ماده 20: تضمین تأمین رژیم روادیدی و اقامت در خاک ترکمنستان
1. شخصیت های حقیقی خارجی و شخصیت های بدون تابعیت و نیز نمایندگان آنها، نمایندگان شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی ، سازمان های بین المللی و کشورهای خارجی که سرمایه گذار خارجی می باشند، اتباع کشورهای خارجی که در شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و (یا) شعب و دفاتر نمایندگی شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی مشغول به کار هستند، و اعضای خانواده آنها که مرتبط با انجام فعالیت سرمایه گذاری در کشور ترکمنستان قرار دارند ، برای موارد زیر محق هستند:
1) اخذ روادید مکرر به مدت حداقل یک سال؛
2) حرکت آزاد در سراسر ترکمنستان باستثنای مناطقی که شرایط و مقررات اقمت در آنها توسط قانونگذاری ترکمنستان تعیین می گردد. روادید ورودی و مجوز برای شخصیت های حقیقی خارجی و شخصیت های بدون تابعیت و نیز نمایندگان آنها، نمایندگان شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی ، سازمان های بین المللی و کشورهای خارجی که سرمایه گذار خارجی می باشند، اتباع کشورهای خارجی که در شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و (یا) شعب و دفاتر نمایندگی شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی مشغول به کار هستند و اقامت در ترکمنستان به مدت احداث و به بهره برداری رسانیدن پروژه هایی در منطقه آزاد اقتصادی دارند، بطور سریع تأیید شده توسط کابینه وزرای ترکمنستان صادر می شود.
2. شخصیت های حقیقی خارجی و افراد بدون تابعیت که سرمایه گذار خارجی می باشند و کاملاً صاحب شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی هستند، حق محل اقامت دائم در ترکمنستان بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان را دارا می باشند.
 ماده 21: تضمین استفاده از درآمد و سود در خاک ترکمنستان و انتقال آنها به خارج از مرزهای ترکمنستان
1. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی حق باز کردن حساب بانکی به ارز ملی (منات) و ارز خارجی در نزد بانک هایی در خاک ترکمنستان بر طبق قانونگذاری ترکمنستان را دارا می باشند.
2. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی پس از پرداخت مالیات و سایر مبالغ اجباری پیش بینی شده توسط قانونگذاری ترکمنستان، حق استفاده آزاد از درآمد و سود در خاک ترکمنستان از جمله برای (تجدید) سرمایه گذاری مجدد با اهداف غیر متضاد با قانونگذاری ترکمنستان و همچنین انتقال بلامانع درآمد، سود و دیگر مبالغ (وجوه) به ارز خارجی دریافت شده بطور قانونی مرتبط با اجرای (انجام) سرمایه گذاری قبلی توسط آنان، از جمله مبالغ زیر به خارج از مرزهای ترکمنستان را دارا می باشند:
1) درآمد حاصل از سرمایه گذاری های خارجی دریافت شده بصورت سودها ، حق السهم ها، در صدها (بهره ها) و سایر درآمدها ؛
2) مبالغ (وجوه) بابت اجرای (انجام) تعهدات شرکت با سرمایه گذاری خارجی و یا شعب شرکت خارجی بر اساس قرارداد و دیگر معاملات؛
3) مبالغ (وجوه) دریافت شده توسط سرمایه گذار خارجی مرتبط با انحلال شرکت با سرمایه گذاری خارجی و یا انتزاع (جدائی، دور ساختن) اموال (دارایی های) سرمایه گذاری ، و حق مالکیت و حق استثنائی بر (برای) نتایج فعالیت فکری؛
4) جبران (غرامت، تلافی) پیش بینی شده در ماده 26 قانون جاری.
3. تبدیل وجوه (پول) و همچنین انتقال وجوه به ارز خارجی به ترکمنستان و از ترکمنستان مرتبط با سرمایه گذاری های خارجی توسط سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی بر طبق قانونگذاری ترکمنستان صورت می گیرد.
 ماده 22: تضمین گذار حقوق و تعهدات سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی به شخصیت های دیگری
1. بر طبق قانون مدنی ترکمنستان سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی حق دارند حقوق و تعهدات خود ، از جمله انجام کاهش (تخفیف) مطالبات و (انجام) انتقال بدهی را بر اساس قرارداد به شخصیت دیگری واگذار بکنند.
2. اگر دولت خارجی و یا اداره دولتی نماینده (صلاحیت دار) آن انجام پرداخت به نفع سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی بر اساس تضمین – قرارداد و یا بیمه – که بابت اجرای (انجام) سرمایه گذاری در خاک ترکمنستان به آنان واگذار شده است، بکند، و حقوق (مطالبات تخفیف می شوند) سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی بر سرمایه گذاری های خارجی قید شده به همین دولت خارجی و یا ارگان دولتی نماینده (اداره صلاحیت دار) واگذار می شود، پس ترکمنستان قانونیت (قانونی بودن) اینچنین گذار حقوق (تخفیف مطالبات) بر طبق قرارداد بین المللی را که شرکت کنندگان آن دولت خارجی مذکور و ترکمنستان می باشند، معتبر می داند (شناسائی می کند).
 ماده 23: تضمین محفاظت از حقوق مالکیت فکری
انجام (فراهم) حقوق مالکیت فکری سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و محافظت از آنها بر طبق قانونگذاری ترکمنستان تأمین می شود.
 ماده 24: تضمین دسترسی سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی به اطلاعات
1. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی حق دسترسی به اطلاعات بر طبق مقررات تعیین شده توسط قانونگذاری ترکمنستان را دارند.
2. بخش نامه های حقوقی نرماتیف (قوانین) ترکمنستان که گوشه ای از آنها به طریقی به منافع سرمایه گذاران خارجی و (یا) شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی می رسد، باید برای آنها قابل دسترس باشد و در مواردی که مستقیماً توسط قانونگذاری ترکمنستان پیش بینی شده باشد، باید منتشر شود.
 ماده 25: تضمین عود (پس دادن) سرمایه گذاری های خارجی مرتبط با قطع فعالیت سرمایه گذاری
1. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی حق قطع فعالیت سرمایه گذاری در ترکمنستان را دارند. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی پس از قطع فعالیت سرمایه گذاری از حق عود آزاد دارائی و موجودی های خود بصورت ارزی و یا طبیعی که در نتیجه انجام (اجرای) سرمایه گذاری های خارجی دریافت شده، بدون خسارتی برای انجام تعهدات سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی نسبت به ترکمنستان و یا دیگر طلبکاران (وام دهندگان) برخوردار است.
2. عود دارائی و موجودی های سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی می تواند بر اساس رأی دادگاه در موارد تعیین شده توسط قوانین ترکمنستان موتقف شود.
 ماده 26: تضمین غرامت )جبران(به هنگام ضبط تاوان (جبرانی، تاوانی) اجباری اموال (دارائی و موجودی)
1. ضبط تاوان (تاوانی) اجباری اموال سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی بصورت مصادره برای مالکیت و یا استفاده موقت دولت تنها در موارد پیش بینی شده با اهداف برطرف کردن موارد فورس ماژور از جمله آفات طبیعی، سوانح، اپیدمی و آفات حیوانی و اثرات آنها مجاز است.
2. به هنگام قطع فعالیت مواردی که مرتبط با آنها مصادره انجام گردید، سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی حق طلبیدن عود اموال (دارائی و موجودی های) محافظت شده به شرط عود مبالغ غرامت (جبران ، تاوان) دریافت شده توسط آنان برای اموال مصادره شده باستثناء خسارات ناشی از تنزل قیمت اموال محافظت شده را دارا می باشند.
3. به هنگام مصادره اموال سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی غرامت (جبران ، تاوان) باید :
1) بلاتأخیر به ارز خارجی و بنابه تمایل سرمایه گذار به خارج از کشور منتقل شود؛
2) مطابقت با قیمت بازاری سرمایه گذاری در زمان تصمیم گیری در خصوص مصادره داشته باشد.
4. ارزیابی اموال مورد مصادره و خسارات ناشی از تنزل قیمت آن توسط اداره صلاحیت دار و یا ارزیابی کننده مستقل بر طبق مقررات قانونگذاری ترکمنستان صورت می گیرد.
 5. حل و فصل اختلافاتی در خصوص قانونیت (قانونی بودن) مصادره اموال و جبران خسارات به هنگام مصادرات اموال بر طبق مقررت پیش بینی شده توسط ماده 29 قانون جاری (حاضر) انجام می شود.
 ماده 27: مسئولیت برای عدم رعایت قانونگذاری ترکمنستان در خصوص سرمایه گذاری خارجی
1. مسئولین ارگان های (ادارات) قدرت دولتی، محلی اجرائی و خودمختاری محلی که قانونگذاری ترکمنستان در خصوص سرمایه گذاری های خارجی را رعایت نکردند، بر طبق قانونگذاری ترکمنستان پاسخگو می باشند.
2. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی به هنگام انجام فعالیت سرمایه گذاری در خاک ترکمنستان باید قانونگذاری ترکمنستان و نیز تعهدات خود در راستای اجرای پروژه های سرمایه گذاری را رعایت بکنند. سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی در صورت عدم رعایت قانونگذاری ترکمنستان و تعهدات قراردادی بر طبق قانونگذاری ترکمنستان و شرایط قرارداد عقد شده پاسخگو می باشند.
3. اموال (دارائی و موجودی های) سرمایه گذاران خارجی، شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی و شعب شخصیت های (نهادهای) حقوقی خارجی، از جمله ابزارهای (اعتبارات) استفاده (جلب) شده و حقوق مالکیت می تواند توسط آنها بعنوان ابزارهایی برای تأمین تعهدات بر طبق قانونگذاری ترکمنستان مورد استفاده قرار بگیرد.
4. شخصیت (نهاد) حقوقی خارجی برای فعالیت شعبه و یا دفتر نمایندگی تأسیس شده توسط او در خاک ترکمنستان بر طبق مقررات پیش بینی شده در قانونگذاری ترکمنستان مسئولیت دارد.
 ماده 28: مسئولیت ترکمنستان برای سرمایه گذاری خارجی
ترکمنستان در قبال تعهدات سرمایه گذاران خارجی و شرکت هایی با سرمایه گذاری خارجی پاسخگو نمی باشد به جز (در) مواردی که این تعهدات توسط دولت تضمین شده است.
 ماده 29: حل و فصل اختلافات
اختلافاتی که مرتبط با اجرای (انجام) سرمایه گذاری های خارجی در خاک ترکمنستان بروز می شود، از طریق مذاکرات و یا بررسی در دادگاه آراچی (واسطه) ترکمنستان و یا با توافق  طرفین در داوری حل و فصل می شود.
 مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت در ترکمستان

• ارائه درخواست کتبی جهت ثبت شرکت به آژانس سرمایه گذاری خارجی ترکمستان
• ترجمه رسمی اساسنامه و آگهی تاسیس شرکت ایرانی به زبان روسی و ترکمی(به همراه اصل اساسنامه شرکت ایرانی جهت بررسی)
• ارائه گزارش در خصوص انجام فعالیت های تجاری در ایران در یک سال اخیر به زبان روسی و ترکمی
• ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه محضری جهت دارا بودن حق امضا و اختیارات در ترکمستان
• ارائه طرح توجیهی در خصوص فعالیت تجاری مورد نظر در ترکمستان به زبان روسی و ترکمنی
• مهر شرکت
• ارائه معرفی نامه از هیات مدیره شرکت جهت نماینده آن شرکت در ترکمنستان(ترجمه به زبان روسی و ترکمنی)
• تصویر گذرنامه به همراه 4 قطعه عکس رنگی نماینده شرکت
• معرفی از اتاق بازرگانی (ارائه کارت بازرگانی به همراه ترجمه رسمی به زبان روسی و ترکمنی)
• ارائه معرفی از بانک عامل جهت شماره حساب ارزی و گزارش گردش حساب مشتری از بانک مربوط به زبان روسی
• ارائه آخرین مفاصاحساب از اداره امور اقتصادی و دارایی(ترجمه به زبان روسی و ترکمنی)

کانادا، کشوری با اقتصاد پویا و بازار کار قوی، همواره یکی از محبوب‌ ترین مقاصد مهاجرت برای کارآفرینان و صاحبان کسب و کار بوده است. ثبت شرکت این کشور با ارائه برنامه‌ های مهاجرتی متنوع و حمایت از کارآفرینان، شرایط مناسبی را برای رشد و توسعه کسب و کارها فراهم می‌ کند. ثبت شرکت در کانادا، فرصتی عالی برای کارآفرینان و صاحبان کسب و کار است تا به بازار جهانی دسترسی داشته باشند و کسب و کار خود را توسعه دهند. این کشور با جمعیتی بیش از 38 میلیون نفر، بازار کار بزرگی دارد که فرصت ‌های زیادی را برای صاحبان کسب و کار فراهم می ‌کند.

کانادا مقصدی جذاب برای ثبت شرکت

کانادا به دلیل عوامل مختلفی از جمله اقتصاد پویا، نیروی کار ماهر و تحصیل‌ کرده، زیرساخت‌ های پیشرفته و موقعیت جغرافیایی استراتژیک، مقصدی جذاب برای ثبت شرکت است. اقتصاد کانادا یکی از بزرگترین و متنوع ترین اقتصادهای جهان  که بر پایه منابع طبیعی، فناوری و خدمات استوار است. این کشور همچنین ثبات سیاسی و اقتصادی بالایی دارد.

کانادا دارای نیروی کار ماهر و تحصیل ‌کرده است که به زبان انگلیسی و فرانسوی صحبت می ‌کنند. این کشور همچنین از زیرساخت ‌های پیشرفته‌ ای در زمینه‌ های حمل ‌و نقل، انرژی و ارتباطات برخوردار است. موقعیت جغرافیایی کانادا نیز مزیت مهمی برای کسب ‌وکار های بین‌ المللی است. این کشور در نزدیکی ایالات متحده، یکی از بزرگترین بازارهای جهان قرار دارد.

بر اساس گزارشی از سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD)، کانادا یکی از بهترین کشورها برای انجام کسب ‌و کار است. این کشور در زمینه‌ هایی مانند آزادی اقتصادی، رقابت‌ پذیری و شفافیت اداری در رتبه ‌های بالایی قرار دارد.

در ادامه به برخی از مزایای خاص ثبت شرکت در کانادا اشاره می‌ کنیم:

• نرخ مالیات پایین: نرخ مالیات شرکت‌ ها در کانادا به طور متوسط 15 درصد است که یکی از پایین‌ ترین نرخ‌ ها در جهان است.
• دسترسی به بازارهای جهانی: کانادا به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، دسترسی آسانی به بازارهای جهانی دارد. این کشور همچنین عضو سازمان تجارت جهانی (WTO) و توافق‌ نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) است.
• حمایت از کسب ‌و کارهای کوچک و متوسط: دولت کانادا برنامه‌ های مختلفی را برای حمایت از کسب‌ و کارهای کوچک و متوسط ارائه می ‌دهد. این برنامه ‌ها می ‌تواند شامل کمک مالی، مشاوره و آموزش باشد.

مراحل ثبت شرکت در کانادا

مراحل ثبت شرکت در کانادا به طور کلی شامل موارد زیر است:

1. ایده تجاری و بیزینس پلن: اولین و مهم ترین مرحله، داشتن ایده تجاری مناسب و نوشتن بیزینس پلن جامع و دقیق است. بیزینس پلن باید شامل اطلاعات کاملی در مورد محصول یا خدمات شرکت، بازار هدف، برنامه های مالی و عملیاتی و تیم مدیریتی باشد.
2. انتخاب نام شرکت: نام شرکت باید منحصر به فرد و قابل ثبت باشد. برای انتخاب نام شرکت، می توان از سامانه NUANS استفاده کرد.
3. انتخاب نوع شرکت: در کانادا، شرکت ها می توانند به صورت شرکت سهامی عام، شرکت سهامی خاص، شرکت با مسئولیت محدود و شرکت مشارکتی ثبت شوند. هر نوع شرکت دارای ویژگی ها و قوانین خاص خود است.
4. ثبت شرکت: پس از انتخاب نوع شرکت، می توان با مراجعه به اداره ثبت شرکت ها در استان یا قلمرو مورد نظر، نسبت به ثبت شرکت اقدام کرد.
5. دریافت مجوزهای تجاری: برخی از مشاغل در کانادا نیاز به دریافت مجوزهای تجاری خاصی دارند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، می توان با اداره ثبت شرکت ها یا اداره تجاری محلی مشورت کرد.

علاوه بر مراحل ذکر شده، برخی از مدارک و اطلاعات دیگر نیز برای ثبت شرکت در کانادا مورد نیاز است. این مدارک و اطلاعات شامل موارد زیر است:

• مدارک شناسایی و اقامتی
•  مدارک تحصیلی و سوابق کاری
•  مدارک مالی
•  مدارک مربوط به سرمایه گذاری

شرایط ثبت شرکت در کانادا

شرایط ثبت شرکت در کانادا به دو دسته کلی تقسیم می‌ شود: شرایط عمومی و شرایط خاص. شرایط عمومی شامل داشتن حداقل سن ۱۸ سال، عدم داشتن سوء پیشینه و عدم ورشکستگی در گذشته است. شرایط خاص نیز بسته به نوع شرکت و محل ثبت شرکت متفاوت است. برای مثال، برای ثبت شرکت سهامی در کانادا، حداقل سرمایه اولیه ۱۰۰ دلار کانادا و حداقل تعداد سهامداران دو نفر است. همچنین، شرکت ‌هایی که قصد دارند در استان کبک فعالیت کنند، باید یک نماینده قانونی در این استان داشته باشند.

مزایا ثبت شرکت در کانادا

• ثبت شرکت در کانادا مزایای زیادی دارد، از جمله:
•  ایجاد شخصیت حقوقی مستقل برای شرکت
•  محدودیت مسئولیت سهامداران
•  سهولت در دریافت وام و سرمایه‌ گذاری
• افزایش اعتبار شرکت

در نهایت، ثبت شرکت در کانادا یک تصمیم مهم و استراتژیک است که باید با توجه به شرایط و اهداف شرکت اتخاذ شود.

سخن پایانی

کانادا یکی از بهترین کشورهای جهان برای ثبت شرکت است. این کشور دارای اقتصاد قوی، قوانین تجاری کارآمد و نیروی کار ماهر است. ثبت شرکت در کانادا می تواند فرصت های زیادی را برای کسب و کارها فراهم کند، از جمله دسترسی به بازارهای جهانی، منابع مالی و نیروی کار ماهر را شامل می شود. اگر به دنبال ثبت شرکت در کانادا هستید، باید تحقیقات خود را انجام دهید و با یک وکیل یا مشاور تجاری مشورت کنید. این افراد می توانند به شما کمک کنند تا اطمینان حاصل کنید که شرکت شما به درستی ثبت شده است و از مزایای کامل برخوردار می شود.

سوالات متداول

•  انواع شرکت های قابل ثبت در کانادا کدامند؟

 در کانادا، انواع مختلفی از شرکت ها وجود دارد که می توان آن ها را ثبت کرد، از جمله:

1. شرکت سهامی عام (Publicly traded company): این نوع شرکت در بازار بورس اوراق بهادار معامله می شود.
2.  شرکت سهامی خاص (Privately held company): این نوع شرکت در بازار بورس اوراق بهادار معامله نمی شود.
3.  شرکت با مسئولیت محدود (Limited liability company): این نوع شرکت از مسئولیت شخصی سهامداران در برابر بدهی های شرکت محافظت می کند.
4.  شرکت مشارکتی (Partnership): این نوع شرکت توسط دو یا چند نفر به عنوان شریک تشکیل می شود.
5.  شرکت تعاونی (Cooperative): این نوع شرکت توسط گروهی از افراد تشکیل می شود که برای تأمین نیازهای مشترک خود همکاری می کنند.

• شرایط ثبت شرکت در کانادا چیست؟

 شرایط ثبت شرکت در کانادا بسته به نوع شرکت متفاوت است، اما برخی از شرایط کلی عبارتند از:

1. داشتن حداقل یک سهامدار و یک مدیر
2.  انتخاب یک نام شرکت که منحصر به فرد باشد
3.  تعیین یک آدرس قانونی برای شرکت
4.  تهیه یک اساسنامه و ثبت آن در اداره ثبت شرکت ها
5.  هزینه ثبت شرکت در کانادا چقدر است؟
6.  هزینه ثبت شرکت در کانادا بسته به نوع شرکت و استان یا قلمرو متغیر است.

مقدمه:
برند عبارت است از آمیخته ای از نشانه های روانی،فکری،در ذهن مصرف کنندگان که به ارزش مورد تصور از محصول یا خدمت می افزاید. ثبت شرکت مصرف کنندگان از طریق برند ها محصولات و یا خدمات را شناخته و به آن ها پایبند می شوند.یک برند موفق محصول خدمات مشخص و یا مکان مشخصی است که چنانچه خریدار یا استفاده کننده به ارزش های منحصر به فرد آن پی ببرد مستحکم تر می شود.
بحث برند و عوامل انتخاب نام برند یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار حتی در سطح بین المللی است و لازم است که نگاه دقیق تری در تجزیه و تحلیل عوامل تاثیر گذار در انتخاب نام برند نمود.با بررسی این عوامل می توان فرصت های بزرگی برای موفقیت در بین سایر برندها و در سطح بین المللی کسب نمود.

در انتخاب نام برند،نامی موفق است که دامنه ی متنوعی از ایده ها و ویژگی ها را در برگیرد و نه تنها با استفاده از آهنگ خود، بلکه مهم تر از آن با استفاده از معنی و مفهوم لغوی خود و هر عاملی که در طول زمان به نحوی با آن در آمیخته و در جامعه به صورت هویت اجتماعی و شناخته شده نمود یافته،با مشتری سخن گوید.
جستجوی نام برند اغلب بدون خطا نیست، اما با کمی توجه می شود از بیشتر اشتباهات پرهیز نمود.در ذیل،اشتباهاتی را که برخی شرکت ها در تعیین و انتخاب نام مرتکب می شوند را بررسی می کنیم:
1-انتخاب نشانه های ساده
از خصوصیات علامت تجاری،ابتکاری بودن آن است.یعنی علامت باید توام با طراحی و ظرایف شکلی باشد و نباید صرفاَ نشانه های ساده ای باشد.اگر علامت ساده باشد از محصول عرضه شده در بازار حمایت نمی کند و آثار خوب تجاری یک علامت ابتکاری را در بر نمی گیرد.از این نظر،نشانه های ذیل را نمی توان برای علامت تجاری استعمال نمود:
الف-اسامی عام را نمی توان به نام علامت تجاری یا برند انتخاب نمود.زیرا این نوع کلمات جنبه عمومی داشته و مختص نوع بخصوصی از کالا نمی تواند باشد.مثلاَ کلمه قند را نمی توان برای محصول قند انتخاب نمود و یا اینکه شکل ماهی را بدون آنکه حالت مخصوصی داشته باشد نمی توان برای کنسرو ماهی انتخاب نمود.
ب-اوصاف اجناس نمی توانند به عنوان علامت تجاری انتخاب شوند،مانند باقلوای شیرین
ج-نشانه های ساده مانند خط مستقیم و اشکال هندسی یا رنگ های عادی نباید به عنوان علامت اختیار شوند مگر آنکه از ترکیب آن ها تصویر ابتکاری پیدا شود.
انتخاب ارقام برای علامت تجاری اگر حاکی از کیفیت جنس نباشد،اصولاَ اشکالی ندارد.مثلاَ انتخاب 222 برای نوعی از پارچه یا ارقام 4711 برای ادوکلن،ولی انتخاب ارقام 30 یا 40 یا 50 برای روغن موتور چون شاید به نظر مشتری حاکی از کیفیت جنس و درجه غلظت آن باشد جایز نیست.
انتخاب حروف نیز برای علامت اشکالی ندارد و امروزه اغلب علامات کارخانجات حروف اولیه نام کارخانه را نشان می دهد. مانند G.E.C-Fiat و غیره
2-انتخاب علامت گمراه کننده
علامت تجاری نه تنها باید با سایر علایم تجاری تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد،بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در علامت استفاده نشود.به این معنی که علامت نباید مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا علامت به اشتباه اندازد.مثلاَ برای پارچه پنبه ای نمی توان علامتی به عنوان سفید پشم انتخاب نمود،زیرا ممکن است مشتری تصور کند که پارچه مزبور پشمی است.به عنوان مثال، در فرانسه علامتی برای پارچه های پنبه ای به نام Lavablaine  انتخاب گردید که چون مشتری را گمراه می نمود باطل گردید.
3-انتخاب اسامی تکراری
علامت مورد استفاده بر روی محصول که برای ثبت ارائه می شود،از حیث شکلی باید جدید و ابتکاری بوده و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد.
در علایم مرکب ممکن است در اجزاء دو علامت مرکب از یک کلمه مشابه استفاده شده باشد و اجزای دیگر یکسان و مشابه نباشند،به نحوی که جزء مشترک و مشابه دو علامت میان صاحبان آن ها موجبات اختلاف و دعوی را فراهم سازد.
شایان ذکر است که با توجه به جدول طبقه بندی کالا،هر گاه برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده شود،شخص دیگری که پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند،با ممنوعیت استفاده و ثبت علامت مواجه خواهد شد.
4-انتخاب نام برند بدون توجه به ذهنیات و برداشت های مصرف کنندگان
ذهنیات و برداشت های مصرف کنندگان از نام تجاری مبنای تصمیم به خرید و اعتماد به نام تجاری را تشکیل می دهد.امروزه،با توجه به مبادلات در سطح بین المللی و رقابت شدید بین برندهای مختلف بررسی ذهنیات و برداشت های مصرف کنندگان در انتخاب نام تجاری ضروری است.
برای این کار می توانید با فراهم نمودن لیستی از اسامی انتخابی،نطر دیگران را نیز جویا شوید.
5-انتخاب نام طولانی و خسته کننده
معرفی یک برند جدید و نو می بایست به بازدهی بیشتر کسب و کار کمک کند.به همین دلیل از انتخاب اسامی طولانی بپرهیزید.نامی را انتخاب کنید که به راحتی تلفظ شود و در اذهان باقی بماند.

دارالترجمه،سازمان یا موسسه ای است که وظیفه عمده آن برگرداندن متون از زبان مبدا به زبان مقصد است. ثبت شرکت با عنایت به ماده ی 33 آئین نامه ی اجرایی اصلاح ماده ی 3 راجع به ترجمه ی اظهارات و اسناد در محاکم ، موضوعات مربوط به فعالیت ترجمه ی رسمی نظیر مترجمی رسمی اسناد و مدارک،ترجمه ی رسمی اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر اسناد رسمی مستلزم اخذ مجوز از قوه قضاییه می باشد.

• وظایف مترجم رسمی دادگستری به قرار ذیل است:

1-ترجمه رسمی اسناد و اوراق مورد درخواست متقاضی که به این منظور به مترجم تسلیم می گردد.
2-ترجمه اظهارات اصحاب دعوی یا وکلاء آنان یا شهود یا کارشناسان در مراجع قضایی و طرفین معامله یا وکلاء آنان یا شهود در دفاتر اسناد رسمی.
3-گواهی صحت ترجمه رسمی اسنادی که در ایران یا یکی از کشورهای بیگانه ترجمه یا تنظیم شده است.

• به متقاضیان با احراز شرایط ذیل پروانه مترجمی رسمی اعطا می گردد:

الف-داشتن حداقل 25 سال سن
ب-موفقیت در آزمون و اختیار علمی و کتبی
ج-عدم اشتغار به فساد اخلاقی عقیدتی
د-نداشتن سوء پیشینه موثر کیفری
ه-هدم اعتیاد به مواد مخدر
ز-مورد وثوق و اعتماد باشد.
وفق ماده ی 4 الحاقی 29/4/1376 اعتبار پروانه مترجمی سه سال است و تمدید آن منوط به درخواست متقاضی و پرداخت هزینه مطابق تعرفه قانونی می باشد.

• درخواست مترجمی رسمی باید دارای پیوست های ذیل باشد:

1-یک برگ تصویر مصدق از کلیه صفحات شناسنامه
2-عکس سه در چهار
3-تصویر مصدق بالاترین مدرک تحصیلی(داوطلبانی که تحصیلاتی در ارتباط با زبان مربوط دارند در شرایط مساوی از اولویت برخوردار خواهند بود).
4-گواهی عدم سوء پیشینه( برای کارمندان رسمی دولت گواهی اداره مربوط مبنی به اشتغال کافی است).
5-گواهی عدم اعتیاد به مواد مخدر
درخواست مترجم رسمی به ترتیب تاریخ وصول در دفتری ثبت و برای هر داوطلب پرونده جداگانه ای تشکیل می شود.اداره امور مترجمان رسمی قبل از صدور پروانه مترجمی رسمی از طریق دادگستری محلی و یا به طریق مقتضی دیگر دوباره صلاحیت داوطلب تحقیق به عمل آورده،نتیجه را در پرونده وی منعکس می نماید.(ماده 3 اصلاحی 8/9/1384)
اداره امور مترجمان رسمی پرونده داوطلبان را در کمیسیونی مرکب از رئیس یا معاون اداره مترجمان رسمی و یک نفر که به زبان خارجی مربوط تسلط کامل داشته باشد و یک نفر از قضات به انتخاب معاونت حقوقی و توسعه قضایی ریاست قوه قضاییه مطرح می سازد و واجدین صلاحیت را با تعیین تاریخ برای شرکت در امتحان دعوت می کند.دعوت کتباَ و حداقل یک ماه قبل از تاریخ امتحان به عمل می آید.(ماده 4 اصلاحی 8/9/1384)
امتحان در تهران در تاریخ معین که از طرف اداره امور مترجمان رسمی به وسیله روزنامه های کثیرالانتشار اعلام می شود.زیر نظر اداره کل امور حقوقی و اسناد و امور مترجمین قوه قضاییه در دو مرحله عمومی و تخصصی زبان به عمل خواهد آمد.(ماده 5 اصلاحی 8/9/1384)
امتحان عمومی زبان به صورت کتبی و طرح سوالات چهار گزینه ای در سطح تافل در زبان انگلیسی و هم سطح آن در سایر زبان ها خواهد بود.سوالات امتحانی به صورت تشریحی از زبان مورد نظر و بالعکس خواهد بود.(ماده 6 اصلاحی 8/9/1384)
سوالات امتحانی مرحله تخصصی به صورت ترجمه از زبان فارسی به زبان خارجی و بالعکس می باشد و طرح سوالات و تصحیح اوراق امتحان زیر نظر کمیسیون مربوطه صورت می گیرد و نمره ای که به هر یک از دو مرحله داده می شود از عدد 100 منظور می گردد و نمره هر ورقه در ذیل آن به حروف و عدد ثبت شده و به امضاء هیات ممتحنه می رسد.(ماده 7 اصلاحی 8/9/1384)
حداقل نمره قبولی برای هر یک از دو امتحان 50 خواهد بود و در صورتی که در رشته مورد نیاز هیچ یک از داوطلبان نمره مذکور را به دست نیاورند و نیاز مبرمی وجود داشته باشد اداره کل حقوقی و اسناد و امور مترجمان رسمی می تواند با موافقت معاونت حقوقی و توسعه قضایی نمره کمتری را هم بپذیرد.

• نکته:

وفق تبصره  ماده 9 (الحاقی 8/9/1384)،اعضاء رسمی هیات علمی دانشگاه های معتبر که دارای درجه دکتری در رشته زبان مورد نظر بوده و در آن رشته تدریس می نمایند از شرکت در امتحان و کارآموزی معاف می باشند و نیز داوطلبانی که در رشته زبان مورد تقاضا دارای درجه فوق لیسانس یا دکتری باشند،از شرکت در امتحان عمومی معاف خواهند بود.
انتخاب شدگان باید حاقل 3 ماه نزد یک مترجم رسمی همان زبان که حداقل 10 سال تجربه مترجمی رسمی داشته باشند با معرفی داوطلب و تایید مترجم رسمی مذکور و اداره امور مترجمان رسمی کارآموزی نموده و کارآموز باید در مدت کارآموزی زیر نظر مترجم سرپرست خود گواهی اتمام دوره کارآموزی و پیشرفت تجربی را از مترجم سرپرست خود اخذ نماید.در غیر این صورت دوره کارآموزی برای یک بار دیگر تمدید خواهد شد.
سازمان ثبت شرکت ها تقاضای ثبت موسسات مترجمی را هنگامی خواهد پذیرفت که علاوه بر داشتن شرایط قانونی،پروانه مترجمی رسمی معتبر نیز داشته باشد.

• تذکر :

_مترجم رسمی می تواند فقط یک دارالترجمه یا موسسه ترجمه رسمی دائر نماید. در غیر این صورت به عنوان متخلف از ادامه کار وی توسط اداره امور مترجمان رسمی قوه قضاییه جلوگیری به عمل خواهد آمد.
_کسانی که بدون داشتن پروانه مترجمی مبادرت به تاسیس دارالترجمه و یا ادامه فعالیت غیر قانونی دارالترجمه بنمایند با اعلام اداره امور مترجمان رسمی تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.
مرجع رسیدگی به تخلفات مترجمین رسمی هیاتی مرکب از یک نفر قاضی و دو نفر از مترجمین رسمی با انتخاب رئیس قوه قضاییه می باشد که انشاء رای با قاضی هیات خواهد بود.

به موجب ماده 2 قانون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران،اتاق بازرگانی ایران،موسسه ای غیر انتفاعی است که دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی می باشد. ثبت شرکت  این تشکل ، جهت ایجاد هماهنگی و همکاری میان بازرگانان و صاحبان صنایع و معادن ، در مراکز تجاری مهم مملکتی ، بر حسب تقاضای تجار محل و پیشنهاد وزارت اقتصاد ملی و با تصویب دولت بوجود می آید.

نخستین اتاق تجارت ایران در 16 مهر ماه 1305 شمسی در وزارت بازرگانی در تهران تشکیل و در سال 1309 قانون تجارت در 5 فصل و 35 ماده به تصویب رسید.به موازات اتاق بازرگانی اتاق صنایع و معادن هم شکل گرفت که بعدها در این اتاق ادغام شد.
هم اکنون ، اتاق بازرگانی ایران نزدیک به 20 هزار عضو در سراسر ایران دارد.لازم به ذکر است ، داشتن کارت عضویت این اتاق و حداقل سه سال سابقه فعالیت اقتصادی از شرایط شرکت در انتخابات آن است.
وفق قانون اتاق بازرگانی،صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران و آیین نامه های مربوطه ؛ موضوعات فعالیت مرتبط با اتاق بازرگانی نظیر « ثبت هرگونه شخصیت حقوقی با عنوان اتاق بازرگانی از جمله اتاق مشترک ایران با سایر کشورها و یا شورای اقتصادی مشترک با سایر کشورها و سایر مصادیق از این قبیل»  نیاز به اخذ مجوز از «  اتاق بازرگانی ایران » دارد.

• نحوه انتخاب ریاست اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران

بر اساس ماده 17 قانون فعلی اتاق بازرگانی ایران ، اعضاء هیات رییسه اتاق ایران 7 نفر و هر کدام از شهرستان ها 5 نفر می باشد که در اولین جلسه هیات نمایندگان برای مدت 4 سال انتخاب می شوند.

• ارکان اتاق ایران:

به موجب ماده 6 قانون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران ارکان اتاق ایران به شرح ذیل می باشد:
الف-شورای عالی نظارت
ب-هیات نمایندگان
ج-هیات رئیسه
د-دبیر کل

• ارکان اتاق شهرستان ها: 

حوزه فعالیت اتاق شهرستان محدود به حدود تعیین شده در قانون تقسیمات کشوری است و اتاق شهرستان ها دارای شخصیت حقوقی بوده و در امور اداری و مالی خود بر اساس مقررات مربوطه مستقر می باشد.به موجب ماده 7 ارکان اتاق شهرستان عبارت است از :
الف-هیات نمایندگان
ب-هیات رییسه
نکته:
1-تاسیس اتاق در شهرستان هایی که حداقل 25 عضو می باشند بلامانع است.
2-تهران مانند سایر شهرستان ها دارای اتاق مستقل بوده و حوزه فعالیت و شرح وظایف آن با بقیه اتاق ها یکسان است.

• وظایف اتاق بازرگانی و صنایع و معادن  ایران:

با عنایت به ماده 5 قانون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران،وظایف و اختیارات اتاق به شرح ذیل می باشد:
1-ایجاد هماهنگی و همکاری بین بازرگانان و صاحبان صنایع و معادن کشاورزی در اجرای قوانین مربوطه و مقررات جاری مملکتی
2-ارائه نظر مشورتی در خصوص لوایح و طرح های مربوط با اتاق
3-همکاری با دستگاه های اجرایی و سایر مراجع ذیربط به منظور اجرای قوانین و مقررات مربوط به اتاق
4-ارتباط با اتاق سایر کشورها و تشکیل اتاق های مشترک و کمیته های مشترک با آن ها بر اساس سیاست های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران
5-تشکیل و شرکت در سمینارها و کنفرانس های مربوط به اتاق ایران در چارچوب سیاست های نظام جمهوری اسلامی ایران
6-کوشش در راه شناسایی بازار کالاهای صادراتی ایران در خارج از کشور و تشویق و کمک به موسسات مربوطه جهت شرکت در نمایشگاه های بازرگانی داخلی و خارجی
7-تشویق و ترغیب سرمایه گذاری داخلی در امور تولیدی بالاخص تولید کالاهای صادراتی که دارای مزیت نسبی باشند.
8-تلاش در جهت بررسی و حل و فصل مسائل بازرگانی داخلی و خارجی اعضاء از طریق تشکیل مرکز داوری اتاق ایران که اساسنامه مرکز داوری مزبور به پیشنهاد وزارتخانه های بازرگانی و دادگستری به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.
9-ایجاد و اداره مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی به منظور انجام وظایف و فعالیت های اتاق
10-صدور کارت عضویت طبق آیین نامه اتاق ایران

در انتها شایان ذکر است ، هم اکنون،با گذشت 130 سال از تشکیل اتاق بازرگانی در ایران، این اتاق به عنوان رکن تایثرگذار در اقتصاد کشور دارای جایگاه ویژه و منحصر به فردی است .

افزایش سرمایه عبارت است از افزایش تعداد سهام منتشره توسط شرکت های سهامی که می بایست طبق شرایطی که قانون مقرر کرده است صورت گیرد. گرفتن کارت بازرگانی فوری در ذیل در مورد هر کدام از آن ها توضیح خواهیم داد.

• شرایط افزایش سرمایه

افزایش سرمایه با تصویب مجمع عمومی فوق العاده صورت می گیرد.مادام که سرمایه قبلی شرکت تماماَ تادیه نشده است ، افزایش سرمایه تحت هیچ عنوانی مجاز نخواهد بود. مجمع عمومی فوق العاده می تواند به هیات مدیره اجازه دهد که ظرف مدت معینی که نباید از پنج سال تجاوز کند ، سرمایه شرکت را تا میزان مبلغ معینی ، به یکی از طرق مذکور در قانون افزایش دهد ، لازم است ذکر شود که به تصریح قانون ، اساسنامه شرکت نمی تواند متضمن اختیار افزایش سرمایه برای هیات مدیره باشد.
هیات مدیره در هر حال ، خواه در اجرای تصمیم مجمع عمومی فوق العاده و خواه با استفاده از اجازه ای که مجمع مذکور به وی داده است ، در هر نوبت پس ازعملی ساختن افزایش سرمایه ، مکلف است حداکثر ظرف یک ماه ، مراتب را ضمن اصلاح اساسنامه و قید سرمایه جدید به جای سرمایه ثبت شده ، به مرجع ثبت شرکت ها اعلام کند تا پس از ثبت ، جهت اطلاع عموم آگهی شود.

• پیشنهاد هیات مدیره و گزارش بازرسان

مجمع عمومی فوق العاده ، به پیشنهاد هیات مدیره ، پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان ، در مورد افزایش شرکت اتخاذ تصمیم می کند.پیشنهاد هیات مدیره راجع به افزایش سرمایه ، باید متضمن توجیه لزوم افزایش سرمایه و نیز شامل گزارشی درباره امور شرکت از بدو سال مالی در جریان ، و اگر تا آن موقع مجمع عمومی عادی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد ، حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد.گزارش بازرس یا بازرسان باید شامل اظهارنظر درباره پیشنهاد هیات مدیره باشد.

• مستهلک شدن هزینه ها

هزینه های افزایش سرمایه ، باید حداکثر تا پنج سال از تاریخی که این گونه هزینه ها به عمل آمده است ، مستهلک شود.در صورتی که سهام جدیدی که در نتیجه افزایش سرمایه صادر می شود ، به قیمتی بیش از مبلغ اسمی ، فروخته شده باشد ، هزینه های افزایش سرمایه را می توان از محل این اضافه ارزش مسهلک نمود.

• روش های افزایش سرمایه

سرمایه شرکت را می توان از طریق صدور سهام جدید و یا از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود ، افزایش داد.
الف- افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام
افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود ، به تصریح ماده 159 لایحه اصلاح قانون  تجارت ، در صورتی که برای صاحبان سهام ایجاد تعهد کند ، ممکن نخواهد بود مگر آنکه کلیه صاحبان سهام با آن موافق باشند.بنابراین، تصمیم به افزایش سرمایه از طریق افزایش مبلغ اسمی سهام که در آن مبلغ اضافه شده را باید سهامداران پرداخت کنند، به اتفاق آراء نیاز دارد و در صورت تصویب لازم است که کلیه افزایش سرمایه ، نقداَ پرداخت شود.
به علت عدم منع قانونی ، در این افزایش به تصویب مجمع عمومی فوق العاده ، تادیه مبلغ اضافه شده به مبلغ اسمی سهام ، می تواند از طریق انتقال سود تقسیم نشده  یا اندوخته شرکت به عمل آید. در این صورت چون افزایش سرمایه برای صاحبان سهام ، ایجاد تعهد نمی کند از این رو ، می توان گفت که نیازی به اتفاق آراء آن ها نبوده و تصمیم گیری درباره آن ، با اکثریت دو سوم آراء حاضر در جلسه رسمی مجمع عمومی فوق العاده ممکن خواهد بود.
ب-افزایش سرمایه از طریق صدور سهام
افزایش سرمایه ممکن است از طریق صدور سهام جدید صورت گیرد.در این صورت ، باید مبلغ اسمی سهام جدید ، با مبلغ اسمی سهام سابق برابر باشد
طرق تادیه مبلغ اسمی سهام جدید عبارت است از :
1.تادیه مبلغ اسمی از طرف خریداران .این تادیه در سهام مربوط به شرکت سهامی عام باید انجام شود.
2.نقدی باشد ولی در سهام مربوط به شرکت سهامی خاص، به تجویز قانون ، به غیر نقد نیز ممکن باشد.
3.تبدیل " مطالبات حال شده " اشخاص از شرکت ، به سهام جدید
4.انتقال " سود تقسیم نشده " یا " اندوخته " شرکت یا " عواید حاصل از اضافه ارزش سهام جدید " ، به سرمایه شرکت
5.تبدیل اوراق قرضه به سهام

گرجستان به عنوان ششمین کشور امن جهان ، ثبت شرکتها به دلیل قوانین آسانی که به نسبت سایر کشورها در زمینه ثبت حقوقی دارد ، از کشورهای بسیار مستعد جهت جذب افزایش سرمایه گذاری های داخلی و خارجی به شمار می آید.به طوری که موسسه "Doing Business  " گرجستان را از لحاظ سادگی فعالیت تجاری در سال 2015 در جایگاه 15 ( سال2014 جایگاه 14) و به عنوان کشور پیشرو و اصلاح گرا در منطقه اروپا و آسیای مرکزی اعلام نموده است.
بطور کلی دولت گرجستان با تدوین فعالیت های سرمایه گذاری و حفظ ساختارهای اقتصادی خدماتی را فراهم آورده تا شرایط مناسبی برای سرمایه گذاران خارجی جهت ثبت شرکت های خصوصی ایجاد نماید.سیستم اقتصادی این کشور در جهت آزاد سازی اقتصادی حرکت کرده و سرمایه گذاری برای اتباع خارجی آزاد است و اتباع کشورهای خارجی حق مالکیت بر اموال منقول و غیر منقول را دارند و در صورت ارائه اسناد مثبته، انتقال هر مقدار ارز حاصل از فعالیت اقتصادی امکان پذیر است.

مضاف بر این، گرجستان به دلیل نزدیکی به بازار غرب،از ظرفیت های بی بدیلی برخوردار است که همین مهم، چشم انداز روشنی را برای سرمایه گذاری در طرح های اقتصادی سودآور پدیدار می سازد.
طبق قوانین جاری کشور گرجستان،سرمایه گذار به شخصی اطلاق می شود که که حداقل 300 هزار لاری سرمایه گذاری مستقیم کند و اشخاصی که با پایین تر از این میزان قصد سرمایه گذاری دارند، کارآفرین نامیده می شوند.
در ثبت شرکت در گرجستان مطابق پروانه ای که برای انجام فعالیت صادر می شود ، شخص می تواند هر شغلی را انتخاب کند و غیر از مشاغل مربوط به تولید و توزیع دارو هر شرکتی را با هر عنوانی هم چون رستوران و سوپرمارکت و...  با همان مجوز ثبت کند و فرد با هیچ مشکلی روبه رو نمی شود.
برای ثبت شرکت در گرجستان الزامی است تمامی تشریفات قانونی انجام شود.اجازه دهید مشاوران مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر، با ارائه ی خدمات حرفه ای کارآمد ، شما را در تمامی مراحل ثبت شرکت یاری و مساعدت نمایند.
موسسه حقوقی فکر برتر ، علاوه بر تخصص خود، به دلیل داشتن همکاران توانمند خارجی که هر یک در کشورهای تبعه خود دارای دفاتر مخصوص و مجهز برای این موضوعات می باشند می تواند خدمات ارزنده ای را به مشتریان خود ارائه نماید.
با برقراری تماس با مشاورین کارآمد موسسه حقوقی فکربرتر و دریافت اطلاعات مربوطه و سپردن امور حقوقی و ثبتی خود به وکلا ی این مجموعه، با خیالی آسوده صاحب شرکت خود باشید.
انواع شرکت های قابل ثبت در گرجستان

• شرکتهای با مسولیت محدود
• شرکت سهامی
• مشارکت عمومی
• مشارکت محدود
• تعاونی
• شراکت تجاری
• کارآفرین فردی

این شرکت ها از نظر حقوقی دارای تفاوت هایی می باشند که برای افرادی که مایل به ثبت شرکت در گرجستان هستند بهتر است از قالب ثبت شرکت مدل ذیل استفاده نمایند:
_ شرکت با مسئولیت محدود (Limited Liability Company)
می توان گفت بیشتر شرکت های ثبت شده در گرجستان، از نوع مسئولیت محدود می باشند.این نوع شرکت، شرکتی است که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود. در شرکت با مسئولیت محدود، مسئولیت شرکت در مقابل قروض و دیون شرکت به میزان سهمی  است که شخص در شرکت سرمایه گذاری کرده است.
مدارک لازم جهت ثبت شرکت در گرجستان

• اسامی شرکاء و موسسین مدیر عامل
• آدرس حقوقی
• پاسپورت و ترجمه پاسپورت به زبان گرجی
• اسم شرکت

تشریفات ثبت شرکت در گرجستان
1) اخذ اقامت از طریق اقدام برای ثبت شرکت با مسؤلیت محدود
2) استخدام پرسنل برای شرکت ثبت شده
3) فعال نمودن شرکت
4)  پرداخت کردن بیمه کارکنان
5) پرداخت مالیات برای پرسنل مذکور
6) پرداخت بیمه و مالیاتهای مرتبط با فعالیتهای شرکت
در صورتی که شخص به صورت حضوری اقدام به ثبت شرکت در گرجستان نماید پروسه روال معمول خود را طی خواهد کرد اما چنانچه  از طریق وکیل یا مشاور  اقدامات مربوط به ثبت شرکت را انجام دهند چنین مراحلی را باید طی نماید:
1). انتخاب وکیل برای تهیه مدارک لازم به زبان گرجی
2). مطالعه و امضای اسناد.
3). گرفتن شماره ثبت شرکت.
4). حضور در محضر خانه و ثبت مدارک در حضور و صدور نامه معرفی به شهرداری توسط محضر.
5). مراجعه به بانک های معتبر گرجستان بعد از شماره ثبت و افتتاح حساب.

• سابقه تاریخی و قانون گذاری

قانون تجارت مصوب 1304 موضوع شرکت های تعاونی را پیش بینی نمود و در قانون مصوب 1311 مواد 190 تا 195 به شرکت های تعاونی تولید و مصرف اختصاص یافت. اخذ کارت بازرگانی فوری سپس در تاریخ 16 خرداد 1350 قانون شرکت های تعاونی تصویب گشت که دارای 49 ماده بود.
در سال 1365 طرح قانونی بخش تعاون ، اقتصادی جمهوری اسلامی ایران که در اصل 44 ق.ا به آن اشاره شده است تهیه و به مجلس تسلیم شد و سپس تحت عنوان قانون بخش تعاون اقتصاد جمهوری اسلامی ایران در 71 ماده و 500 تبصره در 24/6/1370 به تصویب رسید که در آن دو نوع تعاونی تولید و توزیع پیش بینی شده است و همین قانون حاکم بر قسمت های تعاونی می باشد و قوانین و مقررات قبلی مغایر این قانون ملغی گردیده اند.( ماده 71 قانون مذکور ) این شرکت به منظور بهبود وضع اقتصادی شرکا و تامین حوائج آن ها تشکیل می گردد.

• انواع و اهداف شرکت های تعاونی

تعریف : شرکت تعاونی ، شرکتی است که بین اشخاص حقیقی، برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مندرج در قانون بخش تعاونی ، به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها با رعایت قانون مزبور تشکیل می گردد.( مستفاد از ماده 8 ق.ت.ج.ا)
اهداف این شرکت ها مطابق ماده 1 (ق.ت.ج.ا) به این شرح می باشد :
1-ایجاد و تامین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل
2- قرار دادن وسائل کار در اختیار کسانی که قادر به کارند ولی وسائل کار ندارند.
3- پیشگیری از تمرکز و تداول و ثروت در دست افراد و گروه های خاص جهت تحقق عدالت اجتماعی
4- جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت
5- قرار گرفتن مدیریت و سرمایه و منابع در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از حاصل کار خود .
6- پیشگیری از انحصار ، احتکار ، تورم ، اضرار به غیر
7- توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم
در فصل پنجم قانون تعاون جمهوری اسلامی به دو نوع شرکت تعاونی اشاره شده است :
1-تعاونی تولید
2- تعاونی توزیع
تعاونی تولید شامل تعاونی های مربوط به امور کشاورزی ، دامداری ، پرورش و صید و ماهی و ... می باشد و هر عضو باید به کار اشتغال داشته باشد.
به موجب ماده 27 : تعاونی توزیع تعاونی هایی هستند که نیاز مشاغل تولیدی و یا مصرف کنندگان عضو خود را در چهارچوب مصالح عمومی و به منظور کاهش هزینه تعاونی ها تامین می نمایند.

• اصول حاکم بر شرکت تعاونی

1-هدف از ایجاد شرکت تحصیل سود نمی باشد بنابراین کاربرد کلمه سود در خصوص درآمد آن ها جایز نیست و آنچه به شرکا داده می شود مازاد دریافتی است که به نسبت معاملات انجام با شرکت توسط شرکا به آن ها پرداخت می شود.
2- دولت نظارت بیشتری نسبت به سایر شرکت های تجاری بر این نوع شرکت دارد . این امر به علت نقش مهم تعاونی در اقتصاد و حمایت از قشر ضعیف جامعه است .
3- هر شریک صرف نظر از میزان سهمش دارای یک رای می باشد.
4- علی الاصول تنها شرکا حق استفاده از مزایای آن را دارند اما در عمل دیده می شود که به اشخاص خارج اجازه معامله با شرکت داده می شود. اما سود ، مختص شرکا است .
5- برای تشکیل شرکت تعاونی حداقل وجود 7 شریک ضروری می باشد.
6- شرکت تعاونی معمولاَ اختیاراتی همچون معافیت از مالیات ، اخذ وام های بدون بهره ، اولویت در معاملات با موسسات دولتی و ... دارند.

علامت تجاری عبارت است از هر قسم علامتی اعم از نقش – تصویر – رقم – حرف – عبارت – مهر – لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ثبت شرکت ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود. در ذیل به بررسی ثبت علائم تجاری فردی و جمعی می پردازیم . خاطر نشان می شویم ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران توانمند ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید.

• علایم تجاری فردی

علایم فردی برای اشخاص معین حقیقی یا حقوقی استعمال می شود و مشخص کننده محصولات تجاری متعلق به آن ها می باشد مانند ارج.
انتخاب و ثبت علامت تجاری تابع شرایط خاصی است که در قوانین کشورهای مختلف با توجه به عرف جامعه ، عفت عمومی ، اخلاق حسنه ، مصالح کشور و رعایت مسایل مذهبی و اخلاقی محدودیت هایی برای آن پیش بینی شده است.
علامت تجاری نه تنها باید با سایر علایم تجاری تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد ، بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در علامت استفاده نشود ، مثلاَ کلمه " شکر " را که عام و ویژه کالا و جنس خاص است ، نمی توان به عنوان علامت انتخاب نمود.
به موجب ماده 5 قانون ثبت علایم و اختراعات ، ثبت علایم و اختراعات ذیل ممنوع است :
_ پرچم رسمی ایران با علامت مخصوص جمهوری اسلامی و شعار الله اکبر  و هر پرچمی که دولت ایران استعمال آن را به طور علامت تجاری منع کند.
_ علامت هلال احمر – نشان ها – انگ های دولت ایران
_ کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد از قبیل دولتی و امثال آن
_ علامت موسسات رسمی مانند هلال احمر و صلیب احمر و نظایر آن
_ علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد.

• علایم تجاری عمومی یا جمعی

علایمی هستند که برای تشخیص و امتیاز محصولات عده ای از ارباب حرف یا ساکنین محل معینی بکار می روند.مانند " سبلان " که برای تشخیص و تمییز عسل  آن منطقه ( بدون توجه به شخص معین ) از محل دیگر می باشد و یا " قالی کرمان" که از علایم جمعی است و یا " سولینگن"  که برای تشخیص و امتیاز محصولات فولادی ناحیه معینی از آلمان بکار می رود. این نوع علایم مختص کارخانجات و صنعتگران و تولید کنندگان می باشد که در آن ناحیه بخصوص فعالیت می کنند یا عضو اتحادیه ای می باشند که به ساخت اجناس مزبور مبادرت می ورزند.

• ضوابط ثبت علامت تجاری جمعی به قرار ذیل است :

_ در تنظیم فرم اظهارنامه ثبت علامت تجاری، می بایست عنوان "علامت جمعی " قید گردد.
_ علامت توسط یک گروه  مورد تقاضا قرار می گیرد.
_ همان طور که گفته شد، علامت گروهی بر خلاف درخواست ثبت علامت تجاری ،  ممکن است شامل مواردی باشد که نشانگر مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات مربوطه است.
_ ضوابط مربوط به نحوه استفاده از علامت نیز می بایست در اداره ثبت علائم تجاری به ثبت برسد. نظیر شرایط استفاده از علامت ، افرادی که مجاز به استفاده از علامت هستند و ...
_ مخالف اخلاق حسنه و نظم عمومی نباشد.
_ علامت نباید گمراه کننده باشد.

• نشان جغرافیایی چیست ؟

نشان جغرافیایی نشانه ای است که بر روی کالاهایی که دارای یک منطقه جغرافیایی خاص بوده و کیفیت و شهرت آن بواسطه آن منطقه جغرافیایی می باشد ، بکار می رود. ثبت شرکت بطور عام ، یک نشانه جغرافیایی شامل نام و محل منشاء کالاهاست. محصولات کشاورزی معمولاَ دارای کیفیتی هستند که نشات گرفته از محل تولید آن ها است و تحت تاثیر فاکتورهای جغرافیایی محلی خاص نظیر آب و هوا و خاک می باشند . اینکه آیا یک نشان بعنوان نشانه جغرافیایی عمل می کند بستگی به قانون ملی و آگاهی مصرف کننده دارد. نشانه های جغرافیایی می توانند برای انواع زیادی از محصولات کشاورزی نظیر (Tuscany) برای روغن زیتون تولید شده در ایتالیا یا (Roquefort) برای پنیر تولید شده در یک منطقه از فرانسه بکار می روند.

• حمایت از نشان جغرافیایی در ایران

کشور ما ایران به جهت قدمت تاریخی ، تنوع آب و هوایی ، تنوع قومی و موقعیت جغرافیایی ( چهارراه تجارت و ارتباطات دنیای قدیم قرار داشت بر اینکه جاده ابریشم از نیمه شمالی کشور ، جاده ادویه از نیمه جنوبی کشور عبور می کرده است ) موجب شده که محصولات کشاورزی و فرآورده های جانبی و همچنین منابع ژنتیک آن بسیار متنوع گردد و این برای مردم ما فرصت منحصر به فردی ایجاد می کند که بتواند یکی از مراکز تولید ، فرآوری و صادرات محصولات کشاورزی شود. لذا باید ضمن ایجاد بسترهای حقوقی لازم یاد بگیریم که چگونه از ظرفیت های حقوق مالکیت معنوی ( صنعتی ) چه در سطح بین المللی حداکثر استفاده ببریم.
خوشبختانه با تصویب قانون حمایت از نشانه های جغرافیایی مصوب 1383 و آیین نامه اجرایی آن نشان های جغرافیایی در ایران پس از طی تشریفات قانونی ثبت سپس حمایت می گردد.
با توجه به اینکه کشور ما عضو کنوانسیون پاریس راجع به حمایت از نشان جغرافیایی می باشد می توان این نشانه های جغرافیایی را در سایر کشورهای عضو ثبت و تحت حمایت قرار داد.

• ثبت نشانه های جغرافیایی

اظهارنامه ثبت نشانه جغرافیایی ، توسط اشخاص ذیل به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تسلیم می شود :
الف- هر شخص حقیقی یا حقوقی و همچنین گروه هایی از این اشخاص که در مکان جغرافیایی مندرج در اظهارنامه به تولید کالای مذکور در آن مشغولند.
ب- هر مرجع صلاحیتدار در امر تولید ، توزیع و سیاستگذاری کالای مورد ثبت .
موارد ذیل باید در اظهارنامه قید شود : ( ماده 8 قانون ثبت نشان جغرافیایی)
الف- نام ، نشانی ، تابعیت و سمت قانونی تسلیم کننده
ب- نشانه جغرافیایی که ثبت آن درخواست شده است.
ج- مکانی که نشانه جغرافیایی به آن مربوط است.
د- کالایی که نشانه جغرافیایی به آن مربوط است.
ه- کیفیت ، مرغوبیت ، شهرت و سایر خصوصیات کالایی که نشانه جغرافیایی برای آن به کار می رود.
تبصره : هزینه های ثبت اظهارنامه از متقاضی ثبت دریافت خواهد شد.

• نحوه و مراحل ثبت اظهارنامه به قرار ذیل است : ( ماده 9 )

الف- سازمان ثبت اسناد و املاک کشور اظهارنامه را از نظر مطابقت با قوانین بررسی کرده ، در صورت دارا بودن شرایط ، آن را آگهی می کند.
ب- در صورت عدم رعایت شرایط مقرر شده ، ذی نفع یا مقام صلاحیتدار می تواند بر طبق آیین نامه اجرایی قانون مذکور، اعتراض خود را نسبت به تقاضای ثبت نشانه جغرافیایی به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تسلیم نماید.
ج- سازمان ثبت اسناد و املاک کشور نسخه ای از اعتراضیه را به متقاضی ثبت ابلاغ می کند. متقاضی مکلف است ظرف مهلت مقرر به آن پاسخ دهد ، عدم ارسال پاسخ از سوی متقاضی در موعد مقرر به منزله انصراف از تقاضای ثبت است.
د- هر گاه متقاضی متقابلاَ پاسخی ارسال دارد ، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور ، نسخه ای از آن را در اختیار معترض قرار می دهد و پس از بررسی نظرات طرفین ، در مورد وارد بودن یا نبودن اعتراض تصمیم می گیرد.
ه- هر گاه سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تشخیص دهد که شرایط مندرج در بند (الف) این ماده رعایت شده و به تقاضای ثبت نیز اعتراض نشده یا اعتراض رد گردیده ، نشانه جغرافیایی را ثبت و آگهی لازم را در این خصوص منتشر می کند و گواهینامه ثبت را به نام متقاضی ثبت صادر خواهد کرد.
تولید کنندگان در صورت تحقق شرایط ذیل مجازند از نشانه های جغرافیایی ثبت شده استفاده کنند : ( ماده 10 )
الف- کالا دارای کیفیت ، مرغوبیت ، شهرت و سایر خصوصیات مذکور در گواهینامه ثبت مربوطه باشد.
ب- محل فعالیت تولید کننده منطقه جغرافیایی مذکور در گواهینامه ثبت باشد.

• وفق ماده 5 و 14 قانون ثبت نشان جغرافیایی ، نشانه های جغرافیایی ذیل مورد حمایت نیستند :

_ نشانه هایی که برخلاف موازین شرعی ، اخلاق حسنه و یا نظم عمومی باشند.
_ نشانه هایی که در کشور مبدا خود حمایت نمی شوند یا حمایت از آن ها متوقف شده است یا متروک گردیده اند ، در چارچوب معاهداتی که کشور ایران به آن ها ملحق شده است.
_ سازمان ثبت اسناد و املاک کشور ، از ثبت هر علامت تجاری برای کالایی که به طور غیر واقعی منسوب به مبدا جغرافیایی شده است یا موجب گمراهی عموم نسبت به مبدا اصلی کالا می گردد خودداری می نماید.
هر ذی نفع می تواند ابطال ثبت این گونه علامت های تجاری را از دادگاه بخواهد.

• نقش وایپو در حمایت از نشانه های جغرافیایی چیست؟

وایپو تعدادی از معاهدات بین المللی را اداره می کند که به طور جزیی یا کلی به حمایت از نشانه های جغرافیایی می پردازند. ( بویژه کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی ، و معاهده لیسبون برای حمایت از اسامی مبدا و ثبت بین المللی آن ها ) بعلاوه کشورهای عضو وایپو و سایر کشورهای ذینفع در جلسات وایپو راه های جدید برای ارتقاء حمایت بین المللی از نشانه های جغرافیایی را دنبال می کنند.

معمولاَ کلیه شرکت ها برای فسخ و انحلال شرکت مقررات مخصوصی در نظر می گیرند و در مواردی که ترتیب مخصوصی در شرکت نامه یا در اساسنامه شرکت پیش بینی نشده است ،ثبت شرکت قانون مقررات کلی برای این موضوع در نظر گرفته است. البته باید بین انحلال و فسخ شرکت تفاوتی قائل شد ، انحلال در موردی است که طبق قانون با تراضی شرکاء شرکت از بین می رود در صورتی که فسخ از طرف یکی از شرکاء به عمل می آید و در بعضی موارد ملازمه با انحلال شرکت ندارد و ممکن است بعد از فسخ شرکت به کار خود ادامه دهد.

مواد 136 تا 149 قانون تجارت موارد انحلال و فسخ شرکت تضامنی را به شرح ذیل مقرر می دارد :
1- در مواردی که شرکت برای منظور معینی تشکیل می شود ، اگر منظور شرکت عملی گردد یا اینکه انجام منظور شرکت غیر ممکن گردد ، شرکت منحل می شود. زیرا عقد شرکت برای امر معین بوده و به غیر از آنچه شرکاء در نظر داشته اند ، شرکت اختیار ندارد به امر دیگری مبادرت کند. بنابراین بعد از انجام عمل موضوع عقد پایان یافته است ، به همین ترتیب اگر انجام عمل غیر ممکن گردد چون دیگر وجود شرکت بلاموضوع است ، شرکت منحل می گردد.
2- در صورتی که شرکت برای مدت معینی تشکیل شده باشد ، پس از سپری شدن مدت شرکت منحل می گردد. زیرا در این مورد رضایت شرکاء برای مشارکت با یکدیگر محدود به مدت معینی بوده است و بعد از اتمام مدت مزبور دیگر شرکت بلاموضوع است.
3- در صورت ورشکستگی شرکت – تجار عموماَ در صورتی که نتوانند از عهده تعهدات خود برآیند ، طبق قانون تجارت ورشکسته اعلام می شوند و طبق مقررات ورشکستگی تصفیه امور آنان انجام می گیرد. چون شرکت نیز بازرگان محسوب می گردد در صورت ورشکستگی منحل می شود و دارایی آن طبق مقررات تصفیه امور ورشکستگی بین طلبکاران تقسییم می گردد.
در سه مورد فوق انحلال شرکت قهری است و به محض حصول یکی از شرایط بالا شرکت منحل شده قلمداد می شود ، ولی شرکاء شرکت در موارد 1 و 2 می توانند به تراضی کلیه شرکاء از انحلال شرکت جلوگیری کنند. به این ترتیب که در مورد اول موضوع شرکت را وسیع تر معین کنند یا آن را تغییر بدهند و در مورد دوم قبل از خاتمه مدت شرکت را تمدید کنند. اغلب حقوقدانان و همچنین اداره ثبت شرکت ها تغییر موضوع شرکت یا مدت شرکت را قبل از حصول به شرط انحلال معتبر می دانند ، ولی بعد از حصول شرط انحلالی یعنی در مورد اول بعد از آنکه محقق گردید که منظور شرکت عملی شده یا انجام آن غیر ممکن گردیده است و همچنین بعد از خاتمه مدت شرکت آیا تصمیم شرکاء می تواند از انحلال جلوگیری کند یا خیر ؟ رویه ای که فعلاَ در اداره ثبت شرکت ها مجری است ، آنست که بعد از حصول شرایط انحلال شرکتی دیگر موجود نیست که درباره آن بتوان تصمیمی اتخاذ نمود و چنانچه شرکاء مایل باشند به همکاری خود ادامه دهند ، حتماَ باید شرکت جدیدی تشکیل دهند. به نظر دکتر حسن ستوده تهرانی ، در کتاب حقوق تجارت ( جلد اول ) ، استدلال اداره ثبت شرکت ها صحیح به نظر می رسد ، زیرا عقد شرکت موکول به امر معین یا مدت معین بوده است و بعد از انجام موضوع شرکت یا انقضای مدت قرارداد و تعهد شرکت به خودی خود خاتمه یافته است و دیگر شرکتی وجود ندارد که درباره آن تصمیم گرفته شود.
4- در صورت تراضی تمام شرکاء در شرکت تضامنی انحلال شرکت موکول به تصمیم کلیه شرکاء است. زیرا کلیه تصمیمات اساسی شرکت باید به اتفاق آراء گرفته شود و بدیهی است که طرفین هر قرارداد حق دارند در هر مورد تغییراتی بدهند یا آن را لغو نمایند. بنابراین در صورت تراضی شرکاء شرکت منحل خواهد شد.
5- در صورتی که یکی از شرکاء به دلایلی انحلال شرکت را از محکمه تقاضا نماید و محکمه دلایل مزبور را موجه دانسته و حکم به انحلال شرکت بدهد. زیرا در بعضی موارد ممکن است در نتیجه اختلافات بین شرکاء یا تجاوزات یکی از شرکاء ادامه کار شرکت غیر مقدور باشد ، یا به ضرر سایرین تمام شود. در این صورت هر یک از شرکاء می توانند به محکمه مراجعه نمایند و تقاضای انحلال شرکت را بنماید و محکمه پس از رسیدگی به دلایل طرفین اگر تشخیص داد که تقاضای انحلال موجه است ، حکم به انحلال شرکت می دهد.

• تعریف اتحادیه تعاونی

اتحادیه تعاونی با عضویت تعاونی هایی که دارای موضوع فعالیت واحد باشند ، در سطح شهرستان یا استان تشکیل می شود. گرفتن کارت بازرگانی فوری اتحادیه باید حداقل هفت عضو داشته باشد. شرکت های تعاونی و اتحادیه های استانی می توانند با مجوز وزارت تعاون اتحادیه  تعاونی مرکزی تشکیل دهند. بدین ترتیب انواع اتحادیه های تعاونی عبارت است از : اتحادیه تعاونی شهرستان ، اتحادیه تعاونی استان و اتحادیه تعاونی مرکزی .
هر شرکت تعاونی فقط می تواند عضو یک اتحادیه شهرستانی، استانی یا مرکزی باشد ؛ ولی عضویت در بیش از یک اتحادیه برای شرکت های تعاونی که نوع و موضوع فعالیت آن ها متعدد باشد ، بلامانع است. برای هر موضوع فعالیت تعاونی، در هر شهرستان فقط یک اتحادیه تشکیل می شود. اتحادیه تعاونی دارای شخصیت حقوقی است و باید پس از تشکیل به ثبت برسد.
مجامع عمومی رکن تصمیم گیرنده، هیئت مدیره رکن اداره کننده و هیئت بازرسی رکن کنترل کننده است. علاوه بر این اتحادیه تعاونی باید دارای مدیر عامل نیز باشد.  

• شرایط عضویت در اتحادیه ی تعاونی

عضویت در اتحادیه تعاونی اختیاری است و تعاونی هایی که عضو اتحادیه نباشند ، از حقوق قانونی محروم نخواهند شد.  عضویت در اتحادیه برای تعاونی های واجد شرایط ذیل آزاد است :
1. داشتن موضوع فعالیت متناسب با موضوع فعالیت اتحادیه ؛
2. عدم ممنوعیت قانونی ؛
3. عضویت نداشتن هم زمان در اتحادیه مشابه ؛
4. خرید سهام اتحادیه به تعدادی که در اساسنامه اتحادیه تعیین شده است.
درباره شرط سوم باید گفت هر شرکت تعاونی می تواند فقط عضو یک اتحادیه شهرستانی یا استانی یا مرکزی باشد ، ولی عضویت در بیش از یک اتحادیه برای شرکت های تعاونی که نوع و موضوع فعالیت آن ها متعدد است ، بلامانع است .

• مدارک لازم برای عضویت

تعاونی متقاضی عضویت باید مدارک ذیل را به اتحادیه تسلیم کند :
- درخواست کتبی عضویت و تعهدنامه رعایت مقررات اساسنامه اتحادیه ؛
- نسخه ای از آخرین آگهی تغییرات ثبتی ، مبنی بر انتخاب هیئت مدیره و دارندگان امضای مجاز ؛
- صورت جلسه مجمع عمومی عادی ، مبنی بر تصویب عضویت در اتحادیه

• خروج از عضویت اتحادیه

خروج از عضویت اتحادیه اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد. در صورتی که خروج عضو موجب ضرری برای اتحادیه باشد ، وی ملزم به جبران آن است. خارج شدن عضو از اتحادیه ممکن است به سبب استعفا یا در اثر انحلال و اخراج باشد. در صورت لغو عضویت به علل مذکور، قیمت سهام که طبق روش های تعیین شده در اساسنامه اتحادیه ، در هر سال مالی محاسبه و به تصویب مجمع عمومی عادی اتحادیه می رسد ، پس از کسر بدهی عضو به اتحادیه ، همراه با سایر مطالبات وی ظرف سه ماه پرداخت خواهد شد.
مواردی که عضو از اتحادیه اخراج می شود همان است که در ماده 13 قانون بخش تعاونی مقرر شده است. ماده 13 بخش تعاونی در این خصوص چنین مقرر می دارد : " در موارد ذیل عضو از تعاونی اخراج می شود :
1. از دست دادن هر یک از شرایط عضویت مقرر در این قانون ؛
2. عدم رعایت مقررات اساسنامه و سایر تعهدات قانونی پس از دو اخطار کتبی توسط هیئت مدیره به فاصله 15 روز و گذشتن 15 روز از تاریخ اخطار دوم ، با تصویب مجمع عمومی عادی ؛
3. ارتکاب اعمالی که موجب زیان مادی تعاونی شود و وی نتواند ظرف مدت یک سال آن را جبران یا اعمالی که به حیثیت و اعتبار تعاونی لطمه وارد کند یا با تعاونی رقابتی ناسالم بنماید ".
تشخیص موارد اخراج بنا بر پیشنهاد هیئت مدیره یا بازرسان با تصویب مجمع عمومی عادی اتحادیه خواهد بود.

در اجرای تبصره 1 جزء 11-1-2 بند 2 ماده 11 آیین نامه اجرایی قانون مقررات صادرات و واردات و در راستای ارتقاء سطح علمی متقاضیان دریافت کارت بازرگانی جدید، ثبت شرکتها حضور در دوره های آموزشی برای تمامی متقاضیانی که برای اولین بار اقدام به دریافت کارت بازرگانی می نمایند به شرح ذیل الزامی می باشد.

• مدرک تحصیلی

الف ) متقاضیان اخذ کارت بازرگانی دارای مدرک دانشگاهی مرتبط
متقاضیان فارغ التحصیل از دانشگاه در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در رشته های اقتصاد ، مدیریت و بازرگانی و رشته های همانند به تشخیص اتاق می بایست در نشست توجیهی کارت بازرگانی به مدت 2 تا 3 ساعت شرکت نمایند.
ب) متقاضیان اخذ کارت بازرگانی دارای مدرک دانشگاهی غیر مرتبط
متقاضیان فارغ التحصیل از دانشگاه در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در رشته های غیرمرتبط با رشته های فوق می باشند، می بایست علاوه بر حضور در نشست توجیهی، در دوره های آموزشی تخصصی به مدت 8 ساعت شرکت نمایند.
ج) متقاضیان اخذ کارت بازرگانی دارای مدرک تحصیلی دیپلم و یا فوق دیپلم
متقاضیانی که دارای مدرک تحصیلی دیپلم متوسطه از آموزش و پرورش و یا فوق دیپلم از دانشگاه می باشند می بایست در نشست توجیهی، در دوره های آموزشی تخصصی به مدت 12 ساعت نیز شرکت نمایند.

• محتوای دوره های آموزشی تخصصی

- قوانین و مقررات صادرات و واردات
- قوانین و مقررات گمرک و ترخیص کالا
- مدیریت خرید، سفارشات خارجی، اعتبارات اسنادی و ایکو ترمز
نکته : چنانچه متقاضیان قبلاَ دوره های آموزشی با محتوا فوق الذکر را گذرانده باشند با ارائه گواهینامه مربوطه و تایید آن توسط اتاق کفایت خواهد کرد.

• لیست مراکز استعلام های کارت

در طی مراحل ثبت تقاضا لازم است تا با توجه به نوع درخواست، فرم های گواهی از سامانه چاپ شده و جهت تایید به مراکز مربوطه به شرح ذیل مراجعه گردد:
- جهت دریافت گوای عدم سوء پیشینه به نزدیک ترین دفتر پلیس + 10 مراجعه فرمایید.
- جهت دریافت گواهی ماده 186 قانون مالیات های مستقیم به حوزه مالیاتی محل کار ( برای کارت های حقیقی ) دفتر مرکزی ( برای کارت های حقوقی ) مراجعه نمایید.
- برای تایید فرم حساب و حسن اعتبار بانکی ( فرم الف ) به بانکی که حساب جاری در آن دارید مراجعه نمایید.
- برای تایید فرم تعهد و گواهی امضاء ( فرم د) به یکی از دفاتر اسناد رسمی مراجعه نمایید.
- جهت دریافت اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی و گواهی پلمپ دفاتر به نزدیک ترین دفتر پست مراجعه و پس از دریافت دفاتر قانونی ( دفتر روزنامه و دفتر کل ) به اداره ثبت شرکت های محل مراجعه نمایید.
- جهت تایید مفاصا حساب بیمه تامین اجتماعی به شعبه بیمه محل کار ( برای کارت های حقیقی ) دفتر مرکزی ( برای کارت های حقوقی ) مراجعه نمایید.
- جهت دریافت فرم پیش ثبت نام کد اقتصادی به سامانه http://Tax.gov.ir  مراجعه نمایید.
- برای دریافت تایید صلاحیت مدیران خارجی ( ویژه مدیرعاملان غیرایرانی ) به سفارتخانه متبوع مراجعه نمایید.

بموجب مواد 142-97-36 قانون تجارت ، شرکتنامه سندی است که بین دو یا چند شریک بمنظور تشکیل شرکت تجاری تنظیم شده باشد . هزینه پلمپ دفاتر به بیانی دیگر، شرکتنامه سند معتبری است که  به وسیله قوه قضاییه چاپ گردیده است که پس از تکمیل اطلاعات می بایست به سازمان ثبت اسناد و املاک و اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی تقدیم گردد.
تمامی شرکت های تجاری به جز شرکت هامی سهامی احتیاج به تنظیم شرکتنامه دارند. به موجب مواد 47 و 48 قانون ثبت ، شرکتنامه باید به ثبت برسد وگرنه در هیچ یک از ادارات و دادگاه ها پذیرفته نخواهد بود. نشر خلاصه شرکتنامه ضروری است و ضمانت اجرایی آن جواز ابطال عملیات شرکت است. ( ماده 198 قانون تجارت )
بنا بر آنچه گفته شد، تشکیل شرکت با مسئولیت محدود به موجب قراردادی که ( شرکتنامه ) نامیده می شود، به عمل می آید. در ادامه ، ضمن آوردن نمونه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود ، به توضیح راجع به مفاد آن می پردازیم.
شرکت نامه رسمی
1. نام شرکت و نوع آن ......................................................................................................................
2. موضوع شرکت ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................
3. مرکز اصلی و نشانی کامل آن ...........................................................................................................
4. اسامی شرکاء یا موسسین و شماره شناسنامه و محل اقامت آن ها ............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
5. مبدا تشکیل شرکت و مدت آن ............................................................................................................
6. سرمایه شرکت ( اعم از نقدی و جنسی ).....................................................................................................................................................................................................................................................................................................
7. میزان سهم الشرکه هر یک از شرکاء .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................8. مدیران شرکت و اختیارات آن ها و اشخاصی که حق امضا دارند .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
9. موقع رسیدگی به حساب و ترتیب تقسیم سود شرکت .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
10. انحلال شرکت مطابق ماده ............................................ قانون تجارت خواهد بود.
11. محل شعب فعلی شرکت ...............................................................................................................
12. بازرس شرکت .........................................................................................................................
13. تاریخ ....................................................................................................................................
امضاء موسسین شرکت ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................
ملاحظات .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

• نام و نوع شرکت

هر شرکت باید نام داشته باشد تا بدانوسیله از شرکت های دیگر مشخص و متمایز گردد. معمولاَ نام شرکت از موضوع آن گرفته می شود. قانون تجارت برای نام شرکت با مسئولیت محدود بعضی تصریحات را لازم و بعضی دیگر را به شرح ذیل منع کرده است :
اول در اسم شرکت تصریح عبارت ( با مسئولیت محدود ) ضروری است. در غیر این صورت " در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود ... "
دوم اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شریک تضامنی را خواهد داشت " .
بنابراین ضمانت اجرای عدم رعایت مقررات مربوط به اسم در شرکت های با مسئولیت محدود، از نظر قانون و افراد ثالث، نوع این شرکت ها را به شرکت تضامنی تبدیل خواهد کرد.

• موضوع شرکت

به هنگام تشکیل شرکت با مسئولیت محدود موضوع شرکت باید در شرکتنامه قید گردد و این موضوع مطابق ماده 190 ق. م باید مشروع باشد. همچنین موضوع شرکت باید معلوم و معین بوده، مالیت داشته و دارای منفعت عقلایی باشد. تعیین موضوع فعالیت شرکت بسته به نظر شرکاء است و حدود عملیات شرکت را تعیین می کنند.
این نوع از شرکت ها محدودیت فعالیتی ندارند و می توانند در کلیه امور بازرگانی ، مهندسی ، صنعتی ، فناوری اطلاعات و دیگر اصناف فعالیت نمایند. در مجموع ، شرکت های با مسئولیت محدود برای موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی ندارند بسیار مباسبند.

• اسامی شرکا

شرکت با مسئولیت محدود می تواند تنها با حضور دو شریک هم تشکیل گردد.در شرکتنامه می بایست اسامی شرکا ، شماره شناسنامه و محل اقامت آن ها درج گردد.

• مدت شرکت

شرکت با مسئولیت محدود ممکن است برای مدت محدود یا نامحدود تشکیل شده باشد . در هیچ ماده ای از قانون تجارت درباره مدت شرکت نکته ای بیان نشده است در حالی که مدت شرکت تجاری لازم است معین گردد.
معمولاَ شرکا به هنگام تشکیل شدن شرکت ، مدت آن را نامحدود قید می نمایند. با این حال شرکاء در صورت تمایل مجازند در حین تاسیس شرکت ، آن را برای مدت معین تاسیس نمایند.
چنانچه شرکت دارای مدت باشد  جمله " از تاریخ ثبت به مدت .......... سال " نوشته می شود و اگر مدت نداشته باشد جمله " از تاریخ ثبت مدت نامحدود " درج می گردد.

• سرمایه شرکت 

در قانون ایران حداقل و حداکثری برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ذکر نشده است. اما حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.

• میزان سهم الشرکه

آورده ای که در شرکت های یا مسئولیت محدود معرف سرمایه گذاری و شرکت هر شریک در کل سرمایه شرکت است سهم الشرکه نامیده می شود.
طبق ماده 97 قانون تجارت : " در شرکتنامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان قابل تقویم شده است " .

• مدیران شرکت و اختیارات آن ها

شرکت به وسیله اشخاصی که مدیر نامیده می شوند اداره می گردد و در مورد مدیران به موجب ماده 104 ق. ت می توتم به چند نکته اشاره کرد :
1. مدیران ممکن است یک یا چند نفر باشند.
2. مدیران ممکن است از بین شرکا یا خارج انتخاب گردند.
3. مدیران ممکن است موظف یا غیرموظف باشند.
4. مدت خدمت مدیران ممکن است نامحدود یا محدود باشد. اگر محدود باشد انتخاب مجدد به وسیله مجمع عمومی شرکا به عمل می آید.
مطابق ماده 105 نیز مدیران کلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه خلاف آن مقرر شده باشد.

• موقع رسیدگی به حساب سالیانه و ترتیب تقسیم سود شرکت

نمونه : در پایان هر سال شمسی و ترتیب تقسیم سود به نسبت سهم الشرکه شرکاء

• موارد انحلال

مطابق ماده 114 قانون تجارت خواهد بود.
شرکت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل می شود :
1. پایان یا انتفای موضوع شرکت
2. پایان مدت شرکت
3. در صورت ورشکستگی شرکت
4. در صورت تصمیم عده ای از شرکا که سهم الشرکه آن ها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد.
5. در صورتی که به واسطه ضررهای وارده ، نصف سرمایه شرکت از بین برود و یکی از شرکا تقاضای انحلال کند و محکمه دلایل او را موجه بداند و سایر شرکا حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می گیرد، پرداخته و او را از شرکت خارج کنند.
6. در صورت فوت یکی از شرکا اگر به موجب اساسنامه پیش بینی شده باشد.

• محل شعب فعلی

اگر شرکت دارای شعبه باشد مشخصات دقیق و آدرس شعبه نوشته می شود و اگر فاقد شعبه باشد جمله " شرکت فاقد شعبه است " نوشته می شود.

• بازرس شرکت

انتخاب بازرس در شرکت اختیاری است و چنانچه بازرسی انتخاب شده باد مشخصات کامل بازرس نوشته می شود.
در انتها ، کلیه موسسین شرکت ذیل تقاضانامه را با درج نام و نام خانوادگی و سمت خود امضا می کنند. ( قرارداد شرکت باید متضمن امضای شرکا یا نمایندگان قانونی آن ها باشد والا اعتبار نخواهد داشت ).
انتشار خلاصه شرکتنامه :
اداره یا دائره ای که به ثبت شرکت مبادرت نموده باید خلاصه ای از شرکتنامه و منضمات آن را در ظرف ماه اول تشکیل شرکت در روزنامه رسمی وزارت دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار به خرج شرکت به طریق اعلان انتشار دهد . خلاصه مزبور متضمن نکات ذیل است :
1- شماره ای که جهت شرکت در نظر گرفته شده و تاریخ ثبت آن و محل و اقامتگاه شرکت ، با تعیین نام و نوع آن و موضوع شرکت
2-  مقدار سرمایه ( با تشخیص اینکه چه مقدار پرداخت و چقدر تعهد شده )
3- اسامی مدیر یا مدیران
4- تاریخ آغاز و ختم شرکت در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.

شرکت پیمانکاری چیست؟  اخذ کارت بازرگانی فوری در ابتدای این مقاله به شرح کوتاهی از شرکت های پیمانکاری می پردازیم: بطور کلی پیمان کار مجموعه ای حقیقی و یا حقوقی می باشد که با قراردادی مسئولیت انجام فعلی از قبیل (تهیه، حمل، نصب، ساخت، اجرا و....) به عهده می گیرد البته توجه داشته باشید که در مواردی شرکت طرف قرار داد ناظری جهت نظارت بر کار طرف مقابل تعریف می نماید. مفاد قرار داد بین دو طرف اعم از زمان انجام قرار داد ، مبلغ قرار داد و در برخی از موارد تایین سطح کیفی موضوع قرار خواهد بود.   

ثبت شرکت پیمانکاری:

در ابتدا باید دید که از میان شرکتهای تجاری مناسب، شرکت سهامی خاص یا مسئولیت محدود برای مجموعه شما مناسب تر است. البته با توجه به اعتبار بیشتر شرکت سهامی خاص نزد شرکت های مناقضه گذار و همچنین نیاز به رسیدگی بیشت در شرکت سهامی خاص باید گفت که شرکت سهامی خاص برای تاسیس شرکت پیمانکاری مناسب تر می باشد. در ادامه با توجه به پیشنهاد ثبت شرکت سهامی خاص برای پیمانکاری به شرایط و مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت پیمانکاری سهامی خاص اشاره می شود:

 شرایطی که در ابتدا باید برای ثبت شرکت پیمانکاری سهامی خاص فراهم آورید عبارت است از:

 1- حداقل 3 نفر عضو و دو نفر بازرس که نمی توانند از اعضا باشند.

 2- حداقل 35 درصد سرمایه اولیه شرکت را نزد یکی از بانکهای کشور سپرده گذاری شود

 3- حداقل سرمایه برای شرکت صد هزار تومان می باشد.

 مدارکی که برای ثبت شرکت پیمانکاری سهامی خاص مورد نیاز می باشد:

 - تکمیل و ارائه فرم تعیین نام  شرکت

 -تکمیل و ارائه فرم مشخصات اعضاء 

 -سه نسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص (با امضای تمام سهام داران در تمامی صفحات)

 -دوبرگ اظهار نامه از حسابداری ثبت  

 -فتوکپی شناسنامه و کارت ملی کلیه سهامداران  وبازرسین برابر با اصل شده. 

 -تهیه گواهی عدم سو پیشینه کیفری برای تمامی اعضای هیئت مدیره  و بازرسین از اداره تشخیص هویت

 -تنظیم اقرار نامه رسمی در دفترخانه اسناد رسمی به شرح ذیل: 

 مدیر عامل شرکت در شرف تاسیس همزمان مدیرعامل شرکت دیگری را بعهده ندارد (ماده ۱۲۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت) 

 اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل اشتغال به هیچگونه شغل دولتی و ممنوعیت قانونی جهت عضویت در شرکت را ندارند (اصل ۱۴ قانون اساسی) 

 بازرسین هیچگونه نسبت فامیلی نسبی و سببی با مدیران شرکت  تا درجه سوم از طبقه اول و دوم را ندارند و یا خود و یا همسرشان از مدیر عامل یا مدیران شرکت حقوقی مقرری دریافت نمی‌کنند (ماده ۱۴۷ لایحه اصلاحی قانون تجارت) 

 - ارائه  گواهی پرداخت حداقل  ۳۵ % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرق تاسیس در آنجا باز شده است

 - ارائه مجوز در صورت نیاز به اعلام کار‌شناس ثبت شرکتها

 رتبه بندی پیمانکاران یا گرید چیست؟

 این رتبه بندی به معنای بررسی میزان توانایی شرکت ها می باشد که  این توانایی را بر اساس نفرات ، تحصیلات، سوابق کاری و توانایی مالی بررسی می نمایند.

 این رتبه بندی که برای 11رشته کاری( نفت و گاز و پتروشیمی ، ابنیه ، تاسیسات ، برق و الکترونیک ، نیرو ، آب و فاضلاب ، تونل راه سد ، فضای سبز پارک و .....) منظور شده است و دارای پنج (5-4-3-2-1) رتبه می باشد که رتبه 5 کمترین آنها و رتبه 1 ممتاز ترین می باشد، محاسبه این امتیاز براساس مدرک تحصیلی و سابقه اعضای هیات مدیره انجام می گیرد و هر یک از این گرید ها با توجه به ارزش یابی شرکت به مجموعه  تعلق می گیرد.پس از ثبت شرکت به عنوان پیمان کار نسبت به دریافت رتبه پیمانکاری از نهاد ریاست جمهوری اقدام میگردد.

شرکت سهامی خاص شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه ی آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه ی آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه ی آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. پلمپ دفاتر سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله ی خود موسسین تامین می شود و چنین شرکتی نمی تواند سهام خود را پذیره نویسی یا برای فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نماید یا به انتشار آگهی و اطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت ورزد.حداقل سرمایه ی شرکت سهامی یک میلیون ریال می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص:

1-دو برگ اظهارنامه ی شرکت سهامی خاص،تکمیل آن و امضاء ذیل اظهارنامه  توسط کلیه ی سهامداران.
2-دو جلد اساسنامه ی شرکت سهام خاص که ذیل تمام صفحات آن به امضاء کلیه ی سهامداران رسیده باشد.
3-دو نسخه صورت جلسه ی مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
4-دو نسخه صورت جلسه ی هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
5-فتوکپی شناسنامه کلیه ی سهامداران و بازرسین برابر اصل شود.
6-ارائه ی گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه ی شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا باز شده است.
تذکر:در صورتی که مقداری از سرمایه ی شرکت آورده ی غیر نقدی باشد(اموال منقول و غیر منقول)ارائه ی تقویم نامه ی کارشناس رسمی دادگستری الزامی است و در صورتی که اموال غیر منقول جزء سرمایه ی شرکت قرار داده شود ارائه ی اصل سند مالکیت ضروری است.
7-ارائه ی مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ی ثبت شرکت ها
8-کپی کارت ملی

توجه: کلیه ی شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.

در صورت کامل بودن مدارک ابرازی ،کارشناس اداره ی ثبت شرکت ها نسبت به تهیه ی پیش نویس آگهی ثبت اقدام و پس از تایید مسئولین اداره ی ثبت شرکت ها تحویل متقاضی می شود.متقاضی بایستی حق الثبت و حق الدرج آگهی تاسیس شرکت در روزنامه را پرداخت نماید و مدارک را به قسمت ثبت دفاتر اداره ی ثبت شرکت ها تحویل داده و مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و تعیین شماره ی ثبت سهامداران(که خود یا از سهامداران بوده یا وکیل رسمی شرکت می باشد)با قید(ثبت با سند برابر است)امضاء اخذ می نماید و سپس آگهی تایپ شده باید به امضاء رئیس اداره ی ثبت شرکت ها برسد.

یک نسخه از مدارک ضبط و در پرونده ی شرکت در بایگانی اداره ی ثبت شرکت ها نگهداری خواهد شد و یک نسخه ی دیگر از مدارک( اظهارنامه ی یک برگ،اساسنامه ی یک جلد،صورت جلسه ی مجمع عمومی موسسین یک نسخه و صورت جلسه ی هیات مدیره یک نسخه)ممهور به مهر اداره شده و تحویل متقاضی می گردد.

نسخه ی دوم آگهی تاسیس جهت درج در روزنامه ی کثیرالانتشار شرکت تحویل و نسخه ی اول آگهی تایپ شده را جهت درج در روزنامه ی رسمی جمهوری اسلامی ایران(پس از پرداخت حق الدرج که توسط مسئول مربوطه تعیین می شود)تسلیم می نماید.

چند نکته:
-انتخاب مدیر عامل باید با ارسال یک نسخه ی صورت جلسه هیات مدیره به اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت برسد.در عین حال مدیر عامل نمی تواند مدیریت عامل بیش از یک شرکت را داشته باشد.
-پس از تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص هیات مدیره می باید حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ ثبت نسبت به تهیه ی دفاتر قانونی شرکت(روزنامه-کل)و پلمپ دفاتر در اداره ی ثبت شرکت ها اقدام نماید.
-طبق ماده ی 48 قانون مالیات های مستقیم شرکت های سهامی موظفند ظرف مدت یک ماه از تاریخ ثبت نسبت به پرداخت مبلغ دو در هزار حق تمبر(با توجه به مبلغ سرمایه) به ادارات دارایی مراجعه نمایند عدم انجام امر مذکور در مهلت مقرر مشمول جریمه می شود.
-چنانچه تصمیمات مجامع عمومی شامل یکی از موارد مشروحه ی ذیل باشد یک نسخه از صورت جلسه ی مربوطه جهت ثبت و درج در روزنامه ی رسمی به اداره ی  ثبت شرکت ها تقدیم می گردد:
1.انتخاب مدیران و بازرسان
2.تصویب ترازنامه
3.کاهش یا افزایش سرمایه ی شرکت و یا هر گونه تغییر در موارد اساسنامه
4.انحلال شرکت و نحوه ی تصفیه ی آن
در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده شرکت را منحل  نماید ،با تعیین روز تصفیه و آدرس محل تصفیه صورت جلسه ی انحلال ظرف مدت 5 روز از تاریخ تشکیل مجمع عمومی به اداره ی ثبت شرکت ها ارسال می شود ،تا پس از  ثبت در روزنامه ی رسمی آگهی شود.

هلدینگ کلمه ای لاتین (HOLDING) بوده و از آن جا آغاز شده است که در دهه ی 1960، تعدادی از شرکت های امریکایی موقعیت های چشمگیری کسب کردند و روند رشد فزاینده ای را طی نمودند و از طرفی دیگر، وضعیت مالی تعدادی دیگر به شدت رو به نابودی نهاد. در این شرایط، شرکت جنرال الکترونیک، راه حل نوینی را ارائه داد. ثبت شرکت لازم به توضیح است که جنرال الکترونیک شرکت خوشه ای امریکایی و چند ملیتی است که هر بخش آن توسط یک شرکت تابعه اداره می شود. این شرکت واحدهای خود را به چندین بخش سازماندهی کرد که این مجموعه ها زیر نظر مدیران ارشد فعالیت می کردند تا بدین ترتیب به هم افزایی مناسبی دست یابند و بدین ترتیب بعد از دهه 1970 ؛ هلدینگ معنای واقعی خود را بدست آورد.

تعاریف و تعابیر متفاوتی برای شرکت های مادر (هلدینگ) و شرکت های فرعی (تابعه) آن ها در متون مختلف ارائه شده است:

- شرکت هلدینگ، یک شرکت سهامی است که مالکیت سهام شرکت دیگری را در اختیار دارد. یعنی شرکت های هلدینگ زمانی بوجود می آیند که شرکتی از طریق خرید تمام یا اکثریت سهام دارای حق رای شرکت دیگر، آن را تحصیل نماید.

- شرکت هلدینگ، شرکتی است که تمامی سهام دارای حق رای (سهام عادی و انواع خاصی از سهام ممتاز) شرکت دیگری را در اختیار داشته باشد و در این حالت به شرکت مملوک، شرکت فرعی تملیک شده گویند. همچنین شرکت های فرعی یک سیستم هلدینگ تحت عنوان شرکت های وابسته یا شرکت های عملیاتی نیز شناخته می شوند. این شرکت ها هویت قانونی خودشان را بعنوان شرکت های مجزا حفظ می کنند، اما کنترل هر شرکت فرعی موجب حفظ اختیار تعیین هیات مدیره، مدیریت، توانایی خرید و فروش سهام و اوراق قرضه آن می شود.

- "منیز" و "بن برایت" بر اساس جدیدترین مطالعات تحقیقی خود می نویسند:شرکت های هلدینگ کاراترین ابزار برای ترکیب اموال دو یا چند شرکت مستقل، به منظور کنترل و مدیریت یگانه می باشند که تاکنون ابداع شده است.

بیشتر بخوانید:

- فرآیند ثبت شرکت در ایران

- مزایای تاسیس و ثبت شرکت چیست؟

- ثبت شرکت سرمایه گذاری

لازم به ذکر است شرکت های هلدینگ می توانند در حوزه های متنوعی نظیر خدماتی و بازرگانی و صنعتی شکل بگیرند. به طور کلی شرکت های مادر، به دو دسته تقسیم می شوند:

نوع اول از شرکت های مادر، شرکت های سهامی هستند که علاوه بر عملیات بازرگانی،بخشی از سرمایه خود را صرف خرید سهام در شرکت های دیگر می نمایند و به آن ها شرکت کنترل کننده می گویند.

نوع دوم از شرکت های مادر، شرکت های سهامی هستند که تمام سرمایه خود را صرف خرید سهام در شرکت های دیگر می نمایند و فعالیت بازرگانی ندارند و به آن ها شرکت دارنده می گویند.

چهار نوع شرکت هلدینگ وجود دارد که عبارتند از:

• هلدینگ های محصولی یعنی همه شرکت های آن یک نوع محصول تولید می کنند.
• هلدینگ هایی که از یک شرکت بزرگ ایجاد شده اند 
• هلدینگ های زنجیره تامین یعنی همه شرکت های آن در راستای نیل به یک هدف مشترک فعالیت های گوناگون دارند.
• هلدینگ مختلط یعنی از شرکت هایی با فعالیت های مختلف ایجاد شده است.

مطابق مصوبه مورخ 15/2/86 هیات مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار حداقل سرمایه شرکت های هلدینگ از نوع سهامی خاص پنجاه میلیارد ریال و در شرکت های مادر(هلدینگ) از نوع سهامی عام یکصد میلیارد ریال می باشد.

شرایط دریافت جواز تبدیل و فعالیت های شرکت هلدینگ (مادر):

چنانچه متقاضی قصد تبدیل شرکت موجود به شرکت مادر(هلدینگ) را داشته باشید باید اقدامات ذیل را انجام دهید:

الف) تکمیل فرم تقاضای تبدیل به شرکت هلدینگ به همراه ضمائم ذکر شده در فرم(موجود در آدرس الکترونیکی www.seo.ir /لینک معاونت نظارت بر نهادهای مالی/لینک نهادهای مالی تحت نظارت/لینک شرکت مادر(هلدینگ)

ب) پرسشنامه مشخصات داوطلب سمت مدیر عاملی یا عضویت در هیات مدیره نهاد مالی(موجود در آدرس الکترونیکی www.seo.ir /لینک معاونت نظارت بر نهادهای مالی/لینک نهادهای مالی تحت نظارت/لینک شرکت مادر(هلدینگ)

ج) پس از ارسال مدارک به مدیریت نظارت بر نهادهای مالی در صورت تکمیل بودن مدارک و احراز شرایط لازم سازمان اقدام به صدور مجوز تبدیل می نماید.متقاضی ظرف مهلت مقرر باید اقدام به ثبت تغییر موضوع شرکت در مرجع ثبت شرکت ها نماید.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت هلدینگ:

-آگهی تاسیس شرکت مادر

-مدارک ثبت شرکت های زیر مجموعه

-عدم سوء پیشینه نماینده های زیر مجموعه

-کپی مدارک هویتی نماینده های زیر مجموعه

مراحل ثبت شرکت هلدینگ:

الف)شرایط دریافت موافقت اصولی با تاسیس

متقاضی ثبت شرکت هلدینگ، ابتدا درخواست خود را مطابق فرم "تقاضای صدور مجوز تاسیس شرکت مادر به همراه فرم پرسشنامه مشخصات داوطلب سمت مدیر عاملی یا عضویت در هیات مدیره نهاد مالی، تکمیل شده توسط اعضای هیات مدیره و مدیر عامل پیشنهادی برای مدیریت نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس اوراق بهادار ارسال می کند.

سازمان پس از بررسی مدارک،در صورت تکمیل بودن و احراز شرایط لازم،موافقت اصولی خود را با تاسیس شرکت ابلاغ می کند.

ب)شرایط اعطای مجوز تاسیس

در صورت موافقت اصولی سازمان با تاسیس شرکت،شرکت ملزم است مدارک اعلام شده توسط سازمان را ظرف مهلت مقرر تکمیل نماید؛پس از تکمیل مدارک مورد نظر سازمان نامه ای مبنی بر اجازه تاسیس شرکت و ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها را صادر خواهد کرد.

ج)شرایط اعطای مجوز فعالیت پس از دریافت مجوز

پس از اتمام مرحله دوم و اعلام موافقت با تاسیس شرکت،متقاضی باید طی مهلت مقرر شرکت را نزد مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسانده،مستندات مربوطه را به سازمان ارائه دهد.

پس از ثبت نهاد مالی نزد مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری،شرکت مدارک لازم را جهت ثبت نزد سازمان ارائه می نماید و در صورت احراز شرایط مجوز فعالیت،مجوز فعالیت برای شرکت صادر می گردد.

چند نکته در رابطه با ثبت شرکت های هولدینگ:

-شرکت هایی که توسط مجوز سازمان بورس و اوراق بهادار به ثبت می رسند باید در قالب شرکت سهامی عام یا خاص به ثبت برسند .

-حداقل سرمایه مورد نیاز برای ثبت یک شرکت هلدینگ از نوع سهامی خاص 50 میلیارد ریال و برای شرکت از نوع سهامی عام 100 میلیارد ریال می باشد.

-اگر قبل از نام اصلی شرکت عبارت "هولدینک"باشد باید قبل از ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها از سازمان اوراق بهادار و بورس مجوز مربوطه را دریافت کرد.اما اگر این پیشوند وجود نداشته باشد، نیازی نیست که مجوز دریافت شود.

مالکیت صنعتی یکی از اثرهای اختیار قانونی مخترع نسبت به استفاده ی مالی از اختراع خود و نیز اختیار قانونی استفاده از علامت و یا اسم تجارتی و یا هر نوع امتیاز است. ثبت شرکت حقوق مالکیت صنعتی شامل اختراع، علامت تجاری، طرح های صنعتی، مدل های مصرفی، اسرار تجاری، نشان جغرافیایی، مدارهای یک پارچه و غیره می باشد.

 امروزه مالکیت صنعتی، چه در حقوق داخلی و چه در سطح بین المللی، به علت الزامات بازرگانی بین المللی و روابط اقتصادی کشورها با یکدیگر، مورد حمایت جدی قرار گرفته و به مخترع مبتکر و بالاخره به فرد خلاق امکان می دهد که به طور انحصاری از علامت یا اختراع خود استفاده کند و فرد متجاوز حقوق خود را از طریق حقوقی یا جزایی تحت تعقیب قانونی قرار دهد (مواد 528 تا 530 ق.م.اسلامی-تعزیرات).

رواج علائم تجارتی و توسعه فروش اجناس تحت علائم تجارتی در تجارت بین المللی باعث گردید که کشورهای مختلف برای حفظ تولیدات خود و جلوگیری از تجاوز دیگران به حقوق تجار و صاحبان صنایع مقررات بین المللی وضع نمایند که علامت تجارتی نه تنها در کشور آن ها مصون از تعرض باشد بلکه در کلیه ممالک مورد حمایت قرار گیرد. زیرا اجناس کارخانجات فقط در یک کشور به فروش نمی رود بلکه در تمام دنیا عرضه می شود و اگر کالای مورد یک علامتی مرغوبیت داشته باشد اشخاص به علامت مزبور عادت کرده و جنس مزبور را طلب می نمایند.

چنانچه بنا شود که اشخاص دیگری اجناس تقلیدی که خصوصیات جنس اصلی را نداشته باشد به مشتریان بدهند اعتماد و اطمینان اشخاص از آن جنس سلب شده نه تنها سازندگان آن زیان می بینند بلکه مصرف کنندگان نیز فریب خورده و اشخاص شیاد و سود جو از شهرت علامتی سوء استفاده کرده و جنس بد را به جای جنس خوب تحویل می دهند. این موضوع مخصوصاً درباره مواد دارویی و خوراکی و لوازم آرایش که با سلامتی و بهداشت جامعه ارتباط دارد فوق العاده خطرناک می باشد.

از این جهت در پایان قرن نوزدهم اتحادیه ای برای حمایت مالکیت صنعتی بین چند دولت تشکیل گردید که به اتحادیه پاریس معروف است و امروزه اغلب دول به اتحادیه مزبور ملحق گردیده اند. دولت ایران نیز طبق قانون 14 اسفند ماه 1337 به این اتحادیه ملحق گردیده است.

در ایران برای نخستین بار در سال 1304 قانونی برای ثبت و حمایت علائم تجارتی و صنعتی تصویب گردید که بعداً در سال 1310 مورد تجدید نظر قرار گرفت. علاوه بر قانون مزبور و آیین نامه اجرایی آن، ماده 249 قانون مجازات عمومی نیز مواردی را برای حمایت علائم تجاری ثبت شده پیش بینی نموده است.

آیین نامه ای نیز در سال 1328 جهت ثبت اجباری علامت صنعتی برای بعضی از مواد دارویی و خوراکی و لوازم آرایش تصویب گردید. آیین نامه قانون ثبت علایم تجارتی که بدواً در سال 1310 به تصویب رسیده بود در سال 1337 مورد تجدید نظر قرار گرفت.

در همین رابطه، اداره ثبت طرح های صنعتی به موجب شماره 624/ 194000 -85/11/29 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور بوجود آمده است که وظیفه آن اجرای قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب سال 1386 آئین نامه های اجرایی آن می باشد. به شرح ذیل است:

- اقدامات قانونی لازم نسبت به اعتراضات واصله و حسب مورد تبادل لوایح طرفین اعتراض و امضاء اخطاریه های مرتبط با پرونده های اعتراضی و تهیه گزارش و ارسال کمیسون ماده 170 آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مطابق با تشریفات پیش بینی شده در مقررات ذیربط
- امضاء پیش نویس ها، آگهی ها، گواهینامه ها و دفاتر ثبت طرح های صنعتی
- رسیدگی و امضاء آگهی های ابطال طرح های صنعتی حسب احکام صادره از مراجع قضایی طبق قوانین و آئین نامه های مربوطه
- بررسی و امضاء اخطارهای رفع نقص و رد درخواست های ثبت طرح های صنعتی
- طرح پیشنهادها و تدوین دستورالعمل های مربوط به ثبت طرح های صنعتی در ابعاد ملی با هماهنگی مقام مافوق جهت ارائه به سازمان.
- شرکت در کمیسیون ها، جلسات، سمینارها و کنفرانس ها به استناد مقررات و یا دستور صادره و اجرای تصمیمات متخذه حسب مورد و به تشخیص مقام مافوق.
- شرکت در کمیته های مشورتی و تخصصی جهت ایجاد وحدت رویه در انجام کارها
- بررسی و کنترل پرونده ها و اخطاریه های دادگاهی و همچنین لوایح تنظیمی و شرکت در جلسات دادگاه ها و دادسراها جهت پاسخ به سوالات مطروحه بنا به دعوت مقامات قضایی
- نظارت بر حسن جریان امور به منظور اجرای صحیح قوانین و مقررات مورد عمل و راهنمایی، ارشاد کارکنان تحت سرپرستی در انجام امور محوله و ارائه گزارش های لازم
- تهیه و تنظیم گزارش های لازم جهت مقام مافوق و پاسخ به مکاتبات مراجع بین المللی در ارتباط با طرح های صنعتی
- اظهارنظر و اقدام نسبت به درخواست های ثبت تغییرات طرح های صنعتی، تجدید، انتقال و اجازه بهره برداری با توجه به قوانین و مقررات و آیین نامه اجرایی آن
- اظهارنظر نسبت به درخواست های ثبت طرح های صنعتی بر اساس قوانین و مقررات و معاهدات بین المللی و صدور دستور لازم در این مورد
- اجرای صحیح مقررات کنوانسون های بین المللی برای حمایت از مالکیت صنعتی
- تصحیح اشتباهات اداری موضوع ماده 176 آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
- انجام مکاتبات لازم و پاسخ به استعلامات مراجع مختلف
- تایید مدارک مربوط به طرح های صنعتی جهت ارائه به مراجع ذیربط
- بررسی و تعیین حق الثبت طرح های صنعتی و تعیین حق الثبت تجدید و تغییرات آن حسب مقررات و آئین نامه اجرایی
- انجام سایر امور مرتبط با وظایف واحد که از طرف مقام مافوق ارجاع می گردد.

به موجب ماده 16 قانون ثبت علائم و اختراعات، گرفتن کارت بازرگانی فوری  اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است اعتراض کنند:
1-کسانی که آن علامت را علامت تجاری خود می دانند.
2-کسانی که آن علامت، با علامت آن ها تا اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه می اندازند.

در هر یک از دو صورت فوق الذکر، اگر معترض کسی باشد که علامت قبلاَ به اسم او ثبت نشده است باید در حین اعتراض،برای علامت خود،مطابق مقررات مربوط،تقاضای ثبت کرده و حق الثبت و تمام مخارج مربوط به آن را قبلاَ پرداخت نماید. مرجع رسیدگی به اعتراض،دادگاه عمومی تهران است و دادگاه های سایر نقاط کشور،صلاحیت رسیدگی به آن را ندارند و به اعتراضات مربوط به سایر نقاط نیز در دادگاه عمومی تهران رسیدگی می شود.

به دستور آیین نامه مربوط، در هر مورد مانند اعتراض بر رد تقاضای ثبت ،معترض باید مبلغی در صندوق دادگستری به ودیعه بگذارد و قبض آن را به دادخواست اعتراض پیوست کند.از وجه مزبور در صورتی که معترض محکوم به بیحقی شود، خسارت طرف پرداخت خواهد شد. در صورتی که طرف، بیش از مبلغ تودیع شده خسارت دیده باشد، می تواند برای مازاد به دادگاه رجوع نماید.

الف-اعتراض به تقاضای ثبت علامت:

برای هر علامت تجارتی که توسط اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی مورد قبول واقع شد، از طرف اداره مزبور یک آگهی در روزنامه رسمی منتشر می شود که شامل نام و نشانی صاحب علامت و خصوصیات خود علامت و کالا یا کالاهایی که علامت در مورد آن ها بکار خواهد رفت،خواهد بود.هر کس می تواند ظرف سی روز بعد از انتشار آگهی، نسبت به علامت تجارتی مربوط اعتراض کند.

اعتراضات مربوط به علایم تجارتی که هنوز به ثبت نرسیده است باید کتباَ به اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی تسلیم گردد.در مقابل اعتراض نامه،رسیدی با ذکر تاریخ وصول،داده خواهد شد.در اعتراض نامه باید کلیه دلایل و مدارکی که معترض به استناد آن ها خود را محق در اعتراض می داند قید گردد و رونوشت گواهی شده اسنادی که ادعای معترض مبنی بر آن هاست،در صورت امکان به اعتراضنامه پیوست شود.

اداره مزبور، تا ده روز از تاریخ وصول اعتراض نامه باید آن را به اقامتگاه درخواست کننده ثبت یا شخصی که وی معین و معرفی کرده است، ابلاغ کند. در ضمن ابلاغ نامه باید صراحتاَ اخطار می شود که هر گاه به اعتراض تسلیم می گردد، درخواست ثبت علامت تجاری خود را مسترد دارد. هر گاه درخواست کننده ثبت،کتباَ به اعتراض معترض تمکین نمود، درخواست او مسترد شده و مراتب کتباَ به معترض اعلام می شود. هر گاه معترض، قبلاَ علامت مربوط را به ثبت نرسانده باشد، بر طبق اظهارنامه ای که در حین اعتراض تقدیم نموده است به ثبت آن اقدام می شود.

معترض باید تا شصت روز از تاریخ ابلاغ اعتراض نامه به درخواست کننده ثبت، به دادگاه عمومی تهران رجوع کند.مگر این که قبل از انقضای این مدت تقاضا کننده ثبت،مطابق شرح فوق به اعتراض تمکین کرده باشد. هر گاه معترض در مدت مذکور فوق به دادگاه رجوع ننمود،اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی به درخواست کسی که تقاضای ثبت علامت را کرده، بعد از ملاحظه گواهی دفتر دادگاه، که حاکی از عدم تقدیم دادخواست باشد، علامت تجارتی را به نام او ثبت خواهد کرد. در این صورت حق الثبت و مخارجی که معترض، پرداخته است به نفع دولت ضبط خواهد شد.

در صورتی که معترض، ظرف مهلت شصت روز فوق به دادگاه رجوع کرده و دادخواست اعتراض خود را تقدیم نماید، ولی دعوای خود را تعقیب نکند،پس از صدور گواهی دفتر دادگاه که حاکی از عدم تعقیب دعوا باشد،به ترتیب فوق عمل خواهد شد.

ب)اعتراض به علامت ثبت شده و درخواست ابطال آن.

علامت تجارتی ثبت شده، قابل اعتراض است و می توان ابطال آن را از دادگاه درخواست نمود.مرجع رسیدگی، دادگاه عمومی تهران می باشد. دادخواستی که به منظور فوق به دادگاه تقدیم می شود باید دارای ضمایم ذیل باشد:
-مستخرجه گواهی شده از اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی، مشعر بر ثبت علامتی که ابطال آن درخواست می شود.
-اصل یا رونوشت گواهی شده کلیه اسناد مثبته ادعای معترض
-وکالتنامه،در صورتی که دادخواست به وسیله وکیل داده شده باشد.

مهلت اعتراض و دادخواست ابطال علامت تجارتی ثبت شده سه سال است. در این مورد قانون ثبت علائم تجارتی و اختراعات می گوید:"کسی که نسبت به ثبت های راجع به علامتی،از تاریخ ثبت تا سه سال اعتراض نکرده باشد،دیگر نمی تواند نسبت به ثبت آن اعتراض نماید. مگر این که ثابت کند معترض علیه در حین ثبت،عالم بوده است که علامت را خود معترض یا کسی که به معترض انتقال داده،قبلاَ به طور مستمر استعمال کرده ولی اگر معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضای مدت سه سال فوق از ثبت علامت اطلاع داشته است،اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد".

در هر دو مورد مزبور،یعنی هم در اعتراض به درخواست ثبت علامت و هم درخواست ابطال علامت ثبت شده، هر گاه معترض،در دادگاه ثابت نماید که نسبت به علامت،به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت، حق تقدم داشته، دادگاه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض، قبلاَ در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد، حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال و علامت به نام معترض ثبت گردد. ترتیبات مزبور در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییرات خود علامت یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن بکار می رود.

ثبت هر موسسه بیمه در ایران موکول به ارائه پروانه تاسیس که از طرف بیمه مرکزی ایران صادر می شود خواهد بود. ثبت شرکتها همچنین ثبت هر گونه تغییرات بعدی در اساسنامه و میزان سرمایه و سهام موسسات بیمه ای که به ثبت رسیده باشند موکول به ارائه موافقت بیمه مرکزی از ایران می باشد.
طبق ماده 8 قانون ثبت شرکت ها، شرکت های بیمه اعم از ایرانی و خارجی تابع نظامنامه هایی خواهند بود که از طرف وزارت دادگستری تنظیم می شود. قبول تقاضای ثبت شرکت های فوق و شرایط مربوط به ادامه عملیات آن ها منوط به رعایت مقررات نظامنامه های مزبور خواهد بود. بر اساس مفاد ماده 9 نیز نظامنامه باید صریحاً نسبت به مسایل ذیل تعیین تکلیف نماید.

1-اشخاصی که باید اظهارنامه ثبت بدهند.
2-نکاتی که باید در اظهارنامه قید شود.
3-اوراق و مدارکی که عین یا ترجمه مصدق آن ها باید ضممیمه اظهارنامه شود.
4-نکاتی که در صورت تغییر باید مجدداَ به ثبت برسد.
5-طرز ثبت شعب یا نمایندگان جدید.
6-اعلاناتی که پس از ثبت باید به وسیله اداره ثبت اسناد به هزینه شرکت به عمل آید.
7-تعرفه راجع به ترجمه و تصدیق صحت ترجمه

شرایط پذیرش نمایندگی بیمه به شرح ذیل می باشد:

1-تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران
2-اعتقاد به اسلام یا یکی دیگر از ادیان رسمی کشور
3-نداشتن سوء پیشینه کیفری و عدم اعتیاد به مواد مخدر
4-داشتن گواهی پایان خدمت وظیفه عمومی یا معافیت دائم(ویژه آقایان)
5-نداشتن اشتغال به کار در وزارتخانه ها،موسسات و شرکت های دولتی و غیر دولتی،نهادهای عمومی غیر دولتی،نیروهای نظامی و انتظامی.
6-داشتن مدرک تحصیلی و سابقه کار مفید بیمه ای مورد تایید به شرح ذیل:
الف-کارشناسی در رشته بیمه و یا سایر رشته ها با گرایش بیمه بدون نیاز به داشتن سابقه کار مفید
ب-کارشناسی در رشته های مرتبط(نظیر حقوق،اقتصاد،امور مالی،حسابداری)با یک سال سابقه کار بیمه ای فنی و تخصصی .
ج-کارشناسی در سایر رشته با دو سال سابقه کار بیمه ای فنی و تخصصی
د-دیپلم و یا فوق دیپلم با سه سال سابقه کار بیمه ای فنی و تخصصی

شرایط ثبت شرکت نمایندگی بیمه:

-صورت کامل اسامی سهامداران، مدیران و میزان سهام هر یک از آن ها
-تایید اساسنامه نمایندگی توسط شرکت بیمه
-صورتجلسات مجمع عمومی موسس و هیئت مدیره
-گواهی عدم سوء پیشینه کیفری مدیران
-وجود حداقل 3 عضو هیئت مدیره
-انحصار فعالیت به نمایندگی بیمه
-سرمایه اولیه 50 میلیون تومان و ارائه گواهی نامه بانک حاکی از تادیه قسمت نقدی سرمایه،حداقل به مقدار 50 درصد کل سرمایه نماینده حقوقی

مدارک مورد نیاز جهت اخذ پذیرش نمایندگی بیمه:

-تکمیل فرم درخواست نمایندگی
-فتوکپی شناسنامه و کارت ملی
-چهار قطعه عکس سه در
-تصویر کارت پایان خدمت یا معافیت ویژه آقایان
-کپی آخرین مدرک تحصیلی
-اصل گواهی سابقه کار بیمه ای

مقررات ثبت موسسات بیمه در مناطق آزاد تجاریی-صنعتی جمهوری اسلامی ایران

تعاریف
ماده 1- در این آیین نامه واژه های ذیل به جای عبارت های مشروح مربوط به کار می رود:
الف-مناطق آزاد:مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران
ب-سایر نقاط کشور: کشور جمهوری اسلامی ایران به استثنای مناطق آزاد
پ-منطقه:ه ر یک از مناطق آزاد.
ت-سازمان: سازمان هر یک از مناطق آزاد
ج-موسسات بیمه: موسسات بیمه ای که طبق مقررات این آیین نامه مجاز به فعالیت در منطقه می باشند.
چ-موسسات بیمه متقابل: موسسات بیمه ای که خدمات خود را به صورت بیمه متقابل تنها به اعضاء ارایه می نمایند.
ح-موسسه کارگزاری بیمه: شخص حقوقی که در مقابل دریافت کارمزد،واسطه انجام معاملات بیمه و یا بیمه اتکایی بین طرف ها بوده و شغل او تنها ارایه خدمات بیمه ای باشد.
خ-شعبه: واحد تابعه یکی از موسسات بیمه ایرانی که در چهار چوب موضوع و وظایف موسسه اصلی تحت نام و مسوولیت آن در منطقه فعالیت می کند.
د-نمایندگی بیمه: شخص حقیقی یا حقوقی که بر اساس قرارداد نمایندگی با یکی از موسسات بیمه ایرانی و مقررات این آیین نامه ،انجام بخشی از موضوع و وظایف موسسه طرف قرارداد در امر بیمه را در منطقه به عهده گرفته است.

ماده 2-عملیات بیمه و بیمه اتکایی در مناطق آزاد به وسیله موسساتی که بنا به پیشنهاد سازمان،طبق مقررات این آیین نامه از بیمه مرکزی ایران مجوز دریافت داشته و به یکی از صورت های ذیل به ثبت برسند انجام خواهد شد:
1-شرکت سهامی یا تعاونی بیمه ایرانی با مشارکت سهامداران حقیقی و حقوقی ایرانی و یا خارجی که کلیه سهام آن با نام باشد.
2-موسسه نمایندگی و یا کارگزاری بیمه
تبصره 1-تاسیس شعبه توسط موسسات بیمه با رعایت مقررات این آیین نامه و ثبت در منطقه بلامانع است.
تبصره 2-اعطای نمایندگی بیمه به اشخاص حقیقی با رعایت ضوابطی که به تصویب شورای عالی بیمه می رسد امکان پذیر است.
تبصره 3-فعالیت شعبه ها و نمایندگی های موسسات بیمه سایر نقاط کشور در هر یک از مناطق آزاد با رعایت مقررات قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری در چهار چوب این آیین نامه و سایر ضوابط حاکم بر موسسات مزبور بلامانع است.

حداقل سرمایه برای موسسات بیمه، نمایندگی و کارگزاری بیمه به قرار ذیل است:
1-موسسات بیمه مستقیم با سرمایه حداقل پانزده میلیارد (15000000000) ریال تشکیل می شوند که باید حداقل پنجاه درصد آن به صورت نقد پرداخت شده باشد.
2-موسسات بیمه متقابل با سرمایه حداقل دویست میلیون(200000000) ریال تشکیل می شوند که باید حداقل پنجاه درصد آن به صورت نقد پرداخت شده باشد.
3-موسسات بیمه اتکایی با سرمایه حداقل هشتاد و پنج میلیارد(85000000000) ریال تشکیل می شوند که باید حداقل پنجاه درصد آن به صورت نقد پرداخت شده باشد.
4-موسسات نمایندگی و یا کارگزاری بیمه با سرمایه حداقل سیصد میلیون (300000000) ریال تشکیل می شوند که باید حداقل پنجاه درصد آن به صورت نقد پرداخت شده باشد.
تبصره 1- هر گونه تعدیل در ارقام مندرج در این ماده هر 2 سال یکبار موکول به پیشنهاد مشترک دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد و بیمه مرکزی ایران و تصویب هیات وزیران است.
تبصره 2- سهامداران خارجی موسسات موضوع این آیین نامه سهم الشرکه ریالی خود را باید به ارزهای مورد قبول بانک مرکزی ایران پرداخت و یا گواهی تبدیل ارز را ارایه نمایند.
تبصره 3- وجوه سرمایه موضوع این ماده نزد یکی از بانک های مورد تایید بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران که ترجیحاَ در مناطق آزاد دارای شعبه باشد،واریز شود.
ماده 5- ثبت موسسات موضوع این آیین نامه در منطقه،موکول به ارایه مجوز ثبت که توسط یبمه مرکزی ایران صادر می شود و ثبت هر گونه تغییرات بعدی در اساسنامه،میزان سرمایه و سهام موسساتی که به ثبت رسیده باشند موکول به ارایه موافقت بیمه مرکزی ایران است.
ماده 6- برای تحصیل مجوز ثبت،مدارک  و اطلاعات ذیل باید به بیمه مرکزی ایران تسلیم شود:

الف-اساسنامه موسسه
ب-میزان سرمایه موسسه،رسید یا گواهینامه تعهد پرداخت آن
پ-سهام نقدی و غیر نقدی و نحوه پرداخت آن ها
ت-صورت اسامی سهامداران،بازرسان و مدیران و تابعیت و تعداد سهام هر یک از آن ها
ث-اسناد و مدارک و اطلاعات دیگری که معرف صلاحیت مالی و فنی موسسه و حسن شهرت مدیران آن باشد.
تبصره-مجوز ثبت صادر شده برای مدت 6 ماه اعتبار دارد. در صورت عدم ثبت موسسه ظرف مهلت مذکور باید مجدداَ مجوز ثبت تحصیل شود.

ماده 7-بیمه مرکزی ایران موظف است حداکثر ظرف 30 روز از تاریخ تسلیم آخرین مدارک و اطلاعات خواسته شده با رعایت ماده (28) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1372 و مقررات این آیین نامه نظر خود را اعم از قبول یا رد تقاضا به طور کتبی به سازمان اعلام نماید.
تبصره-در صورتی که متقاضی به نظر اعلام شده اعتراض داشته باشد می تواند ظرف 30 روز اعتراض خود را به مجمع عمومی بیمه مرکزی ایران تسلیم کند .تصمیم مجمع مزبور قطعی و لازم الاجرا است.

ماده 8-بیمه مرکزی ایران با دریافت گواهی ثبت موسسه در منطقه، پروانه فعالیت برای بیمه اتکایی،یک یا چند رشته بیمه مستقیم و یا هر دو صادر خواهد کرد.
نظامنامه ثبت فرمول های سند بیمه صادره شرکت های بیمه خارجی:

ماده 1-هیچ شخص یا موسسه ای نمی تواند در ایران سفارش بیمه گرفته و در خارجه آن را اجراء نماید مگر اینکه موسسه بیمه کننده قبلاَ در ایران به ثبت رسیده باشد.در این صورت نیز سند بیمه صادر از خارجه باید بر طبق مقررات قوانین و نظامات ایران تمبر شود.

ماده 2-در کلیه معاملات بیمه هر گاه مشتری خارجه باشد سند بیمه ممکن است به زبان خارجه صادر شود و ترجمه آن ضروری نخواهد بود.

ماده 3-کلیه موسسات بیمه که خواه مستقیماَ و خواه به طور غیر مستقیم در ایران معامله می نمایند باید یک نسخه از فرمول های سند بیمه که استعمال می کنند به زبان ملی خود(یا به زبان خارجه ای که در مرکز اصلی خود به کار می برند)با ترجمه آن به فارسی اداره ثبت شرکت ها تسلیم دارند.

در صورت بروز اختلاف بین موسسه بیمه و مشتری فقط متن و ترجمه مزبور سندیت خواهد داشت مگر اینکه بین متن و ترجمه فارسی اختلاف باشد که در این صورت هر یک از آن ها که به نفع مشتری باشد معتبر خواهد بود.
هر گاه در مقررات سند بیمه تغییراتی داده شود بدون اینکه فرمول مربوط به آن تغییرات به اداره ثبت تسلیم گردد موسسه بیمه کننده نمی تواند به تغییرات مزبور استناد کند لیکن استناد به آن تغییرات علیه موسسه مزبور جائز است.

در ابتدا معرفی پتانسیل های ثبت شرکت در منطقه آزاد ماکو: هزینه پلمپ دفاتر شهرستان ماکو در گوشه شمال غربی ایران (استان آذربایجان غربی) قرار گرفته که از شمال به رودخانه قره سو و کشور ترکیه، از شرق به رودخانه ارس و جمهوری آذربایجان و از مغرب به جمهوری ترکیه و از جنوب به شهر خوی محدود است. مرکز این شهرستان شهر ماکو است.

شهر ماکو از طرف شمال و جنوب کوهستانی است و از طرف غرب و شرق به جلگه های قلعه درسی و چای باسار منتهی می گردد. به دلیل انحصار این شهر درمیان  کوه ها و سنگ های مرتفع، ماکو جزو شگفت انگیزترین وعجیب ترین شهر های  ایران و جهان به شمار می آید. قرار گرفتن این شهر در دامنه جنوبی دیواره عظیم کوه قیه، ابهت خاصی به این شهر داده است. دیواره سنگی قیه به طول تقریبی بیش از شش کیلومتر شمال شهر ماکو را در بر گرفته و ارتفاع این دیواره سنگی بین 150 تا 600 متر است. به همین دلیل است که ماکو لقب "شهر سنگی" یا "داش ماکو" به خود گرفته است.

پل پنج چشمه، کوه چرکین، سد بارون، حمام تاریخی ماکو و عمارت کلاه فرنگی از جاذبه های گردشگری این شهر به حساب می آید. خالی از لطف نیست که بدانیم در این منطقه بیش از 300 اثر تاریخی ثبت شده است.

همان طور که در مقاله های پیشین نیز اشاره کردیم، ایران 7 منطقه آزاد تجاری صنعتی دارد که عبارت است از: کیش، قشم، چابهار، ارس، انزلی، اروند و ماکو. منظور از منطقه آزاد، محدوده ی حراست شده ی بندری و غیر بندری است که برخی از قوانین و مقررات جاری در کشور  شامل این مناطق نمی شود.

مناطق آزاد، از بهترین مناطق برای ثبت شرکت در ایران هم برای اتباع خارجی و هم برای سرمایه گذاران داخلی هستند که از نظر قانونی و حمایتی در شرایط خوبی قرار دارند. منطقه آزاد ماکو با 500 هزار هکتار مساحت بزرگ ترین منطقه آزاد کشور و دومین منطقه آزاد جهان بعد از منطقه آزاد شانگهای چین می باشد.

این منطقه موقعیت ممتازی برای جلب و جذب سرمایه گذاری های بین المللی و به خصوص سرمایه گذاران ترکیه و اروپا  دارد. بنادر ترکیه در دریای سیاه و مدیترانه می تواند منطقه آزاد ماکو را به قطب صادراتی تبدیل کند. منطقه آزاد ماکو دارای ویژگی های برتر و خاص برای سرمایه گذاری در زمینه های گوناگون فعالیت های تجاری و حمل و نقل است. برخی از مزایای سرمایه گذاری و ثبت شرکت در این منطقه عبارت است از:

ویژگی های منطقه آزاد ماکو

• معافیت از پرداخت مالیات (لازمه مشمول شدن معافیت مالیاتی، اخذ تصدیق کارت بازرگانی از نهاد منطقه آزاد-صنعتی باکو می باشد).
• معافیت گمرکی برای ورود کالاهای ساخته شده در منطقه آزاد به داخل کشور
• ثبت آسان شرکت ها و موسسات بر اساس قوانین و مقررات حاکم در منطقه آزاد
• امکان مدیریت جامع بر ترانزیت نقطه به نقطه (محلی، ملی، بین المللی)
• استقرار بر محور مواصلاتی ایران-اروپا
• عدم نیاز به تحصیل قبلی برای اتباع خارجی برای ورود مسستقیم به منطقه
• موقعیت استثنایی در حمل و نقل و ترانزیت در منطقه
• امکان ورود کالا به منطقه آزاد بدون پرداخت حقوق ورودی
• صدور کالا از منطقه آزاد به خارج از کشور با تسهیلاتی آسان
• ایجاد اتصال برای دو حوزه اقتصادی
• امکان ورود کالا به منطقه آزاد بدون پرداخت حقوق ورودی
• استعدادها و امکانات قابل توجه استان آذربایجان غربی
• همجواری با مرز بازرگان
• صادر نمودن گواهی مبدا برای کالاهایی که از منطقه آزاد خارج می شوند
• امکان تاسیس بانک و موسسه اعتباری ایرانی با سرمایه داخلی و خارجی در منطقه آزاد

شایان ذکر است، موسسه ی حقوقی فکر برتر،به لحاظ اهمیت موضوع ،دیری است که خدمات خود را به متقاضیان ثبت شرکت ارائه می نماید.چنانچه قصد دارید شرکت خود را در منطقه آزاد ماکو به ثبت برسانید،در اسرع وقت با همکاران ما تماس حاصل نمایید و از خدمات بی نظیر ما بهره مند شوید.
برای ثبت شرکت در منطقه آزاد ماکو، پس از مهیا نمودن شرایط ذیل، مدارک مورد نیاز را فراهم آورید.

شرایط ثبت شرکت سهامی خاص در منطقه آزاد ماکو:

• وجود حداقل 5 نفر عضو که باید 3 نفر هیات مدیره و 2 نفر بازرس باشد.
• حداقل سرمایه اولیه برای تشکیل شرکت 1.000.000 ریال
• حداقل  35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص در منطقه آزاد ماکو:

1. تکمیل دو نسخه اساسنامه که باید به امضای سهامداران رسیده باشد.
2. تکمیل دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص که باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
3. ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسس که ذیل آن توسط سهامداران و بازرسان امضاء شده باشد.
4. تعیین اولین مدیران و بازرسان و قبول سمت مدیریت و بازرسی و کپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیات مدیره و سهامداران و بازرسین
5. کپی کارت ملی برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین(در دفاتر اسناد رسمی) و یا وکیل رسمی شرکت
6. کپی شناسنامه برابر اصل شده کلیه مدیران و سهامداران و بازرسین
7. ارائه گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه اولیه شرکت

شرایط ثبت شرکت بامسئولیت محدود در منطقه ماکو عبارتند از:

• وجود حداقل 2 نفر عضو
• حداقل سرمایه 10.0000 ریال
• تعهد با پرداخت کل سرمایه

مدارک لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود در منطقه آزاد ماکو:

1. تقاضانامه ثبت شرکت (فرم چاپی) 2 برگ
2. شرکتنامه رسمی (فرم چاپی) 2 برگ
3. اساسنامه شرکت 2 جلد
4. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره 2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران شرکت

آگهی روزنامه رسمی جهت افراد حقوقی:
تقویم نامه سرمایه غیرنقدی توسط شرکا (اگر تمام یا بخشی از سرمایه به صورت غیرنقدی باشد شرکت جهت اخذ مجوز معرفی خواهد گردید)

شرایط عضویت شرکت تعاونی در منطقه آزاد ماکو:

به موجب ماده 9 قانون بخش تعاونی،شرایط عضویت انواع شرکت های تعاونی عبارت است از:
_داشتن تابعیت ایران
_عدم ممنووعیت قانونی وو حجر و ورشکستگی به تقصیر
_عدم سابقه ارتشاء،اختلاس و کلاهبرداری
_درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات تعاونی
_عدم عضویت در تعاونی مشابه

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تعاونی در ماکو:

1-اساسنامه تصویب شده شرکت تعاونی در اولین مجمع عمومی عادی در 4 نسخه
(شرکت های تعاونی باید دارای اساسنامه باشند.اساسنامه انواع شرکت های تعاونی به صورت "نمونه اساسنامه"به وسیله وزارت تعاون تهیه شده و در اختیار تشکیل دهندگان شرکت قرار می گیرد).
2-مجوز اداره تعاون
(برای ثبت شرکت تعاونی لازم است که از طرف وزارت تعاون "مجوز ثبت"صادر شود).
3-دعوت نامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در 3 نسخه
4-صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی دال بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان در 3 نسخه
5-رسید پرداخت سرمایه شرکت طبق اساسنامه به صندوق تعاون در 3 نسخه
6-لیست اسامی و مشخصات و نشانی اعضاء اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
7-لیست اسامی و امضاء حاضرین در اولین مجمع عمومی عادی در 3 نسخه
8-صورتجلسه اولین هیات مدیره دال بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره و انتخاب مدیر عامل و تعیین صاحبان امضای مجاز
9-لیست و مشخصات اعضای هیئت مدیره،بازرسان و مدیر عامل

حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت های تعاونی عام یکصد میلیون ریال می باشد و حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت های تعاونی خاص ده میلیون ریال است. لازم به ذکر است که هر تعاونی وقتی تشکیل و ثبت می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه شود و چنانچه نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشند.

مراحل ثبت شرکت در ماکو:

_اخذ مجوز از معاونت سرمایه گذاری سازمان با عنوان مجوز فعالیت اقتصادی
_تکمیل فرم تعیین نام شرکت
_تکمیل مدارکی که از ثبت شرکت ها گرفته شده و تسلیم آن به اداره ثبت شرکت ها
_بررسی مدارک ارائه شده توسط کارشناس مربوطه ثبت شرکت
_ثبت شرکت در دفاتر ثبت شرکت ها
_پرداخت هزینه حق ثبت به سازمان منطقه
_اخذ یک نسخه آگهی به واحد صدور مجوز
_پلمپ دفاتر تجاری شرکت

دنیای تجارت ،سرشار از تحرک و فعالیت و مملو از پدیده های ناپایدار و عوامل متغیر است  ، اخذ کارت بازرگانی فوری آنچه به این عوامل می تواند نظم بخشیده و بقای آن را تضمین کند ،وجود قوانین و مقرراتی است که با توجه به نیازهای اقتصادی جامعه و به منظور بسط و تعمیم عدالت اجتماعی تدوین شده باشد.

اهمیت تاسیس شرکت:
بی تردید بخش عظیمی از فعالیت های اقتصادی را شرکت های تجاری بر عهده دارند.شرکت در سیستم های حقوقی مختلف،وسیله تحدید مسئولیت فعالان تجاری است،به این معنا که تجار شخصی یعنی تجاری که به صورت انفرادی فعالیت می کنند،در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت نامحدود دارند و کل دارایی آن ها،اعم از سرمایه تجاری و اموال خصوصی،وثیقه پرداخت دیون آن ها به طلبکاران است؛اما اشخاصی که فعالیت تجاری شان از طریق تشکیل شرکت انجام می گیرد مسئولیتی عمدتاَ محدود دارند.همین مزیت شرکت موجب شده است که در دنیای اقتصادی ،حتی تجار انفرادی به جای فعالیت تجاری سنتی،در قالب شرکت به تجارت بپردازند. ،زیرا استفاده از پدیده ی شرکت تجاری به بازدهی فعالیت اقتصادی شدت بیشتری می بخشد و متضمن مزایایی است که فعالیت فردی در بر ندارد ،مزایایی چون فراهم شدن سرمایه ی بیشتر و تجمع تخصص هایی گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد و به خصوص محدودیت مسئولیت فعالان تجاری.بیهوده نیست که امروزه نه تنها اشخاص بلکه دولت ها نیز فعالیت اقتصادی خود را در قالب شرکت های تجاری ارائه می کنند.
شرکت،به عنوان یک عمل حقوقی،مستلزم همکاری دو یا چند شخص است. این همکاری صرفاَ زاییده ی قراردادی نیست که طرفین آن را منعقد کرده اند ،بلکه تابع مکانیسمی است که قانون گذار در اختیار شرکا قرار داده تا سرمایه های فردی خود را برای رسیدن به هدفی خاص که بردن سود است به سرمایه ی جمعی تبدیل کنند. لذا ،تشکیل شرکت مبتنی است بر اراده ی آزاد شرکا و نیازی به اخذ اجازه ی قبلی از مقامات اداری ندارد.در واقع ،هر چند ممکن است برای انجام دادن فعالیت موضوع شرکت ،نیاز به چنین اجازه ای وجود داشته باشد ،ایجاد شخص حقوقی محتاج اجازه ی خاصی نیست.برای مثال: تاسیس یک شرکت برای تولید و پخش دارو مسلماَ نیاز به اخذ مجوز از وزارت بهداشت دارد،اما انجام دادن این فعالیت ها (تولید و پخش) از طریق تاَسیس شرکت نیاز به چنین اجازه ای ندارد.اگر فعالیت شرکت به موجب قانون ،ممنوع نباشد ،شرکت با رعایت شرایط دیگر قانون تشکیل می شود.

اهمیت و ضرورت ثبت شرکت:

برای آنکه شرکتی تشکیل شود ،رعایت یک سلسله اصول ضروری است والا شرکت به وجود نمی آید. در این رابطه ماده ی 195 قانون تجارت مقرر کرده است : «ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکتها است ».ماده ی 2 قانون ثبت شرکت ها نیز (مصوب 1310) ،ثبت شرکت های تجاری را الزامی تلقی کرده و برای مدیران شرکتی که به ثبت نرسیده باشد،جزای نقدی معین نموده و اضافه کرده است که «...در صورت تقاضای مدعی العموم،حکم انحلال شرکت متخلف نیز صادر خواهد شد».
بنابراین،هر شرکت تجارتی زمانی معتبر است و از نظر قانونی رسمیت دارد که به ثبت رسیده باشد.ثبت شرکت ها نه تنها برای معرفی و شناسایی است بلکه از نظر قانون و حاکمیت اجتماع بمنظور کسب وجود قانونی است.بطوری که پیش از ثبت اعتبار وجود مشخص قانونی را ندارد. علاوه بر مراتب مزبور،قاعده الزامی بودن ثبت شرکت ها به دولت امکان می دهد که تحقیقات و رسیدگی های دقیقی نسبت به مقدمات تشکیل و کیفیت بوجود آمدن شرکت انجام گردد تا از تشکیل شرکت هایی که مقررات را رعایت نکرده اند جلوگیری به عمل آید.
با اجرای مقررات ثبت شرکت ها شرکت بعنوان یک شخص قانونی واجد حقوق و تکالیف معرفی و شناخته می شود و نتایج ذیل حاصل می شود:
_هر گاه شرکت به ثبت برسد،قراردادهای منعقده بین شرکا رسمی بوده و بعد ها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی از وجود شرکت نامه و اساسنامه  و سایر تصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نموده و یا به ایراداتی که درباره ی اسناد غیر رسمی ممکن است وارد نمود استناد نمایند.
_شرکت می تواند منشاء آثار و اعمال و مصدر معاملات و روابط مالی و اقتصادی بشود.
_در موقع انحلال یا ورشکستگی با مقررات خاصی به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود.
قانون مراجعه برای ثبت شرکت را در ظرف اولین ماه تشکیل به قدری اهمیت داده که عدم اقدام  به آن موجب بطلان عملیات شرکت خواهد بود.به این معنی که پس از گذشتن یک ماه و عدم ثبت هر ذینفع می تواند به دادگاه مراجعه و ابطال عملیاتی که بعد از یکماه اول واقع  شده تقاضا نماید ،بدون این که شرکت بتواند از این بطلان به نفع خود استفاده کند(ماده ی 198).همچنین ماده ی 195 قانون تجارت مقرر کرده است: «ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است. »قانون گذار در این ماده،دو ضمانت اجرا برای  عدم ثبت مقرر کرده است:پرداخت جریمه توسط مدیران شرکت ثبت نشده و انحلال شرکت به حکم دادگاه در صورت درخواست دادستان.در نتیجه ،اولاَ اگر دادستان تقاضای انحلال نکند،شرکت ثبت نشده،موجود تلقی می شود،مشروط بر اینکه مطابق مقررات قانون تجارت تشکیل شده باشد،ثانیاَ در صورتی که دادستان تقاضای انحلال کند،شرکت از تاریخ صدور حکم،منحل تلقی خواهد شد،نه از ابتدای تشکیل.آنچه بیان شد در مورد شرکت های خارجی نیز صادق است.
قطع نظر از مراتب مزبور، ثبت شرکت از لحاظ معامله کنندگان با شرکت در درجه ای از اهمیت است که بدون مراجعه به آن اغلب نمی توانند معامله کنند.زیرا کسی که قرارداد مهمی با شرکت منعقد می نماید یا معامله ی مهمی انجام می دهد باید بداند که سرمایه ی شرکت تا چه اندازه است و اختیار مدیران شرکت تا چه حدود بوده و بالاخره قدرت و توانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است.مواد مهم و لازم هر شرکت در جراید کثیرالانتشار آگهی می شود تا همه از آن مستحضر باشند،علاوه بر آن،به نحوی که در اغلب ممالک معمول است هر شخص خارجی ولو این که ظاهراَ ذینفع نباشد می تواند به پرونده ای که برای ثبت شرکت تشکیل شده مراجعه و از محتویات آن اطلاع حاصل کند.در کشور ما این قسمت ضمن آیین نامه ی مصوبه ی خرداد 1310 و مقررات 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری مقرر گردیده «مراجعه به دفاتر ثبت شرکت ها اعم از ایرانی و خارجی برای عموم آزاد و هر ذینفعی می تواند از مندرجات آن سواد مصدق تحصیل کند» .
بنابراین،کنترل و نظارت دولت در امور شرکت ها و ثبت آن با تشریفات خاص موجب آن می شود که همه از آن اطلاع حاصل نمایند و در روابط با آن دچار تردید و ناراحتی نشوند. قابل توجه است تقاضای ثبت شرکت باید توسط مدیران شرکت به عمل آید و مدیران شرکت ها برای ثبت شرکت باید مدارکی را تسلیم مرجع ثبت کنند که این مدارک را نظامنامه ی قانون تجارت معین کرده است.

تعریف شرکت سرمایه گذاری
هدف از تشکیل شرکت سرمایه گذاری مدیریت مالک سهام شرکتهای زیر مجموعه خود نیست و در خریدن سهام، پلمپ دفاتر دیدگاه بلند مدت ندارد. همینکه سود مورد نظر خود را به دست بیاورند سهام یک شرکت را می فروشند و سهام شرکتهای دیگر را خریداری می کنند و یا اگر در کوتاه مدت شاهد کاهش ارزش سهام باشند آن سهم را می فروشند. این نوع شرکت سرمایه گذاری دنبال کسب سود از نوسانات قیمت سهام در بازارند و قاعدتاَ باید فقط در سهام پذیرفته شده در بورس سرمایه گذاری کنند.در یک شرکت سرمایه گذاری، ورود و خروج سرمایه صرفاَ در قالب افزایش یا کاهش سرمایه و با طی تشریفات مندرج در قانون تجارت صورت می پذیرد. در این شرکتها در صورتیکه شخص سرمایه گذار قصد خروج از شرکت را داشته باشد، باید واحد سرمایه گذاری خود را به شخص دیگری منتقل نماید و یا چنانچه شخصی بخواهد سهم خود را درشرکت افزایش دهد، باید سهم مورد نظر خود را از سایر سهامداران خریداری کند.
انواع شرکتهای سرمایه گذاری
_ شرکتهای سرمایه گذار:
شرکتهایی هستند که تولیدی یا خدماتی بوده و از بستر تولید و درآمد حاصل از عملیات اجرایی خود را با ایده های مختلف و غیر تخصصی صرف خرید سهام سایر شرکتها کرده و حداقل انتظار آنها داشتن سود مناسب است. به اینگونه شرکتها سرمایه گذار می گویند. این شرکتها علاوه بر داشتن تولید فقط از منظر جایگاه کسب سود بیشتر، پول و سرمایه خود را در سایر بنگاهها سرمایه گذاری می کنند.یعنی علاوه بر فعالیتهای اصلی خود از محل سود یا درآمدهای کسب شده فروش به این مهم می پردازند.
_ شرکتهای سرمایه گذاری
شرکتهایی هستند که هدف از تأسیس آنها، سرمایه گذاری در شرکتها با حضور افراد متخصص بوده. افرادی که می دانند چطور شرکتهای مختلف را تجزیه و تحلیل کنند، در چه زمانی اقدام به خرید نمایند و به چه میزان از سهام شرکتهای دیگر دست یابند یا چه زمانی سهام خریداری شده را برای کسب سود واگذار کنند. فعالیتهای اصلی این شرکتها به طور تخصصی خریدو فروش سهام شرکتهای بورسی  یا غیر بورسی است. زمان صرف شده در این شرکتها برای هر سهم می تواند چند ساعت یا چند ماه باشد اما معمولاَ بر اساس دیدگاه کوتاه مدت روی یک سهام اقدام می کنند.
مدارک لازم برای ثبت شرکت سرمایه گذاری
_ اساسنامه شرکت.
_ کپی مشخصات هیأت مدیره و صاحبان امضای شرکت.
_ نام، تاریخ، محل و شماره ثبت شرکت در اداره ثبت شرکتها.
_ کپی آگهی تأسیس یا تغییرات شرکت در روزنامه.
_ اعلام نمودن سرمایه.
_ ارایه لیست کلیه شرکا ومیزان سهامشان.
_ ارایه مدارک نشان دهنده ی احراز شرایط تعیین شده در مجوز.
مراحل دریافت مجوز شرکت سرمایه گذاری
_ متقاضی ثبت شرکت سرمایه گذاری، درخواست خود را مطابق فرم " تقاضای صدور مجوز تأسیس سرمایه گذاری" همراه با فرم " پرسشنامه مشخصات داوطلب سمت مدیر عاملی یا عضویت در هیأت مدیره نهاد مالی"  که توسط اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل پیشنهادی برای مدیریت نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس اوراق بهادار کامل شده است را ارسال می کند.
_ در صورتی که سازمان با تأسیس شرکت سرمایه گذاری موافقت کند شرکت ملزم است مدارک اعلام شده توسط سازمان را ظرف مهلت مقرر تکمیل کند. بعد از تکمیل مدارک مورد نظر سازمان نامه ای مبنی بر اجازه تأسیس شرکت و ثبت در اداره ثبت شرکتها را صادر می کند.
_ پس از اعلام موافقت با تأسیس شرکت سرمایه گذاری، متقاضی باید در مهلت مقرر شرکت را به ثبت برساند و مستندات مربوطه را به سازمان تحویل دهد. بعد از ثبت نهاد مالی در اداره ثبت شرکتها و مؤسسات غیر تجاری، شرکت مدارک مورد نیاز برای ثبت را به سازمان ارایه می کند و چنانچه شرایط لازم را برای دریافت مجوز فعالیت داشت، مجوز فعالیت شرکت صادر می شود.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سرمایه گذاری بعد از دریافت مجوز
_ ارایه مجوز شرکت و امضای اقرارنامه.
_ اساسنامه شرکت و امضای آن توسط کلیه سهامداران.
_ کپی برابر اصل مدارک شناسایی صاحبان سهام و بازرسان همراه با عکس.
_ اصل گواهی عدم سوء پیشنه اعضای هیأت مدیره.
_ سه نسخه از صورتجلسه هیأت مدیره شرکت، امضا شده توسط مدیرانی که توسط مجمع انتخاب شده اند.
_ سه نسخه از صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین شرکت و امضای کلیه سهامداران.
_ سه نسخه اظهارنامه تکمیل شده شرکت سرمایه گذاری و امضای کلیه سهامداران.
_ گواهی پرداخت 35 درصد سرمایه شرکت سرمایه گذاری.

شرکت تجاری از طریق همکاری دو یا چند نفر با هدف بردن سود و شرکت در زیان ایجاد می شود(نه اینکه مالی به صورت مشاع درآید.بلکه مال مشاع شده جهت کارهای تجاری به کار گرفته شده و سودی از آن حاصل شود). ثبت شرکت شریک باید با گذاشتن سرمایه،در اداره شرکت و سود و زیان سهیم باشد.البته صرف همکاری برای تشکیل شرکت کافی نیست.همکاری خود متضمن وجود دو عنصر است:

الف)چند نفر به عنوان شریک باشند.
در متون حقوقی ایران برای اینکه شرکت تجاری وجود داشته باشد،باید حداقل دو نفر با هم توافق کنند.برای تشکیل بعضی از شرکت ها نیز حضور حداقل سه نفر ضروری است.مانند شرکت های سهامی خاص.اما در اروپا یک نفر هم می تواند تشکیل شرکت دهد.(شرکت های تک شریک)
در ایران،به استثناء دولت،می توان به موجب قانون کار شرکت های تک شریک ایجاد کرد.در این گونه شرکت ها،مالکیت مشاع وجود ندارد.مثل شرکت ملی نفت ایران که تنها شریک آن دولت است.این شرکت ها،مانند شرکت های خصوصی اداره می شوند و دارای مجمع عمومی و هیات مدیره هستند.
ب)اموالی را به عنوان آورده به شرکت بیاورند.
لازمه همکاری شرکاء آوردن حصه است."حصه"قسمتی از سرمایه اولیه شرکت است که در مجموع توسط هر یک از شرکاء تامین می شود.اصطلاحاَ حصه را "آورده" می گویند.
بنابراین،سرمایه اولیه شرکت مجموعه آورده های شرکاء است.

• انواع آورده:

1-آورده ی نقدی مانند پول نقد
2-آورده ی غیرنقدی مانند مال مادی(خانه و زمین)،مال معنوی(صنعت،هنر،کار)،آورده ارزی
مال مادی:
این گروه آورده دارای ارزش مالی هستند.مالی که آورده می شود توسط کارشناسان تقویم می شود و ارزش آن به پول تعیین می گردد.ممکن است تمام سرمایه شرکتی(به غیر از شرکت های سهامی عام) مال مادی باشد و پول نباشد.در این صورت برای تامین پول می تواند قرض بگیرد یا مال خود را بفروشد.
البته مال به قیمت کمتر از کارشناسی می تواند تقویم شود ولی بیشتر از آن نمی شود.در شرکت سهامی عام،تمام سرمایه باید توسط اشخاصی تعهد شود در غیر این صورت شرکت تشکیل نمی شود.حتی مجمع عمومی موسس که متشکل از موسسین اولیه و پذیره نویسان هستند،نیز حق کاهش سرمایه اولیه را ندارد.
در شرکت های غیر سهامی،خود شرکاء می توانند اموال را تقویم کنند،اما اگر مشخص شود که در این خصوص تقلب شده است،افراد ذیربط می توانند تحت پیگرد قانونی قرار بگیرند.
مال معنوی:
به مالی گفته می شود که ارزش مالی دارد ولی قابل لمس نیست،مانند حقوقی که در هر حال حاضر در جوامع مدرن بسیار شایع است،مانند حق اختراع،حق اکتشاف،دانش فنی،تکنولوژی،اسناد و مدارک و سرقفلی و ...که این اموال نیز می بایست مورد تقدیم قرار گیرد.
صنعت:این سرمایه هیچ گاه در ترازنامه وارد نمی شود،زیرا از نظر حسابداری معادل صفر است،اما باید تقویم شود.برای این کار مدت شرکت را در نظر گرفته،ارزش کار و هنر در مدت مورد نظر ارزیابی کرده و به عنوان سرمایه شریک منظور می کنند.
شریکی که آورده او صنعت است اگر:
1-شرکت منحل شود از سرمایه و اموال شرکت چیزی به او تعلق نمی گیرد.
2-شرکت ضرر کند،از آورده او چیزی گرفته نمی شود و بستانکاران نمی توانند جهت وصول مطالبات خود به او مراجعه کنند.
لازم به ذکر است امور غیرقانونی مانند نفوذ به عنوان آورده تلقی نمی شود.
در سیستم حقوقی فرانسه ذکر شده،شرکت هایی که در آن ها مسوولیت شرکاء محدود به آورده آن ها است،قرار دادن صنعت به عنوان آورده و سرمایه ممنوع می باشد.(چون صنعت قابل تبدیل به سرمایه برای بستانکاران نیست).ولی در شرکت هایی مانند شرکت تضامنی اشکال ندارد،زیرا در شرکت های تضامنی علاوه بر دارایی شرکت،دارایی خود شرکاء هم شامل می شود و شرکاء هر کدام به تنهایی ضامن پرداخت طلب طلب کاران می باشند.
در حقوق ایران،قانون گذار علی الاصول در این خصوص منعی نکرده،اما در عمل چنین چیزی وجود ندارد وصنعت به عنوان سرمایه تاکنون وارد نشده است.
کسی که سرمایه صنعتی می آورد در دارایی های اضافه بر سرمایه شریک است،زیرا میزان و درصد سرمایه مبنای تعیین سودی است که نصیب شرکاء می شود.

نام شرکت عنوانی است که جهت شناسایی شرکت تعیین می شود. ثبت شرکت انتخاب نام شرکت،یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل در ثبت شرکت است که به دقت بسیار بالا نیاز دارد، چرا که انتخاب نام مناسب برای شرکت می تواند تمایز آشکاری بین شما و رقبا ایجاد کند.این در حالی است که شرکت هایی که نام کلیشه ای دارند و یا نام خود را تغییر می دهند  در نظر دیگران از لحاظ تجاری و کسب و کار به شدت غیر حرفه ای به نظر می آیند.
در گذشته کلیه عملیات تعیین نام شرکت،صرفاَ به طور سنتی و به شکل دفتری رایج و متعارف بود اما امروزه در راستای تسهیل مراحل ثبت تاسیس شرکت ها و موسسات غیر تجاری و بمنظور پیشگیری از ثبت نام تکراری و حفظ حقوق صاحبان نام شرکت های ثبت شده و نیز در اختیار داشتن اطلاعات دقیق و مطمئن از شرکت هایی که در مرکز و شهرستان ها به ثبت می رسد از رایانه در جمع آوری این اطلاعات استفاده می شود تا اطلاعات به روز نگاهداری شود.درهمین راستا،امروزه با راه اندازی سامانه ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری ثبت نام شرکت از طریق این سامانه به صورت غیر حضوری انجام می گیرد و بدین طریق تسریع در امور ثبتی به خوبی میسر می گردد.

در این شیوه،متقاضیان ثبت نام اشخاص حقوقی با مراجعه به سامانه مورد نظر و مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی،می بایست به ترتیب اولویت 5 نام را انتخاب و در سامانه درج نمایند تا پس از بررسی کارشناس مربوطه یکی از نام ها را به ترتیب اولویت مورد تایید قرار دهد.چنانچه نتیجه کارشناسی نام،نشانگر وجود تعارض در نام پیشنهادی دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی باشد،مراتب با ذکر علت رد نام پیشنهادی به متقاضی اطلاع رسانی می شود تا نام های جدیدی پیشنهاد نماید و در صورتیکه متقاضی به نتیجه کارشناسی نام اعتراض داشته باشد مراتب را با ذکر دلایل خود در قالب فرم اعتراض،به مرجع ثبت شرکت های بررسی کننده نام اعلام تا کارشناسی مجدد صورت پذیرد.
در صورتی که در کارشناسی دوم نیز نام پیشنهادی رد شد،متقاضی می تواند با تکمیل فرم مربوطه مراتب اعتراض خود را با ذکر دلایل،به اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری اعلام نماید.نظریه مسئول تعیین نام اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری،نظر نهایی محسوب می شود.
در انتخاب نام شرکت باید به نکات ذیل توجه داشت:

• دارای سابقه ثبت نباشد.
• دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
• واژه ی بیگانه نباشد و فارسی باشد.
• جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
• لاتین نباشد.
• از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
• در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
• برای انتخاب نام شرکت،نباید از کلمات کلیشه ای و خسته کننده استفاده کرد.
• استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
• اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.

به موجب دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی:

• نام اشخاص حقوقی عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند.(ماده 2)
• اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.(ماده 3)
• مهلت اعتبار نام تاییدشده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام 6 ماه از تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.(ماده 4)
• نام شخص حقوقی ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم،مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس(تام،ناقص حرکتی،لفظی)آن را ندارد این حق پس از انحلال و ختم تصفیه منتفی می شود.(ماده 5)
• نام پیشنهادی اشخاص حقوقی در موارد ذیل قابل تایید نمی باشد:

1-نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
2-نام هایی که در آن از اسامی،عناوین و اصطلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
3-نام هایی که مخالف موازین شرعی،نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشد.
4-نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،کشور،ناجا،نزاجا،مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی؛
5-هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی،تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.(ماده 6)
تبصره-واژه های بیگانه یا غیر متعارف یا مخفف تنها در صورتی قابل استفاده در نام شخص حقوقی است که مورد تایید فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشد.

• در تعیین نام اشخاص حقوقی،معیارهای ذیل لازم الرعایه است:

1-چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع (نظیر ان،ون،ین،ها و یا جمع مکسر)یا حذف آن باشد،امکان ثبت آن وجود ندارد.
2-چنانچه نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد،امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
3-واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند پذیرفته نمی شوند.
4-اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل نوین،برتر،برترین،نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
5-اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی،باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
تبصره-چنانچه نام پیشنهادی مشمول بندهای فوق باشد،فقط در صورت ارایه رضایت نامه کتبی شخصیت حقوقی مقدم در قالب صورتجلسه هیات مدیره،قابل ثبت است.
_نام های تایید شده،قابل انتقال به غیر نمی باشد.(ماده 9)
_نام اشخاص حقوقی ثبت شده با تسلیم صورتجلسه ای که با رعایت قوانین،مقررات و شرایط اساسنامه متناسب با نوع شخصیت حقوقی تنظیم و به مرجع ثبت شرکت ها ارائه می شود قابل تغییر خواهد بود.

شرکت در لغت به معانی ذیل مورد استفاده قرار گرفته است:
شریک شدن، انباز گشتن، همدست شدن در کاری،انبازی. گرفتن کارت بازرگانی فوری  لیکن در اصطلاح دارای مفاهیم و انواع متعددی است که در قانون مدنی و قانون تجارت مورد توجه قرار گرفته است.اما با توجه به اینکه شرکت به معنی همدست شدن در کاری می باشد،هر نوع همراهی دو یا چند نفر در امور مشروع مانند شرکت در امور تجارتی،صنعتی،کشاورزی،ساختمانی،استخراج و بهره برداری از معادن،تولید و توزیع کالا،در امر چاپ کتب و نشریه هلی مختلف و غیره را می توان از انواع شرکت های مشروع و قانونی تلقی نمود.
از زمان های بسیار قدیم ، افراد بشر با جمع کردن سرمایه و تلاش خود با سرمایه و تلاش دیگران به منظور رسیدن به بازدهی اقتصادی بیشتر با مفهوم شرکت آشنا بوده اند. این جمع کردن سرمایه و تلاش در طول تاریخ صور گوناگونی به خود گرفته است. در زمان باستان و مدت ها بعد از آن ، گروه هایی وجود داشته اند که از دو یا چند نفر تشکیل شده بودند و نیروی خود را صرف فعالیت هایی بیش و کم پایدار می کردند.
اعضای این گروه ها گاه مدتی طولانی و گاه مدتی محدود همکاری می کردند.همکاری طولانی بیشتر در تجارت زمینی و همکاری محدود بیشتر در تجارت دریایی به کار می رفت.این گروه ها را می توان اسلاف دو نوع عمده شرکت امروزی ، یعنی شرکت های سرمایه و شرکت های اشخاص تلقی کرد.شرکت های نوع دوم که در قدیم تنها شرکت های موجود بودند، در حال حاضر در حال کاهش اند و برعکس بر شمار شرکت های نوع اول افزوده می شود.
بی تردید شرکت ها متضمن مزایایی هستند که فعالیت فردی در بر ندارد، مزایایی چون فراهم شدن سرمایه بیشتر و تجمع تخصص هایی گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد و به ویژه محدودیت مسئولیت فعالان تجاری
همین مزیت های شرکت موجب شده است که ،حتی تجار انفرادی به جای فعالیت تجاری سنتی، فعالیت های خود را در زمینه های اقتصادی،صنعتی،کشاورزی،تولیدی و غیره در قالب شرکت انجام دهند تا از مزایای این شرکت ها استفاده کنند.
بیهوده نیست که امروزه نه تنها اشخاص بلکه دولت ها نیز فعالیت اقتصادی خود را در قالب شرکت های تجاری ارائه می کنند.چرا که شرکت های تجاری از نظر اقتصادی اهمیتی فراوان دارند و ابراز و سرمایه مجموعه های صنعتی و تجاری به آن ها تعلق دارد.این نکته از دیرباز صادق بوده و در عصر ما با تغییرات و تحولات بنیادی اقتصادی و سیاسی که شاهدیم،صورت آشکارتری به خود می گیرد.در این باره،کافی است به شرکت های بزرگ تجاری به اصطلاح چند ملیتی اشاره کنیم که در طول قرن حاضر در کشورهای بزرگ صنعتی تشکیل یافته،با فروپاشی نظام کمونیستی و گرایش جهانی به سوی اقتصاد بازار آزاد،رقبای دولتی خود را از دست می دهند.
در حال حاضر بیش از یک میلیون شرکت تجاری در اقسا نقاط  کشور فعال می باشند که اگر افراد ذی نفع در هر یک از این شرکت ها در نظر گرفته شود،طیف وسیعی از افراد با حقوق شرکت های تجاری ارتباط مستقیم دارند.
اما شرکت های تجاری در اشکال مختلف جلوه می کنند.مطالعه شرکت های تجاری از جهات مختلف مفید می نماید و به شما در انتخاب قالب و نوع شرکت کمک خواهد کرد.
شرکت ها در قوانین ایران دارای شخصیت حقوقی اند .قانون تجارت ایران در ماده 20 ، انواع شرکت های تجاری را احصا کرده است.تنها شرکت هایی که به یکی از این انواع درآیند، شرکت تجاری محسوب می شوند و شرکت های دیگر مشمول این عنوان نمی شوند، مگر آنکه به فعالیت تجاری بپردازند که در این صورت شرکت تضامنی تلقی می شوند.( ماده 220 ق.ت)
قبل از معرفی این شرکت ها باید تذکر داد که اصولاَ قانون تجارت سه نوع عمده شرکت را پیش بینی کرده است: شرکت هایی که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا نامحدود است ، شرکت هایی که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا محدود به سرمایه ای است که به شرکت آورده اند و شرکت هایی که در آن ها مسئولیت بعضی شرکا نامحدود و مسئولیت بعضی محدود است به آورده آن ها به شرکت.
شرکت های تضامنی و نسبی از شرکت هایی هستند که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا در مقابل طلبکاران شرکت نامحدود است ؛ با این تفاوت که در شرکت های تضامنی، هر یک از شرکا مسئول پرداخت کلیه بدهی های شرکت به اشخاص ثالث است ، در حالی که در شرکت نسبی هر شریک فقط به نسبت سهمی که در شرکت دارد مسئول پرداخت بدهی شرکت خواهد بود.وجه مشترک این دو نوع شرکت این است که طلبکاران این شرکت ها می توانند طلب خود را علاوه بر دارایی شرکت ، از دارایی شخصی شرکا نیز مطالبه کنند.مسئولیت نامحدود شرکا به همین مفهوم است.
شرکت های سهامی ( عام و خاص ) و شرکت های با مسئولیت محدود از شرکت هایی هستند که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا محدود به سرمایه ای است که به شرکت آورده اند.تفاوت این دو نوع شرکت عمدتاَ در این است که در شرکت های سهامی ، شرکا که سهامدار نامیده می شوند،سهام خود در شرکت را می توانند به سهولت به اشخاص ثالث منتقل کنند، در حالی که در شرکت های با مسئولیت محدود شرکا که هر یک درصدی از کل سرمایه شرکت را دارند، نمی توانند حقوق خود در شرکت را آزادانه به اشخاص دیگر انتقال دهند.
شرکت های دولتی از انواع شرکت های سهامی هستند، اما مقررات لایحه قانونی 1347 تا آن جا در مورد آن ها اعمال می شود که مخالف قانون خاص راجع به آن ها و نیز اساسنامه آن ها نباشد.
شرکت های مختلط از شرکت هایی هستند که در آن ها هم شریک ضامن وجود دارد و هم شریک غیر ضامن.مسئولیت شرکای ضامن مانند مسئولیتی است که شرکای شرکت های تضامنی دارند و مسئولیت شرکای غیر ضامن محدود به آورده آن ها به شرکت است.
شرکت مختلط به شرکت مختلط سهامی و غیر سهامی تقسیم می شود.شرکت مختلط سهامی و غیر سهامی تقسیم می شود.شرکت مختلط سهامی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت سهامی و شرکت مختلط غیر سهامی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود است.
علاوه بر شرکت های ذکر شده، بند 7 ماده 20 قانون تجارت ، شرکت تعاونی تولید و مصرف را نیز از اقسام شرکت های تجاری شمرده است.با توجه به اینکه با وضع قانون بخش تعاونی ( مصوب 1370) شرکت های تعاونی انحصاراَ تابع این قانون هستند ، شرکت های تعاونی تولید و مصرف نیز از تاریخ این قانون تابع آن خواهند بود.
شرکت های تعاونی تابع قانون جدید در صورتی تجاری اند که در اموری فعالیت داشته باشند که مطابق قانون تجارت ، تجاری تلقی می شوند ، در غیر این صورت تجاری نخواهند بود.آنچه به طور خلاصه در موردشرکت های تعاونی می توان گفت این است که این شرکت ها ، به دنبال کسب سود و تقسیم آن از طریق به کارگیری سرمایه نیستند، بلکه هدف از تشکیل آن ها بردن سود با به کارگیری اعضا است.
انتخاب نوع شرکت به اهداف اعضا در آینده و نوع فعالیت افراد،میزان مسئولیت هر یک از شرکا و تعداد افراد عضو بستگی دارد.مطالعات نشان می دهد از میان شرکت های هفت گانه،شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود در زمره شرکت های فعال و متداول در امر تجارت و امور بازرگانی محسوب می گردند.در مجموع، خصوصیات عمومی شرکت های تجاری جهت تاسیس و ثبت شرکت به قرار ذیل است:

• شرکت سهامی عام:

حداقل شرکا در شرکت سهامی عام 5 نفر است.حداقل سرمایه پانصد هزار تومان و حداقل هیات مدیره یا مدیران 5 نفر می باشد.

• شرکت سهامی خاص

حداقل شرکا در شرکت سهامی خاص 3 نفر است ، حداقل سرمایه صد هزار تومان ، حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 نفر  است.

• شرکت با مسئولیت محدود

حداقل شرکا در شرکت با مسئولیت محدود 2 نفر است ، حداقل سرمایه محدودیت ندارد ، و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر است .

• شرکت تضامنی:

در شرکت تضامنی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر است.

• شرکت نسبی

حداقل شرکا در شرکت نسبی 2 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد.

• شرکت مختلط سهامی

در شرکت مختلط سهامی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد.

• شرکت مختلط غیر سهامی

در شرکت مختلط غیر سهامی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر  می باشد.

• شرکت تعاونی

حداقل شرکا در شرکت تعاونی 7 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 تا 7 نفر و  مسئولیت شرکا در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار و در صورت غیر سهامی بودن با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه می باشد.

به موجب " دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی" ،ثبت شرکتها  نام اشخاص حقوقی عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند.
انتخاب نام شرکت، یکی از مهم ترین و اساسی ترین مراحل تاسیس شرکت است که به دقت بسیار بالایی نیاز دارد، چرا که انتخاب نام مناسب برای شرکت می تواند تمایز آشکاری بین شما و رقبا ایجاد کند. این در حالی است که شرکت هایی که نام های کلیشه ای دارند و یا نام خود را تغییر می دهند  در نظر دیگران از لحاظ تجاری و کسب و کار به شدت غیر حرفه ای به نظر می آیند.

با توجه به اهمیت موضوع، در این نوشتار، به دنبال یافتن پاسخ این سوال کلیدی هستیم که عوامل تاثیرگذار در انتخاب نام شرکت کدامند؟  نام های زیبا از چه ویژگی هایی برخوردارند؟
با بررسی این عوامل می توان به فرصت های بزرگی برای موفقیت در میان سایر شرکت ها ، حتی در سطح بین الملل دست یافت. قبل از هر چیز خاطر نشان می شویم، شما عزیزان در صورت مواجه شدن با هر گونه سوال و یا ابهامی در انتخاب نام شرکت، می توانید با کارشناسان متخصص و مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.ما در انتخاب نیکوترین نام  به شما مشاوره خواهیم داد.
در تعیین نام شرکت ، توجه به شاخص های ذیل حائز اهمیت است :

• قانونی بوده و قابلیت ثبت داشته باشد.

برای تعیین نام شرکت،موسسین باید بدواَ نظر مساعد اداره ثبت شرکت ها را کسب نمایند.
در راستای تسهیل مراحل ثبت تاسیس شرکت ها و موسسات غیر تجاری و ایجاد رویه یکسان و شفاف در کارشناسی تعیین نام اشخاص حقوقی (انتخاب نام شرکت)،مفاد"دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی" به شرح  زیر تعیین گشته است:
- اسامی انتخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد.
- اسامی انتخابی برای نام شرکت باید دارای 3 سیلاب (اسم خاص) باشد.
- در تعیین نام شرکت ها برای تعیین نام می بایست از اسم خاص استفاده گردد.اسم خاص کلمه ای است که می تواند مستقیماَ نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص،شیء یا مفهومی به کار می رود.
_نام انتخابی می بایست تکراری نباشد و سابقه ثبت نداشته باشد. ( برای این منظور می توانید به سامانه http://ilenc.ir مراجعه نموده و از نام انتخابی خود استعلام بگیرید) .
- لاتین نباشد.
- برای انتخاب نام شرکت،از عنوان های شعرا،دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر استفاده نشود.
- هر چند استفاده از اسامی شهر ها،رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد ،اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
- نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
- در تعیین و تغییر نام اشخاص حقوقی(تغییر نام شرکت)رعایت مواد 95 و 117 و 141 و 163 و 184 و 200 قانون تجارت و تبصره ذیل ماده 4 لایحه اصلاحی قانون تجارت و تبصره ذیل ماده 1 آیین نامه ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری الزامی است.
- اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
وفق دستورالعمل مذکور ، نام پیشنهادی اشخاص حقوقی (انتخاب نام شرکت) در موارد زیر قابل تایید نمی باشد:
- نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
- نام هایی که در آن از اسامی،عناوین و اصطلاحات بیگانه استفاده شده باشد.
- نام هایی که مخالف موازین شرعی،نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشند.
- نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،کشور،ناجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی.
- چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع(نظیر ون،ین،ها و یا جمع مکسر)یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
- چنانچه  نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
- هنگامی که در یک نام پیشنهادی،ترکیبی از دو واژه فارسی،تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد،امکان ثبت آن وجود ندارد.
تبصره:
واژه های بیگانه یا غیر متعارف یا مخفف تنها در صورتی قابل استفاده در نام شخص حقوقی(نام شرکت)است که مورد تایید فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشند.
- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند،پذیرفته نمی شوند.
- اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل اصل،نوین،برتر،برترین،نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
- اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
تبصره:
چنانچه نام پیشنهادی مشمول بندهای فوق باشد فقط در صورت ارایه رضایت نامه کتبی شخصیت حقوقی مقدم در قالب صورتجلسه هیات مدیره،قابل ثبت است.

• جذاب و منحصر به فرد بوده و بتواند با مشتری ارتباط برقرار کند.

نامی موفق است که دامنه ی متنوعی از ایده ها و ویژگی ها را در برگیرد و نه تنها با استفاده از آهنگ خود، بلکه مهم تر از آن با استفاده از معنی و مفهوم لغوی خود و هر عاملی که در طول زمان به نحوی با آن در آمیخته و در جامعه به صورت هویت اجتماعی و شناخته شده نمود یافته، مخاطب را به خود جذب کند.
همچنین در انتخاب نام شرکت ، مخاطبین بازار را در نظر بگیرید و از انتخاب نام های پیچیده و دشوار برای شرکتتان بپرهیزید.نامی را انتخاب نمایید که به راحتی تلفظ شود و در اذهان باقی بماند. برای این کار می توانید با فراهم نمودن لیستی از اسامی انتخابی، نطر دیگران را نیز جویا شوید.

• توجه به نوع و فعالیت شرکت

نام شخص حقوقی باید بیانگر فعالیت و نوع شرکت باشد و مخاطب را از وضعیت سهامی یا تضامنی بودن شرکت آگاه سازد. بنا بر اهمیت نام شرکت، قانون گذار در قانون تجارت برای نام انواع شرکت های تجاری مقرراتی وضع کرده است.در ذیل به این قوانین می پردازیم.
_ اسم شرکت تضامنی:
شرکت تضامنی "تحت اسم مخصوصی" تشکیل می شود (ماده 116 ق.ت) به موجب ماده 117 قانون تجارت: "در اسم شرکت تضامنی باید عبارت "شرکت تضامنی" و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است،عبارتی از قبیل " و شرکا" یا "و برادران" قید شود.ماده اخیر،در واقع یکی ازخصایص ویژه شرکت تضامنی را بیان می کند که در آن،شرکا"تحت نام جمعی" متعهد می شوند.
قانون گذار با اعلام اینکه اسم شرکت می تواند مشتمل بر اسامی کلیه شرکای تضامنی باشد،بر اهمیت مسئولیت جمعی شرکای این نوع شرکت تاکید کرده است، ولی چون قید اسامی تمامی شرکا به ویژه وقتی که عده آن ها زیاد است،امکان ندارد در عمل اسم شرکت های تضامنی فقط از نام یکی از شرکا تشکیل می شود و بعد از آن،عبارات "و شرکا"، "و برادران" و امثال آن ذکر می گردد.ذکر نام لااقل یکی از شرکا در اسم شرکت به کسانی که با شرکت معامله می کنند، اطمینان خاطر بیشتری می دهد تا ذکر عبارت"شرکت تضامنی"به تنهایی،آن طور که در کشور فرانسه باب شده است.
از آن جا که "اسم شرکت" از "اسم تجارتی" که می تواند هر اسمی باشد جداست،تغییر آن متضمن اشکالات ویژه ای است.در واقع،هر گاه شریک و یا شرکایی که نام آن ها در اسم شرکت آمده است،فوت کنند و یا از شرکت خارج شوند،نام شرکت باید تغییر کند،چه به طلبکاران شرکت نباید این امر را القا کرد که شریک مورد بحث هنوز از شرکای شرکت است؛اما از طرفی،هر گاه شریک متوفی،موسس شرکت باشد،اعتبار شرکت مبتنی بر نامی است که تغییر آن موجب از میان رفتن شهرت شرکت خواهد بود و کافی است که اسم او از اسم شرکت خارج شود تا مشتریان شرکت آن را ترک کنند.این است که در فرانسه قبل از اینکه تغییراتی راجع به اسم شرکت تضامنی در قانون 1985 به وجود آید،قانون 1966 (ماده 490 مکرر) مواردی را پیش بینی کرده بود که در آن ها،وزیر دادگستری مجاز بود،به درخواست شرکت تضامنی،به او اجازه دهد که با اسم مخصوص قبلی خود ادامه حیات دهد.تنها فایده تغییرات جدید قانون گذاری این کشور این است که با فوت یکی از شرکا و یا خروج یکی از آن ها،تغییر اسم شرکت ضرورت پیدا نمی کند.به هر حال،در سیستم حقوقی ما با وضع قانون گذاری فعلی،چنین اجازه ای به شرکت داده نشده است.
_ اسم شرکت با مسئولیت محدود:
در نام شرکت باید عبارت با مسئولیت محدود ذکر گردد وگرنه در مقابل ثالث تضامنی محسوب می گردد و تابع مقررات آن خواهد بود.نام شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکا باشد در غیر این صورت شریکی که نامش در اسم شرکت ذکر شده در حکم شریک ضامن خواهد بود(ماده 95 ق.ت)
_ اسم شرکت مختلط غیر سهامی:
به موجب ماده 141 قانون تجارت،شرکت مختلط غیر سهامی تحت اسم مخصوصی تشکیل می شود.قسمت اخیر ماده 141 مقرر می کند:"در اسم شرکت باید عبارت "شرکت مختلط" و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود".در حقوق فعلی فرانسه،قید نام یکی از شرکا دیگر اجباری نیست و اگر شرکا بخواهند نام یک یا چند نفر از شرکا را قید کنند،مجازند از اسامی شرکای ضامن و یا شرکای با مسئولیت محدود استفاده کنند.مع ذلک،قید اینکه شرکت یک شرکت"مختلط غیر سهامی"است در تمام نوشته ها و مکاتبات شرکت ضروری است.
پس از رعایت شرایطی که بیان شد، پنج نام برای شرکت خود انتخاب کنید و به ترتیب اولویت در پایگاه اینترنتی اداره کل ثبت شرکت ها به نشانی irsherkat.ssaa.ir وارد نمایید تا از بین آن ها یکی مورد تایید قرار گیرد. متقاضی تعیین نام باید احدی از سهامداران یا موسسین یا وکیل رسمی دادگستری (با ارائه وکالتنامه) باشد.
مهلت اعتبار نام تایید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام،6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.
نام شخص حقوقی (نام شرکت) ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم، مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس (تام،ناقص حرکتی،لفظی) آن را ندارد. این حق پس از انحلال و ختم تصفیه،منتفی می شود.

علائم تجاری ، صنعتی یا خدماتی ، نشانه هایی هستند که برای معرفی کالاها و محصولات صنعتی و یا خدماتی از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند.هزینه پلمپ دفاتر  این علایم ممکن است اسامی مرکب شامل نقش، تصویر و کلمه بوده یا به صورت اسم منطقه و شهر ( عسل سبلان اردبیل ) و غیره باشد.
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات در تعریف علامت تجاری مقرر می دارد : " علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش – تصویر – رقم – حرف – عبارت – مهر – لفاف – و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود.
از ماده فوق مستفاد می شود که نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی ، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی ، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ؛ ارقام ؛ تصاویر باشد.
علامت تجاری نه تنها باید با سایر علایم تجاری تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد ، بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در علامت استفاده نشود ، مثلاَ کلمه " شکر " را که عام و ویژه کالا و جنس خاص است ، نمی توان به عنوان علامت انتخاب نمود.
در ذیل به توضیح شرایط ثبت علامت تجاری می پردازیم . شایان ذکر است ،چنانچه در رابطه با ثبت علامت تجاری با مشکل مواجه شدید می توانید از کارشناسان متعهد ما بهره جویید.
کارشناسان ما در ثبت شرکت فکر برتر به دو طریق می توانند شما را همراهی کنند.اول آنکه توسط مشاوره راهبردی رایگان در این زمینه شما را راهنمایی نمایند و دیگر آنکه تنها با ارایه ی مدارک مورد نیاز، کلیه ی امور ثبتی شما را خود بر عهده گیرند.
1- ابداع و نوآوری
علامت تجاری باید از خلاقیت و نوآوری برخوردار باشد.به عبارت دیگر می توان گفت علامت تجاری نباید تکراری و یا مشابه علایم مستعمل قبلی باشد.برخی از افراد با  افزایش یا کاهش یک حرف یا یک شکل کوچک به اشکال قبلی مدعی ثبت علامت تجارتی می شوند که در این حالت متصدی ثبت ضمن رد آن مانع ثبت علایم تکراری می شود.استناد و ادعای چنین مدعیانی این است که علامت پیشنهادی عین علامت قبلی و مستعمل نمی باشد لیکن باید توجه داشت که علامت و طرح پیشنهادی نباید در مشاهده و نگاه افراد غیر متخصص،تداعی کننده علامت ثبت شده قبلی باشد ولو اینکه از منظر اثبات،عین علامت قبلی تلقی نشود.
بدیهی است متصدی ثبت از ثبت طرح ها و نشان هایی که آرم و علامت شرکت و موسسه دیگری را تداعی نمایند خودداری بعمل می آورند.

2- عدم ایجاد اشتباه در نظر مشتری
علایم تجاری باید از صداقت، شفافیت و روشنی و وضوح برخوردار باشند یعنی علامت تجاری باید بنحوی طراحی،ترسیم  و تعیین شود که موجب خطا،اشتباه،فریب و گمراهی مخاطب و مشاهده کننده نگردد.لذا، علامت تجاری نباید طوری ترسیم گردد که در نظر مشتری ایجاد اشتباه کرده و وی را در تشخیص و تمییز علامت تجاری دیگر که قدری با هم مشابهت دارند، دچار سردرگمی و انتخاب نادرست کند. ایجاد اشتباه در نظر مشتری گاه ممکن است با انتخاب نام منطقه ای خاص به عنوان علامت تجاری برای کالایی مشخص که در اصل بین کالا و آن منطقه ارتباطی وجود ندارد ، صورت پذیرد به نحوی که مصرف کننده به تصور اینکه کالا متعلق به آن منطقه است راجع به نوع و مبدا جنس دچار اشتباه شده و در انتخاب و خرید کالا گمراه گردد.
3- تمایز و تشخص
علامت تجاری یک شرکت باید در میان علایم شرکت های مشابه،مشخص و متمایز باشد و توسط افراد عادی بسهولت تمیز داده شود.
تقاضای ثبت باید به زبان فارسی و در سه نسخه روی نمونه های چاپی مخصوصی که از طرف اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در اختیار متقاضیان گذارده می شود به عمل آید. تقاضای مزبور ممکن است شخصاَ از طرف متقاضی یا از طرف وکیل او تسلیم گردد و دارای تاریخ و امضاء حاوی نکات ذیل باشد :
1- اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او
2- اسم و اقامتگاه وکیل او در تهران در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد.
3- رشته تجارت یا نوع صنعت یا فلاحت
4- تاریخ ثبت و محل و شماره ثبت علامت در کشور مبدا در صورتی که علامت در خارج ایران به ثبت رسیده باشد.
5- اقامتگاهی که صاحب علامت در تهران انتخاب می نماید.
6- اسم اقامتگاه شخص یا اشخاصی که در تهران صلاحیت دریافت ابلاغ ها و اخطارها را دارند.
7- شرح و نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود با تعیین طبقات درخواست شده طبق طبقه بندی ضمیمه آیین نامه
8- شرح توصیف علامت درخواست شده و طرز مخصوص استعمال آن اگر مورد داشته باشد.
9- تعیین ضمایم
تنظیم نام و نشانی درخواست کنندگان مقیم خارجه باید علاوه بر فارسی به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی خواهد شد.

تعریف سرمایه :
قانون بخش تعاونی در مورد سرمایه شرکت تعاونی می گوید : " سرمایه تعاونی اموال و دارایی هایی است که برای تاسیس تعاونی یا افزایش سرمایه قبلی ،اخذ کارت بازرگانی فوری  در اختیار آن قرار می گیرد ".
از لحاظ سرمایه ، شرکت های تعاونی را می توان به دو دسته تقسیم کرد : شرکت هایی که تمام سرمایه آن را اعضا تامین کرده اند و شرکت هایی که قسمتی از سرمایه آن ( حداقل 51 درصد ) را اعضا تامین کرده اند و بقیه آن را ارگان های دولتی و عمومی در اختیار شرکت قرار دهده اند. توضیح اینکه به موجب ماده 17 قانون بخش تعاونی ، در شرکت های تعاونی که حداقل 51 درصد سرمایه را اعضا در اختیار شرکت قرار می دهند ، " وزارتخانه ها ، سازمان ها ، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت ، بانک ها ، شهرداری ها ، شوراهای اسلامی ، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای عمومی می توانند جهت اجرای بند 2 اصل 43 قانون اساسی ، از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت ، مضاربه ، مزارعه ، مساقات ، اجاره ، اجاره به شرط تملیک ، بیع شرط ، فروش اقساطی و صلح ، اقدام به کمک در تامین یا افزایش سرمایه آن ها نمایند ، بدون آنکه عضو باشند.
همان طور که ملاحظه می شود ، اولاَ بخش خصوصی نمی تواند در تامین یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی اقدام کند ، زیرا ماده 17 به شرح فوق به ارگان های دولتی ، وابسته یا تحت پوشش دولت و ارگان هایی که جنبه عمومی دارند اجازه می دهد که در شرکت های تعاونی سرمایه گذاری کنند ، ثانیاَ این سرمایه گذاری برای اجرای بند 2 اصل 43 قانون اساسی که عبارت است از " تامین شرایط و امکانات کار در شکل تعاونی برای همه به منظور اشتغال کامل و قرار دادن وسایل کار در اختیار همه کسانی که قادر به کارند ولی وسایل کار ندارند " ، به عمل می آید ، ثالثاَ سرمایه گذاری ارگان های مذکور در شرکت تعاونی از راه وام بدون بهره یا از طرق مشروع دیگر از قبیل عقود و قراردادهایی که فوقاَ ذکر شد صورت می گیرد ، رابعاَ سرمایه گذاری این ارگان ها سبب عضویت آن ها در شرکت تعاونی نمی شود و چون حق رای و حق مشارکت در تصمیم گیری ها و اداره امور شرکت تعاونی مخصوص اعضای آن است ، بنابراین ارگان های مذکور با وجود سرمایه گذاری در شرکت تعاونی ، حق رای و حق مشارکت در این امور را ندارند ، لیکن به تجویز تبصره یک ماده 30 قانون بخش تعاونی ، می توانند نماینده ای برای نظارت و بازرسی در تعاونی و شرکت در جلسات مجمع عمومی و هیات مدیره به عنوان ناظر و بدون حق رای اعزام دارند.

• حداقل سرمایه شرکت تعاونی

برای مقدار سرمایه شرکت تعاونی حداقل مقرر شده است. به موجب " دستورالعمل تشکیل تعاونی ها " ، " حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت های تعاونی عام و خاص ، به ترتیب یکصد میلیون ریال و ده میلیون ریال ، تعیین می گردد. هر تعاونی وقتی تشکیل و ثبت می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و چنانچه به صورت نقدی و جنسی باشد ، تقویم و تسلیم شده باشند " . لازم به ذکر است که تعاونی های مذکور پس از تشکیل در دوره فعالیت نیز باید پیوسته مبالغ حداقل سرمایه های فوق را داشته باشند.

• حصه اعضا در تامین سرمایه

حصه اعضا در تامین سرمایه شرکت تعاونی برابر است ، یعنی همه آن ها به میزان مساوی در شرکت سرمایه گذاری می کنند ، مگر اینکه مجمع عمومی عادی تصویب کند که تساوی فوق مراعات نشود و اعضا در تامین سرمایه ، حصه نابرابر داشته باشند. در این زمینه آیین نامه مربوط می گوید : سهم اعضا در تامین سرمایه تعاونی برابر است ، مگر اینکه مجمع عمومی ( عادی ) تصویب کند که برخی اعضا سهم بیشتری خریداری کنند ، در این صورت حداکثر میزان سهم هر عضو نباید از 15 درصد کل سرمایه تعاونی تجاوز کند.

• تغییرسرمایه

تغییر سرمایه ، یعنی افزایش یا کاهش آن را قانون بخش تعاونی ( به موجب بند 4 ماده 34 ) در صلاحیت مجمع عمومی عادی قرار داده است . این عمل به دو طریق ممکن است : از طریق افزایش یا کاهش تعداد سهام شرکت تعاونی ؛ از طریق افزایش یا کاهش ارزش اسمی سهام . لازم به ذکر است که تغییر سرمایه تغییر در مواد اساسنامه محسوب می شود و تغییر در مواد اساسنامه طبق ماده 35 قانون بخش تعاونی جزء اختیارات مجمع عمومی فوق العاده است ، با این حال قانون ، اتخاذ تصمیم درباره افزایش یا کاهش سرمایه را بر عهده مجمع عمومی عادی گذاشته است .
الف ) افزایش سرمایه :
در افزایش سرمایه از طریق صدور سهام جدید ، شرکت تعاونی می تواند سهام جدید را برابر مبلغ اسمی بفروشد یا اینکه مبلغی علاوه بر مبلغ اسمی به عنوان اضافه ارزش سهم از خریداران دریافت کند. یادآوری می شود که پرداخت مبلغ سهام جدید از محل سود تقسیم نشده و یا یک دوم اندوخته قانونی شرکت امکان پذیر است ، در این صورت سهام جدید باید به اعضا واگذار شود و این واگذاری به نسبت سهامی خواهد بود که اعضا مالک اند.
هر گاه افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود باشد ، اگر این عمل برای اعضای شرکت تعاونی ایجاد تعهد کند ، یعنی آن ها را به پرداخت وجهی مکلف سازد ، لازم است کلیه اعضا با آن موافق باشند. به بیان مصوبه مربوط ، تصمیم گیری در این خصوص از اختیارات مجمع عمومی فوق العاده خواهد بود که باید با حضور تمامی اعضا تشکیل و با رای مثبت همه آن ها ، یعنی به اتفاق آرا به تصویب برسد ، یادآوری می شود که در این مورد نیز مانند افزایش سرمایه از طریق صدور سهام جدید ، می توان مبالغ افزوده شده به مبلغ اسمی سهام را از محل سود تقسیم نشده یا یک دوم اندوخته قانونی شرکت ، پرداخت و به این ترتیب از به وجود آمدن تعهد پرداخت برای اعضا جلوگیری کرد.
نانویس نماند که افزایش سرمایه و همین طور کاهش آن ، ممکن است به طور اتفاقی باشد. در رابطه با این موضوع ذیلاَ بحث خواهد شد.
ب ) کاهش سرمایه
چنانچه بر اثر زیان های وارده ، حداقل نصف سرمایه شرکت تعاونی از میان برود ، با تصویب مجمع عمومی فوق العاده ،  باید سرمایه شرکت به مبلغ سرمایه موجود کاهش پیدا کند.
قابل یادآوری است که در این خصوص رعایت میزان حداقل سرمایه ، یعنی مبلغ یکصد میلیون ریال برای شرکت های تعاونی عام و ده میلیون ریال برای شرکت های تعاونی خاص ، الزامی است . بنابراین در صورتی که مبلغ سرمایه موجود به حداقل های فوق بالغ نباشد ، شرکت تعاونی باید منحل شود و یا از طریق افزایش سرمایه کسری آن تامین شود.

• افزایش یا کاهش اتفاقی سرمایه

علاوه بر افزایش یا کاهش سرمایه به شرحی که گذشت ، ممکن است سرمایه شرکت به طور اتفاقی افزایش یا کاهش پیدا کند. این تغییر به طرق ذیل روی می دهد :
- هر گاه عضو شرکت تعاونی فوت کند ، وراث وی که واجد شرایط عضویت باشد ، عضو شرکت تعاونی شناخته می شود. حال در صورتی که وراث بیش از یک نفر باشد ، هر کدام از بقیه ، باید قیمت سهم یا سهام مربوط به عضویت خود را به شرکت تعاونی بپردازد که این امر موجب افزایش اتفاقی سرمایه شرکت خواهد شد.
- کاهش اتفاقی سرمایه شرکت تعاونی از جمله در مواردی پیش می آید که عضو شرکت فوت کند و قیمت سهام او به وارث یا وراث وی پرداخت شود و همچنین وقتی که عضوی استعفا دهد یا از شرکت اخراج گردد، در این موارد نیز پرداخت قیمت سهام عضو متوفی ، مستعفی یا اخراج شده ، موجب خواهد شد که سرمایه شرکت تعاونی به طور اتفاقی کاهش یابد.
هیات مدیره باید افزایش یا کاهش سرمایه در موارد اتفاقی و علت آن را ضمن گزارش های مالی و تسلیم ترازنامه ، به مجمع عمومی عادی اطلاع دهد.

تاثیر مصرف قهوه بر تغییر رنگ کامپوزیت دندان

ثبات رنگ کامپوزیت دندان و ماندگاری آن‌ها بسیار حائز اهمیت است. ایمپلنت دندان در رشت زیرا استفاده مداوم از مواد غذایی، نوشیدنی‌‌های مختلف و دهانشویه‌ها در حفره دهان‌‌ می‌تواند موجب تغییر رنگ کامپوزیت‌ها شود. تغییر رنگ کامپوزیت‌ها مخصوصا در مورد کامپوزیت دندان‌‌های جلویی یکی از دغدغه‌‌های اصلی افرادی است که کامپوزیت انجام داده اند. اما در مورد تاثیر رنگ قهوه بر کامپوزیت دندان و میزان اثرگذاری آن هنوز اطلاعات کاملی وجود ندارد و نظرات مختلفی در این باره بیان شده است.

بعضی از متخصصین معتقد هستند که یون‌‌های رنگ قهوه‌‌ می‌توانند موجب تغییر رنگ کامپوزیت‌ها شوند. بر اساس نتایج به دست آمده در این رابطه دو عامل PH و وجود شکر در قهوه‌‌ می‌تواند در تغییر رنگ کامپوزیت‌ها نقش داشته باشد. به‌طوری‌که نسبت به سایر مواد غذایی خیلی بیشتر موجب تغییر رنگ کامپوزیت‌ها‌‌ می‌شود. 

به میزانی که PH محلول پایین‌تر باشد، بیشتر موجب تخریب سطحی کامپوزیت و جذب رنگدانه‌‌ می‌شود. علاوه بر این وجود دانه‌‌های شکر در قهوه نیز چسبندگی رنگدانه‌ها روی دندان را افزایش‌‌ می‌دهد.  به عبارتی شکر در هر نوع غذا و نوشیدنی رنگدانه دار دیگری نیز وجود داشته باشد فرآیند زرد شدن کامپوزیت‌ها را تسریع‌‌ می‌کند.

البته با استفاده از مسواک پس از نوشیدن قهوه‌‌ می‌توان تا حد زیادی مقدار این تغییر رنگ را کاهش داد. کامپوزیت‌ها نسبت به لمینت‌ها حساس‌تر هستند و بیشتر دچار تغییر رنگ‌‌ می‌شوند، ازاین‌رو به مراقبت و رعایت بهداشت دهان و دندان بیشتری نیاز دارند.

کامپوزیت دندان چه ویژگی‌هایی دارد؟

کامپوزت‌‌های جدید دارای دوام و ماندگاری بالاتری هستند و زیبایی بیشتری را به دندان‌ها‌‌ می‌بخشند. در واقع این کامپوزیت‌ها دارای انقباض کمتر، پولیش پذیری بهتر، ماندگاری و جذابیت بیشتری هستند. البته کامپوزیت‌ها معایبی مثل سایش و تغییر رنگ نیز دارند که‌‌ می‌توانند موجب شوند فرد به تعویض و یا ترمیم کامپوزیت‌ها نیاز پیدا کند. 

عوامل داخلی و خارجی مختلفی در تغییرات رنگ کامپوزیت‌ها نقش دارند. عوامل داخلی باعث ایجاد تغییر در ماده رزینی مثل تغییر ماتریکس رزینی و تغییر در سطح مشترک ماتریکس و فیلر‌‌ می‌شوند. عوامل خارجی نیز در تغییر خصوصیت رنگ کامپوزیت نقش دارند. از جمله این عوامل خارجی‌‌ می‌توان به کشیدن سیگار، رژیم غذایی نامناسب، بهداشت ضعیف دهان و دندان و همچنین جذب مواد رنگی توسط ماتریکس رزینی اشاره نمود. تاثیر قهوه بر رنگ کامپوزیت زیبایی نیز از جمله عوامل خارجی محسوب‌‌ می‌شود. 

دوام و ماندگاری رنگ کامپوزیت دندان‌ها

استفاده از مواد اولیه درجه یک و مرغوب برای کامپوزیت دندان‌ها نقش مهمی در ماندگاری رنگ و کیفیت نهایی آن‌ها دارد. درصورتی‌که از مواد اولیه بی‌کیفیت استفاده شود حتی اگر مراقبت‌ها به خوبی رعایت شود باز هم کامپوزیت‌ها دچار تغییر رنگ‌‌ می‌شوند. ازاین‌رو توصیه‌‌ می‌شود برای داشتن کامپوزیت‌های زیبا با دوام از با کیفیت‌ترین و مرغوب‌ترین مواد اولیه استفاده کنید. 

اگر چه رنگ کامپوزیت دندان دارای دوام و ماندگاری بالایی است. اما مدت زمان این ماندگاری با توجه به عواملی مانند استفاده از مواد غذایی رنگی مثل نوشابه، قهوه، چای و میوه‌‌های رنگی ، مصرف دخانیات در طولانی مدت‌‌ می‌تواند کاهش یابد و با رعایت این موارد‌‌ می‌توان ثبات رنگ کامپوزیت‌ها را بیشتر کرد. درصورتی‌که کامپوزیت دندان از نوع با کیفیت و با دوام باشد و دچار تغییر رنگ شود‌‌ می‌توان با پولیش کامپوزیت آن را برطرف نمود، زیرا به دلیل ساختار بی‌نظیر کامپوزیت رنگ نمی‌تواند به عمق آن نفوذ کند.

چه عواملی موجب رنگ پذیری کامپوزیت دندان‌‌ می‌شوند؟

به‌طورکلی در رنگ پذیری کامپوزیت دندان عوامل مختلفی نقش دارند که از جمله آن‌ها‌‌ می‌توان به موارد زیر اشاره نمود. 

• نوع کامپوزیت

کیفیت کامپوزیت‌‌ می‌تواند از مهم‌ترین عوامل موثر در تغییر رنگ آن به مرور زمان باشد. کامپوزیت توسط برندهای مختلفی در جهان تولید‌‌ می‌شود، ازاین‌رو از نظر کیفیت ساخت و درصد موادی که در ساخت آن‌ها به کار رفته متفاوت هستند. در نتیجه پایین بودن کیفیت کامپوزیت موجب تغییر رنگ سریع آن خواهد شد. 

• مهارت دندانپزشک

دقت و مهارت دندانپزشک در نصب کامپوزیت دندان نیز در تغییر رنگ آن تاثیر گذار است. درصورتی‌که نصب کامپوزیت یا پولیش ابتدایی آن به خوبی انجام نشده باشد کامپوزیت خیلی سریع‌تر در اثر عوامل داخلی و خارجی مختلف مانند نوشیدن چای و قوه دچار تغییر رنگ‌‌ می‌شود. 

• رژیم غذایی نامناسب

رژیم غذایی فرد نیز نقش مهمی در تغییر رنگ کامپوزیت‌ها دارد. استفاده مکرر از مواد غذایی و خوراکی‌هایی که دارای رنگدانه‌‌های زیادی هستند نیز با گذشت زمان در تغییر رنگ و کدر شدن کامپوزیت‌ها نقش دارد. به همین دلیل معمولا دندانپزشکان توصیه‌‌ می‌کنند که مصرف نوشیدنی‌‌های و خوراکی‌‌های رنگی مانند چای و قهوه را تا حد امکان کاهش دهید و محدود کنید. 

• برگشت لثه

معمولا با بالا رفتن سن برگشت خط لثه به سمت بیرون رخ‌‌ می‌دهد. این اتفاق ممکن است برای هر فردی رخ دهد. در چنین شرایطی مواد غذایی میان خط لثه و دندان‌ها باقی‌‌ می‌مانند و به مرور زمان موجب پوسیدگی دندان‌‌ می‌شوند. برگشت لثه در افرادی که کامپوزیت دندان انجام داده‌‌‌اند نیز موجب تغییر رنگ چسب کامپوزیت خواهد شد. البته خود کامپوزیت‌ها دچار تغییر رنگ نمی‌شوند بلکه چسب زیر آن‌ها تغییر رنگ خواهد داد. ازاین‌رو بهتر است که چکاپ‌‌های منظم داشته باشید تا این مسئله رخ ندهد. 

• استعمال دخانیات

یکی از اصلی‌ترین علل تغییر رنگ کامپوزیت‌ها و زرد و بد رنگ شدن آن‌ها مصرف سیگار و دخانیات است. ازاین‌رو بهتر است که استعمال سیگار و سایر دخانیات را خیلی محدود کنید.

• بهداشت دهان و دندان

درصورتی‌که افراد به بهداشت دهان و دندان خود توجه چندانی نداشته باشند و به‌طور مرتب از مسواک و نخ دندان استفاده نکنند احتمال بروز بیماری‌‌های دندان و لثه در آن‌ها افزایش‌‌ می‌یابد و تغییر رنگ کامپوزیت‌ها سریع‌تر رخ‌‌ می‌دهد. 

پیشگیری از تغییر رنگ کامپوزیت دندان در اثر مصرف قهوه

با توجه به تاثیر قهوه بر رنگ کامپوزیت زیبایی بهتر است که برای جلوگیری از این اتفاق مراقبت‌‌های لازم را انجام دهید. رعایت کامل بهداشت دهان و دندان‌‌ می‌تواند در تغییر رنگ کامپوزیت‌ها و افزایش طول آن‌ها خیلی موثر باشد. 

درصورتی‌که از خوراکی‌‌های و نوشیدنی‌‌های رنگی استفاده‌‌ می‌کنید بهتر است که گاهی اوقات از خمیردندان‌هایی که دارای خاصیت سایندگی هستند مصرف کنید. البته نباید بیشتر از ۲ بار در هفته استفاده شوند. توجه داشته باشید جلوگیری از تغییر رنگ کامپوزیت‌ها به معنی قطع کامل استفاده از قهوه و سایر مواد غذایی رنگی نیست، بلکه مسئله مهم رعایت منظم بهداشت دهان و دندان و مسواک و نخ دندان زدن حداقل دو بار در روز است. همچنین توصیه‌‌ می‌شوند هنگام میل کردن نوشیدنی‌‌های رنگی حتما از نی استفاده کنید.

در نهایت پیشنهاد‌‌ می‌کنیم که هر شش ماه یکبار جهت چکاپ و اطمینان از سلامت و تغییر رنگ کامپوزیت‌ها به دندانپزشک مراجعه کنید.

پس از تغییر رنگ کامپوزیت دندان به دلیل مصرف قهوه چکار کنیم؟

اگر پس از مدتی در رنگ کامپوزیت‌‌های خود تغییری احساس کردید حتما به کلینیک دندانپزشکی مراجعه نمایید تا دندانپزشک علت تغییر رنگ را تشخیص دهد و برای رفع آن اقدامات درمانی لازم را انجام دهد. با تشخیص علل تغییر رنگ کامپوزیت دندان‌‌ می‌توان به راحتی این مشکل را حل نمود. 

در اکثر موارد‌‌ می‌توان تغییر رنگ به وجود آمده را با پالیش کردن دندان برطرف نمود. اما گاهی اوقات شدت تغییر رنگ ایجاد شده در کامپوزیت خیلی زیاد است که پولیش نمی‌تواند پاسخگو باشد. ازاین‌رو ممکن است که دندانپزشک تصمیم بگیرد روش‌‌های تخصصی‌تری را انتخاب کند. در برخی مواد نیز دندانپزشک تعویض کامپوزیت‌ها را به بیمار پیشنهاد‌‌ می‌دهد.

در مقاله های قبل در رابطه با مجامع عمومی شرکت های سهامی به عنوان عالی ترین رکن اداره شرکت ها نکات اصلی مورد اشاره قرار گرفت. پلمپ دفاتر در این قسمت، هیات مدیره شرکت های سهامی به عنوان دومین رکن مهم اداره این نوع از شرکت های تجاری مورد توجه قرار خواهد گرفت.شایان ذکر است شما عزیزان ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید. همکاران ما در این مرکز، با سال ها تجربه درخشان ، آماده ی خدمت رسانی به شما عزیزان می باشند.

1. شرایط انتخاب عضو هیات مدیره
طبق ماده 111 قانون اصلاح قانون تجارت افرادی که نمی توانند سمت عضویت در هیات مدیره را بپذیرند عبارتند از :
1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است.
2- کسانی که به علت ارتکاب جنایت با یکی از جنحه های ذیل به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند در مدت محرومیت :
" سرقت – خیانت در امانت – کلاهبرداری – جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت در امانت کلاهبرداری شناخته شده است – اختلاس- تدلیس- تصرف غیر قانونی در اموال " .
2. مرجع انتخاب هیات مدیره
1- مجمع عمومی موسس
2- مجمع عمومی عادی
ماده 107 قانون اصلاحیه قانون تجارت علی رغم ظاهر کوتاه آن ، مقررات متعدد و مهمی را در رابطه با هیات مدیره وضع کرده است، که عبارتند از :
الف – لزوم انتخاب اعضای هیات مدیره از بین صاحبان سهام همان شرکت.
ب- قابلیت عزل اعضای هیات مدیره ، به عبارت دیگر، اساسنامه شرکت ها و یا تصمیمات مجمع عمومی شرکت ها نمی تواند اعضای هیات مدیره را غیرقابل عزل نماید.
ج- تعیین نصاب حداقل پنج نفر برای اعتبار هیات مدیره شرکت های سهامی عام . به عبارت دیگر ، قانون تجارت نصابی برای شرکت های سهامی خاص تعیین نکرده است.
طبق قانون تجارت ، اعضای هیات مدیره شرکت های سهامی که بعضاَ در این قانون از آن ها با عنوان ( مدیران شرکت ) نامبرده شده است ، در آغاز فعالیت شرکت توسط مجمع عمومی موسس و در مراحل بعدی توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند.
دوره خدمت اعضای هیات مدیره در اساسنامه شرکت تعیین می شود، لیکن طبق قانون این مدت نباید بیشتر از دو سال باشد. لیکن انتخاب مجدد اعضای هیات مدیره بعد از اتمام این دوره دو ساله بلامانع است.
همچنین به موجب ماده 211 اصلاحیه قانون تجارت ، " به محض انتصاب مدیران تصفیه برای شرکت ، دوره خدمت اعضای هیات مدیره خاتمه خواهد یافت ".
در مورد نحوه تعیین مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره از اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضائیه استعلام گردیده که سوال و پاسخ به شرح ذیل می باشد :
سوال – آیا ذکر این ماده در اساسنامه شرکت که تعیین مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره از اختیارات مجمع عمومی خارج و در اختیار رئیس مجمع عمومی باشد منطبق با قانون تجارت است یا خیر؟
نظریه شماره  292/7- 25/1/1376
نظریه اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضائیه
تعیین هیئت مدیره از صلاحیت های مجمع عمومی عادی است و مطابق مادتین 119 و 124 قانون تجارت مصوب سال 1374 هیات مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضاء هیات ، رئیس، نائب رئیس و مدیر عامل را باید انتخاب کند، قسمت اخیر ماده 119 این قانون صراحت دارد که هر ترتیبی خلاف این ماده در اساسنامه مقرر شود کان لم یکن است.
3. اختیارات هیات مدیره
مهم ترین موضوع بعد از انتخاب هیات مدیره هر شرکت، حدود اختیارات آن است. ماده 118 اصلاحیه قانون تجارت ، برای رفع مشکلات ناشی از این موضوع بحث انگیز به صورت صریح و روشن مقرر می دارد :
" جز درباره موضوعاتی که موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است ، مدیران شرکت ، دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند، مشروط به آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد. "
محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است."
این ماده برای حفظ نظم و امنیت در نظام تجاری کشور، قاعده حقوقی جالبی را وضع کرده است. به این ترتیب که مسئولیت هیات مدیره را در دو حالت متصور شده است :
اول – رابطه هیات مدیره شرکت با اشخاص خارج از شرکت که در این حالت مسئولیت و اختیارات هیات مدیره به صورت عام در نظر گرفته شده است. مگر در موارد بسیار مهمی که در قانون تجارت این مسئولیت ها و اختیارات به مجامع عمومی تفویض شده است. لذا این مسئولیت و اختیارات به راحتی برای کلیه اشخاص ذی نفع قابل تشخیص است، و نوعی وحدت رویه در نظام حقوقی تجارت کشور در این رابطه وجود دارد.
دوم- رابطه بین هیات مدیره و صاحبان شرکت است که این یک رابطه داخلی بوده و حدود مسئولیت ها و اختیارات هیات مدیره را اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجامع عمومی آن تعیین خواهد کرد.
لذا، چنانچه هیات مدیره یک شرکت سهامی برخلاف اساسنامه و یا تصمیمات مجامع عمومی شرکت، قراردادی را منعقد سازد قرارداد مزبور از لحاظ رابطه خارجی شرکت برای طرف قرارداد معتبر خواهد بود، ولی از لحاظ رابطه داخلی هیات مدیره در مقابل صاحبان سهام مسئول خواهد بود.
در تاکید بر اصل صحت اقدامات هیات مدیره در قبال اشخاص ثالث، ماده 135 اصلاحیه قانون تجارت مقر می دارد :
" کلیه اعمال و اقدامات مدیران و مدیران عامل شرکت در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر است، و نمی توان به عذر عدم اجرای تشریفات مربوط به طرز انتخاب آن ها اعمال و اقدامات آنان را غیر معتبر دانست. "
در مقابل اصل صحت اقدامات حقوقی و معاملات شرکت توسط هیات مدیره و مدیر عامل، یک استثنای کلی در قانون تجارت پیش بینی شده است.
مواد 129 لغایت 133 اصلاحیه قانون تجارت، به منظور حفظ حقوق کلیه صاحبان شرکت در مقابل هر گونه تبانی احتمالی، و به عنوان یک اقدام پیشگیری کننده ، معاملات اعضای هیات مدیره و مدیر عامل به عنوان طرف قرارداد با شرکت ( به طور مستقیم و یا حتی غیر مستقیم) را منوط به اطلاع به بازرس شرکت و تصویب در مجمع عمومی شرکت کرده است.
اگر چه عبارت ( غیرمستقیم) در قانون تجارت تعریف نشده است، و تشخیص آن به دادگاه محول شده است، لیکن به نظر می رسد منظور از این عبارت معاملات اعضای هیات مدیره و مدیر عامل، به نام بستگان درجه اول و یا به نام شرکتی که سهامدار عمده آن محسوب می شوند باشد.
در ماده 133 اصلاحیه قانون تجارت ، قاعده مهم منع رقابت با شرکت توسط اعضای هیات مدیره و مدیر عامل پیش بینی شده است.
در این ماده ، فعالیت اعضای هیات مدیره و مدیر عامل در فعالیت های تجاری مشابه با فعالیت شرکت ممنوع اعلام گردیده است.
قانون تجارت به عنوان ضمانت اجرایی این ماده دو شیوه حقوقی و جزایی پیش بینی کرده است، از جنبه حقوقی، در همان ماده چنانچه اشخاص مزبور از مقررات این ماده تخلف کنند، مسئول جبران ضرر وارده به شرکت اعم از خسارت مستقیم و یا عدم النفع خواهند بود.
از جنبه جزایی نیز، ماده 257 اصلاحیه قانون تجارت، مجازات حبس از یک سال تا سه سال را برای نامبردگان در صورت ارتکاب جرایم ذیل پیش بینی کرده است.
الف – رییس اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت که اموال یا اعتبارات شرکت را برخلاف منافع شرکت برای مقاصد شخصی یا برای شرکت یا موسسه دیگری که خود به طور مستقیم یا غیر مستقیم در آن ذی نفع باشند، مورد استفاده قرار دهند.
ب- رییس و اعضای هیات مدیره و مدیرعامل شرکت که با سوء نیت از اختیارات خود برخلاف منافع شرکت برای مقاصد شخصی یا به خاطر شرکت یا موسسه دیگری که خود به طور مستقیم یا غیرمستقیم در آن ذی نفع می باشند، استفاده کنند.
4. مسئولیت های هیات مدیره
قانون تجارت در مقابل اختیارات گسترده ای که به هیات مدیره تفویض کرده است، مسئولیت های مهمی نیز برای اداره شرکت برای آن ها در نظر گرفته است، که به برخی از آن ها اشاره می شود.
طبق ماده 137 اصلاحیه قانون تجارت هیات مدیره باید حداقل هر شش ماه یک بار خلاصه صورت دارایی و قروض شرکت را تنظیم و به بازرس شرکت تسلیم نماید. همچنین طبق ماده 137 اصلاحیه قانون تجارت، هیات مدیره باید بعد از انقضای سال مالی شرکت، مجمع عمومی سالیانه شرکت را برای تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان دعوت کند.
در ماده 257 اصلاحیه قانون تجارت، ضمانت اجرایی جزایی حبس از یک سال تا سه سال برای ارتکاب جرایم ذیل پیش بینی شده است:
الف- رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت که بدون صورت دارایی و ترازنامه یا به استناد صورت دارایی و ترازنامه مزور منافع موهومی را بین صاحبان سهام تقسیم کرده باشند.
ب- رییس یا اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت که ترازنامه غیرواقع به منظور پنهان داشتن وضعیت واقعی شرکت به صاحبان سهام ارائه یا منتشر کرده باشند.
همچنین طبق ماده 140 اصلاحیه قانون تجارت، هیات مدیره مکلف است هر سال یک بیستم از سود خالص شرکت را به عنوان اندوخته قانونی موضوع نماید.
مادامی که اندوخته قانونی شرکت به یک دهم سرمایه شرکت نرسیده باشد، این تخصص الزامی است و بعدی از رسیدن به این نصاب اختیاری خواهد بود.
از دیگر وظایف مهم هیات مدیره، دعوت فوری مجمع عمومی فوق العاده در صورت ورود زیان حداقل معادل نصف سرمایه شرکت است. طبق ماده 141 اصلاحیه قانون تجارت مجمع عمومی مزبور در مورد انحلال یا کاهش سرمایه شرکت تصمیم خواهد گرفت.
ماده مزبور به عنوان ضمانت اجرایی انجام این تکلیف توسط هیات مدیره ، به هر ذی نفعی حق داده است که در صورت عدم انجام این تکلیف توسط هیات مدیره، راساَ تقاضای انحلال شرکت را از دادگاه به عمل آورد.
مطالبه بخش پرداخت نشده از مبلغ اسمی سهام شرکت در مهلت مقرر در قانون تجارت از دیگر وظایف هیات مدیره است.
طبق ماده 246 اصلاحیه قانون تجارت، چنانچه هیات مدیره این وظیفه را انجام ندهد و دو ماه قبل از پایان مهلت مزبور مجمع عمومی فوق العاده شرکت را برای تقلیل سرمایه شرکت دعوت نکند، به مجازات حبس دو ماه تا شش ماه یا به جزای نقدی از سی هزار ریال تا سیصد هزار ریال یا به هر دو محکوم خواهند شد.
نقش بازرسان در اداره سالم شرکت بسیار حیاتی است. به همین منظور قانون تجارت ضمانت اجراهای قوی برای حضور و نظارت بازرسان پیش بینی کرده است. در همین راستا، هیات مدیره شرکت نقش موثری برای این حضور و نظارت موثر بازرسان به عهده دارد.
به همین منظور، ماده 259 اصلاحیه قانون تجارت مجازات حبس دو ماه تا شش ماه یا جزای نقدی بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال یا هر دو مجازات را برای اعضای هیات مدیره ای که عامداَ مجمع عمومی صاحبان سهام را برای انتخاب بازرسان شرکت دعوت نکند و یا بازرسان شرکت را به مجامع عمومی صاحبان سهام دعوت نکنند، پیش بینی کرده است.
ماده 260 اصلاحیه قانون تجارت، به طور عام وظایف و مسئولیت های هیات مدیره در قبال بازرسان شرکت را به شرح ذیل بیان داشته است :
" رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل که عامداَ مانع یا مخل انجام وظایف بازرسان شرکت بشوند یا اسناد و مدارکی که برای انجام وظایف آن ها لازم است در اختیار بازرسان قرار ندهند، به حبس تادیبی از سه ماه تا دو سال یا به جزای نقدی از بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهند شد".
به غیر از مسئولیت های فوق، اصلاحیه قانون تجارت موارد دیگری از مسئولیت های هیات مدیره که واجد مسئولیت کیفری نیز می باشد، ماده 261 اصلاحیه قانون تجارت نیز برای اعضای هیات مدیره یا مدیر عامل هر شرکت سهامی که قبل از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه یا در صورتی که ثبت افزایش سرمایه مزورانه یا بدون رعایت تشریفات لازم صورت گرفته باشد، سهام یا قطعات سهام جدید صادر و منتشر کند به جزای نقدی از ده هزار تا یکصد هزار ریال مجاز است تعیین کرده است. و در صورتی که قبل از پرداخت کل مبلغ اسمی سهام سابق مبادرت به صدور و انتشار سهام جدید یا قطعات سهام جدید بنماید حبس از دو ماه تا شش ماه و جزای نقدی از بیست هزار تا دویست هزار ریال مجازات در نظر گرفته است. مواد 262، 263، 264،265 اصلاحیه قانون تجارت مجازات هایی برای اقدامات مشابه توسط هیات مدیره پیش بینی شده است.
صرف نظر از موارد متعددی که در قانون تجارت به عنوان مسئولیت های هیات مدیره بین شده است، رعایت دو قاعده مهم کلی که بیانگر حدود مسئولیت های هیات مدیره، کلیه سهامداران و کلیه اشخاص ذی نفع خارج از شرکت ضروری است.
ماده 142 اصلاحیه قانون تجارت در بیان مسئولیت کلی هیات مدیره مقرر می دارد :
" مدیران و مدیر عامل شرکت در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلف از مقررات قانون یا اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجمع عمومی بر حسب مورد منفرداَ یا مشترکاَ مسئول می باشند و دادگاه حدود مسئولیت هر یک را برای جبران خسارت تعین خواهد نمود".
لذا مسئولیت هیات مدیره و مدیرعامل به رعایت مقررات ذیل می باشد :
الف- قوانین ذیربط
ب- اساسنامه شرکت
ج- مصوبات مجمع عمومی
مسئولیت های فوق به دو صورت ذیل خواهد بود:
الف- منفرداَ
ب- مشترکاَ
5- حق الزحمه هیات مدیره
در شرکت های سهامی دو نوع عضویت در هیات مدیره وجود دارد : عضو موظف و عضو غیرموظف.
عضو موظف، فردی است که ضمن عضویت در هیات مدیره، در همان شرکت یک سمت رسمی را به طور تمام وقت در تصدی داشته باشد. از جمله مدیر عامل، مدیر مالی، مدیر امور حقوقی و قراردادها و غیره.
غالباَ در مورد این افراد از عناوینی همچون ( مدیر عامل و عضو هیات مدیره) ، ( مدیر مالی و عضو هیات مدیره ) و غیره در مکاتبات رسمی استفاده می شود.
این گونه افراد در واقع مستخدم شرکت بوده و طبق قرارداد همکاری تمام وقت حقوق و مزایا دریافت می دارند.
ب- عضو غیر موظف
اعضایی که فقط در هیات مدیره شرکت حضور داشته و صرفاَ در جلسات آن شرکت می کنند، عضو غیرموظف نامیده می شوند.
در مورد این افراد طبق ماده 134 اصلاحیه قانون تجارت، صرفاَ باید متناسب با میزان جلساتی از هیات مدیره که در آن شرکت می کنند، حق الزحمه پرداخت شود. این مبلغ را مجمع عمومی به طور ثابت برای کلیه اعضاء غیرموظف بطور یکسان تعیین و چک پرداخت خواهد کرد.
در ماده 134 اصلاحیه قانون تجارت تاکید گردیده : " اعضاء غیرموظف هیات مدیره حق ندارند به جز آنچه در این ماده پیش بینی شده است در قبال سمت مدیریت خود به طور مستمر و یا غیر مستمر بابت حقوق یا پاداش یا حق الزحمه وجهی از شرکت دریافت کنند."
6- پاداش هیات مدیره
قانون تجارت با توجه به مسئولیت هایی که اعضاء هیات مدیره به عهده دارند و به منظور ایجاد انگیزه در توسعه فعالیت های سود ده شرکت، به غیر از حق الزحمه هایی که برای اعضای موظف و غیرموظف پیش بینی کرده، پاداش سالیانه ای نیز برای آن ها در نظر گرفته است.
طبق ماده 134 اصلاحیه قانون تجارت : " همچنین در صورتی که در اساسنامه پیش بینی شده باشد مجمع عمومی می تواند تصویب کند که نسبت معینی از سود خالص سالانه شرکت به عنوان پاداش به اعضاء هیات مدیره تخصیص داده شود . "
از این حکم قانون چند موضوع استنباط می گردد:
الف- پرداخت پاداش به هیات مدیره باید در اساسنامه شرکت پیش بینی شده باشد.
ب- به فرض پیش بینی در اساسنامه، پرداخت آن اختیاری است و مجمع می تواند این مبلغ را پرداخت کند و الزامی ندارد.
ج- پاداش هیات مدیره به کلیه اعضاء اعم از موظف یا غیرموظف تعلق می گیرد.
قانون تجارت میزان پاداش های هیات مدیره را به تشخیص مجمع عمومی قرار داده است ولی سقفی برای این گونه پاداش در نظر نگرفته است.
طبق ماده 241 اصلاحیه قانون تجارت این سقف عبارت است از :
الف- شرکت های سهامی عام : 5 درصد از سود خالص همان سال مالی
ب- شرکت های سهامی خاص: 10 درصد از سود خالص همان سال مالی

چگونه با علائم احتمالی پس از عصب کشی دندان کودک مقابله کنیم؟

مانند هر روش و درمان دیگری، پس از عصب کشی به یک دوره بهبودی نیاز داریم. خوشبختانه، از آنجایی که عصب کشی مانند پر کردن دندان کم تهاجمی و ساده است،ایمپلنت اقساطی در رشت  روند بهبودی کودک شما سریع خواهد بود. با این حال، در صورت بروز مشکل باید چه اقداماتی را انجام داد. در ادامه با این موارد آشنا‌می شوید. 

درد پس از عصب کشی دندان کودک

ممکن است کودک شما بعد از عصب کشی دچار درد یا ناراحتی شود. خوشبختانه، اکثر کودکانی که تحت درمان عصب کشی قرار‌می‌گیرند،‌می‌توانند با مصرف مسکن‌های بدون نسخه که مخصوص کودکان طراحی شده است، علائم خود را تسکین دهند. حتماً دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل استفاده کنید. اگر سوالی در مورد مصرف بهترین داروها برای فرزندتان دارید، حتما از دندانپزشک متخصص کودکتان بپرسید.

علائم عفونت پس از عصب کشی

اگر کودک شما تب، تورم یا درد شدید را تجربه‌می‌کند، در لثه‌هایش یک پاکت پر از چرک ایجاد شده و همه اینها نشانه‌های عفونت است. تنها راه درمان مناسب عفونت دندان این است که فوراً به دندانپزشک کودک مراجعه کنید.

مسواک زدن 

از آنجایی که عصب کشی دندان کودک نیازی به بخیه یا برش ندارد، لازم نیست در هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن زیاد مراقب باشید. کودک شما‌می تواند به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان به طور معمول ادامه دهد. رعایت بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است. کودک شما باید دو بار در روز مسواک بزند و روزانه نخ دندان بکشد تا لبخند سالم تری بعد از عصب کشی داشته باشد.

اجتناب از خوردن غذا‌های سر و گرم

اجتناب از خوردن غذا‌های سرد و گرم در مراقبت بعد از عصب کشی دندان کودک اهمیت زیادی دارد. به دلیل آنکه عصب دندان از بین رفته ممکن است دندان کمی حساس شود. برای جلوگیری از درد و تیر کشیدن دندان، از غذا‌ها سرد و گرم استفاده نشود تا دندان چند روز استراحت کرده و به سرعت بهبود یابد. 

غذا‌های نرم بخورید

چه بزرگسال باشید و چه کودک، بعد از عصب کشی بهتر است از غذا‌های نرم استفاده کنید. با دندانی که تازه عصب کشی کرده اید غذا نجوید. تا زمانی که بی حسی به طور کامل از بین نرفته است غذا نخورید زیرا ممکن است فشار زیادی به دندان آورده و دچار ترک و شکستگی شود. سوپ، پوره سیب زمینی، سیر برنج، موز، کیک و هر غذایی که نیاز به جویدن ندارد به کودک خود بدهید. 

کیسه یخ برای کاهش درد و تورم

اگر کودک دچار درد و تورم شد حتما از کیسه یخ استفاده کنید. اگر کیسه مخصوص یخ در منزل نداشتید، تکه ای یخ را در پلاستیک فریزر بریزید و روی صورت کودک خود بگذارید.

عصب کشی دندان کودکان چیست؟

اگر دندان شیری کودک شما دچار پوسیدگی، عفونت یا ضربه شدید شود، احتمالا به پالپ دندان آسیب‌می زند. درد، پوسیدگی قابل مشاهده، تیره شدن‌مینای دندان، حساسیت، قرمزی، چرک یا جوش روی لثه‌می تواند از علائم آسیب یا عفونت پالپ باشد و باید بلافاصله توسط دندانپزشک بررسی شود.

پالپ بافت زنده و حاوی اعصاب و عروق خونی است. پالپ در اتاقک پالپ قرار دارد. عفونت و التهاب در پالپ دندان‌می تواند باعث از دست دادن زودرس دندان شود. عفونت‌می تواند به لثه و استخوان اطراف سرایت کند. در برخی موارد، رشد دندان دائمی در زیر دندان شیری آسیب دیده مختل‌می شود.

با درمان سریع ریشه،‌می توان یک دندان شیری را نجات داد. پالپوتومی و پالپکتومی رایج ترین روش‌هایی هستند که برای درمان آسیب‌های پالپ استفاده‌می شوند:

• پالپوتومی

روش پالپوتومی که کانال ریشه کودک نیز نامیده‌می‌شود، زمانی توصیه‌می‌شود که پالپ داخل یا نزدیک تاج دندان تحت تأثیر پوسیدگی، عفونت یا ضربه قرار گرفته باشد در حالی که پالپ ریشه سالم است. پس از بی حس کردن ناحیه، پالپ ملتهب یا عفونی داخل تاج دندان برداشته‌می شود و کانال‌های ریشه دست نخورده باقی‌می مانند. پالپ سالم باقی مانده با یک ماده مخصوص برای محافظت و کمک به بهبود دندان پوشیده‌می شود.

• پالپکتومی

هنگامی که التهاب یا عفونت پالپ به کانال‌های ریشه و همچنین اتاقک پالپ گسترش یابد، روش سنتی عصب کشی اغلب بهترین گزینه است. پس از بی حس کردن ناحیه اطراف دندان، تمام بافت پالپ از داخل تاج و ریشه جدا‌می شود. سپس محفظه پالپ و کانال‌های ریشه تمیز، ضدعفونی، شکل داده و پر‌می شوند.

• روکش‌ها

روکش معمولاً پس از عصب کشی روی دندان قرار‌می گیرد. هنگامی که دندان شیری با پالپوتومی یا پالپکتومی درمان‌می شود، دندان شکننده تر و مستعد شکستگی‌می شود. یک روکش تمام سطح قابل مشاهده دندان را‌می پوشاند و از آن در برابر آسیب بیشتر محافظت‌می کند. روکش‌های سرامیکی برای دندان‌های کودکان به‌ویژه دندان‌های آسیاب استفاده‌می‌شوند.

معایب از دست دادن زودهنگام دندان شیری

حتی اگر دندان‌های شیری با دندان‌های بالغ جایگزین شوند، از دست دادن زودرس دندان شیری‌می تواند اثرات کوتاه مدت و بلندمدت بر سلامت کودک داشته باشد:

• دندان شکسته، پوسیده یا عفونی‌می تواند بسیار دردناک باشد.
• مجموعه ای از دندان‌های شیری سالم به کودک کمک‌می کند تا عادات مناسب جویدن و غذا خوردن را ایجاد کند. دندان شیری به تلفظ و رشد گفتار کمک زیادی‌می کند. 
• هر دندان شیری به عنوان یک نگهدارنده برای دندان بالغ عمل‌می کند که جایگزین آن‌می شود. اگر یک دندان شیری خیلی زود از دست برود، دندان‌های شیری باقی‌مانده‌می‌توانند از جای خود خارج شده و تراز دندان‌های دائمی را مختل کنند.
• از دست دادن دندان‌ها‌می تواند اعتماد به نفس را تحت تاثیر قرار دهد.

آماده کردن کودک برای عصب کشی دندان

همانطور که‌می دانید، اکثر افسانه‌هایی که ممکن است در مورد درمان ریشه دندان کودک شنیده باشید، درست و واقعی نیستند. در واقع، این روش معمولاً ناراحتی کمی ایجاد‌می کند، اما در تسکین دندان درد کودکان کاملاً موثر است. دندانپزشکان اطفال‌می توانند از گزینه بیهوشی برای جلوگیری از احساس درد استفاده کنند. همچنین این متخصصان در آرام کردن ترس جوانان با تجربه و دوره دیده هستند.

درک‌می کنیم که کمی در مورد عصب کشی دندان کودکتان عصبی باشید اما اگر اجازه ندهید فرزندتان اضطراب شما را متوجه شود به کودک و دندانپزشک کمک زیادی کرده اید. کودک را نوازش کنید و با آرامی با او در مورد آنچه قرار است اتفاق بیفتد صحبت کنید این کار به کاهش استرس کودک کمک زیادی‌می کند. 

لزوم عصب کشی دندان کودک 

عصب کشی زمانی مورد نیاز است که دندان آسیب دیده یا عفونی شده باشد. پوسیدگی و آسیب‌می تواند باعث ساییدگی و حتی افتادن دندان در طول زمان شود. هنگامی که ترک یا عفونت به پالپ (بافت نرم داخل دندان) برسد،‌می تواند باعث درد شدید و تورم شود. برای درمان، پالپ آسیب دیده یا عفونی را از دندان خارج‌می کنند. این کار درد را تسکین داده و دندان را التیام‌می بخشد.

عصب کشی دندان کودکان روشی ایمن است؟

عصب کشی روشی بی خطر برای کودکان و بزرگسالان است. این فرآیند نسبتاً ساده است و تنها زمان کوتاهی برای تکمیل آن نیاز دارید. علاوه بر این، در طول فرایند عصب کشی از بی حسی موضعی استفاده‌می شود، بنابراین کودک شما هیچ دردی احساس نخواهد کرد.

عفونت مجدد دندان عصب کشی شده کودک 

اگرچه ابتلا به عفونت پس از درمان ریشه رایج نیست، اما این احتمال وجود دارد. عفونت‌ها‌می‌توانند ناشی از ورود باکتری‌ها به دندان و بافت نرم در طول درمان، سوراخ شدن خفیف بافت نرم دندان و یا درمان ناکافی کانال ریشه باشند. 

درمان ریشه برای کودکان چقدر طول‌می کشد؟

مدت زمان عصب کشی دندان در کودکان بسته به شرایط فردی متفاوت است. به طور کلی، این روش‌می تواند از ۳۰ دقیقه تا یک ساعت یا بیشتر طول بکشد. دندانپزشک‌می تواند بر اساس موقعیت خاص فرزندتان، بازه زمانی مشخص تری به شما بدهد.

عوارض عصب کشی دندان در کودکان 

عصب کشی به طور کلی یک روش ایمن و موثر است، اما مانند هر درمان پزشکی، همیشه خطرات و عوارض احتمالی وجود دارد. شایع ترین عوارض مرتبط با درمان ریشه در کودکان شامل درد، تورم و عفونت است. با این حال، این عوارض نادر هستند و دندانپزشک اقداماتی را برای به حداقل رساندن عوارض انجام‌می دهد.

انواع شرکت ها را می توان به دو دسته شرکت های مدنی و شرکت های تجاری تقسیم نمود که ذیلاَ به بررسی هر یک می پردازیم :

• شرکت های مدنی

در ماده 571 ق. م آمده است شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی ء واحد به نحو اشاعه . ثبت شرکت ( مالکین متعدد) این معنا را می رساند که تعداد شرکا حداقل باید 2 نفر باشد و ماده 590 ق. م نیز تاییدی بر این ادعا می باشد. این تعریف ناظر بر اشاعه اموال بین چند نفر می باشد. اثری که به وسیله عقد بیع ، هبه ، صلح و حتی وصیت می تواند ایجاد شود. همچنین شرکای شرکت به جای پیدا کردن حقوق در شی ء واحد ممکن است مشترکاَ در کلیه دارایی و اموال و درآمد و ... دارای حقوق و مزایایی شوند.
شرکت های مدنی به دو دسته شرکت های اجباری و اختیاری تقسیم می گردند.
الف- شرکت های اختیاری
در ماده 573 ق. م آمده است : شرکت اختیاری یا در نتیجه عقدی از عقود حاصل می شود یا در نتیجه عمل شرکا از قبیل مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاَ در ازاء عمل چند نفر و نحو اینها افراد در شرکت های اختیاری، به میل و اراده خود سرمایه ای فراهم نموده و در موضوع معینی به کار انداخته و در سود و زیان آن شریک می شوند.
به نظر می رسد ماده فوق وجود شرکت اختیاری را به سه صورت پیش بینی کرده : نتیجه عقد، امتزاج اختیاری و یا قبول مالی( مثلاَ چند نفر یک خودرو از کسی قبول کنند تا در ازاء آن امور مربوط به ساختمان منزل او را انجام دهند ).
ب- شرکت قهری یا اجباری
در ماده 574 ق. م آمده است : شرکت قهری اجتماع حقوق مالکین است که در نتیجه امتزاج یا ارث حاصل می شود. در تشکیل شرکت اراده افراد دخالتی ندارد و مطابق این ماده از دو طریق ایجاد می گردد: اول امتزاج قهری، مثلاَ چند تن برنج مربوط به چند نفر به وسیله ثالثی بدون رضایت مالکین با هم قاطی شود و دوم به صورت ارث که بعد از فوت مورث برای وارثین نسبت به ماترک ایجاد می گردد.

• شرکت تجاری

برخلاف قانون مدنی در قانون تجارت تعریفی از شرکت های تجاری به عمل نیامده و تنها انواع آن مشخص گردیده است. از روح قانون تجارت چنین استنباط می گردد که چون این مشارکت براساس قرارداد فی ما بین شرکایی که حداقل دو نفر می باشند به وجود می آید نوعی عقد است و طبق ماده 190 ق. م باید تمام شرایطی که برای صحت عقد لازم است را دارا باشد. یکی از حقوق دانان در تعریف شرکت های تجاری آن را اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری و کسب سود را تعریف می کند.

• انواع شرکت های تجاری

انواع شرکت های تجاری را که در قانون تجارت آمده است در مورد هریک جداگانه مبحثی آورده شده اما از لحاظ ماهیت می توان شرکت های تجاری را به شرکت های سرمایه ، شخص، مختلط و کمیتی تقسیم نمود.
انواع شرکت های تجاری از لحاظ ماهوی یا مسئولیت اعضاء :
الف : شرکت های سرمایه
در این شرکت ها شخصیت شرکا اهمیتی ندارد و شرکا فقط تا میزان سرمایه ای که در شرکت گذاشته اند مسئولیت تعهدات شرکت می باشند. چون هدف در آن ها بدون توجه به شخص شرکا جمع آوری سرمایه است به سهولت قابل نقل و انتقال است.
این شرکت ها مکلفند در کلیه سربرگ ها و مکاتبات خود، میزان سرمایه شرکت را قید نمایند تا طرف معامله با آن ها از آن آگاه باشد. شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود از این نوع شرکت ها هستند.
ب: شرکت های شخص
در این نوع شرکت ها شخصیت شریک اهمیت بسیار داشته و اعتبار شرکت بستگی به اعتبار آن ها دارد . مانند شرکت های تضامنی و نسبی
شرکا در شرکت تضامنی مسئول پرداخت کلیه تعهدات شرکت می باشند و تعهدات آن ها محدود به میزان سرمایه آن ها در شرکت نمی باشد . به علت تاثیر شخصیت شرکا در این نوع شرکت ها نقل و انتقال سهم الشرکه ممنوعیت ها و محدودیت هایی دارد.
ج: شرکت های مختلط
در این نوع شرکت ها مسئولیت برخی شرکا محدود به سرمایه آن ها و مسئولیت دیگران نامحدود است. در این نوع شرکت ها اگر سرمایه به صورت سهام گذاشته شود وضع حقوقی شرکت مخلوطی از مقررات شرکت های سهامی و تضامنی خواهد بود و اگر سرمایه به صورت سهم الشرکه باشد وضع حقوقی شرکت مخلوطی خواهد بود از مقررات شرکت های با مسئولیت محدود و تضامنی
د: شرکت های کمیتی
برخی به جای این قسم نام شرکت های تعاونی را برگزیده اند. در این شرکت ها تعداد سرمایه گذاران زیاد است، سوددهی و میزان سرمایه زیاد نیست. شرکت در جهت رفاه اعضا تشکیل می گردد لذا مسئولیت خاصی برای شرکا در قانون مطرح نگردیده ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری را به 7 قسم طبقه بندی کرده است :
شرکت سهامی، با مسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی، مختلط سهامی، مختلط غیرسهامی، تعاونی تولید و مصرف.

• وجوه افتراق شرکت های تجاری و مدنی

با توجه به تعریفی که از شرکت های مدنی و تجاری گردید به تفاوت هایی میان این دو نوع شرکت پی می بریم از جمله :
1. در شرکت مدنی موضوع شراکت ممکن است امور و موضوعات تجاری یا غیرتجاری باشد در حالی که در شرکت تجاری موضوع فعالیت شخص حقوقی امور تجاری است.
2. شرکت مدنی ممکن است به صورت قهری ایجاد شود به همین علت در تشکیل آن وجود قصد و اراده شرکا لازم نیست در حالی که شرکت تجاری حتماَ باید با قصد سود بردن تشکیل گردد.
3. مسئولیت شریک در شرکت تجاری برحسب نوع شرکت ممکن است به میزان سهم، محدود به میزان سرمایه، تضمین تمام سرمایه یا مختلط باشد اما در امور مدنی مسئولیت منفرد می باشد.
4. شرکت مدنی اقامتگاه و تابعیت ندارد در حالی که اقامتگاه و تابعیت شرکت تجاری باید مشخص باشد.
5. کلیه شرکت های تجاری مطابق ماده 583 ق. ت دارای شخصیت حقوقی هستند اما در قانون مدنی ذکری از شخصیت حقوقی مثل مدنی به عمل نیامده.
6. مطابق ماده 412 ق. ت در مورد شرکت های تجاری قواعد مربوط به ورشکستگی اجرا می گردد در حالی که شرکت های مدنی مشمول قواعد اعسار می گردند.
7. در شرکت های تجاری به محض تشکیل یک شخصیت حقوقی ایجاد می گردد در حالی که در شرکت های مدنی اینگونه نیست.
8. در شرکت های تجاری نظر اکثریت به عنوان نظر جمع قابل اعمال است ولی در شرکت مدنی نظر جمع اکثریت شرکا اعتباری ندارد.

عصب کشی دندان چیست؟

درمان ریشه یا عصب کشی برای درمان پوسیدگی‌های عمقی استفاده می‌شود و شامل سوراخ کردن دندان برای حذف کردن پالپ‌های دندان موردنظر است. ایمپلنت اقساطی در رشت پس از این که دندانپزشک دندان را با ابزارهای متفاوت تراش داد و حفره ایجاد کرد، پالپ دندان خارج می‌شود و حفره باقی مانده برای جلوگیری از عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال و داشتن ظاهری عادی با استفاده از یک پر کننده مهر و موم خواهد شد. در صورت لزوم، ممکن است یک روکش در بالای دندان قرار داده شود تا از آن بیشتر محافظت شود. 

در صورت داشتن علائم زیر به عصب کشی دندان نیاز پیدا خواهید کرد:

• ایجاد یک برآمدگی کوچک روی لثه 
• دندان درد شدید هنگام گاز گرفتن یا جویدن
• حساسیت زیاد به غذاهای گم یا سرد

هنگامی که پوسیدگی دندان به عمق پالپ دندان نفوذ می‌کند، به عصب کشی نیاز خواهید داشت. در طول درمان، از بی حسی موضعی برای بی حس کردن دندان تحت درمان استفاده می‌شود. سپس دندانپزشک، تاج دندان را سوراخ می‌کند تا زمانی که به پالپ برسد. در مرحله بعد، پالپ را تمیز می‌کند و آن را خارج می‌کند. پس از تمیز شدن پالپ‌ها، از گوتا پرکا برای مسدود کردن بالای تاج دندان استفاده می‌کند. یک پانسمان موقت در این ناحیه انجام می‌شود تا زمانی که روکش سفارشی برای ترمیم کامل دندان ساخته شود. 

عفونت دندان عصب کشی شده چیست؟

عصب کشی دندان‌ها اغلب پس از پوسیدگی، پر کردن نامناسب یا آسیب دیدگی دندان به طرز قابل توجهی ضروری می‌شوند. این شرایط به باکتری‌های موجود در دهان اجازه می‌دهد تا به پالپ آسیب پذیر در مرکز دندان برسند و عفونت را ایجاد کنند. یک عصب کشی نادرست ممکن است تمام این باکتری‌ها را حذف نکرده باشد و زمینه عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال را فراهم کند. 

هنگامی که شرایط قبلی روی دندان و ریشه آن تاثیر بگذراند، ممکن است طیف وسیعی از علائم را تجربه کنید.  این علائم عبارتند از:

• فشار و درد مداوم
• تورم لثه درد شدید هنگام جویدن
• حساسیت به گرما و سرما یا احساس در پس از مصرف غذاهای گرم و سرد.

همه این علائم نشان می‌دهند که در پالپ دندان شما مشکلی وجود دارد که در قسمت داخلی آن بوده و توسط دندانپزشک باید بررسی شود.

چه چیزی باعث ایجاد عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال می‌شود؟

موارد زیادی وجود دارند که نشان می‌دهند یک دندان پس از عصب کشی دوباره عفونت می‌کند. اگر دندانپزشک در قرار دادن تاج دندان‌ها تاخیر داشته باشد، احتمال نفوذ باکتری‌های مضر و ابتلا به عفونت بالا می‌رود. ریشه‌های دندان بسیار حساس هستند. اگر دچار ترک خوردگی بشوند، احتمال ایجاد عفونت در آنها بالا می‌رود. اگر دندانپزشک بعد از خارج کردن پالپ کانال‌های دندان را به طور کامل تمیز و ضدعفونی نکند، احتمال نفوذ باکتری در آنان بالا خواهد رفت. اگر گوتاپرکا بیش از اندازه بزرگ باشد یا به اندازه کافی روی دندان را نپوشاند، اجازه می‌دهد که باکتری‌ها برای بار دیگر بتوانند به داخل دندان نفوذ کنند. 

آیا عفونت می‌تواند به دندان‌های دیگر نیز سرایت کند؟

متاسفانه باید گفت که بله معمولا عفونت یک دندان این امکان را دارد که به سایر دندان‌ها، لثه و حتی فک نیز منتقل شود. حتی اگر عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال اتفاق بیفتد، می‌تواند از طریق بافت اطراف دندان به سایر قسمت‌های دهان گسترش یابد. عدم درمان این عفونت باعث گسترش این امر می‌شود. در نتیجه، به محض این که متوجه چیز غیر عادی شدید، باید به دنبال درمان باشید. در غیر این صورت، در موارد شدید عفونت ممکن است به صورت، فک و حتی جریان خون گسترش یابد.

علائم عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال

پس از انجام عصب کشی دندان، مهم است که مراقب ایجاد علائم هرگونه عفونتی باشید. جلوگیری از گسترش عفونت بالقوه نه تنها برای سلامت دندان شما بلکه برای سلامت بدن شما نیز مهم است. اگر عفونت به سرعت تشخیص داده شود، می‌توان آن را بدون اضافه شدن مشکلی دیگر درمان کرد. تمامی علائمی که نشان دهنده عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال هستند به شرح زیر است:

آبسه

آبسه روی لثه نزدیک دندان آسیب دیده نشان دهنده ایجاد بافت عفونی روی آن است. انتشار مایع یا چرک در آبسه می‌تواند اتفاق بیفتد و لازم نیست که حتما دردناک باشد. اگر قبل از عصب کشی دندان آبسه را تجربه کرده اید و در طول ۷ تا ۱۰ روز از بین نرفت، نشان دهنده این است که عفونت به طور کامل برطرف نشده است. 

تغییر رنگ دندان

ه زمان که رنگ دندان تغییر کند، نشان دهنده این است که عفونت به پالپ دندان رسیده و باعث تیره تر شدن مینای دندان شما شده است. بافت‌های داخل کانال ریشه با گسترش عفونت از بین می‌روند و دندان را به رنگ قهوه ای تیره یا زرد در می‌آورند. 

ایجاد درد

پس از عصب کشی دندان، داشتن درد شایع است. با این حال، این که درد دندان پس از چند سال دوباره شروع شود، باعث می‌شود که دندانپزشک بخواهد دوباره دندان را معاینه کند. اگر دندان دوباره به عفونت مبتلا شده باشد، درد آن به شکل قابل توجهی افزایش می‌یابد. درد ناشی از عفونت شدید و مداوم است و از نوک ریشه به لثه و فک شما گسترش می‌یابد. اگر این درد پس از سه روز این نرفته باشد، باید به دندانپزشک مراجعه کنید. 

بوی بد دهان

در حالی که بوی بد می‌تواند نشان دهنده خیلی چیزها باشد، اما معمولا بوی بد دهان نشان دهنده عفونت دهان است. اگر تمیز کردن دندان‌ها و رعایت بهداشت به طور کامل بو را از بین نمی‌برد، احتمالا به دلیل شکست در انجام عصب کشی است. علاوه بر بوی بد ممکن است گاهی اوقات طعم تلخ را هم حس کنید. 

خستگی

امکان دارد پس از هر جراحی دندانپزشکی احساس خستگی کنید، اما اگر این خستگی پس از یک هفته برطرف نشود، به معنی وجود مشکل در بدن شما است. افزایش خستگی اغلب نشانه انتقال عفونت دهان به خون شماست. رگ‌های خونی می‌توانند پاتوژن‌ها را به بقیه بدن و اندام‌های شما منتقل کنند، بنابراین عفونت در دهان می‌تواند باعث مشکلات دیگری مانند خستگی شود.

تب

داشتن تب نشان می‌دهد که بدن شما در تلاش است تمامی باکتری‌های موجود در بدن را از بین ببرد. اگر متوجه دمای بالای بدن و سایر نشانه‌ها مانند درد شدید، ممکن است که دچار عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال شده باشید. 

علت درد دندان روکش شده بعد از چند سال 

بسیاری از افراد پس از عصب کشی کردن دندان‌ها درخواست روکش کردن آن را هم می‌دهند که هم برای جلوگیری از ورود باکتری مفید است و هم می‌تواند آن را از ایجاد ضربه محافظت کند. همچنین روکش دندان می‌تواند تا حدی دندان‌ها را با یکدیگر هم سطح کند و از خشن شدن سطح دندان پر شده جلوگیری کند. 

اما نکته قابل توجه در مورد روکش دندان‌ها این است که آن‌ها هم می‌توانند در معرض عفونت و پوسیدگی قرار بگیرند. از آن جایی که با وجود روکش دندان همچنان یک بافت زنده به حساب می‌آید، در نتیجه احتمال پوسیدگی آن تا حد بالایی وجود دارد. اگر دندانپزشک قبل از روکش کردن دندان‌ها آن‌ها را به خوبی جرم گیری، عصب کشی و پر نکرده باشد، خطر پوسیدگی دندان‌ها همیشه وجود دارد. گاهی اوقات ممکن است در اثر عفونت لثه یا دندان روکش شده، شما دچار عفونت شوید که این امر موجب حس کردن درد زیادی خواهد شد. داشتن سینوزیت می‌تواند احتمال بروز عفونت در دهان و دندان‌ها را افزایش دهد. 

از آن جایی که در حین عصب کشی و روکش کردن، دندان بسیار حساس می‌شود و اگر قبل از روکش کردن عصب کشی انجام نشده باشد، احتمال بروز عفونت بسیار بالا خواهد رفت و دندان در برابر عفونت، گرما و سرما بسیار حساس می‌شود. 

آیا احساس درد پس از عصب کشی دندان‌ها امری طبیعی است؟

وجود چند روز درد و التهاب یا ناراحتی جزئی پس از چند روز کاملا طبیعی است. اعصاب اطراف دندان می‌توانند در حین عصب کشی آسیب ببینند. همچنین احتمال متورم یا متلهب شدن آن‌ها وجود دارد که هنگام غذا خوردن بسیار آزاردهنده خواهد شد. در حین عصب کشی دندانپزشک از یک ابزار تیز نزدیک به لثه استفاده می‌کند که اگر دقت کافی در حین استفاده از آن را نداشته باشد، ممکن است باعث آسیب دیدن بافت مجاور شود. 

دندانپزشکان اغلب از یک مسکن برای تسکین درد هنگام بروز عفونت استفاده می‌کنند. اگر یک تا دو هفته پس از درمان درد شدیدی را تجربه می‌کنید، به هیچ وجه طبیعی نیست و اغلب به این معنی است که عفونت در آن نفوذ کرده است. معمولا عفونت‌های سطحی پس از چند وقت برطرف می‌شوند، اما ممکن است عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال به وجود بیاید که نسبتا نگران کننده خواهد بود. 

استفاده از آنتی بیوتیک برای عفونت دندان

قبل از هر نوع اقدام برای درمان، ابتدا دندانپزشک باید وضعیت دندان را به طور کامل ارزیابی کند تا ببیند که عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال در چه وضعیتی قرار دارد. برای این کار از اشعه ایکس استفاده می‌شود. اگر وجود عفونت در دندان‌ها ثابت شد، باید به یک متخصص ریشه مراجعه کنید تا درمان لازم را برای شما انجام دهد. دندانپزشک متخصص ابتدا روکش دندان و مواد پر کننده را جدا کرده و کانال‌های دندان را مجددا تمیز می‌کند. سپس آن‌ها را می‌بندد و به صورت موقت پر می‌کند. سپس در جلسه بعدی آن را به صورت دائمی ترمیم می‌کند. 

اگر عفونت دندان عصب کشی شده بعد از چند سال عود کند، ابتدا باید به دنبال از بین بردن عفونت باشید تا وضعیت عفونت به سایر نواحی انتقال پیدا نکند. برای این کار می‌توانید از مسکن‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کنید تا عفونت از بین برود. سپس می‌توانید به دنبال ترمیم دندان عصب کشی شده باشید. 

در بند 1 ماده 15 موافقت نامه تریپس ،ثبت شرکت علامت تجاری این گونه تعریف شده است : " هرگونه علامت یا ترکیبی از علائم که بتواند کالاها یا خدمات یک فعالیت را از کالاها یا خدمات فعالیت های دیگر متمایز گرداند علامت تجاری به شمار خواهد آمد " . چنین علامتی بویژه کلمات ، شامل اسامی مشخص، حروف ، اعداد ، عناصر تصویری و ترکیبی از رنگ ها و همین طور هرگونه ترکیبی از این علائم برای ثبت به عنوان علائم تجاری خواهند بود.
در ذیل، به توضیحات کامل راجع به ثبت اعداد و حروف تجاری می پردازیم. شایان ذکر است ، چنانچه در هر یک از مراحل ثبت علائم تجاری و برند با مشکل مواجه شدید می توانید از کارشناسان توانمند ما بهره جویید. کارشناسان ما در ثبت شرکت فکر برتر به دو طریق می توانند شما را همراهی کنند. اول آنکه توسط مشاوره تخصصی رایگان در این زمینه شما را راهنمایی نمایند و دیگر آنکه تنها با ارائه ی مدارک مورد نیاز، کلیه امور ثبتی شما را خود بر عهده گیرند.

• ثبت اعداد

امروزه بسیاری از اعداد برای مردم کشورهای مختلف، در چهارچوب ملی و گاه بین المللی ، یادآور یک کالاو خدمات است. علائم شماره 206 برای یک اتومبیل شماره های 19 و 5 برای عطر شانل ، شماره 330 c  برای نوعی هواپیمای باربری آمریکایی ... نمونه هایی از هزاران شماره هایی است که برای تمایز کالاهای مختلف به کار رفته اند، استفاده از اعداد ، اغلب به عنوان علامت تجاری و در زمینه صنعتی بویژه برای تولید کالا و اجناس به صورت سری، بسیار رایج است.
در این راستا می توان از ساخت دستگاه های صوتی، و وسایل الکترونیک خانگی ، اتومبیل و وسایل رایانه ای با استفاده از ارقام به مثابه علامت تجاری یاد نمود.
استفاده از ارقام، از دیدگاه بازاریابی علاوه بر اینکه بسیار کوتاه هستند ، بر عکس کلمات ، جملات شعار و عبارات ، در تمام دنیا برداشت مشابهی از آن ها وجود دارد ، اما اشکال عمده آن ها در این است که ارقام پایین تر از ده هزار اغلب ثبت شده است ، به عبارت دیگر این علائم ، بویژه برای برخی کالاها به علت ثبت قبلی به سختی " در دسترس" قرار دارند.

• حروف

حروف نیز دارای همان مزایا و معایب ارقام است ، با این تفاوت که اگر ارقام جهانی هستند و در همه کشورها درک مشابهی از آن ها وجود دارد ، برخی از حروف فرانسوی در کشورهای آسیایی، عرب و حتی اروپای شرقی یعنی در کشورهایی که از الفبای سیریلیک استفاده می کنند، شناخته شده نیستند.
از میان حروف بسیار شناخته شده می توان از حرف Z برای نشان دادن لباس های کودکانه ، K با K برای ساخت در و پنجره و pi برای عطر یاد نمود.

• ثبت گروهی از حروف ( حرف اختصاری )

ده ها سال است که برای نشان دادن نام طولانی یک سازمان ، تجارتخانه ، موسسه تولیدی یا خدماتی، حروف اول کلمات ترکیب شده نام آن سازمان را در کنار هم قرار می دهند و به اصطلاح حرف اختصاصی " سیگل " به وجود می آورند. از میان معروف ترین گروه حروف می توان از آی. بی . ام یاد نمود. امروزه در سراسر دنیا از مجموعه حروف استفاده وسیع می شود، حتی در زمینه های غیرتجاری، حروف SVP در فرانسه علامتی است برای نشان دادن بخش خدمات.
اما گاه نیز گروه حروف، ربطی به حرف اول کلمات ترکیب کننده نام موسسه یا محصول ندارد ، مثلاَ علامت معروف Lu مربوط به نوعی بیسکویت است که در واقع حرف اول نام دو بنیان گذار موسسه با نام های آقای " لوفور" و دوشیزه " یوتیل" است و یا علامت p.H  برای کفش ورزشی حروف اول نام و نام خانوادگی موسس آن " پاریس هیلتون " است. نکته حائز اهمیت این است که در کشور مزبور بعد از ثبت ، اولین سیگل ، اگر کسی گروه حروف مشابهی را جهت ثبت ارائه کند، نظام حقوقی این کشور این همزیستی را نمی پذیرد، حتی اگر مجموعه کلماتی که حروف اول آن ها برگزیده شده است، مفهومی متفاوت داشته باشد، برای مثال علامت تجاری یا همان سیگل آی. بی . ام برای عرضه محصولات و خدمات رایانه ای نمی تواند با علامت تجاری معروف شرکت آی. بی . ام همزیستی داشته باشد.

شهرستان جیرفت یکی از شهرستان های استان کرمان است.ثبت شرکت  جیرفت شهری امن برای سرمایه گذاران اقتصادی است.
صنایع فرآوری محصولات معادن مس و  فرآوری محصولات کشاورزی از پتانسیل های سرمایه گذاری در جیرفت به شمار می آیند.
خالی از لطف نیست که بدانیم  7 محصول کشاورزی جیرفت به دلیل تنوع آب و هوا رتبه اول تا سوم در ایران را دارند.
در ذیل به بررسی مراحل ثبت شرکت در جیرفت می پردازیم.

• اقدامات لازم جهت ثبت شرکت  

برای آنکه شرکتی به ثبت رسد لازم است اولاَ انواع شرکت های تجاری و خصایصشان شناخته شود.
شرکت های تجاری به انواع زیر تقسیم می شوند :
شرکت سهامی عام ، شرکت سهامی خاص، شرکت با مسئولیت محدود ، شرکت تضامنی، شرکت نسبی ، شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیرسهامی
در میان شرکت های تجاری، شرکت های سهامی و شرکت های با مسئولیت محدود با اقبال عمومی بسیاری مواجه شده اند. چرا که تشریفات اداری شرکت بامسئولیت محدود چندان پیچیدگی ندارد و تعداد اعضای آن کمتر است و همچنین مسئولیت آن ها در قبال قروض و دیون برابر با سرمایه آن ها در شرکت است. در مقابل، شرکت های سهامی، از لحاظ اعتباری برای اخذ تسهیلات بانکی ، اخذ نمایندگی معتبر و یا شرکت در مناقصات و مزایده های سطح بالا مناسب می باشند.
پس از انتخاب قالب شرکت،  شرکای شرکت را مشخص کنید . در قوانین ایران، حداقل تعداد شرکا 2 نفر و حداقل سرمایه جهت ثبت شرکت یک میلیون ریال است .
لازم به ذکر است چنانچه موضوع فعالیت شما نیاز به اخذ مجوز داشته باشد می بایست نسبت به اخذ مجوز لازم از مراجع ذیصلاح اقدام به عمل آورید. البته همه فعالیت ها نیاز به مجوز ندارند.

• مدارک لازم جهت ثبت شرکت در جیرفت

-  گواهی عدم سوء پیشینه مدیر عامل و اعضای هیات مدیره، کپی شناسنامه و کارت ملی و گواهی عدم سوء پیشینه بازرس اصلی و علی البدل ( در شرکت های سهامی خاص)
- یک قطعه عکس سه در چهار جهت نامه معرفی عدم سوء پیشینه
- کپی شناسنامه همه اعضای شرکت
- کپی کارت ملی همه اعضای شرکت
- اصل شناسنامه حداقل دو نفر از اعضا یا اصل کارت ملی
- در مورد پرونده های سهامی خاص واریز 35% اصل سرمایه
- در مورد موضوعات مجوزی اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح
- مدرک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند.
- ارائه آدرس صحیح به همراه کد پستی برای محل فعالیت شرکت و محل سکونت متقاضیان
اظهارنامه ثبت شرکت باید از اداره ثبت شرکت ها دریافت گردد و تمام بخش های آن به دقت پر شود و به امضا برسد. همزمان فرم صورتجلسه مجمع موسس و عادی و صورتجلسه هیات مدیره هم آماده شده وجود دارد که می بایست اخذ و امضا شود.
( شایان ذکر است تمامی اوراق ثبتی شرکت شامل شرکتنامه ، اساسنامه و ... به صورت کاملاَ تخصصی توسط کارشناسان ثبت شرکت فکر برتر برای متقاضیان تنظیم می گردد).

• مراحل ثبت شرکت در جیرفت

شما می توانید با مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری و تکمیل اطلاعات مندرج در سامانه، درخواست خود را نسبت به ثبت شرکت خود به اداره ثبت شرکت ها اعلام نمایید.
پس از تکمیل این اطلاعات در سامانه چنانچه اطلاعات به درستی وارد شده باشند حدود 48 ساعت بعد تاییدیه نام شرکت در سامانه اعلام می گردد که پس از این مرحله می بایست مدارک را از طریق اداره پست در پاکت های مخصوص و به صورت سفارشی جهت انجام ثبت شرکت در جیرفت ارسال نمایید و بارکد پستی را در سامانه درج کنید.
سپس کارشناسان مربوطه در جیرفت مدارک ارسالی را مورد بررسی قرار می دهند و در صورت عدم ایراد در مدارک با درخواست ثبت موافقت نموده و نسبت به صدور آگهی تاسیس شرکت اقدام می کند که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره مراجعه نماید.
نکته : اصل کپی شناسنامه و کارت ملی موسسین در هنگام امضای دفتر اداره ثبت شرکت ها لازم است .
پس از اتمام مراحل ثبت شرکت، شماره ثبت و شناسه ملی منحصر به فردی توسط مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری برای شرکت شما اختصاص می یابد.
بعد  از دریافت شماره ثبت ، می بایست آگهی ثبت شرکت را در روزنامه رسمی به نشانی http://rrk.ir به ثبت برسانید. بعد از چاپ آگهی در روزنامه ، می توانید فعالیت خود را به طور رسمی در جیرفت آغاز نمایید.

ونیر کامپوزیت زیبایی چیست؟

سال‌هاست که دندانپزشکی زیبایی از ونیرهای کامپوزیت برای بهبود ظاهر لبخند افراد استفاده می‌کند. متخصص ایمپلنت در رشت ونیرهای کامپوزیت با نام باندینگ کامپوزیت یا باندینگ دندان نیز شناخته می‌شود. 

ونیرهای رزین کامپوزیت به یک پیشنهاد دندانپزشکی زیبایی محبوب تبدیل شده اند، زیرا همه کاره بوده و ظاهری طبیعی ارائه می‌دهند. علاوه بر این، کامپوزیت یک روش دندانپزشکی زیبایی آسان و مقرون به صرفه است.

ونیرهای کامپوزیت از خمیر رزین پلیمری کامپوزیت ساخته شده اند که به دندان شما چسبانده می‌شوند. رزین را به عنوان یک ماده بتونه مانند در نظر بگیرید که به همان قوام سرامیک، سخت می‌شود. رزین همرنگ دندان حاوی موادی از جمله کوارتز، سیلیس، پلیمر و شیشه است. دندانپزشک شما خمیر را به دندان‌های شما می‌زند تا سطح یا روکش جدیدی ایجاد کند.

کامپوزیت‌ها می‌توانند تبدیل به یک ترمیم بسیار زیبا شوند که اساساً برای اصلاح خطوط دندانی به کار می‌روند. دندانپزشکان کامپوزیت‌ها را مستقیماً به دندان‌ها می‌چسبانند و روی دندان‌ها شروع به شکل دهی می‌کنند. سپس آنها را جلا داده و با کمک نور سفت می‌کنند. در اکثر موارد چسباندن کامپوزیت بسیار سریع انجام می‌شود.

انواع کامپوزیت زیبایی و مراحل قرار دادن آنها کدامند؟

کامپوزیت‌های زیبایی به دو دسته کامپوزیت مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می‌شوند. اما موادی که در هر دو روش استفاده می‌شود یکی است. تنها تفاوت در کاربرد و نوع قرارگیری آنهاست. 

ونیرهای کامپوزیت مستقیم

ونیر مستقیم به کاربرد مستقیم ونیرهای کامپوزیت اشاره دارد. این نوع روکش‌ها از رزین ساخته شده اند که بسیار انعطاف پذیر بوده و مانند خاک رس عمل می‌کند. دندانپزشک شما فقط در حین تهیه رزین سایه آن را در نظر می‌گیرد. مهم است که ظاهری طبیعی به دندان‌های خود بدهید. مهم ترین عامل هماهنگی رنگ است. پس از تصمیم گیری در مورد رنگ مناسب، دندانپزشک شما رزین را آماده می‌کند.

پس از اینکه دندانپزشک شما دندان‌های شما را تراشید، بلافاصله روند اعمال را آغاز می‌کند. دندانپزشک مواد آماده را روی یک دندان می‌گذارد. از این مرحله به بعد، شروع به شکل دادن دستی آنها به شکل صحیح می‌کنند. دندانپزشک این کار را برای تمام دندان‌ها انجام می‌دهد. در مجموع، دندانپزشک شما ۱۲ تا ۱۶ روکش طراحی می‌کند. این بسته به آناتومی و پهنای لبخند شما از فردی به فرد دیگر متفاوت است. پس از شکل دادن به روکش‌ها، دندانپزشک نور آبی را برای سفت شدن روکش‌ها روی آنها می‌تاباند.

ونیرهای کامپوزیت غیر مستقیم

ونیرهای کامپوزیت غیرمستقیم به نوعی گفته می‌شود که دندانپزشک در خارج از دهان شما آنها را شکل می‌دهد. برای این نوع ونیرهای کامپوزیت زیبایی، دندانپزشک نمی تواند از دندان‌های واقعی شما به عنوان مرجع استفاده کند. بنابراین از دندان‌ها قالب می‌گیرد تا بر اساس آن کار را شروع کند.

برای انجام این کار، دندانپزشک به شما قالبی می‌دهد تا آن را گاز بگیرید. البته این اتفاق پس از تراشیدن دندان‌ها رخ می‌دهد. این قالب به این دلیل است که دندانپزشک از آن برای ساخت ونیرهای کامپوزیت استفاده کند. در حال حاضر چیزی که در مورد ونیرهای غیر مستقیم وجود دارد این است که دندانپزشک می‌تواند آنها را در مطب بسازد یا آنها را به یک آزمایشگاه تخصصی که در ساخت ونیرهای کامپوزیت مهارت دارند بفرستد. این فرآیند ممکن است زمانبر باشد. به همین دلیل دندانپزشک تا زمانی که روکش‌های دائمی آماده شود از شما می‌خواهد که روکش‌های موقت روی دندان‌هایتان بگذارید.

مراحل کامپوزیت زیبایی در دندانپزشکی کدامند؟

این فرآیند با استفاده از محلول مخصوص دندانپزشکی شروع می‌شود تا سطح دندان شما کمی خشن و زبر شود. داشتن سطح دندان ناهموار برای این است که رزین باندینگ محکم به دندان شما بچسبد.

دندانپزشک شما رزین باندینگ را لایه به لایه روی دندان‌های شما اعمال می‌کند. سپس از نور زیاد در طول فرآیند درمان برای آب بندی رزین استفاده می‌کنند. هنگامی که دندانپزشک شکل و رنگ نهایی را به دست آورد، روکش‌های جدید شما صیقلی می‌شوند تا ظاهری طبیعی داشته باشند.

چسباندن ونیرهای کامپوزیت معمولاً در یک جلسه انجام شده به همین دلیل در زمان صرفه جویی می‌شود. به جای اینکه منتظر بمانید تا روکش‌های چینی سفارشی را خارج از محل در آزمایشگاه دندانپزشکی تولید کنند به راحتی با یک جلسه داخل کلینیک ونیر‌های زیبا و سفید را روی دندان‌های خود داشته باشید. 

چرا از کامپوزیت زیبایی استفاده می‌کنیم؟

باندینگ دندان (ونیرهای کامپوزیت) در موارد زیر مورد استفاده قرار می‌گیرند:

• ترمیم دندان‌های شکسته یا ترک خورده
• بهبود ظاهر دندان‌های تغییر رنگ داده 
• ترمیم دندان‌های پوسیده (رزین کامپوزیت می‌تواند حفره‌ها را پر کند)
• بستن فاصله زیاد بین دندان‌ها 
• بلند کردن دندان 
• اصلاح و تغییر شکل دندان 
• محافظت از بخش‌هایی از ریشه دندان که با شروع عقب نشینی لثه‌ها در معرض دید قرار می‌گیرند.
• ونیرهای کامپوزیت (باندینگ دندان) جایگزین دندانپزشکی زیبایی برای افراد دارای پرکردگی آمالگام هستند.
• اگر به دنبال تغییرات زیبایی کوچک یا اصلاح کم دندان‌ها هستید، ونیرهای کامپوزیت دندان می‌تواند انتخاب خوبی باشند.

مزایای ونیرهای کامپوزیت زیبایی چیست؟

• تعمیر و بازسازی آنها بسیار آسان است.
• در یک ویزیت کامل می‌شود. 
• نیازی به انتظار برای ساخت آزمایشگاهی نیست.
• ارزان تر از روکش‌های چینی هستند.
• به ندرت نیاز به برداشتن ساختارهای دندانی موجود می‌شود.
• در صورت نیاز به درمان سایر قسمت‌های دندان به راحتی قابل برداشتن است.

معایب ونیر‌های کامپوزیت زیبایی چیست؟

• به اندازه ونیرهای چینی قوی نیستند.
• به اندازه تاج یا روکش‌های چینی در برابر لکه‌ها مقاوم نیست.
• رزین باندینگ می‌تواند راحت تر دندان را بشکند.

چگونه از ونیرهای کامپوزیت مراقبت کنیم؟

هنگامی که مجموعه ای از ونیرهای کامپوزیت را انتخاب می‌کنید، باید از ماندگاری آنها اطمینان کامل داشته باشید. با رعایت بهداشت دهان و دندان و توجه به برخی موارد در رژیم غذایی خود مانند اجتناب از خوردن غذا‌های رنگی و سفت می‌توانید به دوام کامپوزیت‌ها کمک کنید. 

ونیرهای کامپوزیت چگونه گذاشته می‌شوند؟

یکی از متمایزترین عوامل بین انواع مختلف روکش‌ها، نحوه استفاده از آنها در دهان است. ونیرهای کامپوزیت مستقیماً با استفاده از مواد پرکننده رزین کامپوزیت قرار می‌گیرند و در واقع مستقیماً به دندان‌ها چسبانده می‌شوند. بنابراین این ماده یک ماده بتونه مانند است که دقیقاً به همان صورتی که می‌خواهیم به آن شکل می‌دهیم. این روش به روش قرارگیری مستقیم کامپوزیت شهرت دارد. اما یک روش غیر مستقیم برای قرار گیری کامپوزیت روی دندان‌ها وجود دارد که در آزمایشگاه ساخته شده و سپس روی دندان‌ها چسبانده می‌شوند. 

قیمت کامپوزیت ونیر چقدر است؟

تفاوت‌های فیزیکی بین انواع مختلف روکش‌ها در جنس و کاربرد آن است. یک سوال بسیار رایج که بیماران می‌پرسند این است که قیمت روکش‌ها چقدر است؟

معمولاً بین ونیرهای کامپوزیت و سایر انواع روکش تفاوت قیمت وجود دارد. روکش‌های رزین کامپوزیت معمولاً کمی ارزان‌تر هستند، زیرا مستقیماً در دهان ساخته می‌شوند و بنابراین هزینه‌ای برای آزمایشگاه در ارتباط با آن‌ها وجود ندارد. آنها همچنین به جای دو ویزیت، یک ویزیت نیاز دارند، زیرا می‌توانیم همه چیز را آماده کرده و مستقیماً در جای خود قرار دهیم. بنابراین این امر به کاهش هزینه‌های بازسازی کمک می‌کند.

آیا ونیرهای کامپوزیت زیبایی  لکه و رنگ را به خود می‌گیرند؟

پس از انجام این روش پس از چسباندن ونیرهای کامپوزیت، احتمالاً می‌خواهید بدانید که چگونه از آنها مراقبت کنید و آنها را کاملاً تمیز نگه دارید. 

ونیرهای کامپوزیت زیبایی نیز لکه دار می‌شوند. تمام مواردی که دندان‌ها را لکه دار می‌کنند، ونیر‌های زیبایی را نیز لکه دار می‌کنند. بنابراین خوراکی‌های رنگدانه دار مانند شراب قرمز، قهوه، یا مطمئناً دود سیگار به مرور زمان سایه آنها را تغییر می‌دهد. اغلب اوقات، می‌توان آن‌ها را به رنگ اصلی خود برگرداند. اما گاهی اوقات جوری رنگ را به خود گرفته اند که تنها راه حل، جایگزینی کامپوزیت جدید است.

آیا می‌توانید ونیرهای کامپوزیت را سفید کنید؟

پس از چندین سال استفاده از ونیرهای کامپوزیت، امری طبیعی است که رنگ آنها تغییر کرده باشد و سفید به نظر نرسند. اما امکان برگرداندن آنها به سطح سفیدی اولیه وجود دارد؟

ونیرهای کامپوزیت اندکی سفید می‌شوند، اما نه به اندازه ساختار طبیعی دندان. از آنجایی که آنها فقط جلوی دندان را می‌پوشانند، از نظر تئوری می‌توانید دندان‌ها را روشن کنید و مقداری از آن جلوه شفاف و براق را دوباره به دست بیاورید. اما معمولاً به سرعت بقیه دندان‌های شما سفید نمی‌شوند.

دوام کامپوزیت ونیر چقدر است؟

ونیرهای کامپوزیت معمولاً به اندازه ونیرهای چینی یا روکش‌های سرامیکی فشرده دوام نمی‌آورند. زیرا مواد باکیفیتی ندارند. اما به خوبی به دندان می‌چسبد. 

تغییر به معنای دگرگون کردن است. گرفتن کارت بازرگانی فوری اشخاص حقوقی ممکن است پس از پایان یافتن فرآیند ثبت ، نیاز به تغییر و تحولاتی داشته باشند. این تغییرات شامل :
تغییر نام ، الحاق به موضوع ، تغییر موضوع ، تغییر آدرس، نقل و انتقال سهام ، افزایش سرمایه ، کاهش سرمایه، ورود شریک ، خروج شریک ، تعیین سمت ها ، تغییر حق امضاء ، تعیین اعضای هیات مدیره و ... می باشد.
تغییرات شرکت تعاونی، می بایست به تایید وزارت تعاون برسد. درواقع، در تغییرات شرکت تعاونی، می بایست اداره ثبت و تعاون با هم هماهمگ بوده و تغییرات طبق ضوابط این دو مجموعه انجام شود.

• مرجع اتخاذ تصمیم و نظارت در امور شرکت های تعاونی

مجمع عمومی بالاترین مرجع اتخاذ تصمیم و نظارت در امور شرکت های تعاونی است و به دو صورت تشکیل می شود :
1-  مجمع عمومی عادی ؛
2-  مجمع عمومی فوق العاده .
مجمع عمومی محل ابراز اراده جمعی اعضاست ، لیکن این ابراز اراده باید با مراعات قانون ، اساسنامه شرکت تعاونی و آیین نامه و دستورالعمل های مصوب وزارت تعاون توام باشد. چون در تصمیم گیری های جمعی معمولاَ دستیابی به اتفاق آرا مشکل است ، تصمیم گیری در جلسات مجمع عمومی ، به اکثریت آرا اتخاذ می شود. تصمیمات مجمع عمومی نه تنها برای اعضایی که در آن حضور نداشته اند ملاک و متبع است ، بلکه برای اعضایی که در جلسه اصالتاَ یا وکالتاَ حضور داشته ولی رای موافق نداده اند نیز معتبر و لازم الاتباع خواهد بود. در غیراین صورت اجرای تصمیمات مجمع و در نتیجه اداره شرکت تعاونی دچار مشکل و حتی غیرممکن خواهد شد.
ابراز اراده اعضا باید جمعی باشد و فقط در جلسات مجمع به منصه ظهور برسد، در خارج از آن ، اراده اعضا ، اعم از اینکه به صورت فردی یا جمعی ابراز گردد ، نمی تواند ملاک باشد. بنابراین عضو شرکت تعاونی فقط از طریق حضور در مجمع عمومی است که می تواند در اداره امور شرکت و تصمیم گیری های راجع به آن اعمال اراده کند.
چنان که گفتیم ، مجمع عمومی بالاترین مرجع اتخاذ تصمیم در شرکت تعاونی است ، ولی هیات مدیره نیز می تواند برای اداره امور شرکت تعاونی تصمیماتی اتخاذ کند. تفاوتی که بین آن ها وجود دارد این است که تصمیمات مجمع عمومی با حضور اعضا و رای خود آن ها گرفته می شود ، ولی هیئت مدیره منتخب مجمع عمومی است و به نمایندگی از شرکت تعاونی تصمیم گیری می کند.

• وظایف و اختیارات مجمع عمومی

همان طور که مذکور افتاد، شرکت تعاونی دارای دو نوع مجمع عمومی است. مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده. مجمع عمومی فوق العاده برای رسیدگی و تصمیم گیری درباره تغییر مواد اساسنامه ، عزل یا قبول استعفای هیئت مدیره ، انحلال شرکت تعاونی یا ادغام آن با شرکت تعاونی بر عهده مجمع عمومی عادی است . به همین علت آن را در برابر مجمع عمومی فوق العاده ، مجمع عمومی عادی نامیده اند ؛ زیرا تصمیم گیری درباره کلیه امور عادی شرکت تعاونی را برعهده دارد.
وظایف و اختیارات مجمع عمومی عادی :
به موجب قانون، وظایف و اختیارات مجمع عمومی عادی به شرح ذیل است :
1. انتخاب هیئت مدیره ، اعم از اعضای اصلی و علی البدل ؛
2. انتخاب بازرس یا بازرسان ، اعم از اصلی و علی البدل ؛
3. رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترازنامه و حساب سود و زیان و سایر گزارش های مالی هیئت مدیره پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان ؛
4. تعیین خط مشی و برنامه شرکت تعاونی و تصویب بودجه جاری و سرمایه گذاری و اعتبارات و وام های درخواستی و سایر عملیات مالی به پیشنهاد هیئت مدیره ؛
5. اتخاذ تصمیم نسبت به افزایش یا کاهش سرمایه ، در حدود قوانین و مقررات ؛
6. اخذ تصمیم نسبت به ذخایر و پرداخت سود و مازاد درآمد و تقسیم آن طبق اساسنامه ؛
7. تصویب مقررات و دستورالعمل های داخلی شرکت تعاونی ؛
8. اتخاذ تصمیم در مورد عضویت شرکت تعاونی در شرکت ها و اتحادیه های تعاونی و اتاق های تعاون و میزان سهام یا حق عضویت سالامه که باید به آن ها پرداخت شود ؛
9. تعیین روزنامه کثیرالانتشار برای درج آگهی های شرکت ؛
10. انجام سایر وظایفی که قوانین و مقررات بر عهده مجمع عمومی عادی قرار می دهد.
اینک به اختصار به توضیح برخی وظایف و اختیارات مذکور می پردازیم.
از آن جا که مقدار سرمایه شرکت تعاونی در اساسنامه قید می شود، افزایش یا کاهش آن، تغییر در اساسنامه به حساب می آید و تغییر اساسنامه به موجب قانون، در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است ؛ مع هذا قانون این امر را جزو اختیارات مجمع عمومی عادی قرار داده است. باید گفت که حکم قانون در واگذاری اختیار تغییر سرمایه شرکت تعاونی به مجمع عمومی عادی، مخصص حکمی است که قانون به موجب آن اختیار تغییر اساسنامه را به مجمع عمومی فوق العاده داده است. چنین مخصصی را " مخصص منفصل " می نامند.
درباره مواد مذکور در بند 4 وظایف و اختیارات مجمع مربوط به سرمایه گذاری و وام های درخواستی شرکت تعاونی، لازم است گفته شود که هیئت مدیره می تواند برای سرمایه گذاری یا به کارانداختن وجوه مازاد بر نیاز شرکت ، با تصویب مجمع عمومی عادی اقدام به خرید سهام اتحادیه تعاونی مربوط، تودیع به حساب سپرده بانکی و خرید سهام شرکت ها و کارخانجات صنعتی و تولیدی و بازرگانی کند ، هیئت مدیره همچنین می تواند برای انجام برنامه های مصوب و توسعه عملیات و رفع تنگناهای مالی مبادرت به استقراض یا تحصیل اعتبار از بانک ها و موسسات اعتباری، دریافت قرض الحسنه از اشخاص حقیقی و حقوقی کند. انجام هر یک از این امور باید قبلاَ با پیشنهاد هیات مدیره به تصویب مجمع عمومی عادی برسد.
وظایف و اختیارات مجمع عمومی فوق العاده :
مجمع عمومی فوق العاده – همان طور که از اسم آن پیداست – به منظور رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره اموری برگزار می شود که می توان آن ها را نسبت به امور جاری شرکت تعاونی فوق العاده محسوب داشت.
مجمع عمومی فوق العاده به منظور رسیدگی به امور ذیل تشکیل می شود :
1. تغییر مواد اساسنامه شرکت تعاونی در حدود قانون بخش تعاونی و با تایید وزارت تعاون ؛
2. تصمیم گیری در مورد عزل هیئت مدیره ؛
3. تصمیم گیری در مورد قبول استعفای هیئت مدیره ؛
4. تصمیم گیری درباره ادغام شرکت تعاونی با شرکت تعاونی دیگر ؛
5. انحلال شرکت تعاونی ؛
6. رسیدگی و تصمیم گیری درباره گزارش بازرس یا هر یک از بازرسان درباره تخلفات هیئت مدیره و مدیر عامل.
موادی از اساسنامه شرکت تعاونی، مانند بی نام بودن سهام ، منظور کردن ذخایر قانونی و مقدار حداقل یا حداکثر آن ها ، حق رای اعضا و غیره که در خصوص آن ها تصریح قانونی وجود دارد و مقررات راجع به آن ها امری است ، اساساَ قابل تغییر نیستند لذا مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند آن ها را تغییر دهد.
وزارت تعاون نمونه ای از اساسنامه شرکت تعاونی را تهیه کرده است که در بدو تاسیس شرکت در اختیار هیئت موسس گذاشته می شود. مطالبی که جای آن ها در نمونه اساسنامه خالی گذاشته شده است و هیئت موسس آن ها را تکمیل کرده و به همراه سایر مطالب اساسنامه به تصویب " اولین مجمع عمومی عادی " رسانده است ، در مجمع عمومی فوق العاده قابل تغییرند. مجمع عمومی فوق العاده می تواند مطالب و مواردی را که مخالف قانون و آیین نامه ها و دستورالعمل های مربوط نباشد و با اهداف و مقاصد شرکت تعاونی نیز مطابقت داشته باشد به اساسنامه اضافه کند.
در هر حال قانون بخش تعاونی تصریح می کند که تغییر مواد اساسنامه به وسیله مجمع عمومی فوق العاده در حدود قانون مذکور عملی است.